مُباهَلَة چیست؟ @Porseman_channel ✅مباهله از باب مفاعله است از بهل به معنى لعن، يكدگر را لعنت و نفرين كردن و آن چنين است كه چون اختلافى ميان دو نفر يا دو گروه روى دهد گرد هم آيند و گويند: «لعنة الله على الظالم منا»: لعنت خدا بر ستمكار از ميان ما دو نفر يا دو فرقه. و بعداً در دعائى كه بسيار در آن الحاح و ابرام شود نيز استعمال شده گرچه لعنى در آن نباشد. (مجمع البحرين) روز بيست و چهارم ذيحجه سال دهم هجرت مباهله پيغمبر اسلام با نصاراى نجران اتفاق افتاد و داستان از اين قرار بود كه: هيئتى از نصاراى نجران به رياست ايهم يا اهتم و عاقب و سيد بر حضرت رسول (ص) وارد شدند، در آن حال وقت عبادت روزانه آنها فرا رسيد و آنان به نواختن ناقوس پرداختند و سپس مراسم عبادت خويش را برگزار نمودند، اصحاب عرض كردند: يا رسول الله در مسجد شما و اين مراسم؟! فرمود: بگذاريدشان در كار خود آزاد باشند. پس از انجام مراسم رو به حضرت كردند و گفتند: مردم را به چه چيز دعوت مى كنى؟ فرمود: به اعتقاد به يكتائىخدا و نبوت من و اينكه عيسى (ع) بنده اى بوده آفريده خدا، مى خورده و مى نوشيده و ادرار و مدفوع از او دفع مى شده. گفتند: پس پدرش كه بود؟ در اين حال اين آيه نازل شد (انّ مثل عيسى عندالله كمثل آدم) پيغمبر آيه را بر آنها تلاوت نمود و سرانجام چون آنها تسليم منطق حق نگشتند آن حضرت به امر خدا پيشنهاد مباهله با آنها نمود كه هر كدام به حق بوديم از خدا بخواهيم ديگرى را مورد لعن و خشم خود سازد. آنها رضا دادند و وقتى معين كردند كه به اتفاق به پيشگاه خداوند مباهله كنند، در وقت مقرر پيغمبر (ص) على و فاطمه و حسنين را به كنار خويش نشاند و خود به دو زانو نشست كه به لعن بپردازد علماى نصارى چون از اجتماع اين افراد خبردار شدند فوراً به حضرت پيام دادند كه ما از مباهله منصرف گشتيم، و به قوم خود گفتند اگر وى به دروغ دعوى نبوت كردى اهلبيت خاص خود را نه بلكه ياران خويش را جهت مباهله گرد آوردى. و سرانجام به جزيه رضا دادند و بازگشتند. (بحار: 21/340) روزى مأمون به حضرت رضا (ع) گفت: بزرگترين فضيلتى كه قرآن در باره على (ع) گفته بفرمائيد چه بوده؟ فرمود: آن آيه مباهله است كه خداوند على (ع) را نفس پيغمبر (ص) خوانده زيرا مسلم است كه «ابناء» (فرزندان) كه با پيغمبر (ص) بودند حسن و حسين (ع) بوده و «نساء» فاطمه (ع) است، و كسى ديگر كه «انفسنا» بر آن صدق كند جز خود پيغمبر و على نبوده. مأمون گفت: لفظ جمع در اين آيه به دو نفر (ابناء) و يك نفر (نساء) اطلاق شده است پس ممكن بود كه مراد از انفس يك نفر و آن شخص پيغمبر (ص) باشد. حضرت فرمود: اين نشايد زيرا آيه مى گويد: «ندع» (مى خوانيم) و اين صحيح نيست كه دعوت شونده عين دعوت كننده باشد و چنانكه آمر نتواند كه با مأمور يكى باشد داعى نيز با مدعو يكى نتواند بود، و چون مى بينيم پيغمبر (ص) كسى را جز على (ع) دعوت ننموده پس مدعو همان على باشد. ابومسروق گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم: ما با كسانى به بحث مى نشينيم و به آيه (اطيعوالله و اطيعوالرسول و اولوالامر) برخلافت اميرالمؤمنين (ع) استدلال مى كنيم آنها مى گويند: اين آيه در باره فرماندهان سپاه نازل شده، به آيه (انما وليّكم) دليل مى آوريم مى گويد: اين آيه در باره مؤمنين نازل شده و به آيه (قل لا اسئلكم عليه...) استدلال مى كنيم مى گويند: اين آيه در باره خويشانمسلمانانست و هر چه كه از اين قبيل به ياد داريم و مى گوئيم جوابهائى اينگونه به ما مى دهند! حضرت فرمود: چون چنين پيش آيد آنها را به مباهله (نفرين به يكديگر) دعوت كن. عرض كردم: به چه كيفيّت؟ فرمود: سه روز خود را بساز ـ و چنين فكر مى كنم كه فرمود: روزه بگير و غسل كن ـ آنگاه به اتّفاق او به بيرون شهر برويد و انگشتان راست خود را در انگشتان او فرو بر و از خود آغاز كن و بگو: پروردگارا اى خداوند هفت آسمان و هفت زمين، داناى پنهان و آشكار، رحمن، رحيم اگر (من) ابومسروق منكر حقّى يا مدّعى باطلى شده صاعقه اى يا عذاب سختى از آسمان بر او فرود آور. آنگاه در باره او نفرين كن و بگو: اگر فلان حقى را منكر شده يا باطلى را ادعا كرده صاعقه اى يا عذاب سختى از آسمان بر او فرود آور كه طولى نكشد اثر اين نفرين را در او خواهى ديد... (بحار: 10 و 95) @Porseman_channel

💢اعمال روز مباهله💢 @Porseman_channel *✍️بیست و چهارم ماه ذی الحجه-روز مباهله و روز بسیار مبارکى است و در آن چند عمل وارد است که مستحب است انجام دهیم* 1️⃣👈 *روزه گرفتن* 2️⃣👈 *انجام غسل* به نیت غسل روز ۲۴ذی الحجه 3️⃣👈 *خواندن دعای مباهله* *✅این دعا در مفاتیح الجنان در اعمال روز بیست وچهارم ماه ذی الحجه آمده است* 4️⃣👈 *خواندن نماز{یک نماز ویژه با ثواب زیاد برای فردا وارد شده} که در ادامه خواهد آمد ان شاء الله* 5️⃣👈 *خواندن زیارت جامعه* ✅ *در این روز دادن صدقه به تهیدستان به خاطر پیروی از مولای همه مردان و زنان با ایمان،(آقاامیر المومنین) شایسته است* 📚منبع:مفاتیح الجنان @Porseman_channel ‌‌-------------------

💢حکم طهارت و نجاست اهل کتاب؟💢 @Porseman_channel آيات عظام امام خميني و بهجت: اهل کتاب نجس هستند. آيات عظام تبريزى، خامنه اى، فاضل، سيستانى، نورى و وحيد: اهل كتاب پاكاند؛ ولى بهتر است (احتياط مستحب) از آنان اجتناب شود. آيات عظام صافى و مكارم: بنابر احتياط واجب نجس اند. @Porseman_channel تبصره. با توجه به اين كه امام خمينى و آيت اللّه بهجت رجوع به مرجع مساوى را جايز مى دانند آيت اللّه مكارم و آيت اللّه صافى، احتياط واجب دارند، مقلدان ايشان مى توانند به مراجع تقليد ديگر رجوع كنند. @Porseman_channel

💢باب الحوائج کیست؟💢 @Porseman_channel باب الحوائج به معنای درگاه نیازها است و مجازاً به معنی درگاهی است که در آن نیازها برآورده می‌شود. [۱] این اصطلاح در احادیث رسیده از امامان شیعه به کار نرفته است؛ ولی در فرهنگ عمومی شیعیان برای برخی از خاندان اهل بیت به کار می‌رود. فرهنگ سخن و لغت‌نامه دهخدا این لقب را برای دو نفر به کار برده‌اند: امام موسی کاظم (ع) امام هفتم شیعیان،[۲] و حضرت عباس (ع) فرزند امام علی (ع) و پرچمدار یاران امام حسین در واقعه عاشورا [۳]. جواد محدثی در کتاب فرهنگ عاشورا نام علی اصغر(ع)‌[۴] را نیز با این لقب معرفی کرده است. او کوچک‌ترین فرزند امام حسین بود و در واقعه عاشورا به شهادت رسید. کاربرد این لقب برای امام هفتم شیعیان موسی بن جعفر الکاظم ع ریشه حدیثی ندارد