💢تعدد کفاره با تکرار حنث💢 آیا با شکستن عهد یه بار کفاره واجب است؟ @Porseman_channel اگر فردی با خدا عهدی کند و آنرا بشکند آیا کفاره فقط در بار اول واجب است یا هر بار که عهد را بشکند باید کفاره دهد آیت الله خامنه ای : اگر صیغه مخصوص عهد را ـ که در رساله‌هاى عملیه مذکور است ـ نخوانده وظیفه‌اى ندارد و در صورت خواندن صیغه مخصوص عهد؛ با فرض این که عهد کرده در صورت ارتکاب هر گناه یک کفاره بدهد در این صورت عهد منحل به عهد‌هاى عدیده است و با مخالفت اول با عهد منحل نمى‌شود بلکه به قوت خود براى دفعات بعدى باقى است. آیت الله مکارم شیرازی : اگر کسى از روى اختیار به عهد خود عمل نکند گناه کرده و باید کفّاره بدهد و کفّاره عهد عبارت است از اطعام شصت فقیر، یا دو ماه پى در پى روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، یا یک بنده آزاد کردن؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است و اگر عهد کند تا وقت معیّنى عملى را ترک نماید بعد از گذشتن آن وقت مى تواند آن کار را به جا آورد و اگر پیش از گذشتن وقت از روى فراموشى یا اجبار انجام دهد چیزى بر او نیست، ولى لازم است تا آخر وقت عهد، آن عمل را به جا نیاورد و اگر بدون عذر آن را به جا آورد باید مطابق آنچه در مسأله پیش گفته شد کفّاره بدهد. آیت الله وحید خراسانی : اگر یک عهد باشد یک بار کفاره دارد آیت الله سیستانی : اگر یک التزام باشد یک کفاره واجب است @Porseman_channel

💢تکرار کفاره در صورت تکرار عملی که نذر ترک آن شده💢 @Porseman_channel پرسش :چنانچه نذر کند عملی را مستمرا ترک کند ولی مرتکب آن شود و تکرار کند آیا کفاره را هم باید تکرار کند؟ پاسخ : @Porseman_channel مکارم: كسى كه نذر كرده عملى را مستمرّاً ترك كند و زمانى براى آن معيّن ننموده، چنانچه از روى اختيار آن را به جا آورد براى دفعه اوّل بايد كفّاره بدهد و اگر نذر او چنان بوده كه هر دفعه از آن عمل، مستقلًّا تحت نذر قرار داشته احتياط واجب آن است كه براى هر دفعه، كفّاره‏اى بدهد، امّا اگر چنين قصدى نداشته، يا شك كند قصدش چگونه بوده يك كفّاره بيشتر واجب نيست. فراموشی تعداد کفاره به دلیل تکرار تخلف از نذر پرسش :اگر در قبال ارتكاب گناهی نذر روزه داشته باشد و چندین بار مرتكب آن گناه شود اما تعداد آن را نداند باید چند بار روزه بگیرد ؟ پاسخ مکارم :به مقداری که یقین دارد کفاره دهد رهبری: شخصی نذر کرده هر پنجشنبه روزه بگیرد. در صورتی­ که یک پنجشنبه را روزه نگیرد: الف) اگر هنگام نذر، منظورش تمام پنجشنبه‌­ها به عنوان مجموعه واحد بوده، به این معنا که اگر حتی یک پنجشنبه هم روزه نگیرد، مطلوب تأمین نشده است در این صورت به خاطر یک بار تخلف، نذر منحل شده و کفاره بر او واجب می­‌شود و هفته­‌های بعد، دیگر روزه واجب نیست. ب) هر پنجشنبه جداگانه مد نظر است در این صورت در ازای هر پنجشنبه­‌ای که عمداً روزه نگیرد، یک کفاره واجب است. امام خمینی ره: شخصی که اظهار می دارد، در ابتدای‏‎ ‎‏تکلیف با خدا تعهد کرده اصلاً گناه انجام ندهد؛ اما بعداً علم به هم رسانده که از وی‏‎ ‎‏گناه صادر شده؛ با توجه به این که تعهد مزبور را هم به صیغۀ عهد و هم به صیغۀ نذر و‏‎ ‎‏هم به صورت قسم انجام داده است، وظیفۀ وی را در مورد کفارۀ او بیان فرمایند.‏ ‏‏2. آیا در صورت تکرار گناه، چه وظیفه ای خواهد داشت؟‏ پاسخ: ‏‏بسمه تعالی، اگر عمداً مخالفت نذر یا عهد یا قسم نموده، کفاره دارد؛ ولی‏‎ ‎‏تکرار نمی شود.‏ سیستانی: سؤال: کسى که نذر کرده نماز مستحبى را هفته اى یکبار بخواند در صورت ترک کفاره آن چه مقدار میباشد آیا در صورت تکرار کفاره هم تکرار مى شود؟ پاسخ: کفاره مخالفت نذر، اطعام 10 فقیر است و کفایت مى کند به ده فقیر هر نفر 750 گرم گندم بدهید. و در صورت تکرار بیش از یک کفاره لازم نیست. @Porseman_channel

