💢رساندن غبار غلیظ به حلق💢
@Porseman_channel
مسأله 1603 رساندن غبار غلیظ (1) به حلق روزه را باطل می کند (2) چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است (3).
(1) (خوئی، سیستانی:) بنا بر احتیاط واجب رساندن غبار غلیظ (خوئی: یا غیر غلیظ)..
(زنجانی:) بنا بر احتیاط مستحب رساندن غبار غلیظ یا غیر غلیظ..
(2) (اراکی:) رساندن غبار به حلق بنا بر احتیاط واجب روزه را باطل می کند..
(بهجت:) رساندن غبار یا دود غلیظ به حلق بنا بر اظهر روزه را باطل می کند..
(3) (خوئی، فاضل، تبریزی:) مثل خاک.
(گلپایگانی، صافی:) مثل خاک. و بنا بر احتیاط واجب باید غباری را هم که غلیظ نیست به حلق نرساند.
(زنجانی:) مثل خاک. ولی اگر غبار را فرو برد و به قدری غلیظ باشد که به فرو بردن آن عرفاً خوردن گفته می شود، بنا بر احتیاط روزه باطل می گردد.
(سیستانی:) مثل خاک. رساندن غبار غیر غلیظ به حلق روزه را باطل نمی کند.
(نوری:) و بنا بر احتیاط واجب غباری را هم که غلیظ نیست، به حلق نرساند.
(مکارم:) مسأله رساندن غبار غلیظ به حلق هر گاه در حلق تبدیل به گِل شود و فرو رود روزه را باطل می کند، در غیر این صورت روزه صحیح است خواه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است مانند آرد، یا غبار چیزی که خوردن آن حرام است.
@Porseman_channel
[ اگر به واسطه باد غبار غلیظی پیدا شود]
مسأله 1604 اگر به واسطه باد غبار غلیظی (1) پیدا شود و انسان با این که متوجه است، مواظبت نکند (2) و به حلق برسد، روزه اش باطل می شود (3).
این مسأله در رساله آیات عظام: فاضل و بهجت نیست
(1) (اراکی، خوئی، زنجانی:) اگر به واسطه باد غباری..
(2) (سیستانی:) متوجّه است و می تواند مواظبت کند ولی مواظبت نکند..
(3) (خوئی، اراکی، سیستانی، تبریزی:) بنا بر احتیاط واجب.
(زنجانی:) بنا بر احتیاط مستحب.
(مکارم:) مسأله هر گاه بواسطه باد یا جارو کردن زمین، غبار غلیظی برخیزد و بر اثر عدم مواظبت، به حلق برسد، روزه اش باطل می شود (همان طور که در مسأله قبل آمد).
@Porseman_channel
[اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود]
مسأله 1606 اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود (1) و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین (2) داشته که به حلق نمی رسد روزه اش صحیح است (3).
این مسأله، در رساله آیت اللّه بهجت نیست
(1) (سیستانی:) غبار یا دود..
(2) (گلپایگانی، فاضل، صافی، زنجانی، نوری:) چنانچه اطمینان..
خوئی، (تبریزی، سیستانی:) چنانچه یقین یا اطمینان..
(3) (اراکی:) ولی اگر اطمینان ندارد احتیاط واجب است که مواظبت کند.
(خوئی، سیستانی:) و اگر گمان می کرده که به حلق نمی رسد، بهتر آن است که آن روزه را قضا کند. (تبریزی:) و هم چنین اگر گمان می کرده که به حلق نمی رسد.
(زنجانی:) و اگر احتمال عقلایی می داده که به حلق می رساند، بنا بر احتیاط مستحب آن روزه باطل می باشد و اگر غبار و مانند آن به نحوی فرو رود که خوردن صدق می کند و آن را هم احتمال می داده، چنانچه تمام کردن روزه لازم باشد، بنا بر احتیاط آن را تمام نموده و چنانچه قضای آن در صورت بطلان لازم است بنا بر احتیاط آن را قضا هم بنماید.