و شهرت این لقب مربوط به دوران بعد از درگذشت ایشان است. اولین سندی که چنین عبارتی را درباره امام کاظم (ع) به کار برده است، ابن‌شهر‌آشوب (۴۸۸/۹ - ۵۸۸ ق) در کتاب مناقب است: «دفن ببغداد بالجانب الغربی- فی المقبرة المعروفة بمقابر قریش من باب التین- فصارت باب الحوائج»؛[۵] او در منطقه غربی بغداد، در مقبره معروف به قبرستان قریش در نزدیکی باب التین، دفن شد و قبر او به «باب الحوائج» تبدیل شد. علامه مجلسی در بحار الانوار همین عبارت را در توصیف امام کاظم(ع) آورده است.[۶] در منابع اهل سنت نیز به شهرت امام کاظم به باب الحوائج اشاره شده است. برای مثال ابن حجر هیثمی (متوفای ۹۷۴ق) می‌نویسد: «‌وی به سبب گذشت و بردباری بسیارش، کاظم نامیده شد و در نزد عراقیان به باب قضاء الحوائج عندالله [یعنی درِ برآوردنِ نیازها نزد خدا] معروف بود ».[۷] شبلنجی از علمای شافعی نیز درباره شهرت این صفت در میان مردم عراق می‌گوید: کاظم [ع] امام بزرگواری بود... و او در نزد مردم عراق به باب الحوائج الی الله معروف بود و این لقب به علت برآورده‌شدن حاجات کسانی است که به او متوسل می‌شوند.[۸] به نوشته دائرة المعارف تشیع، سنیان و شیعیان برای برآورده‌شدن حاجات، به قبر امام کاظم(ع) متوسل می‌شوند.[۹] 👇👇👇👇👇👇 1.انوری، فرهنگ سخن، ص۷۰۵ 2.دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه باب الحوائج 3.دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه باب الحوائج. محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۳۱۶ 4.محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۳۴۸ 5.ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص۴۳۸. 6.مجلسی، بحارالانوار، ج۴۸ ص۶. 7.ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة فی الرد علی اهل البدع و الزندقة، مکتبة القاهرة، بی‌تا، ص۲۰۳. 8.نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار، مؤمن الشبلنجی، ص۳۳۱. 9.شهیدی، باب الحوائج، ص۱۱ @Porseman_channel

💢 نماز میت💢 @Porseman_channel نماز میت دارای ۵ تکبیر میباشد که پس از هر تکبیر اذکار و دعاهایی با مضامین متفاوت گفته میشود. پس از تکبیر اول شهادتین گفته و به وحدانیت خداوند اقرار میکنیم، پس از تکبیر دوم صلوات بر حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله) میفرستیم، پس از تکبیر سوم برای مؤمنان و مسلمانان از درگاه خداوند طلب مغفرت میکنیم و پس از تکبیر چهارم برا فرد متوفی که برایش نماز می خوانیم طلب آمرزش و مغرت میکنیم و پس از تکبیر پنجم نماز تمام میشود. 💢نحوه خواندن نماز میت💢 ابتدا برای خواندن نماز میت ، باید جنازه متوفی را به سمت قبله قرار داد، به نحوی که سر میت در سمت راست و پاهای میت در سمت چپ فرد نمازگزار قرار بگیرد. سپس نماز گزار رو به قبله بایستد و باید توجه داشته باشد که فاصله زیادی با متوفی نداشته باشد و نماز هم باید ایستاد خوانده شود. پس از نیت نماز میت، ۵ تکبیر گفته میشود که پس از هر تکبیر دعا و یا اذکاری گفته میشود و در نهایت درتکبیر پنجم نماز تمام میشود. بعد از تکبیر اول بگوید: أشْهَدُ أنْ لا إِلهَ إلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ أَرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشْیراً وَ نَذِیراً بَیْنَ یَدَی السَّاعَهِ بعد از تکبیر دوم بگوید: اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ بَارِکْ عَلی مُحَمَّد وَ آلَ مُحَمَّد وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّد کَأفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلی إبْرَاهِیمَ و آلِ إِبْرَاهِیم إنَّک حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ صَلِّ عَلی جَمِیعِ الأَنْبِیَاءِ و الْمُرْسلیِنَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصِّدّیقِینَ وَ جَمِیعِ عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِین بعد از تکبیر سوم بگوید: اَلّلهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ الأَْحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الأَْمْوَاتِ تَابِع بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ بِالْخَیْرَاتِ إِنَّکَ مُجِیبُ الدَّعَوَاتِ إِنَّکَ عَلی کُلَّ شَیْء قَدِیر بعد از تکبیر چهارم اگر میت مرد است، بگوید: اَلّلهُمَّ إِنَّ هَذَا عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أمَتِکَ نَزَلَ بِکَ و أَنْتَ خَیْرُ مَنْزُول بِه اَلّلهُمَّ إنَّا لاَ نَعْلَمُ مِنْهُ إلاَّ خَیْراً وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِه مِنَّا اَلّلهُمَّ إِنْ کَانَ مُحْسِناً فَزِدْ فی إِحْسَانِه وَ إنْ کَانَ مُسِیئاً فَتَجَاوَزْ عَنْه وَ اغْفِرْ لَهُ. اَلّلهُمَّ اجْعَلْهُ عِنْدَکَ فی أعْلی عِلِّیِّینَ وَ اخْلُفْ عَلی أهْلِهِ فی الغَابِرِینَ وَ ارْحَمْهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین و اگر متوفی زن میباشد بگوید: اَلّلهُمَّ إِنَّ هَذَه أمَتُکَ وَ ابْنَهُ عَبْدِکَ وَ ابْنتُ أمَتِکَ نَزَلَتْ بِکَ و أَنْتَ خَیْرُ مَنْزُول بِه اَلّلهُمَّ إنَّا لاَ نَعْلَمُ مِنْهَا إلاَّ خَیْراً وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنَّا، اَللّهُمَّ إِنْ کَانَتْ مُحْسِنَهً فَزِدْ فی إِحْسَانِهَا وَ إنْ کَانَت مُسِیئهً فَتَجَاوَزْ عَنْهَا وَ اغْفِرْ لَهَا اَلّلهُمَّ اجْعَلْهَا عِنْدَکَ فی أعْلی عِلِّیِّینَ وَ اخْلُفْ عَلی أهْلِهَا فی الغَابِرِینَ وَ ارْحَمْهَا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین. سپس تکبیر پنجم را گفته و نماز را تمام کند. @Porseman_channel

💢حکم شرط بندی یک طرفه💢 @Porseman_channel ⭕️سوال خودم و برادرم بعضی مواقع بازی می‌کنیم و برادرم میگه اگر تو بردی به تو فلان مقدار پول میدهم، ولی من نه، آیا این شرط بندی قمار محسوب می‌شود و حرام است؟ اگر پول ببرم آیا پول حرام است؟ ✅جواب رهبری: اگر بر اساس شرط مذکور پولی پرداخت شود، قمار و حرام است. جواب مکارم: قمار مطلقاً حرام است و شرط‌بندی نیز جایز نیست حتّی برای اعضای خانواده، مگر در مسابقات اسب‌سواری و تیراندازی آن‌هم در بین مسابقه‌دهندگان، نه تماشاچیان یا دیگر افراد. @Porseman_channel

