💢جامعیت دین اسلام 💢 @Porseman_channel جامعيت دين از مباحث مهم و اصيل فلسفه دين و كلام جديد است كه مي‌تواند در مورد هر ديني مطرح باشد، مثلاً درباره دين اسلام بحث جامعيت تحت عناوين مختلف از قديم الايام ميان مفسرين، حكما و متكلمين رايج بوده است. در مورد جامعیت دین دو دیدگاه وجود دارد: الف: دیدگاه حداكثري نسبت به جامعيت دين دين جامع همه علوم و معارف بشري است و در همه عرصه‌هاي زندگي مادي و معنوي، همه مسايل نظري و عملي را در سطح كلان و جزيي بيان مي‌كند و تعاليم آن ما را از هرگونه تلاش فكري در شناخت انسان و جهان و ابعاد مختلف زندگي بي‌نياز مي‌كند. و لذا دين نظام‌هاي لازم جهت اداره جامعه را در بر دارد و مي‌توان علوم اجتماعي، سياسي و تجربي نظير جامعه شناسي، روان شناسي، اقتصاد، علم سياست، فيزيك و شيمي و حتي علوم كامپيوتري و... را از دين استخراج كرد. در نقد اين رويكرد افراطي به جامعيت دين به طور اختصار مي‌توان گفت: دين نمي‌تواند در همه عرصه‌هاي زندگي مادي و معنوي، همه مسايل نظري و عملي را در سطح كلان و جزيي بيان كند و جامع همه علوم و معارف بشري باشد و بتوان علوم انساني و تجربي را از دين استخراج نمود؛ چرا كه لازمه معارف بشري به علّت تأثير محدوديت‌هاي تاريخي، اجتماعي، زباني و معرفتي انسان، خطاپذيري است در حالي كه دين الهي كه از محدوديت‌هاي مذكور مصونيت داشته، داراي ويژگي حقانيت و خطاناپذيري است و به این جهت نمي‌تواند با علوم و معارف بشري هم آهنگ و همراه باشد؛ زيرا در صورت بطلان فرضيه‌ها و داده‌هاي عقلاني بشر يا بايد دين را تأويل برد و يا قايل به بطلان آن شد. افزون بر آن كه خود معارف و علوم بشري نيز با يكديگر ناسازگاري‌هاي فراواني دارند. به عنوان نمونه برخي از دين‌داران ساده انديش براي اين كه به گمان خود از قافله پرشتاب علم عقب نمانند، سعي در تطبيق باورهاي ديني بر داده‌هاي علوم تجربي ـ كه از سطح فرضيه فراتر نيستند ـ كرده‌اند. براي مثال مراد از آسمان‌هاي هفتگانه مورد اشاره قرآن را فلك‌هاي نه گانه هيئت بطلميوس به شمار آورده، براي تكميل عدد، عرش و كرسي را نيز به آنها افزوده‌اند! باطل شدن فرضيه‌هايي همچون فرضيه افلاك نه گانه، روشن كرد كه چنين تلاش‌هاي عجولانه‌اي براي هم‌آهنگ جلوه دادن دين و علم، بزرگ‌ترين ضربه را بر پيكره دين وارد خواهد ساخت. از سوي ديگر اگر قايل شويم دين همه مسايل نظري و عملي را در سطح كلان و جزيي بيان كرده با جاودانگي آن در تضاد است؛ زيرا رمز جاودانگي قرآن آن است كه خود را در قالب مخصوص و برنامه‌اي محدود محصور نمي‌سازد و جزئيات وبرداشت متناسب به زمان و مكان را به انديشمندان دين مي‌سپارد كه متناسب با شرايط و دگرگوني‌ها، از آن قالب‌هاي كلي استخراج كنند. ب: ديدگاه حداقلي به جامعيت دين به اعتقاد اين گروه تنها وظيفه دين ارائه رهنمودهايي براي رسيدن به سعادت و كمال اخروي انسان است. و مدعي‌اند دين براي اداره شئون دنيوي نيامده است و اساساً كاري به دنياي انسانها ندارد