💢منافات دعا با مقام رضا💢 @Porseman_channel هرگاه ما دعا می کنیم، در واقع برای آینده مطلبی را می خواهیم که واقع شود؛ و ما خواست خدا را در آینده اطلاع نداریم، یعنی نمی دانیم خداوند در آینده چه چیزی برای ما خواسته، تا نسبت به آن راضی باشیم. بنابراین شخص دعا کننده چند حال دارد: یا اینکه انگیزه اش برای دعا این است که چون خود دعا کردن عبادت است، دعا می کند؛ در این صورت، دعا کردن هیچ منافاتی با مقام رضا ندارد، چون به امر خدا دعا می خواهد. در این صورت، چون خواست خدا را در آینده نمی داند، دو فرض پیش می آید: یا اینکه حاجتش را می خواهد، به شرطی که مورد رضا و صلاح خدا باشد؛ یعنی می گوید: خدای! هر چه تو صلاح می دانی و رضای تو در آن است، برای من مقدر فرما! و این دعا حقیقی و باارزش است و هیچ منافاتی هم با مقام رضا ندارد. و یا اینکه حاجتش را می خواهد، هر چند مخالف رضا و صلاح خدا باشد؛ در این صورت دعا، دعا با مقام رضا منافات دارد. @Porseman_channel

💢دستور خواندن صیغه عقد دائم💢 @Porseman_channel براى خواندن صیغه عقد دائم کافى است که زن بگوید: «زَوَّجْتُکَ نَفْسِى عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُوم» (یعنى خود را به همسرى تو درآوردم به مهرى که معین شده) و مرد هم بعد از آن بگوید: «قَبِلْتُ التَّزْویجَ» (یعنى قبول کردم این ازدواج را) و اگر دیگرى را براى این کار وکیل کنند کافى است که وکیل زن بگوید: «زَوَّجْتُ مُوَکلَتى مُوَکلَکَ عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُومِ» (موکله خودم را به همسرى موّکل تو با مهر معلوم درآوردم) وکیل مرد نیز بگوید: «قَبِلْتُ لِمُوَکلى هَکذا» (من نیز همین گونه از طرف موکل خودم قبول کردم). 🔴اگر زن و مرد «یک نفر را وکیل نمایند» که از طرف آنها صیغۀ عقد ازدواج را بخواند، چنانچه مثلاً اسم مرد «محمّد» و اسم زن «فاطمه» باشد، باید با رعایت شرایطی که در مسائل قبل بیان شد، پس از تعیین مهریّه: وکیل بگوید: «زَوَّجْتُ مُوَکِّلَتی فاطِمَةَ مُوَکِّلی مُحَمّداً عَلَی المَهْرِ المَعْلُومِ»؛ سپس بدون فاصلۀ قابل توجّه بگوید: «قَبِلْتُ التَّزْویجَ لِمُوَکِّلی مُحَمّدٍ عَلَی المَهْرِ الْمَعْلُومِ». یا اینکه بگوید: «أَنْکَحْتُ مُوَکِّلَتی فاطِمَةَ مُوَکِّلی مُحَمَّداً عَلَی المَهْرِ المَعْلُومِ»؛ سپس بگوید: ‌«قَبِلْتُ النِّکاحَ لِمُوَکِّلی مُحَمَّدٍ عَلَی المَهْرِ الْمَعْلُومِ». شایان ذکر است، بنابر احتیاط لازم وکیل در این مورد به خواندن صیغۀ ایجاب اکتفا نکند و صیغۀ قبول را هم - که در متن فوق ذکر شد - بخواند. @Porseman_channel

