چرا در کشور اسلامی شیعی ایران دزد و قاتل و معتاد هست؟ @Porseman_channel 🔴این یک سوال تکراری است که به صورتها و قالبها و مصادیق مختلفی طرح میشود. و البته غرض مستشکل، تخریب چهره اسلام و ایران بلکه نظام حکومتی ایران می باشد. دقت نماییم که هیچ جای قرآن و اسلام ، عملکرد مسلمانان بیمه و تضمین نشده است و شهادتین و تشیع ؛ واکسنی نیست که با زدن آن و اقرار به آن؛ الزام و اجبار بر خوب بودن و قرار گرفتن در صراط مستقیم تضمین شود. اسلام مجموعه احکام و آموزه های اخلاقی دارد که برای رشد و هدایت و اصلاح جامعه تشریع شده است. مثل نسخه ی پزشک حاذقی که در مسیر صحت و سلامت و بهبودی اشخاص نوشته میشود. لیکن اگر در کف جامعه بیمار زیاد باشد؛ به این معنا نیست که پزشکان کشور حاذق نیستند و داروها بی اثرند.... 🔴دقت نمایید آموزه های اسلام برای عمل است لذا در کنار ایمان همیشه عمل صالح ذکر شده و در قرآن از مسلمانان خواسته شده که به صرف نام مسلمانی اکتفا نکنند و آنرا برای اصلاح فردو جامعه کافی ندانند وگرنه با گفتن بهار ؛ بهار نشده و گلی نمیشکفد 📖حجرات17-2 از مومنان و مسلمانان به اسلام ظاهری؛ خواسته شده که مومن و مسلمان واقعی و حقیقی باشند و آبروی اسلام و مسلمین را نبرند. یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذي نَزَّلَ عَلى رَسُولِه 📖نساء136 قرآن به صراحت می فرماید برخی به زبان اسلام آورده اند ولی هنوز ایمان به عمق وجودشان رخنه نکرده است وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلى حَرْف 📖حج11 در قرآن میفرماید بسیاری از مومنان به خدا؛مشرک هستند وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ 📖یوسف(106) این آیات میفرماید که یعنی اسلام و ایمان ظاهری نمیتواند،ملاک و معیار خوب شدن و گل و بلبل شدن یک جامعه باشد. بلکه باید در کنار ایمان و اسلام ظاهری باید مومن واقعی باشند تا تاثیر شگرف ایمان دیده شود. مثل اینکه وجود نسخه برای صحت و سلامت جامعه به تنهایی کفایت نمیکند بلکه باید عمل هم باشد بهترین نسخه بدون عمل به مضمون آن بی فائده خواهد بود. و البته تقوای جمعی است که نور بیشتری داشته و آمار و ارقام قتل و جنایت و دزدی و اختلاس و بداخلاقی ها را کم کرده بلکه به صفر می رساند. 📖اعراف96 اگر خدا فرمود نماز از فحشا و منکر حفظ میکند نه اینکه اگرکسی نماز بخواند نمیتواند فحشا مرتکب شود ومجبور به ترک و نهی میشود. نه بلکه زمینه ساز ترک و ترمز و سرعت گیر و گاردو حفاظ محافظ از سقوط است. نه که سلب اراده و اختیار نماید. البته به تبع شدت اهتمام به نماز ، خویشتنداری تقویت میشود.وبه درجات خویشتنداری نمازما به نماز واقعی نزدیک شده است. پس مشکل از اسلام نیست بلکه از قامت نا راست و ناساز ماست اسلام بذات خود ندارد عيبى هر عيب كه هست از مسلمانى ماست @Porseman_channel 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 🌸🌸🌸🌸🌸