و جامعيت دين را در اين مي‌دانند كه آن چه در هدايت به كمال و سعادت اخروي انسان نقش دارد در اختيار بشر قرار دهد و امّا چگونگي شناخت علوم انساني و تجربي، تشكيل حكومت، روش اداره حكومت، چگونگي مبارزه با مشكلات و مفاسد اجتماعي، مهار قدرت سياسي در جامعه ديني، چگونگي ايجاد عدالت اجتماعي و دهها پرسش ديگر از قلمرو دين خارج است و اين آدمي است كه بايد بدون استمداد از آموزه‌هاي ديني خود با سامان‌دهي مناسبات اقتصادي، سياسي، و... جامعه بپردازد. و دين در اين زمينه‌ها تنها به كليات بسنده كرده و از راهكار معين پرهيز كرده است و در صورتي كه به تدبير امور دنيوي و تنظيم معيشت و تعيين نظام بپردازد خود نيز دنيوي و ايدئولوژيك مي‌شود و اين با جاودانگي آن در تضاد است. «و نزلنا عليك الكتاب تبياناً لكلّ شيء و هدي و رحمه و بشري للمسلمين»ترجمه: و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزي است و براي مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارت‌گري است، بر تو نازل كرديم(نحل، 89) .يكي از صفات عمومي قرآن اين است كه بيان هر چيزي است و به تعبير خود قرآن «تبيان لكل شيء» است و از آن جا كه قرآن كتاب تربيت و انسان سازي است، و براي تكامل فرد و جامعه، در همه ابعاد معنوي و مادي نازل گشته. منظور از «كل شي» در اين آيه همه اموري است كه براي پيمودن اين راه هدايت لازم است. به بيان ديگر آن چه كه در سعادت و هدايت انسان تا روز قيامت مؤثر است اعم از مسايل ارزشي و اخلاقي، معارف حقيقي مربوط به جهان بيني، حقوقي، اقتصادي، سياسي و يا مسايل مربوط به جهان هستي، در آن بيان شده است. روايات فراواني نيز از معصومين درباره جامعيت دين خاتم نقل شده ازجمله: رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ در سفر حجه الوداع فرمود: اي مردم، هيچ چيزي نيست كه شما را به بهشت نزديك و از آتش جهنم دور كند، مگر آن كه شما را به آن امر نموده‌ام، و هيچ چيزي نيست كه شما را به

آتش جهنم نزديك و از بهشت دور كند، مگر آن كه شما را از آن نهي كرده‌ام(كليني، اصول كافي، ج 1، كتاب فضل العلم، باب 18، حديث 5). از امام صادق ـ عليه السّلام ـ نيز نقل شده كه فرمود: همانا خداوند تبارك وتعالي قرآن را بيانگر هر چيزي قرار داده است حتي به خدا سوگند كه رها نكرده چيزي را كه بندگان خدا به آن احتياج داشته باشند، تا آن جا كه كسي نمي‌تواند بگويد: اي كاش خداوند آن را در قرآن بيان مي‌كرده و نكرده است (حويزي، نور الثقلين، ج 3، قم، مطبعه الحكمه، حديث 174، ص 74) .جامعیت دین اسلام آن را پاسخگوی تمام نیازهای فطری، طبیعی انسان ها قرار داده است. توجه به نقش مال و ثروت در زندگی انسان ها و جهت دادن به آنها در راستای چگونگی استفاده بهینه از آن برای دستیابی بهتر و سریع تر به اهداف مهم زندگی و بهره گرفتن از آن برای کمال و تأمین سعادت راستین از برنامه های این آئین مقدس است. بعضی جمادت به خرج می دهند خیال می کنند که چون دین اسلام دین جامعی است پس باید