(مکارم:) مسأله در جایی که احتمال می دهد غبار یا دود به حلق برسد باید احتیاط کند، ولی اگر یقین یا گمان داشته باشد به حلق نمی رسد، روزه اش صحیح است.
@Porseman_channel
[ اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند]
مسأله 1607 اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد (1) روزه اش باطل نمی شود (2) و چنانچه ممکن است باید آن را بیرون آورد.
(1) (فاضل:) اشکال ندارد. [پایان مسأله]
(2) (خوئی، تبریزی، سیستانی، مکارم، بهجت:) بقیه مسأله ذکر نشده.
(اراکی، زنجانی:) مسأله اگر فراموش کند که روزه است و (زنجانی: عمداً یا در اثر عدم مواظبت) یا بی اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد، روزه اش باطل نمی شود.
رهبری:
فرو بردن غبار غليظ هنگام روزه بنا بر احتياط واجب موجب باطل شدن آن است و بايد از آن پرهيز نمود، ولى مجرد داخل شدن غبار در دهان و بينى بدون اينکه به حلق برسد، روزه را باطل نمىکند.
@Porseman_channel
پرسمان #اخلاق
💢چگونگی طلب حلالیت از غیبت شده💢
@Porseman_channel
با توجه به این که غیبت از حقوق الناس است، بنابر این در مرحله اول باید از غیبت شونده رضایت گرفت، آن گاه به درگاه الاهی از این گناه توبه کرد. اما اگر رضایت گرفتن از غیبت شونده به هر دلیلی ممکن نباشد و یا این که گفتن به او موجب مفسده ای مهم تر می شود و ... که در این صورت با توجه به روایات معصومان (ع) باید برای او استغفار نمود و این کفاره غیبت او است.
پس در مواردى كه انسان خداى ناكرده از مسلمانى غيبت كرده و نمىتواند از او طلب رضايت كند، حال يا به خاطر اين كه اگر به او بگويد، نزاع و فساد ايجاد مىشود و يا به خاطر اين كه دسترسى به آن فرد ندارد، در اين صورت مىگويند كفارهاش آن است كه براى او طلب مغفرت و آمرزش نمايد. البته اگر كار خيرى انجام دهيد و ثوابش را به روح او هديه كنيد و يا اگر زنده هست، از خداوند بخواهيد ثواب اين عمل براى فلانى باشد، به عنوان كفاره غيبت است.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسیده شد: کفاره غیبت چیست؟ حضرت فرمود: هر وقت یادت آمد، برای او از خداوند طلب آمرزش کن.
(بحارالأنوار، ج 72، ص 241)
امام صادق (علیه السلام) در روایت دیگر می فرماید: اگر غیبت کردى و خبرش به غیبت شده رسید، پس راهى نمی ماند جز حلالیت خواستن از او، امّا اگر خبرش به او نرسیده، از خداوند برایش طلب آمرزش کن.
(بحارالأنوار، ج 72، ص242)
@Porseman_channel
نظر مراجع (به جز بهجت): كسب رضايت او واجب نيست ولى بايد از اين گناه توبه كند.
آيهاللَّه بهجت: بايد رضايت او را جلب كند، مگر اينكه عزت و آبروى او را نزد كسانى كه پيش آنان غيبت كرده، اعاده نمايد و اگر امكان رضايت و يا دسترسى به او نباشد، بايد براى او استغفار كرد.
@Porseman_channel
آیا تجوید در نماز واجب است؟
@Porseman_channel
آيت الله خامنه اي:
رعايت محسنات تجويد لازم نيست ولى اگر قرائت امام جماعت از نظر مأموم صحيح نباشد و در نتيجه نماز او را صحيح نداند، نمىتواند به او اقتدا کند، لکن شرکت ظاهرى در نماز جماعت براى يک غرض عقلايى، اشکال ندارد.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی:
لازم نیست آنچه را علمای تجوید براى بهتر خوانى قرآن ذکر کرده اند رعایت کند، بلکه لازم است طورى بخواند که بگویند عربى صحیح است هرچند رعایت دستورات تجوید بهتر است.