💢فرق علم و عقل💢 علم و عقل چه فرقی با هم دارند؟ @Porseman_channel این دو واژه در عرف و قرآن و کلام اهل بیت ع کاربرد بسیاری دارند و با توجه و بررسی آن دو در منابع مذکور می بینیم که در تعالیم اسلامی این دو با هم متفاوت هستند و کاملا نگاه تفکیکی وجدا از هم دارند. علم به معنای سواد می باشد علم یعنی سواد یعنی معلومات و یافته های علمی...عالم یعنی کسی که درس خوانده مطالعه کرده و معلوماتی کسب و در رشته خاص یا چند رسته علمی متبحر و ماهر وعالم شده است. درواقع علم دانستن و کسب معلومات می باشد. لیکن چنین نیست که هر عالمی ؛ عاقل هم باشد. عقل در روایات اخلاقی و قرآن ،نه بمعنای علم و آگاهی است بلکه مقابل جهل است می بینیم که در کتاب شریف کافی کتاب عقل و جهل دارد نه کتاب علم و جهل . چراکه عقل بالاتر از علم است و عاقل در قرآن و احادیث اخلاقی اهل بیت ع کسی که راه بهشت و رستگاری را و هدف از خلقتش را یافته است. نه که مجموعه ای معلومات را در ذهن خود تلنبار کرده باشد.و مثل حماری که کتاب حمل میکند حمال اصطلاحات باشد. بلکه مرد عمل است و به بصیرت و هوشیاری لازم رسیده است که راه و چاه هدایت و گمراهی را می شناسد درآیه 67 📖سوره بقره جاهل به کسی اطلاق شده که مسخره کننده دیگران است و دانیم که یک علامه هم میتواند دیگران را مسخره کند و لذا در آموزه قرآن یک علامه ای که مسخره کننده است جاهل می باشد. پس علم با جهل جمع میشود ولی عقل با جهل جمع نمیشود و ضد هم است. اى على خرد چيزى است كه بوسيله آن بهشت بدست آيد و جستجوى خوشنودى رحمان به آن شود. 📚بحار الأنوار؛ جلد 74ص64 کتاب شریف اصول کافی ؛ کتاب عقل و جهل دارد وبر مبنای روایات معصومین ع ؛ جنود و لشکریان عقل و جهل را شمرده است 📚الكافي ج1، ص 21 فرهنگ قرآن فریاد می زند که ولو علم ارزش بسیار والایی دارد و قابل مقایسه با دیگر مفاهیم نیست 📖مجادله11 📖زمر9 لیکن در عین حال در برابر عقل کم می آورد و جایگاه ضعیف و رتبه کمتری دارد یک بیسواد عاقل برتر از عالم بی عقل است چراکه عالم بی عقل آتش به دنیا می زند و بااختراع بمب و تسلیحات کشتار جمعی موجبات کشتار مردم بی گناه را فراهم میکند وعالم بی عقل مثل دزد با چراغ است و مست شمشیر به دست که مخرب تر عمل خواهد نمود. وحتی ایمان بدون عقل میشود بلعم باعورا، میشود 📖اعراف176 عابدی که از خداالاغی میخواهد تا چمن موجود در جزیره را بخورد... میشود اهل کتابی که منکر حقانیت پیامبرندو تسبیه به حمار شده اند 📖جمعه 5 یا به کسانی که علم دارند و عقل ندارد تعبیر چهارپا در قرآن آمده است 📖فرقان44 پس قرآن برای علم با عقل جایگاه ویژه ای قائل شده است و جهل را در مورد عقل به کاربرده نه در مقابل علم... @Porseman_channel 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌾🌾🌾

بحول و قوه الهی در روبیکا صفحه ای باز کردیم. فیلم های پرسمان و تاثیرگذار را آنجا بارگزاری میکنیم تا دوستان استفاده کنند.📣📣📣 👇👇👇👇👇 https://rubika.ir/ebadi_110_313

📣📣📣🌹📣