در جزئیات نیز تکلیف معینی را روشن کرده باشد. نه اینطور نیست یک حساب دیگری در اسلام است. اتفاقا جامعیت اسلام ایجاب می کند که اساسا در بسیاری امور دستور نداشته باشد نه اینکه هیچ دستوری نداشته باشد بلکه دستورش این است که مردم آزاد باشند و به اصطلاح تکلیفی در آن امور نداشته باشند. از جمله حدیثی است به این مضمون:« ان لله یحب ان یؤخذ برخصه کما یحب ان یؤخذ بفرائمه »؛ خداوند دوست دارد مردم را در مسائلی که آزاد گذاشته است، مردم هم آزاد باشند. یعنی مسائل آزاد را آزاد تلقی کنند، از خود چیزی درنیاورند. امیرالمؤمنین می فرماید: «ان الله حدد حدودا فلا تعتدوها و فرض فرائض فلا تترکوها و سکت لکم عن اشیاء و لم یدعها نسیانا فلا تتکلفوها»؛ یعنی خداوند یک چیزهایی را واجب کرده است، آنها را ترک نکنید، یک چیزهایی را هم ممنوع اعلام کرده است به آنها تجاوز نکنید و در مورد بعضی از مسائل سکوت کرده است البته نه از روی فراموشی بلکه خود خواسته که سکوت کند و بندگانش در آن مسائل آزاد و مختار باشند. ( 📚منابع:اسلام و مقتضیات زمان، تفسير نمونه، مقاله جامعیت دین اسلام نوشته سيد مهدي صالحي) @Porseman_channel در نقد اين ديدگاه بايد گفت: از ديدگاه اسلام انسان يك موجود مادي محدود به اين دنيا نيست بلكه موجودي فراتر از ماده و داراي زندگي جاويد است كه همه شئون و اعمال او با سرنوشت نهايي او ارتباط دارد. يعني هرگونه تلاشي در اين زندگي در سعادت ابدي و يا شقاوت او تأثير خواهد داشت. «الدنيا مزرعه الاخره»( بحار الانوار، ج 70، ص 225).«اليوم عمل و لاحساب وغداً حساب و لاعمل»( بحار الانوار، ج 32، ص 354). از اين رو نوع رفتار اجتماعي و سياسي كه انسان بر مي‌گزيند به مانند رفتارهاي فردي او تأثير قطعي در سعادت و خوشبختي و يا شقاوت و بدفرجامي اخروي او دارد، و لذا ديني كه علاوه بر مسايل فردي به مسايل اجتماعي انسان و سعادت و هدايت جامعه مي‌انديشد نمي‌تواند نسبت به اجراي احكام و چگونگي اداره جامعه، تعيين ساختار حكومت، اصل عدالت و قيام به قسط، ايجاد تعاون و امنيت در جامعه و... طرح و نظري نداشته باشد. ثانياً با نگاهي به آيات و روايات به روشني ثابت مي‌شود كه احكام، دستورات و رهنمودهاي اجتماعي، سياسي و... بسياري جهت هدايت جامعه‌ي اسلامي در آنها يافت مي‌شود. كه اگر وجود اين آيات در دين نشانگر گستردگي قلمرو دين در امور اجتماعي نباشد وجود چنين قوانين لغو خواهد بود و شكي نيست كه خداوند فعل عبث انجام نخواهد داد. ج: دیدگاه معتدل و نظريه مختار جامعيت دين را بايد در راستاي هدف و رسالت آن ملحوظ داشت و بايد از هرگونه افراط و تفريط در اين زمينه پرهيز كرد. با نگاهي اجمالي به قرآن و روايات در مي‌يابيم كه هدف دين، تأمين سعادت دنيا و آخرت او است و چون امور دنيوي و مناسب اجتماعي تأثير شگرفي در روحيات و كمال انسان و تأمين سعادت واقعي وي دارند، دين خاتم هرگز نمي‌تواند از دخالت در اين امور چشم‌پوشي كند و بايد براي تمام آنها برنامه‌اي جامعه ارائه