آيت الله سيستاني:
رعایت محسنات تجوید لازم نیست کافی است که قرائت صحیح باشد.
@Porseman_channel
❌قطره چشم و بینی❌
@Porseman_channel
پاسخ: رهبري: استفاده از قطره براي چشم و گوش در هنگام روزه اشکال ندارد حتي اگر تلخي آن در حلق احساس شود
مکارم: اگر به حلق برسد، احتياط اجتناب است.
زنجاني: اگر از طريق غيرمتعارف مثل گوش يا چشم هم اگر چيزي به حلق برسد و فرو برود مبطل روزه است. البته مبطليت آن در صورتي است که بداند فرو برده مي شود. و اين مختار مرحوم آيت الله خوئي نيز مي باشد
صافي: اشکال ندارد
سیستانی:
قطره چشم روزه را باطل نمی کند، هرچند که مزه آن را حس کنید.
@Porseman_channel
⁉️کسی که تاب تحمل تشنگی را ندارد در ماه مبارک چه وظیفه ای دارد ؟
@Porseman_channel
✅ پاسخ :
📝 آیت الله خامنه ای :
انسان نمیتواند بخاطر ضعف و تشنگى، روزه را بخورد ولی اگر ضعف و تشنگى او به اندازهای است که معمولاً نمیشود آن را تحمل کرد، در اين صورت هر وقت به حرج افتادند مىتوانند افطار نمايند ولى تا در حرج واقع نشدهاند، نبايد روزه را باطل كنند.
📝آیت الله مکارم :
اگر روزه دار به اندازه اى تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و یا ترس بیمارى و تلف داشته باشد، مى تواند به اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل مى شود و اگر ماه رمضان باشد باید بقیّه روز را امساک کند.
📝آیت الله سیستانی:
ضعف به تنهايى مجوز روزه خوارى نيست هرچند شديد باشد ، مگر اين كه موجب مشقت (سختی زیاد) باشد كه در اين صورت خوردن یا آشامیدن به مقدار ضرورت جايز است و بايد بعد از آن قضا نمايد.
وهمچنين اگر ضعف موجب عجز (ناتوانی) از كار لازم براى كسب روزى باشد با فرض اين كه توانایی انجام کار ديگرى را نداشته باشد ، و نیز اگر كارگر به دليل تشنگى شديد نتواند روزه را ادامه دهد ، در اين دو صورت به احتياط واجب بايد در خوردن وآشاميدن به مقدار ضرورت اكتفا كند واز زائد بر آن اجتناب نمايد ، و باید بعد از آن قضا نمايد.
📝آیت الله وحید :
اگر روزه دار به قدرى تشنه شود كه بترسد از تشنگى بميرد ، واجب است به اندازه اى كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد ، ولى روزه او باطل مى شود ، و اگر ماه رمضان باشد بايد در بقيّه روز از به جا آوردن كارى كه روزه را باطل مى كند خوددارى نمايد ، و همچنين اگر بترسد كه از نخوردن آب به او ضرر معتنا بهى برسد ، يا آب نخوردن براى او موجب حرجى باشد كه عرفاً قابل تحمّل نباشد ، كه در اين دو صورت مى تواند به اندازه رفع ضرر و حرج آب بياشامد.
@Porseman_channel
💢خواندن ترجمه قرآن وادعیه💢
@Porseman_channel
روح و محتوای هر پیام و سخنی در قالب زبان خاصی که در آن ریخته شده، عمیقتر درک میشود تا زمانی که به زبانهای دیگر برگردانده شود. لذا قرآن که دارای مضامین بسیار بلند و عالی است، هرگز قابل ترجمه دقیق و کامل به زبان دیگری نیست. شاید بتوان گفت که اکثر ترجمههای قرآن نارسا و حتی در برخی موارد، اشتباه میباشد. بهعنوانمثال از سوره حمد نام میبریم که هیچ ترجمهای که بتواند تمام مفاهیم آن را به زبان دیگر بیان کند، نیست. حتی کلمهالله، هیچ معادلی در زبان دیگر ندارد و کلمه خدا در زبان فارسی معادل معنای الله نمیباشد.
