با سلام
دوستان مستحضرند که...
کانال صوتی و تصویری نیز در 🌷ایتا🌷داریم...
👆👆👆👆
حضرت پس از سه ماه و هفده روز که از ظهور گذشته و به اندازه کافی اطلاع رسانی کرده و حجت را نیز بر مردم تمام کردهاند فعالیتشان را آغاز میکنند.
همچنین نفس زکیه برادری داشته است که ایشان هم در مکه به شهادت می‌رسد. همانگونه که از عمار یاسر منقول است که زمانیکه نفس زکیه و برادرش به قتل میرسند به واسطه این ضایعه فرشتهای مقرب ندا میدهد که امیر و سرپرست شما مهدی است و وی کسی است که زمین را پر از حق و عدل میکند.
ولی برخی دیگر از روایات شخص دیگری را که محمد نام دارد و جاسوس سفیانی است پسر عموی او معرفی کردهاند که سر انجام او که محمد نام دارد به همراه خواهرش فاطمه در مسجد النبی به دار آویخته می‌شود.
به هر حال شخص دیگری که برادر و یا پسر عموی وی است جزء علائم حتمیه نمیباشد و فقط خود نفس زکیه جزء علامات حتمی است.
@Porseman_channel
💢نفس زکیه💢
مقصود از «نفس زکیه» که قبل از ظهور کشته خواهد شد کیست؟
@Porseman_channel
در روایات شیعه به علامتى قبل از ظهور حضرت مهدى (ع) به عنوان «قتل نفس زکیه» اشاره شده است که بعد از این جنایت، حضرت ظهور خواهند کرد.
از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود: «لیس بین قیام قآئم آل محمّد وبین قتل النفس الزکیّة إلّا خمسة عشر لیلة»؛ «بین قیام قائم (ع) وکشته شدن نفس زکیه بیش از پانزده شبانه روز فاصله نیست.»
( کمالالدین، ص 649)
شیخ مفید؛ مىگوید: «از جمله علایم ظهور، کشته شدن نفس زکیه در پشت کوفه با هفتاد نفر از صالحین است».
( ارشاد، ج 2، ص 368)
از برخى روایات، وجود نفس زکیه دیگرى نیز استفاده مى شود که مأمور تبلیغ از طرف امام زمان (ع) است که بین رکن ومقام به شهادت خواهد رسید.( بحارالأنوار، ج 52، ص 307، ح 81)
برخى ممکن است گمان کنند که نفس زکیه که در این روایات به شهادت آن اشاره شده همان محمد بن عبداللَّه بن حسن بن على بن ابى طالب است که در زمان منصور عباسى قیام کرد تا حق اهل بیت: را از ظالمان بستاند. ولى شواهد وقرائن موجود برخلاف این احتمال را دلالت دارد:
1 - در برخى روایات اشاره به کشته شدن نفس زکیه بین رکن ومقام دارد، که محمّد بن عبداللَّه بن الحسن در آن نقطه به شهادت نرسیده است.
2 - مطابق برخى روایات بین ظهور حضرت وکشته شدن نفس زکیه پانزده شب فاصله است.
3 - کشته شدن محمد بن عبداللَّه بن الحسن قبل از ولادت حضرت مهدى (ع) بوده است ولذا نمىتوان آن را از علایم ظهور دانست.
4 - محمد بن عبداللَّه نیّت خالص از عملکرد خود نداشته است، ولذا بنابر نقل «مقاتل الطالبیین» ادعاى مهدویت نمود وپدرش نیز او را بعد از زوال دولت بنىامیه وقبل از تأسیس دولت بنىعباس، به عنوان مهدى معرفى کرد.
( مقاتل الطالبیین، ص 171)
5 - در روایتى از امام صادق (ع) مىخوانیم که فرمود: «بعد از کشته شدن نفس زکیه صاحب امر ظهور خواهد کرد». که در بعدیّت نزدیک ظهور دارد.