دهد. به بيان ديگر، قرآن برنامه سعادت انسان را بر خداشناسي و اعتقاد به يگانگي خدا بنا نهاده است؛ آن گاه اعتقاد به معاد را از آن نتيجه مي‌گيرد و سپس پيغمبرشناسي را از اصل معاد اخذ مي‌كند؛ چرا كه رسيدن به پاداش و جزاي اعمال نيك و بد، كه مهمترين فلسفه معاد است ممكن نيست، مگر آن كه نخست از راه وحي و نبوت از طاعت و معصيت آگاه شويم. پس از اين سه اصل اساسي، ‌و علاوه بر اعتقادات ديگر به بيان اصول اخلاق نيكو و صفات حسنه‌اي مي‌پردازد كه مناسب با اصول مزبور باشد، و آن گاه قوانين عملي را كه در واقع حافظ سعادت حقيقي و پرورش دهند. اخلاق نيكو و بالاتر از آن، عامل رشد وترقي اعتقادات درست و اصول اوليه مي‌باشند، پايه‌ريزي مي‌كند. به اين ترتيب قرآن مشتمل بر سه بخش كلي است: 1. اصول عقايد اسلامي، اعم از توحيد، نبوت، معاد و ساير اعتقادات متنوع بر آن

ها؛ 2. اخلاق پسنديده ونيكو؛ 3. احكام شرعي و قوانين عملي، كه كليات آنها در قرآن آمده و تفاصيل وجزئياتشان به پيغمبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ واگذار شده است. و آن حضرت نيز بر اساس احاديث متواتري نظير حديث ثقلين، بيان اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ را جايگزين بيان خود ساخته است. اين برنامه هم چنان كه با تأمل در محتواي آنها روشن است، مشتمل بر همه ابعاد زندگي انسان، اعم از فردي و اجتماعي و دنيوي و اخروي است. (اسلام) همان طوركه براي وظايف عبادي قانون دارد، براي امور اجتماعي و حكومتي (نيز) قانون و راه و رسم دارد.بنابراين، مقصود از جامعيت دين آن است كه در راستاي هدف و رسالت خود رئوس كلي همه معارف لازم را براي تحقق اين هدف در اختيار بشر قرار دهد، به گونه‌اي كه بشر با تطبيق آن اصول كلي به صورت نظام‌مند بتواند هم معارف و راهنمون‌هاي مورد نياز را براي رسيدن به سعادت خويش به دست آورد. بعد از روشن شدن مفهوم جامعيت، حال سؤال اين است كه از چه روشهايي مي‌توان جامعيت دين اسلام را اثبات نمود؟ در پاسخ به سؤال فوق بايد گفت: جامعيت دين خاتم را مي‌توان از دو راه اثبات كرد: الف. دليل عقلي برای بررسی این دلیل باید به موارد زیر توجه نمود: 1- خداوند حكيم آدمي را براي رسيدن به كمال نهايي و سعادت جاودانه آفريده است. 2- زندگي دنيا مقدمه زندگي آخرت است و سعادت و شقاوت ابدي در گرو چگونه زيستن در اين جهان است. يعني اعمال و رفتار ما در رسيدن به سعادت و يا محروم شدن از آن دخيل و مؤثّرند. 3- شرط لازم براي سعادتمندي در جهان آخرت منوط به شناخت چگونگي رابطه اعمال با نتايج اخروي آن است؛ زيرا تا زماني كه رابطه اعمال و رفتارها با نتايج اخروي آن و رابطه آنها با سعادت و شقاوت آدمي روشن نباشد چگونه مي‌توان برنامه صحيح و همه جانبه‌اي براي زندگي اين جهان پي‌ريزي كرد 4- ابزار عمومي شناخت (حس و عقل) از درك چگونگي روابط اعمال و رفتار دنيوي با نتايج اخروي ناتوان است. ضعف و نارسايي حس و عقل از بررسي ويژگي‌هاي اين دو نوع ادراك هويدا مي‌شود:

💢نماز سی روز مردد💢 @Porseman_channel مسأله 1353 اگر مسافر بعد از رسيدن به هشت فرسخ سى روز در محلى بماند و در تمام سى روز در رفتن و ماندن مردد باشد (1)، بعد از گذشتن سى روز اگر چه مقدار كمى در آنجا بماند، بايد نماز را تمام بخواند (2) ولى اگر پيش از رسيدن به هشت فرسخ (3) در رفتن بقيۀ راه مردد شود، از وقتى كه مردد مى‌شود (4)، بايد نماز را تمام بخواند. (1) فاضل: در طول اين مدت نمازش شكسته است ولى .. (2) گلپايگانى، صافى: و هم چنين اگر پيش از رسيدن به هشت فرسخ مردّد شود بين ماندن در آنجا و رفتن بقيۀ راه، از وقتى كه مردّد مى‌شود بايد نماز را تمام بخواند. ولى اگر مردّد شود بين رفتن بقيه راه و برگشتن به محلّ خود در صورتى كه به مقدار چهار فرسخ آمده باشد بايد نماز را شكسته بخواند و اگر به قدر چهار فرسخ نباشد، نماز را تمام بخواند. (3) اراكى: چهار فرسخ .. (4) نورى: اگر به مقدار چهار فرسخ آمده باشد، بايد شكسته بخواند و اگر به قدر چهار فرسخ نباشد تمام بخواند. خوئى، سيستانى، تبريزى: مسأله اگر مسافر اتفاقاً سى روز در محلّى بماند مثلًا در تمام سى روز در رفتن و ماندن مردّد باشد، بعد از گذشتن سى روز اگر چه مقدار كمى در آنجا بماند، بايد نماز را تمام بخواند. زنجانى: مسأله اگر مسافر بعد از رسيدن به هشت فرسخ، بدون قصد اقامه ده روز، سى شبانه روز در محلى بماند، بعد از گذشتن سى شبانه روز، اگر چه مقدار كمى هم در آنجا بماند بايد نماز را تمام بخواند و اگر فقط سى روز مانده باشد بنا بر احتياط نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند. مكارم: مسأله سوّم توقّف يك ماه بدون قصد. هر گاه مسافر در محلّى توقّف كند ولى نمى‌داند مدّت توقّف او چند روز است بايد نماز را شكسته بخواند، امّا بعد از گذشتن سى روز بايد نماز را تمام بخواند، اگر چه مقدار كمى بعد از آن در آنجا بماند (اگر يك ماه از ماههاى قمرى بماند كه كمتر از سى روز باشد نيز كافى است مثلًا از دهم اين ماه تا دهم ماه ديگر). @Porseman_channel

💢ماه رجب💢 @Porseman_channel امام صادق فرموده‏اند: در بهشت جويى است كه نامش رجب و آب آن سپيدتر و شفاف‏تر از برف و يخ و شيرين‏تر از عسل است. هر كس يك روز از رجب روزه بگيرد، خداوند از آب آن جوى به او مى‏آشاماند. همان حضرت فرموده است، روز رستاخيز سروشى از درون عرش ندا مى‏دهد رجبى‏ها كجايند؟ گروهى برمى‏خيزند كه چهره‏شان براى مردم محشر مى‏درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آكنده از مرواريد و ياقوت است. همراه هر يك از ايشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ايستاده‏اند و به او مى‏گويند اى بنده خدا! كرامت خداى بر تو گوارا باد! از عرش هم ندا مى‏آيد كه اى بندگان و كنيزكان من! سوگند به عزت و جلال خودم جايگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزيل قرار مى‏دهم و غرفه‏هايى از بهشت به شما ارزانى مى‏دارم كه از زير آن جوى‏ها جارى است و جاودانه در آن خواهيد بود و پاداش عمل‏كنندگان چه نيكوست، شما براى من در ماهى روزه مستحبى گرفتيد كه حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب كرده‏ام. اى فرشتگان من! اى بندگان و كنيزكان مرا به بهشت درآوريد. امام صادق اضافه فرموده است كه اين پاداش كسى است كه چيزى از ماه رجب را روزه بگيرد، هر چند يك روز از دهه اول يا دوم يا آخر آن باشد. فضائل الأشهر الثلاثة ؛ ؛ ص31 @Porseman_channel