پرسمان #احکام 💢حکم سقط جنین💢 @Porseman_channel سقط در هر مرحله ای حرام و گناه کبیره می باشد. به نظر رهبری: ديه بر عهده مباشر سقط می‌باشد. اگر دکتر مستقيماً سقط را انجام دهد ديه بر عهده اوست و اگر پرستار تزريق نمايد به عهده اوست و اگر مادر دارو را خورده بر عهده مادر می‌باشد و در همه موارد ديه بايد به ورثه طفل پرداخت شود که در موارد اول و دوم پدر و مادر و در مورد سوم پدر است که اگر ايشان عفو نمايند ساقط می‌شود هر چند گناه آن که قتل نفس يا مشابه آن باشد ثابت است سقط جنین شرعاً حرام است و در هیچ حالتى جایز نبوده و توبه جدى از آن لازم است و باید دیه سقط جنین پرداخت شود که اگر علقه باشد دیه آن چهل دینار است و اگر مضغه باشد شصت دینار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد هشتاد دینار است و دیه به وارث جنین با رعایت طبقات ارث پرداخت مىشود ولى وارثى که مباشر سقط جنین بوده از آن، سهمى ندارد. دینار شرعى معادل سکه طلا به وزن یک مثقال شرعى (6 /3 گرم) مى‌باشد و قیمت آن را مى‌توان از بازار بدست آورد. به نظر آیت الله مکارم: ديه جنين بر کساني است که در سقط دست داشته اند، و چنانچه مادر با ميل و اختيار، خود را در اختيار طبيب قرار داده که سقط کند نيمي از ديه بر عهده اوست، و بايد علاوه بر پرداخت ديه از گناه بزرگي که مرتکب شده اند بطور جدي توبه کنند و با اعمال نيک آينده، گذشته را جبران نمايند. نیم دیگر به عهده طبیب است. ديه جنين به پدر و مادرش مي رسد، و اگر يکي از آنها در سقط شرکت داشته از ديه ارث نمي برد و تمام آن به ديگري مي رسد، و اگر هر دو در سقط شرکت داشته اند ديه به پدر بزرگ و مادر بزرگ پدري و مادري و برادران و خواهران آن جنين مي رسد و طبق قانون ارث تقسيم مي شود، و اگر آنها رضايت دهند مشکل حل مي شود. تذکر:🔴 سقط کردن جنین موجب ثبوت دیه بر مباشر(کسی که به صورت مستقیم عامل اصلی) سقط است؛ مادر باشد یا غیر مادر. وارث جنین مستحق دیه خواهد بود؛ لیکن اگر مادر مباشر سقط باشد، در فرض عمدی بودن از دیه ارث نمى‌برد. دیه جنینى که روح در آن دمیده شده در پسر، دیه کامل و در دختر نصف آن است. سقط کردن جنین قبل از دمیده شده روح، کفاره ندارد، لیکن در سقط کردن آن بعد از دمیده شدن روح بنابر قول مشهور، کفّاره (آزاد کردن برده و در صورت عدم امکان آن، دو ماه روزه گرفتن و در صورت عدم امکان آن، اطعام شصت فقیر) ثابت است، به شرط آنکه جانى مباشر در سقط باشد نه مسبب. مطابق نظر آیت الله خامنه ای، هر مثقال شرعی ¾ مثقال بازاری معادل ۶ / ۳ گرم مى‌باشد. مکارم:سقط به طور کلی کفاره ندارد، هر چند احتیاط مستحب پرداختن کفاره قتل خطا در این مورد است. که عبارتست از آزاد کردن بنده و اگر این ممکن نبود شصت روز روزه گرفتن و اگر این ممکن نبود شصت فقیر را سیر کند. ✅ چنانچه چيزي كه سقط شده نطفه باشد، ديه اش بيست مثقال شرعي طلاي سكّه دار است، كه هر مثقال آن ۱۸ نخود مي‌باشد و اگر عَلَقه، يعني خون بسته باشد، چهل مثقال و اگر مُضغَه يعني پاره گوشت باشد، شصت مثقال و اگر استخوان شده باشد، هشتاد مثقال و اگر گوشت آورده ولي هنوز روح در او دميده نشده، صد مثقال و اگر روح در او دميده شده، چنانچه پسر باشد ديه او هزار مثقال و اگر دختر باشد ديه او پانصد مثقال شرعي طلاي سكّه دار است. و در جميع اين صُوَر اگر عوض هر يك مثقال طلا، ده درهم نقره بدهد كافي است. 