💢محرم چه ماهی است؟💢 @Porseman_channel محرم الحرام ماه اول از سال قمری است. در این ماه ابتدا به جنگ حرام بوده و حتی جاهلیت عصر رسول ص؛هم متعهد و پایبند به آن بودند. در این ماه در سال 61 ق ؛امام حسین ع به کربلا رسیده و طی درگیری هایی که با لشکر یزید؛داشتند روز دهم (عاشورا)به شهادت رسیدند. بهتر است؛توضیف این جریان را از زبان امام رضا ع بخوانیم: 🔴ريان بن شبيب گويد روز اول ماه محرم خدمت حضرت رضا رسيدم بمن فرمود: اى پسر شبيب به راستى محرم همان ماهى است كه اهل جاهليت در زمان گذشته ظلم‏ و قتال را بخاطر احترامش در آن حرام مى‏دانستند و اين امت حرمت اين ماه را نگه نداشتند و نه حرمت پيغمبرش را در اين ماه ذريه او را كشتند و زنانش را اسير كردند و اموال‏ش را غارت كردند خدا هرگز اين گناه آنها را نيامرزد. اى پسر شبيب اگر براى چيزى گريه خواهى كرد براى حسين (ع) گريه كن كه چون گوسفند سرش را بريدند و هجده كس از خاندانش با او كشته شد كه روى زمين مانندى نداشتند و آسمانهاى هفت‏گانه و زمين براى كشتن او گريستند و چهار هزار فرشته براى ياريش بزمين آمدند و ديدند كشته شده و بر سر قبرش ژوليده و خاك آلود باشند تا قائم (ع) ظهور كند و ياريش كند و شعار آنها يا لثارات الحسين است اى پسر شبيب پدرم از پدرش از جدش برايم باز گفت كه چون جدم حسين (ع) كشته شد آسمان خون و خاك سرخ باريد... 📚الأمالي (للصدوق) ص129 @Porseman_channel 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴 🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 🍁🍁🍁🍁🍁🍁

۹] چکنم کودک من در این ماه محرم، موسیقی گوش نکندو این ماه را منفور نشمارد؟ @Porseman_channel اولا: باید دانست که موسیقی که کودک گوش می کند اگر موسیقی حرام باشد که نباید حتی در غیر محرم کودک گوش کند.چون تغذیه روح و روان او با حرام آثار مخربی خواهد داشت.واگر موسیقی حلال است محرم و غیر محرم ندارد مجاز است و نباید برای کودک در این باب زیاد سخت گرفت. اینکه کودک به موسیقی حرام عادت کندباید ریشه یابی کرد و دید چرا چنین شده است؟آیا والدین و اطرافیان مقصر هستند؟ ثانیا: در آموزش مفاهیم دینی به کودکنباید برخورد چکشی و شدت برخورد داشت بلکه به تدریج و با حوصله پیش رفت. کودک باید بداند که در زندگی انسان روز حزن و شادی در هم است و برخی ایام باید رعایت کند مثلا اگر خدای ناکرده پدر و مادرتان را از دست بدهید و کودک شما موسیقی در مجلس عزای والدین شما باز کند چه عکس العملی خواهید داشت؟ کودک می آموزد هر جا و هر زمان اقتضاءات خودش را دارد مدرسه جای درس خواندن است و زنگ ورزش و ریاضی با هم فرق دارند. همچنین ایام عزا با ایام شادی فرق دارد. ثالثا: نکته مهم اینست که سعی کنیم وابستگی کودک به موسیقی را کم کنیم و در این ایام محرم با بردن به عزاداری ها خاطره های خوبی برای آنها بسازیم.خاطره شرکت در سینه زنی ،خریدن زنجیر و شرکت دادن او در عزاداری ،شرکت دادن او در و وظیفه و مسئولیت دادن به او در نذری دادن و...همه حس متفاوت بودن این ماه و شیرین بودن آنرا در کودک ایجاد خواهد کرد. اگر خود شمای والدین خاطره بازی کنید و به دوران کودکی برگردید یکی از شیرین ترین ایام را دهه محرم خواهید یافت وخواهید یافت که تصوتان از آن ماه ،غم و حزن وگریه فقط نبود بلکه شور و شوق و اشتیاق بود.چراکه شرکت در سینه زنی و زنجیر زنی مشارکت در اطعام و شبیه خوانی و...یک دنیا جدیدی برای کودکان ترسیم می کند. به نظر ما مشارکت فعال دادن کودکان در هیئات و درگیر کردن آنها با حال و هوای این ماه ،ناخودآگاه مسیر ذهن او را از موسیقی منحرف و به مسیر جدیدی سوق خواهد داد. @Porseman_channel