( کافى، ج 8، ص 225)
نفس زکیه شخصی است به نام محمد ابن الحسن و بدلیل اینکه خیلی عابد و زاهد و پاک میباشد در روایات به او لقب نفس زکیه داده شده است. وی از اولاد امام حسین علیه السلام بوده و به عبارتی سید حسینی میباشد. اما برخی به گمان اینکه نام حسن -که جزء اسم میباشد- نام جّد او است وی را سید حسنی مینامند در حالیکه او با سید حسنی متفاوت است. زیرا سید حسنی کسی است که که وقتی به اذن خدا فرمان ظهور به حضرت بقیه الله می‌رسد او بوسیله بعضی از خواص حضرت متوجه می‌شود که حضرت میخواهند ظهور کنند. لذا به نزد حضرت آمده و از ایشان استفسار میکند و آنحضرت ایشان را آگاه میکند. سپس او قبل از امام خروج میکند و بدست مردم کشته می‌شود و سرش به شام فرستاده میشودو همچنین با نفس زکیهای که طبق روایات در پشت کوفه به همراه هفتاد نفر از یارانش شهید میشودمتفاوت است. برخی از نویسندگان معاصر آن را به شهید حکیم و یارانش که در نجف (که در پشت کوفه قرار دارد) شهید شدهاند تطبیق داده اند.
قتل نفس زکیه از علایم حتمی
برای ظهور و قیام حضرت صاحب الامر پنج علامت حتمی وجود دارد: یعنی به طور حتم این پنج علامت در رابطه با حضرت اتفاق خواهد افتاد. یکی از علائم حتمی ظهور قتل نفس زکیه است.
وظیفه نفس زکیه
بنابر آنچه از روایات و اخبار به دست میآید وظیفه نفس زکیه پیام رسانی برای امام بوده است. همانطور که در روایت بیان شده است حضرت ولی عصر(عج) وقتی ظهور میکند و توسط صیحه دعوتشان علنی و جهانی می‌شود به یارانشان میفرمایند که مردم مکه مرا نمیخواهند در حالیکه برای هدایت فرستاده شدهام و شایسته است که شخصی همچون من این مطالب را برای ایشان بگوید تا برای آنها حجت تمام شود. سپس یکی از یارانش را میطلبد و به ایشان میفرماید: برو نزد اهل مکه و به ایشان بگو ای اهل مکه من فرستاده فلانی هستم و او به شما میگوید:
ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و خلافت هستیم و از ذریه محمد(ص) و سلاله پیامبرانیم. ما مظلوم واقع شدهایم و مردم به ما ستم کردهاند و ما را آواره ساختهاند و از هنگام رحلت رسول خدا(ص) تا امروز حق ما غصب شده است. اکنون ما از شما چشم یاری داریم و از شما یاری میطلبیم. پس ما را یاری کنید.
وقتی او شروع به صحبت میکند مردم مکه بر او هجوم میآورند و او را بین رکن و مقام به شکل خاصی سر میبرند.
از زمان هبوط آدم تا آن زمان هیچ کس یک چنین بیاحترامی به خانه کعبه نکرده است و در آن زمان است که برای اشرار نه عذر خواهی در آسمان میماند و نه یاوری بر روی زمین و پانزده شب پس از این حادثه واقعه قیام رخ میدهد همانگونه که امیر المومنین علیه السلام میفرماید:
انسان محترمی از قریش را در روزی محترم و در شهری محترم به قتل میرسانند. قسم به پروردگاری که دانه را شکافت و بشر را آفرید بعد از این جریان از سلطنت ظالمان بیش از پانزده روز باقی نمیماند
💢گریه در نماز میت 💢
@Porseman_channel
پرسش : آیا گریه در نماز میت نماز را باطل میکند؟
@Porseman_channel
پاسخ : دلیلی بر باطل شدن آن نداریم.