💢[خرما و مویز و کشمش و آب آنها اگر جوش بیایند]💢 @Porseman_channel مسأله ۱۱۴ خرما و مویز و کشمش و آب آنها اگر جوش بیایند، پاک و خوردن آنها حلال است (۱). (۱) (گلپایگانی، صافی:) اگر چه احتیاط غیر لازم آن است که از آنها اجتناب کنند. (نوری، زنجانی:) اگر چه احتیاط مستحب آن است که از آنها اجتناب کنند. (بهجت:) اگر خود به خود یا با پختن جوش بیایند، پاک بودن و خوردن آن محل ّ اشکال است. (اراکی:) مسأله خرما و آب آن اگر جوش بیاید پاک و خوردن آن حلال است. و امّا کشمش و آب آن، حکم انگور و آب آن را دارد. مطابق نظر آيت الله خامنه اي: سوال: هرگاه مویز و کشمش را در غذا بریزند و بجوشد و به اصطلاح با غذا دم بکشد، یعنی به طوری که آب به داخل آن نفوذ کند و آب داخلش نیز بجوشد خوردن این غذا چه حکمی دارد؟ پاسخ: اشکال ندارد و پاک و حلال است. س: اگر كشمش را در روغن سرخ كنيم پاک است يا نجس؟ اگر نجس است طريقه صحيح پخت عدس پلو چيست؟ در مورد خرما چطور؟ ج) در هر دو مورد پاک است. سوال: آیا جوشاندن خرما در آب و یا سرخ کردن خرما اشکال دارد؟ پاسخ: در فرض سؤال اشکالی ندارد. حضرت آیت الله مکارم شیرازی: مساله ۲۱۸ـ هرگاه مویز و کشمش را در غذا بریزند و بجوشد، به طوری که آب به داخل آن نفوذ کند و آب داخلش نیز بجوشد حرام می شود اما نجس نیست و می توان آنها را جدا کرد و غذا را خورد. ولی در حال سرخ کردن و دم کردن در برنج و امثال آن مانعی ندارد. و در مورد خرما نیز اگر آب آن در غذا وارد شود و بجوشد و مستهلک شود مانعی ندارد. ولی اگر مقدار آن بقدری باشد که بجوشد ولی مستهلک نشود نمی توان آن را خورد. @Porseman_channel

💢استفاده از عصاره وانیل💢 با توجه به این که در عصاره وانیل 35% الکل وجود دارد آیا استفاده از عصاره آن حرام است؟ @Porseman_channel دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی): اگر الکل از نوع مست‌ کننده‏ و در اصل مایع نباشد، حلال است. دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): با توجه به درصد بالایی که دارد از آن اجتناب شود. دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): در فرض سؤال، جایز نیست. @Porseman_channel