💬سوال آیا جویدن آدامس و خوردن تخمه در دهه اول محرم وایام شهادت معصومین علیهم السلام گناه داره؟ پوشیدن لباس مشکی لازمه یا نه؟ ــــــــــــــــــــــ @Porseman_channel ✍️پاسخ خوردن تنقلات و آدامس و شيرينی در ایام عزاداری شرعاً حرام نيست و ملازم با تظاهر به خوشحالی هم نيست و آنچه در ايام عزاداری خلاف ادب است و ترک آن مطلوب است تظاهر به خوشحالی است. پوشيدن لباس سياه در دو ماه محرم و صفر واجب نیست، ولی اگر براى تعظيم شعائر باشد داراى اجر و ثواب خواهد بود. —--------------------------------- @Porseman_channel j

💢خواندن شعر برای روزه دار و محرم💢 @Porseman_channel شعر و شاعری در بین همه ملت‌ها بخصوص عرب‌زبانان جایگاه رفیعی داشته و دارد. اسلام؛ ضمن تایید چنین فرهنگی، اما سعی دارد تا انسانها را از تلف کردن وقت و احیاناً گمراه‌کردن مردم به وسیله سرودن اشعار بی‌محتوا یا دروغ، بر‌حذر دارد و این خصلت و هنر انسانی را در راستای تعالی نوع بشر قرار دهد. توصیه بزرگان دین به سرودن اشعار حکمت‌آمیز و پرهیز از سرودن اشعاری که در خدمت منافع ظالمان و شهوترانان است از جمله این سفارش‌هاست. از طرفی در برخی از زمانها و مکانها که وقت و مکان مناسبی برای ارتباط برقرار کردن بهتر و سریعتر با خداوند است، اشتغال به اشعاری که در راستای این ارتباط الهی نباشد، مکروه به شمار آمده و نهی شده است تا چنین فرصت‌هایی از دست نرود اما واضح است که سرودن و خواندن اشعار حکمت‌آمیز در این ایام و غیر آن اشکالی ندارد. حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): دلیلی بر کراهت مطلق شعر در شب جمعه و روز آن و سایر شب‌ها وجود ندارد. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): نگاه به مجموع روایاتى که در این زمینه وارد شده، نشان مى‌دهد که مراد از شعر مکروه، اشعار باطلى است که به خصوص در زمان‌هاى جاهلیّت براى هجو و بدنام‌کردن کسى به کار گرفته مى‌شده و یا خیال‌‌پردازى‌هایى بود که در زمینه عشق‌هاى مجازى و در وصف زیبارویان از زنان و در راستاى ارضاى شهوترانی‌هاى غیرمجاز سروده و یا خوانده مى‌شد. بنابراین، مقصود از «مکروه‌بودن شعر حق»، اشعار غیر دروغ و مطابق واقع است. یعنى راوى سؤال مى‌کند: اگرچه دروغ نباشد و محتواى شعر واقعیّت داشته باشد؟ حضرت جواب مى‌دهد: آرى، شعرى که خالى از حکمت باشد و بى‌هدف سروده یا خوانده شود، مکروه است اگرچه دروغ نباشد، و الّا چگونه مى‌توان پذیرفت خواندن اشعار فراوانى که سراینده آن خود اهلبیت عصمت(ع) هستند در شب یا روز جمعه کراهت داشته باشد؟! برای مطالعه بیشتر در این زمینه، می‌توانید به کتاب «مفاتیح نوین» ذیل عنوان «اعمال شب جمعه» مراجعه فرمایید. @Porseman_channel