🔴«ظاهر این است که جنین از وقتى که در رحم قرار می‌گیرد، به مدت 40 روز نطفه است. و دیه اسقاط آن در این مدت 20 مثقال شرعى طلاى سکه‌دار است که هر مثقال، هیجده نخود می‌باشد، پس از آن 40 روز علقه؛ یعنى خون بسته شده است و دیه آن 40 مثقال است، بعد 40 روز مضغه؛ یعنى پاره گوشتى است، که دیه آن 60 مثقال است، (که مجموع چهار ماه می‌شود) پس از آن به صورت استخوان می‌شود. و دیه آن 80 مثقال است. بعد گوشت روییده و صورت‌بندى می‌شود، و دیه آن 100 مثقال است»؛ @Porseman_channel

💢غروب یا مغرب💢 آیا بین غروب و مغرب شرعی فرقی وجود دارد؟ @Porseman_channel بین غروب و مغرب فرق هست «غروب» آن است که قرص خورشید از افق محو شود؛ ولی مغرب آن است که سرخی طرف مشرق تا بالای سر انسان برسد. بنابر این حدوداً بین غروب و مغرب 15 الی 20 دقیقه اختلاف هست. آیت الله خامنه ای : آخر وقت نماز عصر تا غروب آفتاب است و نه تا اذان مغرب. آیت الله مکارم: با غروب آفتاب نماز ظهر و عصر قضا مى شود؛ ولى احتیاط آن است که نماز مغرب و عشاء را تا مغرب تأخیر بیندازد آیت سیستانی : از غروب نباید تاخیر بیافتد ولى در ان فاصله به قصد قربت بخوانید @Porseman_channel

💢سه صلوات برای امام خمینی ره💢 @Porseman_channel امام حسين (ع) سه پسر داشت كه اسم آنها را على گذاشت اين يك درس است كه اگر چيزى خوب است همه تكرار كنيم. ما در اسم گذارى دنبال اسمى مىگرديم كه در فاميلها نباشد بگذار در هر خانهاى يك فاطمه باشد. يحيى پسر زيد و زيد پسر امام زين العابدين (ع) شهيد شدند مردم خراسان گفتند به كورى چشم مخالفين كه نوهى امام زين العابدين (ع) كه يك سيد انقلابى در خط امام معصوم بود حالا كه يحيى را شهيد كردند تمام زنهاى خراسان هر كس پسر زائيد به كورى چشم مخالفان اسم پسرش را يحيى مىگذاريم تا در هر خانهاى يحيى باشد. از من پرسيدند چرا براى پيغمبر (ص) يك صلوات اما براى امام (ره) سه صلوات گفتم براى اين كه شاه مىگفت امام (ره) نه، آمريكا مىگفت امام (ره) نه، ما به كورى شاه سه صلوات مىفرستيم. پيداست كه آدم بايد غيرت دينى داشته باشد. اسم خوب را همه داشته باشيم. امام حسين (ع) فرمود: از من ياد بگيريد كه اسم همهى بچه هايم را على مىگذارم چون معاويه لعنه الله عليه گفته بود كسى اسم على روى بچهاش نگذارد. يك وقت نوهى امام زين العابدين را شهيد كردند، زنان خراسان گفتند حالا كه نوهى امام سجاد را شهيد كردند، امسال هر زنى در خراسان زاييد كه پسر بود، اسمش را يحيى مىگذاريم. يعنى يك يحيى را برديد ما همهى بچهها را يحيى مىگذاريم. يعنى روى اسم كار انقلابى و سياسى مىكردند. . شما وقتى ديديد كه دشمن روى اين حساس است بايد سفت نگه داريد. ما چرا براى امام سه صلوات مىفرستيم و براى پيغمبر يكى؟ يعنى مىخواهيم بگوييم: امام از پيغمبر نعوذ بالله، نعوذبالله، بالاتر است. هرگز! منتهى چون شاه گفت: امام نه! ما به كورى چشم آمريكا و شاه سه صلوات مىفرستيم. چرا امام حسين اسم بچههايش را على مىگذاشت؟ چرا اسم بچههايش را محمد نگذاشت؟ امام حسين اسم بچههايش را محمد نگذاشت. همه را على گذاشت. يعنى امام حسين مىخواهد بگويد: على از محمد بالاتر است؟ ابدا! منتهى چون معاويه گفته بود: اسم على روى بچهتان نگذاريد، امام حسين مىگفت: به كورى چشم او مىگويم: على اكبر! على اوسط، على اصغر! وقتى آمريكا دارد ولايت فقيه را مىكويد، شما به كورى چشم آمريكا بايد ولايت فقيه را نگه دارى. اگر آمريكا دارد من را مىكوبد، بايد شما به كورى چشم آمريكا من را نگه داريد. اگر عيبى دارم به خودم بگو. . شاه خواست اسم امام خمينى را نبرند. برايش سه صلوات فرستاديم. به كورى چشمش! زليخا خواست هيچكس نفهمد. درها را سفت بست كه هيچكس نفهمد. همه فهميدند! اينطور نيست كه اگر زليخا درها را ببندد، خدا كار خودش را مىكند. تو درها را ببند. اما من لو مىدهم. تو قانونى وضع كن كه عكس امام خمينى نباشد. هيچ مرجع تقليدى به اندازهى امام خمينى عكسش چاپ نشد. روى همهى اسكناسها هست. خدا دارد خدايى مى كند. حالا اين مثلًا غيبت تو را كرده است، نمىگذرى. نه آبروى مرا ريخته است. آبروى تو دست اين نيست. اگر خدا خواسته باشد به تو آبرو بدهد، هرچه مردم بيشتر به تو بد بگويند ... @Porseman_channel

💢راهکار های فراموشی عشق کذایی💢 @Porseman_channel به منظور فراموش كردن هر چه سريعتر آن مورد به نكات و دستور العملهايى كه در زير مىآيد توجه كرده و عمل نماييد: 1. مطمئناً مىدانيد كه فراموش كردن فردى كه انسان به او علاقه دارد و دائم ياد او در ذهنش تداعى مىشود، كارى سخت و دشوار است. انسان مثل كامپيوتر يا آدم آهنى نيست كه با تغيير يك برنامه، رفتارش تغيير كند. انسان موجودى است پر از عواطف و احساسات و همين احساسات و عواطف هستند كه گاهى اوقات او را در تصميمگيرىها و اجراى برنامههايش با مشكل مواجه مىسازند. بسيارى از اوقات فرد از لحاظ عقلى و منطقى به تصميمى مىرسد، ولى به راحتى نمىتواند آن تصميم را عملى كند. البته انجام كارهاى مهم و بزرگ بدون تحمل سختىها و مشكلات امكانپذير نيست، اما ديرى نمىپايد كه شهد شيرين پيروزى و موفقيت، خستگى را از تن انسان بيرون مىكند. 2. فراموشى فردى كه به او علاقه داشته و دائماً فكر و ذكر شما به ياد او بوده است، نياز به زمان دارد. نبايد انتظار داشته باشيد به راحتى بتوانيد ياد او را از صحنه ذهنتان پاك كنيد. به خود فرصت دهيد تا به مرور زمان اين علاقه يكطرفه را فراموش كنيد. 3. از طرفى معلوم نيست كه واقعاً اگر با ايشان ازدواج مىكرديد خوشبخت مىشديد، چرا كه براى خوشبختى تنها دوست داشتن كافى نيست. پس بهتر است نيمنگاهى هم بر اين احتمال بيندازيد كه امكان داشت اگر با ايشان ازدواج مىكرديد و بعد از 6 ماه مىفهميديد كه برخلاف آنچه كه مىپنداشتيد، هيچ تناسب واقعى با هم نداريد. 4. اگر امكان ديدن او را داريد، از نگاه كردن به او يا حرف زدن با او جداً خوددارى كنيد باز هم تذكر مىدهيم نگاه خود را كنترل كنيد اگر ما فقط به يك آيه قرآن كه زنان و مردان را از نگاه كردن به يكديگر نهى مىكند عمل مىكرديم هرگز اسير اين مشكلات نمىشديم. «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُونَ» 5. از فكر كردن به او و ازدواج تخيّلى با او اجتناب كنيد و هرگاه فكر او به ذهنش خطور كرد بلافاصله خود را به فكر ديگرى و كار ديگرى مشغول كنيد. 6. سعى كنيد حساسيت مثبت خود را نسبت به او از بين ببريد. 7. احتمالًا چند نكته يا ويژگى منفى هم در او هست، بنابراين هرگاه ذهنتان به سوى او معطوف مىشود بلافاصله به ويژگىهاى منفى او فكر كنيد و به خود بگوييد او به خاطر اين اوصاف مناسب و شايسته من نيست. 8. به خود تلقين كنيد كه «من مىتوانم راهى را كه انتخاب كردهام بپيمايم». 9. به خود تلقين كنيد كه «اگر او به من علاقه داشت، همه تلاش خود را انجام مىداد. من نبايد به فردى كه هيچ تمايلى به ازدواج با من نداشته، علاقه داشته باشم». 10. به خود تلقين كنيد كه «چرا من بايد علاقه و انرژى عاطفى خودم را روى فردى هزينه كنم كه با من ازدواج نمىكند، من بايد اين علاقهها و عواطف را براى زندگى آينده خود حفظ كنم». 11. هرچه بيشتر درباره ازدواج موفق، شرايط و امكانات و معيارهاى لازم در انتخاب همسر تفكر و مطالعه كنيد و زود تصميمگيرى نكنيد. 12. با افراد باتجربه، دلسوز و مورد اعتماد (به ويژه والدين) در اين مورد مشورت كنيد و از تجارب آنها (موفقيتها و شكستهاى آنها) استفاده كنيد. مطمئناً شكستها و يا عدم موفقيتهاى آنان را مىتواند فراروى خود قرار داده تا مجدداً شما آن را تجربه نكنيد و دچار حسرت و خسران شويد. 13. يكى از نعمتهاى خداوند به انسان فرموشى است. شايد خودتان هم ديده باشيد كه بستگان نزديك شخصى از دنيا مىروند در روزهاى اول او فكر مىكند كه ديگر دنيا برايش غيرقابل تحمل است ولى به مرور زمان ممكن است روزها بگذرد ولى حتى براى چند ثانيه هم، يادى از آن مرحوم نكند. الان تنها كارى كه مىتوانيد بكنيد اين است كه سرعت اين كار را افزايش داده تا از ضررهاى روحى روانى و مادى اين افكار بكاهد. 14. سعى كنيد به جايگزين بهترى براى ايشان بينديشيد. مطمئن باشيد كه «دست بالاى دست بسيار است» و حتماً كسى هست كه آن خصوصياتى كه ايشان داشته را دارا بوده و چه بسا با نقاط ضعف كمتر از ايشان. 15. با توجه به تمركز روى مسائل معنوى به ويژه نماز و شركت در مراسم مذهبى به خود آرامش دهيد. 16. در اولين فرصت ممكن ازدواج كنيد و عواطف و علاقه خود را در جهت صحيح هزينه كنيد. 17. اگر از فعاليتهاى مثبت و تقويتكننده و لذتبخش استفاده كنيد و به ورزشهاى كوهنوردى و فعاليتهاى بدنى روى بياوريد. 18. هرگاه فكر او به ذهنتان آمد، موضوع يا موضوعات مختلفى را در ذهن يا در دفترچه يادداشت خود داشته باشيد، به سراغ آنها رفته و درباره آنها فكر كنيد.