@Porseman_channel
💢دفن میت در شب💢
@Porseman_channel
پرسش :دفن ميت در شب جه حكمي دارد؟
پاسخ :
آیت الله مکارم:
هر چند دلیلی بر کراهت در منابع نیامده است ولی بهتر است در غیر موارد ضرورت، دفن در روز انجام شود.
@Porseman_channel
💢ورزش در مسجد💢
@Porseman_channel
اگر مسجدي ويران شود، زمين آن از مسجد بودن خارج نمي شود و احکام مسجد در برخي موارد بر آن جاري است و همچنين اگر تمام روستا يا شهري که مسجد در آن است، خراب شود مکاني که مسجد بوده همچنان عنوان مسجد دارد.
زمين بدون ديوار و ساختمان را نيز مي توان مسجد قرار داد، بنابراين اگر زميني را براي مسجد وقف کنند و به همين قصد در آن نماز خوانده شود، مسجد است و احکام آن بايد مراعات شود، هر چند ديوارکشي نشده باشد و ساختمان هم نساخته باشند.
حضرت آیة الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی)
مسجد جاى ورزش و تمرین ورزشى نیست و از کارهایى که با شأن و منزلت مسجد منافات داشته و با جهت وقف مخالفت دارد، باید پرهیز شود.
حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی)
ورزش مناسب مسجد نیست.
حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی)
ورزش براى همگان، مخصوصاً براى جوانان و نوجوانان امر لازمى است؛ ولى مناسب مساجد و حسینیّه ها نیست. لازم است مکان مناسب دیگرى براى آن در نظر گرفته شود. مسجد را به هیچ وجه نمى توان از مسجد بودن خارج کرد یا تبدیل به ورزشگاه نمود
حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی)
انجام این امور در مسجد جایز نیست.
@Porseman_channel
✅تعريف دقيق شهادت و شهيد از نظر شارع مقدس اسلام چيست؟✅
@Porseman_channel
پاسخ: شهادت در فرهنگ دين مقدس اسلام به معناي كشته شدن در راه خدا ميباشد و علتنامگذاري چنين كشته شدني به شهادت به خاطر آن است كه شهيد در واقع نمرده بلكه زنده و حاضر است;
چنانكه قرآنكريم ميفرمايد: "]اي پيامبر[ هرگز گمان مبر آنها كه در راه خدا كشته شدهاند مردگانند; بلكه آنها زندهاند و نزد پروردگارشان روزي داده ميشوند."
(آل عمران، 169)
و برخي نيز گفته اند :
كشته شدگان در راه خدا را از آن جهت شهيد گويند چون فرشتگان رحمت بر محل شهادت او حاضر ميشوند شهيدان راه خدا، جايگاه والايي در بهشت دارند و مورد آمرزش و بخشش و رحمت خداوند قرار ميگيرند.
(ر.ك: تفسير نمونه، آيةاللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 3، ص 168 ـ 173، دارالكتب الاسلامية.)
(آل عمران، 157 ; نسأ، 69 و 74)
شهادت در فرهنگ اسلام دو معناي متفاوت دارد: يكي معناي "خاص"
و ديگري معناي گسترده و "عام". معناي خاص شهادت، همان كشته شدن در معركة جنگ، در راه خداست كه احكام خاصي در فقه اسلامي دارد;
از جمله اینکه: شهيد نياز به غسل و كفن ندارد; بلكه با همان لباس خونين دفن ميشود;
اما معناي وسيع شهادت آن است كه انسان در مسير انجام دادن وظيفة الهي كشته شود و يا بميرد; بنابراين، هر كس در حين انجام دادن چنين وظيفه اي به هر صورت از دنيا برود، "شهيد" است;
لذا در روايات اسلامي آمده است كه چند گروه شهيد از دنيا ميروند:
1. كسي كه در طريق تحصيل علم از دنيا برود
(سفينة البحار، ج 1، مادة "شهيد".)
2. كسي كه در بستر از دنيا برود، ولي معرفت حق پروردگار و معرفت واقعي پيامبر اكرم ص و اهلبيتش را داشته باشد.