نامگذاری ایام دهه محرم به اسم یکی از شهدای کربلا سندی دارد؟ @Porseman_channel چنین نامگذاری و بزرگداشتی در سیره اهل بیت ع و فرمایش ایشان نبوده است و کاملا زاییده فرهنگ عرف مردمان محب اهل بیت ع و سلیقه و ذوق آنها می باشد. لذا اینکه مثلا شب اول: مسلم بن عقیل شب دوم: ورود به کربلا ﺷﺐ ﺳﻮﻡ: ﺣﻀﺮﺕ ﺭﻗﯿﻪ(ﺱ) ﺷﺐ ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺮﹼ(ﻉ) شب پنجم: حضرت زهیر(ع) و… ﺷﺐ ﺷﺸﻢ: ﺣﻀﺮﺕ ﻗﺎﺳﻢ(ﻉ) ﺷﺐ ﻫﻔﺘﻢ: ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﺍﺻﻐﺮ(ﻉ) ﺷﺐ ﻫﺸﺘﻢ: ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ(ﻉ) و روز تاسوعا مختص علمدار کربلا ع باشد.فقط برای تعظیم و بزرگداشت آنهاست که این دهه را به نام یکی از شهدا مزین کنند و ایام عزاداری متبرک به آنها شود. پس واضح است که معنای این نامگذاری این نیست که در این روز به شهادت رسیده باشند مثلا اختصاص روز هفتم به حضرت علی اصغر ع به معنای شهادت ایشان در این روز نیست.... @Porseman_channel 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌷🌷🌷🌷🌷

💢کراهت نزدیکی قبل از سفر💢 @Porseman_channel ۱-نزديكي در سفر حلال است و اشكال شرعي ندارد، و خصوصياتي كه در روايات كراهت آمده و نسبت به شب سفر حساسيت نشان داده است، به اين معنا نيست كه حتما خصوصيات گفته شده پيش مي آيد؛ البته مقصود انعقاد نطفه مي باشد. بلكه به اين معنا است كه زمينه پيدايش آن موارد، بيشتر است. در ضمن در روايت آمده كه در همان شبي كه به مسافرت رفتي، نزديكي نكن، نه اين كه در مسافرت نزديكي نكن: «يا علي إذا خرجت في السفر فلا تجامع أهلك تلك الليلة فإنه إن قضي بينكما ولد ينفق ماله في غير حق» 📚الإختصاص مفید ص 134. اي علي وقتي براي سفر خارج شدي در همان شب با همسرت نزديكي نكن كه اگر فرزندي منعقد شود مالش را در غير حق صرف مي كند. 2- به اين مسأله توجه داشته باشيد كه انجام نزديكي شبي كه به مسافرت رفته مي شود فقط كراهت دارد، اما اگر نياز جنسي بر انسان غالب شد، بحث اهم و مهم پيش مي آيد و كراهت در مقابل به گناه افتادن، جايگاهي ندارد. ضمناً كراهت فقط به شب سفر سرايت دارد نه صبح و ظهر و عصر روزي كه فردايش به مسافرت رفته مي شود. 3- اما در مورد علت كراهت نزديكي در شب مسافرت بايد بگوييم: هنگام آميزش زن و مرد بايد آرامش و امنيت فكري و روحي داشته باشند و هيچ گونه نگراني و اضطرابي در كار نباشد. اين مسأله مهمي است و در توليد مثل و سلامتي جسمي و رواني فرزند نيز تأثير بسزايي دارد؛ اما شبي كه انسان فردايش به مسافرت مي رود، از آرامش روحي و رواني برخوردار نيست! @Porseman_channel

💢شروع سال قمری محرم یا ربیع💢 @Porseman_channel چرا به جای هجرت پیامبر به مدینه، واقعه عاشورا به عنوان مبدأ تاریخ اسلام در نظر گرفته شده است؟ ✅برای رسیدن به پاسخ ‌تان، لطفا به نکات زیر توجه فرمایید: الف) در عصر جاهلی اعراب وقایع مهم را مبدأ تاریخ خود قرار می‌دادند. و این مبدا مرتب در حال تغییر و درگوگونی بود. (زیرا واقعه‌ای که برای یک قوم و قبیله مهم بود برای قبیله دیگر هیچگونه اهمیتی نداشت و آن‌ها واقعه دیگری را مبدا تاریخ خود قرار می‌دادند اما وجه اشتراک آن‌ها موقت و دائمی نبودن تمام آن‌‌ها بود). از جمله وقایع مهم دوران جاهلیت که مبدا تاریخ قرار گرفته بود: روز جبله،‌ کلاب اول،‌ کلاب دوم، درگذشت «عبدالمطلب» و یا «حمله ابرهه به کعبه» که «عام الفیل» نامیده شد،را