💢ادکلن 💢 می خواستم حکم استفاده از ادکلن را که در آن الکل وجود دارد، بگویید @Porseman_channel آیات عظام امام، خامنه‏اى، صافى و نورى: اگر یقین نداشته باشید که از الکل مایع و مست کننده تهیه شده، پاک است. و نماز با آن صحیح است . آیات عظام تبریزى، سیستانى، فاضل، مکارم و وحید: خیر پاک است و نماز با آن صحیح است . آیت‏الله بهجت: الکل طبى و صنعتى، بنا بر احتیاط نجس است و نماز با آن اشکال دارد الکل هایی که معلوم نیست در اصل از اقسام مایعات مست کننده باشند، محکوم به طهارت هستند و خرید و فروش و استعمال مایعانی که با آنها مخلوط شده اند(از قبیل ادلکن و اسپری ها) اشکال ندارد. @Porseman_channel

💢نجاست حشیش و بنگ 💢 متاسفانه در جامعه ما مصرف دخانیات فراوان شده است و برخی از دخانیات علاوه بر حرام بودن نجس نیز هستند و قاعده کلی این که هر چیزی که باعث مستی انسان می شود و روان باشد مانند شراب نجس است ولی حشیش و بنگ چون مایع نیستند نجس نیستند (نجاست غیر حرام بودن است) این مساله در رساله مراجع چنین آمده است: @Porseman_channel توضیح المسائل مراجع مسأله 111 شراب و هر چیزى که انسان را مست مى‌کند،چنانچه به خودى خود روان باشد،نجس است،(1)و اگر مثل بنگ و حشیش،روان نباشد (اگر چه چیزى در آن بریزند که روان شود)،پاک است. (1)زنجانى:و اگر مایعى زیاد آن مست‌کننده باشد مقدار کم آن نیز نجس است.. خوئى،تبریزى:شراب(خوئى:و نبیذى که مسکر است)نجس است و بنا بر احتیاط واجب هر چیزى که انسان را مست مى‌کند،چنانچه به خودى خود روان باشد نیز نجس است.. بهجت:شراب و هر چیزى که زیاد آن انسان را مست مى‌کند،چنانچه به خودى خود مایع باشد نجس و خوردن آن حرام است اگر چه کم باشد یا مست‌کنندگىِ آن خفیف باشد.. سیستانى:مسأله شراب نجس است و غیر آن از چیزهایى که انسان را مست مى‌کند،نجس نیست. مکارم:مسأله شراب و هر مایعى که انسان را مست مى‌کند نجس است بنا بر احتیاط واجب،امّا اگر مثل بنگ و حشیش باشد که مخدّر و مستى‌آور است و ذاتاً مایع نیست پاک است،هر چند آن را با آب مخلوط کنند و به صورت مایع درآورند،ولى استعمال آن به هر حال حرام است. پرسش: آیا حشیش پاک است؟ و آیا استعمال آن حرام است؟ آیت الله خامنه ای: حشیش پاک است ولی مصرف آن حرام می ‏باشد. ✅مصرف حشیش چه حکمی دارد؟ آیت الله سیستانی: مصرف حشیش حرام است. بنابراین از نظر همه مراجع عظام تقلید حشیش و بنگ نجس نیستند ولی کشیدن آنها حرام است. @Porseman_channel

پرسمان #احکام 📝حکم تبعیت در نماز جماعت @Porseman_channel 📢در نماز جماعت مامومان بايد تابع امام باشند که اين تبعيت در دو حالت تحقق پيدا مي کند؛ يکي در اذکار و ديگري در افعال. ⬅️مستحب است که در گفتن اذکار مثل خواندن تشهد يا سجده ماموم تابع امام باشد. البته اگر ماموم تبعيت نکرد، نماز او باطل نيست و اشکالي ندارد. 1⃣: نماز گزار باید در افعال نماز ماموم تابع امام باشد ❌در افعال نماز است مثل رکوع يا سجده که ماموم بايد تابع امام باشد. به عنوان نمونه اگر امام هنوز به رکوع نرفته است ماموم نمي تواند به رکوع برود يا ماموم نمي تواند آن قدر افعال نماز را طول بدهد که بتوان گفت او از امام تبعيت نمي کند. ⁉️همه مراجع معتقدند ماموم بايد در افعال تابع امام باشد. حال حکم کسي که از امام تبعيت نمي کند، دو حالت دارد. يا او عمدي تبعيت نمي کند يا سهوي. 2⃣: تبعيت نکردن سهوي در افعال اشکالي ندارد 📌طبق نظر علما، تبعيت نکردن از امام در افعال اگر سهوي باشد، ايرادي ندارد به عنوان مثال فرد متوجه نبوده يا تصورش اين بوده که مثلا امام به رکوع رفته است لذا او هم به رکوع مي رود؛ اين اشکالي ندارد. 