با توجه به این توضیح، خواندن ترجمه قرآن و ختم آن و تدبر در معنا و مفهوم قرآن و ... ثواب دارد و ارزشمند است؛ اما با توجه به اینکه ترجمه هرچقدر هم قوی باشد، انعکاس همه قرآن نیست، تلاوت آیات و سورهها موضوعیت دارد. علاوه بر خواندن ترجمه و دقت در آن، مناسب و لازم است که خود آیات و سورهها را تلاوت کنیم که اثرات مثبت فراوان دارد که از غیر تلاوت آیات و سورهها نمیتوان به آن رسید.
سخن درباره دعاها نیز چنین است. هرچند در مورد دعا در روایات به این مسئله اشارهای نشده، اما برای درک معانی بلند در ادعیه بهتر است به عربی خوانده شود؛ اما اگر کسی نمیتواند یا عربی را بلد نیست میتواند آن را به فارسی بخواند. انشاءالله موردقبول واقع میشوند.
آیت الله مکارم:
قرآن و دعاها را همراه با دقت در معناي آن قرائت کنيد و از اين جهت، خواندن ترجمه، بسيار مطلوب است اما اگر به زبان عربي خوانده نشود، قرائت محسوب نشده و ثواب آن را ندارد و يادگيري قواعد عربي آن، کار مشکلي نيست.
@Porseman_channel
💢روزههاى اوایل تکلیف💢
@Porseman_channel
سوال: شخصى اوایل بلوغ بدون عذر و از روى علم و عمد مثلاً به علت نادانى و بىاعتنایى یا بىتوجهى و کوتاهى پدر و مادر روزهها را نگرفته وظیفه او چیست؟
@Porseman_channel
✅پاسخ: همه مراجع: هر مقدار از روزهها را که نگرفته، باید قضا کند و براى هر روز نیز باید کفّاره بدهد؛ یعنى، براى هر روز دو ماه روزه بگیرد یا شصت فقیر را سیر کند و یا به هر کدام یک مدّ (تقریباً ۷۵۰ گرم) طعام (گندم یا جو و مانند آن) بدهد.
@Porseman_channel
💢شرط توارث در عقدموقت(متعه) 💢
@Porseman_channel
مسأله ۲۴۲۵ زنی که صیغه شده حق همخوابی ندارد و از شوهر ارث نمیبرد و شوهر هم از او ارث نمیبرد (۱).
(۱) (اراکی): مگر در صورتی که ارث بردن را شرط کنند.
(خوئی)، (تبریزی): مگر در صورتی که ارث بردن را شرط کرده باشند که در این صورت هر که شرط کرده ارث میبرد.
(سیستانی): و چنانچه ارث بردن را از یک طرف یا از هر دو طرف شرط کرده باشند صحت این شرط محل ّ اشکال است ولی مراعات احتیاط ترک نشود.
(زنجانی): مگر در صورتی که حق ّ همخوابی را شرط کرده باشند، و نیز اگر ارث بردن را شرط کرده باشند، هر کس ارث بردن وی شرط شده، ارث میبرد.
(مکارم): مسأله [همسر ازدواج موقّت] از شوهر ارث نمیبرد و شوهر هم از او ارث نمیبرد و حق ّ واجب همخوابی نیز ندارد.
با شرط، تنها امور اعتباری تغییر می کند ولی امر تکوینی خارجی مانند خویشاوندی و زوجه شدن واحکام الهی مترتب بر آن را نمی توان تغییر داد. ولی می تواند در عقد دایم شرط کند مطالبه ارث نکند یا در زمان حیات چیزی بگیرد و در عوض شرط کندمطالبه ارث نکند. و در عقدموقت می تواند از ثلث برای زوجه وصیت کند
طبق نظر آیت الله خامنه ای این شرط صحیح نمی باشد ولی می تواند در عقد موقّت از ثلث برای زوجه یا زوج وصیّت شود.