(نهج البلاغه، خ 190، آخر خطبه.)
3. كسي كه براي دفاع از مال خود در برابر مهاجمان ايستادگي كند و كشته شود
(سفينة البحار، همان،)
و همچنين كساني كه در مسير حق كشته ميشوند و يا ميميرند;
بنابراين، از همين جا عظمت اين فرهنگ اسلامي و گسترش آن روشن ميشود.
بنابراين، افرادي كه هدف گلولة قرار ميگيرند; ظاهراً شهيد محسوب ميشوند; هر چند كه زمان دادرسي، انگيزه ها و نيّتها شرط است
(ر.ك: تفسير نمونه، همان، ج 21، ص 408 / حماسه و عرفان، آية الله جوادي آملي، ص 313، نشر اسرا.)
رسول اللَّه صلى الله عليه و آله فرمودند: جز كشته شدگان در راه خدا، شهيدان هفت گروه هستند: كسى كه با دل درد بيمرد.
کسیکه با سوخته و زير آوارو غرق شدن و كسى كه با سينه پهلو بميرد. كسى كه با طاعون بميرد.و زنى كه هنگام زايمان بميرد.
المواعظ العددية ؛ ج2 ؛ ص341
@Porseman_channel
💢لکنت زبان حضرت موسی ع💢
آیا حضرت موسی ع ؛لکنت زبان داشت؟
@Porseman_channel
1️⃣اولا:
این مطلب دلیل قطعی ندارد.و روایات نقل شده ما را به قطعیت نمی رسانند
📚تاریخ طبری؛تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم،ج 1 ص 390 .
📚التبیان فی تفسیر القرآن ،ج7ص170،
3️⃣ثانیا:
اگر بوده؛با اجابت دعایش؛رفع شده است.
وَ ٱحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی يَفْقَهُوا۟ قَوْلِی (طه ۲۷ و ۲۸)
و خدای متعال نیز تمام خواسته‌های آن حضرت را پذیرفت و اجابت فرمود:
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَٰمُوسَیٰ (طه ۳۶)
بنابراین در آن زمان اصلاً در زبان حضرت موسی(ع) لکنتی نبود
🔴 آیت الله مکارم شیرازی:
لكنت زبان موسى عليه السلام مربوط به گذشته بود و بعد از مبعوث شدن طبق تقاضائى كه از خداوند كرد و خداوند خواسته او را اجابت فرمود لكنتش برطرف گرديد
📚اخلاق در قرآن، ج3، ص: 21
📚برگزيده تفسير نمونه، ج4، ص: 375
4️⃣ثالثا:
لکنت نیست و قرآن هیچ صراحتی در لکنت ندارد بلکه افصح بودن هارون ع را بیان فرموده/قصص34
ومعنای افصح بودن یکی نسبت به دیگری؛نه لکنت اوست بلکه فصیح بودن اوست لیکن هارون افصح(افعل تفضیل)بود
4️⃣رابعا
چیزی که در موسی ع بود منافات با کمال پیامبران ندارد.
پیامبران حتی نقص ظاهری و فیزیکی نداشتند ، نه که اینها نقص است نه .. اینها نقص نیست .. این به خاطر آن است که مثلاً یکی نیاید بگوید چرا تو که پیامبری خدا یکی از دست هایت را ازت گرفته ؟ چرا نابینایی و چرا ... ؟
نمی شود گفت لکنت به معنای امروزی داشته است از طرفی مشکل حرف زدن زبانی موسی نقص ظاهری و فیزیکی که نبوده بلکه شاید قدرت سخنوری و فن خطابه را خوب نداشته
🔴شهید مطهری ره:
«وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانى» گرهى را (يا گره را) از زبان من باز كن. بعضى چنين فكر مىكنند كه مقصود از اينكه «گره از زبان من باز كن» اين است كه موسى اندكى زبانش مىگرفته و مثلًا «سين» را خوب تلفظ نمىكرده است. حتى گفتهاند آن وقتى كه بچه بود و فرعون مىخواست امتحانش كند و آتش سرخ شده به دهانش گذاشت [زبانش دچار لكنت شد]. خيال نمىكنم اينها اساسى داشته باشد. «گره را از زبان من باز كن» ظاهراً همان است كه قرآن مكرر روى آن تأكيد مىكند كه پيغمبر ابلاغش بايد ابلاغ مبين و پيام رساندنش بايد روشن و آشكار و آشكاركننده و راهنمايانه باشد، چون بعدش مىفرمايد: «يَفْقَهوا قَوْلى» تا سخن مرا درك كنند، من بتوانم پيام تو را وارد فهم مردم كنم و مردم بفهمند. فهم كردن يعنى روشن شدن، درك كردن، واضح شدن مطلب براى شخص.