می‌توان نام برد. ب) در عصر جاهلی ماه محرم نخستین ماه سال بود (و سال جدید نزد آنان با شروع ماه محرم آغاز می‌گردید). ج) با هجرت پیامبر (ص) (و یا به تعبیر سیره نویسان و مورخین اسلامی ترک دیار شرکت و آغاز نصرت اسلام،) که در ماه ربیع‌الاول اتفاق افتاد، این حادثه تاریخی و این ماه مبدأ تاریخ مسلمانان قرار گرفت. بنابراین از همان سالِ نخستینِ هجرت این واقعه مبدأ تقویم مسلمانان گردید. در ابتدا این تقویم به صورت ماه شماری بود به این معنا که می‌گفتند: «فلان واقعه، چهل و نه ماه پس از هجرت بوقوع پیوست». شیوه تاریخ گذاری بر اساس «شمارش ماه‌ها» قبل از هجرت حضرت محمد(ص) سابقه نداشته و پس از هجرت نیز دیری نپاییده و در سال‌های پنجم و ششم هجری یا کمی دیرتر به تدریج منسوخ شد و تا حدودی جای خود را به شیوه تاریخ نگاری بر اساس: «سال شماری» داد اما بدلیل آنکه بسیار کم مورد استفاده قرار می‌گرفت این شیوه نیز داشت به دست فراموشی سپرده می‌شد. گسترش اسلام به مناطق امپراطوری ایران و روم، و بستن پیمان‌های متعدد نظیر صلح، خراج،‌ جزیه و ... نیاز به تاریخی دقیق را مورد توجه قرار داد. این مسائل «عمر بن خرطاب» را بر آن داشت برای رسمیت بخشیدن به تاریخی منظم و دقیق جلسه‌ای مشورتی برگزار نماید. به نوشته «طبری» تاریخ نویس مشهور جهان اسلام: «عمر بن خطاب اصحاب پیامبر را گردهم آورد و گفت: مبدأ تاریخ را چه روزی قرار دهیم؟ امیرمومنان علی بن‌ابی‌طالب(ع) فرمود: مبدأ تاریخ مسلمانان را باید از روزی قرار داد که پیامبر مهاجرت کرد و سرزمین شرک را ترک نمود». پیشنهاد امام این بود که که ماه ربیع‌الاول به عنوان مبدا تقویم و روز اول ربیع‌الاول یعنی همان روزی که حضرت محمد (ص) از مکه خارج شدند به عنوان اولین روز تقویم رسمیت یابد. اصل پیشنهاد که: «تقویم مسلمانان هجری، یعنی بر اساس هجرت باشد» باشد مورد قبول همگان واقع می‌شود اما عمر بن خطاب بر اساس «رسوم عهد جاهلیت» مبدأ تاریخ را محرم همان سالی قرار می‌دهد که پیامبر در آن سال هجرت فرمودند که از لحاط زمانی دو ماه و دوازده روز زودتر از رسیدن پیامبر به مدینه بود. نتیجه: مبدا تاریخ مسلمانان هجری یعنی هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. تاریخ ایرانیان «هجری شمسی» و بر اساسِ یک‌دور گردش زمین به دور خورشید (شمسی) می‌باشد. تاریخ اعراب «هجری قمری» و بر اساس یک‌دور گردش ماه به دور زمین (قمری) می‌باشد. عمر بن خطاب مبدا تاریخ را از «ربیع‌الاول» (که ماه هجرت پیامبر از مکه به مدینه بود و در زمان خود آن حضرت هم به آن عمل می‌شد،) به «محرم» که رسمِ عصر جاهلیت بود، تغییر داد. تذکر یک نکته قابل توجه: منجمین بر اساس طول متوسط دَوَران ظاهری ماه به دور زمین، یک ماه قمری را ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و ۴۴ دقیقه و ۸/۲ ثانیه و طول متوسط ۱۲ ماه قمری را ۳۶۷۰۵/۳۵۴ روز محاسبه می‌نمایند در نتیجه هر ۳۳ سال شمسی برابر با ۳۴ سال قمری می‌شود. ------------------------------------------ 📚محمد بن جریر طبرى (م ۳۱۰)، تاریخ طبرى ، ترجمه: ابو القاسم پاینده، تهران، اساطیر، چ پنجم، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۳۵. @Porseman_channel