@Porseman_channel
💢حکم استعمال قرص زیرزبانی برای روزه دار💢
@Porseman_channel
استفاده روزه دار از قرص زير زباني چه حکمی دارد ؟
✅پاسخ :
رهبری:
اگر آب دهان که با آن قرص آغشته شده بیرون ریخته شود، و چیزی از آن وارد حلق نشود، روزه باطل نمی شود.
مکارم:
در صورتی که مجبور باشد استفاده کند ولی بعدا روزه را قضا کند.
صافی
عليكم السلام. اگر آب دهان كه با قرص مخلوط شده به حلق وارد شود روزه باطل است
موسوی اردبیلی
سلام-کسی که قرص زیر زبانی ... سلام علیکم با توجه به اینکه مقداری با آب دهان مخلوط میشود و شما متوجه نمیشوید روزه را باطل میکند
زنجانی:
مبطل نیست
سیستانی
سلام درصورتي که اجزا وذرات قرص همراه با آب دهان جذب وفرو برود روزه باطل ميشود
@Porseman_channel
پرسمان #احکام
💢خواندن شعر برای روزه دار و محرم💢
@Porseman_channel
شعر و شاعری در بین همه ملتها بخصوص عربزبانان جایگاه رفیعی داشته و دارد. اسلام؛ ضمن تایید چنین فرهنگی، اما سعی دارد تا انسانها را از تلف کردن وقت و احیاناً گمراهکردن مردم به وسیله سرودن اشعار بیمحتوا یا دروغ، برحذر دارد و این خصلت و هنر انسانی را در راستای تعالی نوع بشر قرار دهد. توصیه بزرگان دین به سرودن اشعار حکمتآمیز و پرهیز از سرودن اشعاری که در خدمت منافع ظالمان و شهوترانان است از جمله این سفارشهاست. از طرفی در برخی از زمانها و مکانها که وقت و مکان مناسبی برای ارتباط برقرار کردن بهتر و سریعتر با خداوند است، اشتغال به اشعاری که در راستای این ارتباط الهی نباشد، مکروه به شمار آمده و نهی شده است تا چنین فرصتهایی از دست نرود اما واضح است که سرودن و خواندن اشعار حکمتآمیز در این ایام و غیر آن اشکالی ندارد.
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
دلیلی بر کراهت مطلق شعر در شب جمعه و روز آن و سایر شبها وجود ندارد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
نگاه به مجموع روایاتى که در این زمینه وارد شده، نشان مىدهد که مراد از شعر مکروه، اشعار باطلى است که به خصوص در زمانهاى جاهلیّت براى هجو و بدنامکردن کسى به کار گرفته مىشده و یا خیالپردازىهایى بود که در زمینه عشقهاى مجازى و در وصف زیبارویان از زنان و در راستاى ارضاى شهوترانیهاى غیرمجاز سروده و یا خوانده مىشد.
بنابراین، مقصود از «مکروهبودن شعر حق»، اشعار غیر دروغ و مطابق واقع است. یعنى راوى سؤال مىکند: اگرچه دروغ نباشد و محتواى شعر واقعیّت داشته باشد؟ حضرت جواب مىدهد: آرى، شعرى که خالى از حکمت باشد و بىهدف سروده یا خوانده شود، مکروه است اگرچه دروغ نباشد، و الّا چگونه مىتوان پذیرفت خواندن اشعار فراوانى که سراینده آن خود اهلبیت عصمت(ع) هستند در شب یا روز جمعه کراهت داشته باشد؟!
برای مطالعه بیشتر در این زمینه، میتوانید به کتاب «مفاتیح نوین» ذیل عنوان «اعمال شب جمعه» مراجعه فرمایید.
@Porseman_channel
💢مسافت شرعی💢
مقدار مسافت شرعى چند كيلومتر است؟
@Porseman_channel
آيات عظام امام، بهجت، فاضل، صافى و نورى: مسافت شرعى تقريباً 5/ 22 كيلومتر است.
آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: مسافت شرعى تقريبا 22 كيلومتر است.
آيةاللَّه مكارم: مسافت شرعى تقريبا 5/ 21 كيلومتر است.
رهبری:
مسافت شرعی حدود ۴۱ کیلومتر است هر چند به صورت رفت و برگشت باشد؛ در این صورت نباید رفت آن از ۲۰.۵ کیلومتر کمتر باشد.
@Porseman_channel
💢حد ترخص 💢
@Porseman_channel
حد ترخص يعنى از وطنش (يا جايى كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند ) به قدرى دور شود (3) كه ديوار شهر را نبيند و صداى اذان آن را نشنود ولى بايد در هوا، غبار يا چيز ديگرى نباشد كه از ديدن ديوار و شنيدن اذان جلوگيرى كند و لازم نيست به قدرى دور شود كه منارهها و گنبدها را نبيند (4)، يا ديوارها هيچ پيدا نباشد، بلكه همين قدر كه ديوارها كاملًا معلوم نباشد كافى است (5).
(3) اراكى: كه اهل آنجا او را نبينند و اذان آنجا را نشنود. [پايان مسأله]
زنجانى: كه صداى اذان بلند آخر آنجا را نشنود و نيز اهل آن محل او را نبينند. [پايان مسأله]
(4) گلپايگانى، صافى: بلى، اگر به قدرى دور شده كه ديوار خانههاى شهر كاملًا معلوم نيست ولى شبح آنها نمايان است، احتياط لازم آن است كه نماز نخواند تا وقتى كه شبح پنهان شود يا هم شكسته بخواند و هم تمام.
فاضل: يا ديوارها پيدا نباشد بلكه همين قدر كه ديوار كاملًا تشخيص داده نشود كافى است، و كسى كه از جايى كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند به قصد هشت فرسخ خارج شود، تا به حدّ ترخّص نرسيده بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.
(5) نورى: و كسى كه از جايى كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند به قصد هشت فرسخ خارج شود، تا حد ترخص نرسيده بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.
خوئى، تبريزى: شرط هشتم: آن كه به «حد ترخص» برسد و امّا در غير وطن، اعتبارى به حدّ ترخص نيست و همين كه از محلّ اقامت خارج شود، نمازش قصر است.
سيستانى: شرط هشتم: آن كه اگر از وطن حركت مىكند به «حدّ ترخّص» برسد و امّا در غير وطن، حدّ ترخّص اثرى ندارد و همين كه از محلّ اقامت خارج شود، نمازش قصر است. حدّ ترخّص جايى است كه اهل شهر حتى آنها كه در خارج شهر و توابع آن هستند مسافر را نتواند ببيند و نشانه آن اين است كه او اهل شهر را نتواند ببيند.
مكارم: شرط هشتم: به «حدّ ترخّص» برسد. «حدّ ترخّص» يعنى از وطن يا محلّ اقامتش به اندازهاى دور شود كه صداى اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند، امّا ديدن و نديدن ديوارهاى شهر اثرى ندارد، ولى بايد در هوا گرد و غبار يا مه يا چيز ديگرى كه مانع ديدن است يا سر و صدايى كه مانع شنيدن است وجود نداشته باشد و اگر يكى از اين دو علامت حاصل شود كافى است، به شرط اين كه يقين به نبودن ديگرى نداشته باشد، و الّا احتياط، جمع ميان نماز شكسته و تمام است.
رهبري:
احوط، رعايت هر دو علامت است، هرچند بعيد نيست که شنيده نشدن اذان برای تعيين حدّ ترخّص کافی باشد.
معيار، شنيدن اذان آخر شهر از طرفی است که مسافر از آن خارج و يا داخل آن میشود.
تعيين آخر شهر موکول به نظر عرف است. اگر در نظر عرف کارخانهها و شهرکهای پراکنده اطراف شهر جزو شهر نباشد، مسافت را از آخر خانههای شهر بايد حساب نمود.
@Porseman_channel