📚 مجموعهآثاراستادشهيدمطهرى، ج16، ص: 137
5️⃣خامسا:
البته برخی از مفسران، با استناد به آیاتی که دلالت بر وجود بلیغ بودن حجت الهی تأکید دارند،معتقدند که پیامبر خدا نیز باید در نهایت بلاغت و فصاحت و عاری از هرگونه عیب در تکلم باشد تا بتواند رسالت خود را به طور کامل به انجام برساند؛ چرا که مهم‌ترین ابزار یک پیامبر برای رساندن پیامبر الهی، ابزار تکلم و سخن گفتن است؛
از این‌رو منظور از آن گره‌ای که در آیات از آن یاد شده، «تقیه» است و نه «لکنت زبان»!
یعنی موسی(ع) به این دلیل که در خانه فرعون پرورش یافته و نیز شخصی از قوم فرعون را به طور غیر عمد کشته بود، به نوعی مأخوذ به حیا شده و نمی‌توانست به صراحت سخن خود را بیان کرده و نسبت به فرعونیان موضع بگیرد. از این جهت، به خدا چنین عرض میکند: «سینه‌ام تنگ است و زبانم حرکت نمی‌کند»از این آیه چنین به نظر می‌رسد که علت عدم حرکت زبان، تنگ بودن سینه است و ارتباطی با مشکل تکلم ندارد.
📚الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج 19، ص 75 - 77،
@Porseman_channel
💢تسبیحات به جای حمد💢
@Porseman_channel
اگر در نماز سهوا به جای حمد و سوره تسبیحات بخوانیم چه حکمی دارد؟
🔴نظر به این که قرائت حمد و سوره در نماز از واجبات غیر رکنی است؛ لذا اگر حمد و سوره را فراموش کند و در رکوع متوجه شود نمازش صحیح است، امّا اگر پیش از خم شدن برای رکوع بفهمد باید حمد و سوره (و در جماعت فقط حمد) را بخواند و به رکوع برود و در جماعت اگر به سجده امام جماعت در آن رکعت برسد جماعتش صحیح است.