3⃣: تبعيت نکردن عمدي ماموم از امام 💡اگر کسي به طور عمدي تابع امام نباشد در اين جا، فقها ديدگاه هايي دارند. ✳️مثلا حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری مي فرمايند: ماموم بايد افعال نماز را با امام يا کمي پس از امام به جا آورد و اگر عمدا قبل از امام يا مدتي پس از امام انجام دهد معصيت کرده است. پس از نظر امام(ره)، ماموم معصيت کرده ولي نماز او صحيح است. ❇️نظر آيت ا... سيستاني هم اين است که نماز جماعت ماموم در اين حالت باطل است. يعني اگر کسي به عمد در افعال از امام تبعيت نکرد نماز جماعت او باطل است اما اگر به وظيفه فرادي عمل کند نماز او صحيح است. ❎آیت الله مکارم شیرازی: ماموم باید کارهاى نماز را مانند رکوع و سجود جلوتر از امام انجام ندهد، بلکه همراه امام یا کمى بعد از او به جا آورد و اگر سهوا پیش از امام سر از رکوع بردارد باید دوباره به رکوع برود و با امام سربردارد و زیادى رکوع در اینجا نماز را باطل نمى کند، ولى اگر به رکوع برگردد و پیش از آن که به رکوع برسد امام سر بردارد نمازش باطل است. 📗توضیح المسائل مراجع مسئله 1470 @Porseman_channel

💢حكم الكل💢 آيا الكل صنعتى مورد استفاده در آزمايشگاهها و الكلى كه در تزريقات و مانند آن به كار مىرود، نجس است؟ @Porseman_channel آيات عظام امام، بهجت، خامنهاى، صافى و نورى: اگر يقين نداشته باشيد كه از الكل مست كننده تهيه شده، پاك است. آيات عظام تبريزى، سيستانى، فاضل، مكارم و وحيد: خير، پاك است. @Porseman_channel

💢حکم پوشاندن سرمه💢 @Porseman_channel ✅پاسخ : آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و وحید: اگر عرفا زینت محسوب شود، پوشاندن آن واجب است. آیات عظام سیستانى، مکارم و نورى: پوشاندن آن واجب نیست. آیات عظام بهجت و صافى: زینت محسوب مى شود و باید پوشانده شود. آیت الله  تبریزى: اگر نزد زنان کهنسال و یا نزدیک به آنان متعارف است، پوشاندن آن واجب نیست و در غیر این صورت باید پوشانده شود. @Porseman_channel

سلام در اسلام @Porseman_channel

💢حکم تزریقات پزشکی (آمپول و سرم) در حال روزه داری💢 @Porseman_channel مقلدین آیت الله خامنه‌ای: تزریق دارویی عضلانی و هر نوع بی حسی جایز است، اما دارویی وریدی و نیز غذایی و تقویتی بنا بر احتیاط واجب جایز نیست. آیت الله مکارم شیرازی: فقط انواع تزریقات عضلانی جایز است. آیات عظام سیستانی، صافی و نوری همدانی: کلیه تزریقات پزشکی در حال روزه داری جایز است. آیت الله وحید خراسانی: تزریق انواع آمپول جایز است، اما سرم غذایی بنا بر احتیاط واجب جایز نیست. آیت الله شبیری زنجانی: فقط تزریق دارویی و بی حسی جایز است. @Porseman_channel