💢تقصیرخداست💢 #حیات_طیبه مقصر واقعی کمبودها و نقصها من خداست؟ @Porseman_channel ✅وقتی انسانها با کمبودهایی در زندگی خود مواجه می شوند. کمبودهای اقتصادی و جسمی و خانوادگی و... کسی که معلول است؛ کسی که شغل مناسبی ندارد؛ کسی که نتوانسته ازدواج کند؛ کسی که ازدواج موفقی نداشته؛ کسی که سرمایه از دست داده و ورشکست شده؛ کسی که ازمیزان هوش و استعدادکافی برخوردار نیست؛ کسی که بچه طلاق است؛ کسی که پدرمعتاد ومادرهرزه ای دارد؛ کسی که در خانواده زیرخط فقر چشم به جهان گشوده؛ و....همه و همه دنبال مقصر می گردند. در این دور فرافکنی که از خانواده و اطرافیان شروع می شود.به مقصر دانستن شرائط اجتماعی سیاسی موجود ؛ آخوندها ؛دین وآموزه های اهل بیت ع و خدا منتهی می شود. شخص به جای اینکه همه هوش و هواس و تمرکزش را جمع کند تا کلاه سرش نرودومبتلا به سوء تدبیر نشود و از آسیبهای قهری موجود کمترین آسیب را ببیند،همه انرژی وهمت خود را برای یافتن مقصر برای تشفی خاطر وتسکین وجدانش می کند. 👈لیکن این کینه و نفرتی که با مقصر دانستن دیگران در دل جمع کرده؛کمکی به شرائط فعلی او نمی کند.او غافل از این است که خیلی ها در شرائط او وبلکه بدتر از او بودندوموفق شدندپس باید دنبال راه حل بود نه مقصر.. کسی که خود را تطهیر می کند.وهمه کاستی ها را متوجه دیگران کرده وفرافکنی می کند.درصدد شناخت کاستی ها و کمبودها و خطاهای عملکرد خودو اعتمادهای بی جایش نخواهدبود.لذا در دور باطل فرافکنی ها سرگردان می شود. باید بدانیم:با اثبات مقصر بودن دیگران در کاستی ها و کمبودهای مان؛قطعا مشکل ما برطرف نخواهد شد بلکه منجر به مشکلات روحی ؛ کینه و نفرت واز دست دادن حامیان احتمالی در اطرافمان خواهد شد. @Porseman_channel 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌺🌺🌺🌺🌺🌺

💢نگاه‏ به‏ موى‏ زنان‏💢 نگاه كردن به موهاى زنان بد حجاب- كه هيچ گونه امر و نهى در آنها تأثير ندارد- چگونه است؟ @Porseman_channel امام، خامنه‏اى، فاضل، صافى و نورى: بنابر احتياط واجب، بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام نيز جايز نيست. بهجت: بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام نيز جايز نيست. تبريزى، سيستانى، مكارم و وحيد: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال ندارد. @Porseman_channel

💢وادی السلام💢 @Porseman_channel قبرستان وادِی‌السَّلام قبرستانی بزرگ و تاریخی در شهر نجف عراق که به سبب وجود احادیثی درباره فضیلت آن، برای شیعیان اهمیت مذهبی دارد. بنابر برخی روایات، این قبرستان، محل رجعت بعضی از پیامبران و صالحان است و بنابر برخی دیگر هر مؤمنی در هر جای دنیا که وفات کند، روح او به این مکان خواهد آمد. قرار گرفتن وادی السلام در شهر نجف، که مرقد امام اول شیعیان، امام علی(ع) در آن قرار دارد، بر اهمیت آن افزوده است. زائران عتبات عالیات عراق، این قبرستان را نیز زیارت می‌کنند. مقبره‌های منسوب به هود و صالح از پیامبران پیشین و مقام‌هایی با نام برخی از امامان شیعه در این قبرستان وجود دارد. کلمه «وادی» در عربی به معنای سیل‌گاه و جایی است میان دو کوه و آبراهی که سیلاب در آن جاری می‌شود و اندک اندک در زمین فرو می‌رود. در فارسی، این کلمه را برای