@Porseman_channel
💢تسلی تحمل در داغ عزیزان💢
@Porseman_channel
🔴مصیبتها كلیدهای پاداشند
تا به حال عزیزی را از دست داده‌ای؟ پدر یا مادر، برادر یا خواهر، همسر یا فرزند، شاید هم بهترین دوستت. در این هنگام سخت پریشان می‌شوی. اول باور نمی‌کنی. منتظری کسی بگوید این خبر دروغ است؛ یا اشتباهی شده! یا لااقل هنوز امیدی به بازگشتش هست! شاید آرزو کنی ای کاش اینها همه خواب باشد. حاضری همه چیزت را بدهی تا او را برگردانی. حتی شاید آرزوی مرگ کنی. اما افسوس ... ! باید با واقعیت کنار بیایی. تو چگونه این کار را می‌کنی؟
امیرالمؤمنین علیه السلام هنگامى كه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را مىخواستند به خاک بسپارند، كنار قبر، فرمودند: صبر زیبا است ولى نه در مورد (مرگ) تو، و بی‌تابى زشت و قبیح است اما نه بر فراق تو. مصیبت مرگ تو سخت بزرگ و سنگین است و هر مصیبتى پیش از تو و بعد از تو در برابر آن كوچک و حقیر است
🔴اجرتان با خدا
كسى كه مصیبتى به او رسد، ... پاداش او از خداى تعالى بهشت است. خدا برای مؤمن بد نمی‌خواهد. اگر عزیزتان را از دست داده‌اید
اولاً بدانید جدایی شما موقت است و در دیار باقی دوباره در کنار هم خواهید بود. ثانیاً ناراحتی کوتاه شما در دنیا پاداش ابدی خواهد داشت. این پاداش آن‌قدر بزرگ است که اگر مؤمن بداند كه خداوند چه پاداش بزرگى در برابر بلا برایش آماده كرده آرزو مىكند كه در دنیا او را با قیچی‌ها تكه تكه كنندبه عنوان مثال یک فرزند كه قبل از فوت پدر بمیرد، بهتر است براى او از هفتاد فرزند كه پس از او بمانند و درک سعادت ركاب حضرت قائم- عجل الله فرجه- را نمایند .
🔴خدا صبرتان دهد
در بهشت درختى است كه به آن درخت ابتلاء مىگویند و آن در روز قیامت به اهل بلا و مصیبت داده مىشود و هیچ گونه محكمه و میزانى جهت بررسى اعمال آنها تشكیل نمىشود و مانند باران بر آنها ثواب و پاداش فرو مىریزند.
إِنَّما یوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسابٍ؛
خدا صابران را به حد كمال و بدون حساب پاداش خواهد داد. هر كه بر مصیبت صبر كند تا آن را به بهترین وجه با آرامش بگذارند، خداوند سیصد درجه برایش مىنویسد كه میان هر درجه تا درجه دیگر به اندازه فاصله میان آسمان و زمین باشد.
اما در مقابل، بی‌صبری اجر مصیبت را از بین می‌برد. حتی گفته شده مصیبت‌زده‌ای که دستش را بر روی رانش بزند یا دست راستش را پشت دست چپش بزند(آن‌گونه که نشانه بی‌تاب شدن است) از پاداش مصیبت محروم می‌شود.
امام صادق علیه السلام فرمودند: آن مصیبتى را كه تو در برابر آن صبر نمودى و مستوجب ثواب الهى گردیدى مصیبت مشمار، بلكه مصیبت آن است كه صاحب آن بر اثر بىصبرى و بىتابى از اجر و ثواب آن محروم گردد.
🔴گریه کن، اما بی‌تابی نکن
رسول خدا صلی الله علیه وآله دست یکی از اصحاب را گرفتند و به نزد فرزندشان ابراهیم بردند؛ ابراهیم در حال جان دادن بود. حضرت او را در دامن خود گذاشتند و فرمودند: اى فرزند عزیزم! من در این حال مالک اختیار تو نیستم، هیچ كارى از دست من براى تو ساخته نیست و اشک از دیدگان مبارک حضرت جارى شد.
آن صحابی به حضرت عرض كرد: یا رسول اللَّه! آیا شما گریه مىكنید؟ مگر خود شما گریه كردن در مصیبت را نهى نفرمودید؟
حضرت فرمودند: من از دو نوع صدا و ناله زشت نهى كردم.
1- صداى آوازهخوانى لهو و لعب و موسیقى شیطانى.
2- صدایى به هنگام مصیبت كه توأم با خراشاندن صورت و پاره كردن گریبان و ناله اعتراض آمیز شیطانى باشد.
اما گریه من بر مرگ ابراهیم گریه رحمانى است، «و من لایرحَم لا یرحَم»؛ «كسى كه ترحم ندارد، مورد مرحمت واقع نمىشود.» آن گاه حضرت خطاب به فرزندشان فرمودند: اگر نه این بود كه مرگ حق است و وعده خدا راست و مرگ راهى است به سوى خدا و این كه آخرین ما به اولین ملحق مىشوند، هر آینه حزن ما در مرگ تو اى ابراهیم بسیار شدید مىشد. ولى چون راهى است كه همه باید سیر كنیم فراق تو قابل تحمل است و ما بر مرگ تو اندوهناكیم. و فرمودند:
دیده مىگرید و قلب اندوهناك مىشود ولى چیزى كه باعث غضب پروردگار گردد نمىگوییم .
هیچ بنده‌ای به مصیبتى گرفتار نشود كه هنگام به یاد آوردن آن مصیبت«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ» گوید و هنگام وقوع آن صبر کرده باشد، جز این كه پروردگار گناهان گذشته او را خواهد بخشید.
و هر گاه یاد آن مصیبت افتد و این كلام را بر زبان جارى سازد، خداوند گناهانى را كه در میان این دو استرجاع(یعنی خواندن این آیه) از او سر زده، می‌آمرزد
🔴صبر زیباست، اما نه در فراق تو ...
امیرالمؤمنین علیه السلام هنگامى كه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را مىخواستند به خاک بسپارند، كنار قبر، فرمودند: صبر زیبا است ولى نه در مورد (مرگ) تو، و بی‌تابى زشت و قبیح است اما نه بر فراق تو. مصیبت مرگ تو سخت بزرگ و سنگین است و هر مصیبتى پیش از تو و بعد از تو در برابر آن كوچک و حقیر است مصیبت همه خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله در واقع مصیبت ایشان است و بی‌تابی و فریاد و شیون و لطمه در مصیبت آنها پسندیده است و روش خود اهل بیت علیهم السلام و شیعیان در طول تاریخ این‌گونه بوده است.
👈امیرالمؤمنین علیه السلام در تسلیت به «اشعث ابن قیس» در مرگ فرزندش چنین فرمود:
اى اشعث اگر برای پسرت اندوهناکی، چون پدر هستی این اندوه شایسته است؛ امّا اگر شكیبا باشى هر مصیبتى را نزد خدا پاداشى است.
اى اشعث اگر صبر كنى مقدرات بر تو جارى مىشود و تو پاداش خواهى داشت و اگر ناشكیبائى و بی‌تابى كنى باز هم مقدرات مسیر خود را طى می‌كند و وزر و گناه بر تو خواهد بود.
اى اشعث فرزندت تو را شاد می‌نمود در حالى كه آزمایش و امتحان بود و مرگ او تو را محزون کرد در حالى كه براى تو پاداش و رحمت است.
درگذشت عزیزتان را تسلیت عرض می‌کنیم🥀
@Porseman_channel
💢معرفت و شناخت امام زمان ع 💢
@Porseman_channel
يكى از وظايف شيعه نسبت به امام زمان (عج) به دست آوردن شناخت و معرفت مىباشد. زيرا آن حضرت، امامى است واجب الاطاعه و هركس
كه اطاعتش واجب است بايد صفاتش را شناخت تا با مدعيان دروغين، اشتباه نگردد. بنابراين شناخت و دانستن صفات حضرت واجب است. امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
به درستى كه بهترين و واجبترين فريضهها بر انسان، شناخت پروردگار و اقرار به بندگى او است ... و پس از آن شناخت فرستاده خدا و گواهى دادن به پيغمبرى اوست ... و بعد از آن، شناختن امامى است كه به صفت و نامش در حال سختى و راحتى به او اقتدا مىنمايى.
همچنين مىفرمايد:
اعْرِفْ إِمَامَكَ فَإِنَّكَ إِذَا عَرَفْتَهُ لَمْ يَضُرَّكَ تَقَدَّمَ هَذَا الْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّر
و در سخنى ديگر مىفرمايد:
مَن عَرف امامَه ثمَّ مات قَبلَ ان يَقومُ صاحبُ هذا الامر كان بِمنزلة مَن كان قاعِداً فى عسكره لا بل بِمنزلة مَن قَعَد تَحت لِوائه
آن كس كه امامش را شناخت و قبل از قيام امام زمان از دنيا رفت بسان كسى است كه در سپاه آن حضرت خدمتگزارى كند، بلكه مانند كسى است كه زير پرچم آنحضرت باشد. (و حاصل اين شناخت ارتباط روحى و سنخيت با امام است).