بیابان و صحرا به کار می‌برندو کلمه «السلام» نزد مسلمانان از نام‌های خدا و در عربی از جمله به معنای سلامت از آسیب و آفات ظاهری و باطنی است. کلینی (متوفی ۳۲۸ق) روایتی درباره این قبرستان از امام علی(ع) نقل کرده که در آن، از کلمه «وادی السلام» برای اشاره به آن استفاده شده است. برخی منابع درباره سبب نامگذاری قبرستان وادی السلام برآنند که این نام را پیامبر اسلام(ص) و بلکه جبرئیل بر آن نهاده به این معنا که مدفون در این قبرستان از محاسبه و عذاب عالم برزخ معاف و در سلامت است. @Porseman_channel

💢وارد شدن خلط به دهان در هنگام نماز💢 @Porseman_channel همه مراجع (به جز سیستانى): اگر بین نماز در دهان روزه‌دار اخلاط سر و سینه جمع شود باید آن را با دستمال و مانند آن بگیرد یا از دهان خارج کند و اگر نمى‌تواند، در دهان نگه دارد و نماز را تمام کند اگر این هم ممکن نباشد باید نماز را قطع کرده و اخلاط را از دهان خارج کند و بعد نماز را بخواند. آیت‌الله سیستانى: فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضاى دهان نرسیده اشکال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتیاط مستحب آن است که آن را فرو نبرند و اگر فرو برد روزه را باطل نمى‌کند[ @Porseman_channel پاسخ اختصاصی آیت الله مکارم :اگر به فضای دهان برسد خوردن آن خلاف احتیاط است ولی در موارد عسر و حرج مانعی ندارد البته بهتر است دستمالی به همراه خود داشته باشد و اخلاط را در آن بریزد. البته در مورد روزه دار، هر گاه در حین نماز اخلاط سر و سینه به دهان روزه دار وارد شود باید آن را خارج کند و اگر ممکن نبود نماز را بشکند(البته می تواند نیت نماز را به نماز مستحب تغییر داده و نماز را رها کند) و پس از خارج کردن اخلاط، نماز را اعاده نماید.

💢تعدد کفاره با تکرار حنث💢 آیا با شکستن عهد یه بار کفاره واجب است؟ @Porseman_channel اگر فردی با خدا عهدی کند و آنرا بشکند آیا کفاره فقط در بار اول واجب است یا هر بار که عهد را بشکند باید کفاره دهد آیت الله خامنه ای : اگر صیغه مخصوص عهد را ـ که در رساله‌هاى عملیه مذکور است ـ نخوانده وظیفه‌اى ندارد و در صورت خواندن صیغه مخصوص عهد؛ با فرض این که عهد کرده در صورت ارتکاب هر گناه یک کفاره بدهد در این صورت عهد منحل به عهد‌هاى عدیده است و با مخالفت اول با عهد منحل نمى‌شود بلکه به قوت خود براى دفعات بعدى باقى است. آیت الله مکارم شیرازی : اگر کسى از روى اختیار به عهد خود عمل نکند گناه کرده و باید کفّاره بدهد و کفّاره عهد عبارت است از اطعام شصت فقیر، یا دو ماه پى در پى روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، یا یک بنده آزاد کردن؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است و اگر عهد کند تا وقت معیّنى عملى را ترک نماید بعد از گذشتن آن وقت مى تواند آن کار را به جا آورد و اگر پیش از گذشتن وقت از روى فراموشى یا اجبار انجام دهد چیزى بر او نیست، ولى لازم است تا آخر وقت عهد، آن عمل را به جا نیاورد و اگر بدون عذر آن را به جا آورد باید مطابق آنچه در مسأله پیش گفته شد کفّاره بدهد. آیت الله وحید خراسانی : اگر یک عهد باشد یک بار کفاره دارد آیت الله سیستانی : اگر یک التزام باشد یک کفاره واجب است @Porseman_channel