پيامبر (ص) فرمود:
من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية
هركس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلى مرده است.
نويسنده كتاب شريف مكيال المكارم درباره معرفت امام مىگويد:
بدونترديد مقصود از شناختى كه امامان ما تحصيل آن را امر فرمودهاند اين است كه ما آنحضرت را آنچنانكه هست بشناسيم وچنين شناختى جز به دو امر حاصل نمىگردد:
1. شناخت شخص به نام و نسب
2. شناخت صفات و ويژگىهاى او.
امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
من مات و هو عارف لِامامه لم يَضرُه تقدم هذا الامر او تأخر و من مات عارفاً بامامه كان كمن كان مع القائم فى فسطاطه
هركه بميرد و امام زمانش را بشناسد تأخير يا تقدم ظهور امام زمان به او ضرر نرساند و هركس بميرد و امام خود را بشناسد مثل كسى است كه با امام زمان در خيمه اش باشد.
امام زمان (عج) مىفرمايد:
وليعلموا انَّ الحقّ معنا و لا يقول ذلك الّا كذاب مفتر و لا يَدَّعيه غيرنا الا ضالٍ غوىّ
بدانيد حق با ما و در خاندان ماست و اين را ديگرى به زبان نمىآورد مگر كسى كه دروغگو و گمراه باشد.
امام صادق عليه السلام درباره شناخت امام مىفرمايد:
ادنى مَعرفةِ الامام انَّهُ عِدلُ النبى الا درجة النبوة و وارثُهُ و انَّ طاعَته طاعَةُ الله وَ طاعةُ رسول اللّه و التسليم له فى كلّ امر و الاخذُ بقوله
كمترين حد معرفت به امام آن است كه بدانى امام مساوى با پيامبر (ص) است مگر در درجه نبوّت، امام وارث پيامبر است و اطاعت از او اطاعت از خدا و رسول خداست و بايد در هر امرى تسليم او بود و به سخن و فرمان او عمل كرد.
@Porseman_channel
💢خمس شهریه💢
شهریه‌ای که به طلاب داده می‌شود خمس دارد؟
@Porseman_channel
در این‌باره نظر اکثر مراجع تقلید، آن است که اگر در آخر سال خمسی از شهریّه طلبگی مقداری زیاد بیاید یا چیزهایی که با آن خریداری شده است باقی بماند، خمس آنها واجب نیست؛ اما برخی از فقها در این مورد خمس را واجب دانسته و بعضی نیز بنا بر احتیاط، پرداخت آن را واجب شمرده‌اند.
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
شهریه طلبگی خمس ندارد.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر به عنوان تملیک باشد (مانند شهریه آیت الله سیستانی) جزو درآمد سال است و از خمس مستثنا نیست، اما اگر اباحه تصرف باشد خمس ندارد .
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
شهریه خمس ندارد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
اگر از سهمین مبارکین باشد خمس ندارد.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
خمس ندارد.
امام خمینی (رحمة الله علیه):
در زیادى شهریّه، خمس واجب نیست.
حضرت آیت الله تبریزی (رحمة الله علیه):
در شهریه اگر محرز شود که از سهم مبارک امام(ع) است و عین آن تا آخر سال باقى بماند، خمس ندارد، و در غیر این صورت خمس دارد
حضرت آیت الله فاضل لنکرانی (رحمة الله علیه):
به زیادى شهریّه، خمس تعلق نمى‌گیرد.
حضرت آیت الله بهجت (رحمة الله علیه):
تخمیس، موافق احتیاط است.
@Porseman_channel