💢 پنج نكته ضرورري در مورد استخاره💢 @Porseman_channel 1 - استخاره هيچگاه جاي انديشه و مشورت را نميگيرد. بلكه استخاره پس از انديشه و مشورت است. يعني ما هر كاري را كه ميخواهيم انجام بدهيم، ابتداء بايد پيرامون آن انديشه كنيم و سود و زيان آن را بسنجيم و در مرحله دوم با كساني كه در آن موضوع صاحبنظر هستند، مشورت كنيم و آنگاه يكي از دعاهايي كه در استخاره وارد شده است، تلاوت كنيم و اگر تحير ما برطرف نشد، با قرآن استخاره كنيم. 2 - عليرغم اينكه در امروزه روز، استخاره با قرآن رواج بيشتري دارد، چنانكه بيان شد، بهترين راه و روش استخاره، قرائت دعاهاي استخاره است. اما در استخاره با قرآن نيز بايد دقت كرد كه هركس حق ندارد فهم خود را بر قرآن تحميل كند و بر اساس برداشت خود از قرآن و آيات آن عمل نمايد. بهتر است در استخاره با قرآن، از علماء آشنا با قرآن كمك گرفت تا خداي ناكرده دچار اشتباهكاريها در فهم قرآن و تحميل آن اشتباهات به قرآن نشويم. زيرا الهامگيري از آيات قرآن كار آساني نيست و نيازمند به كساني است آگاهيها و آشناييهاي تخصصي نسبت به قرآن دارند و تسلط به معني و تفسير قرآن ضروري است و نميتوان به خوب و بدي كه در بالاي برخي قرآنها نوشته شده است، اعتماد كرد. متأسفانه در سالهاي اخير برخي افراد سودجو يا ناآگاه كتابهايي به نام استخاره منتشر كردهاند كه نظر و برداشت خود را بر آيات تحميل كردهاند كه اصلاً درست نيست. 3 - در مقابل اينكه خواندن دعاي استخاره براي هر كاري توصيه شده است، زيرا خير ما به دستان خداوند متعال است و ما در هر كاري بايد از خداوند خير خود را بخواهيم. استخاره با قرآن نبايد به صورت عادت و روش دائمي دربيايد و جايگزين انديشه و مشورت و تحقيق شود. 4 - چنانكه در انجام واجبات و ترك محرمات، استخاره نبايد كرد، در كارهايي كه عقل آنها را تأييد ميكند و همه شواهد و قرائن به خوبي آن گواهي ميدهند، نيز نبايد استخاره با قرآن كرد. بله خواندن دعاهاي استخاره در اين موارد نيز مناسب است و توصيه شده است. زيرا در دعا، ما خود و كار خود را به خداوند متعال ميسپاريم و خير خود را از خداوند متعال درخواست ميكنيم. 5 - بايد توجه داشت كه استخاره به معناي طلب خير از خداوند متعال است، اما تفأل به معناي فهم عاقبت كارهاست. به اين دليل در روايتي از تفأل زدن به قرآن نهي شده است: عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ «عليه السلام» قَالَ: لَا تَتَفَأَّلْ بِالْقُرْآنِ امام صادق «عليه السلام» ميفرمايند: به قرآن تفأل نزنيد. وسائلالشيعة ج : 6 ص :233 دليل اين امر در اين نكته نهفته است كه فهم عاقبت امور و استنباط آن تنها بر اهلش ميسر است و هر كسي نميتواند از قرآن به چنين استنباطي برسد. زيرا اگرچه استنباط عاقبت از آيات قرآن براي كسي كه اهلش باشد امكان دارد، اما همه كس را بدان راه نيست. پس اكثريت مردم در همان حد استخاره با قرآن بايد توقف كنند و اهل معرفت ميتوانند به عواقب امور نيز پيببرند. بنابراين ما حق نداريم در استخاره با قرآن به دنبال فهم عاقبت امور و كارها باشيم و تنها بايد خير خود را از خداوند متعال درخواست كنيم. در استخاره از قرآن باید از بزرگان و عالمان دینی آشنا با قرآن کمک گرفت و آنچه از مستحبات و آداب استخاره وجوددارد، وظیفه همان عالمی است که استخاره می کند و کسی که برایش استخاره می شود، تنها باید نیت داشته باشد که اگر مثلا خوب آمد فلان کار را انجام خواهم داد. اما تکرار استخاره: استخاره به هنگام حیرت و تساوی احتمالات و رجحان نداشتن یک احتمال، به قصد رجاء انجام می شود آن هم پس از فکر و مشورت، اما تکرار آن به سبب حیرت، صحیح نیست مگر در صورت تغییر موضوع و دادن صدقه به مقدار از مال. @Porseman_channel

پرسمان #مشاوره 💢راهكارهاى درمان خشم وعصبانيت💢 @Porseman_channel 1. هنگامى كه عصبانى مىشويد، در خودتان يك تغيير حالت فيزيكى ايجاد كنيد؛ مثلًا مقدارى قدم بزنيد و سعى كنيد در آن لحظات تصميم نگيريد و اگر آب در دسترس شماست، مقدارى آب خنك ميل كنيد و دست و صورت خود را با آن شست و شو دهيد. 2. هنگام عصبانيت يا بىحوصلگى و كسالت، دوش آب ولرم بگيريد. 3. چند لحظه دراز بكشيد و چشمان خود را ببنديد و همه ماهيچههاى خود را شل كنيد تا آرامش عضلانى پيدا كنيد. 4. به خودتان تلقين كنيد كه اتفاق خاصى نيفتاده است. 5. هميشه فضاى ذهنى و روانى خود را براى شنيدن و دريافت رفتارهاى نابجا و خلاف انتظار آماده سازيد؛ به اين معنا كه هميشه انتظار داشته باشيد ديگران با شما، به بدترين شكل برخورد كنند. اگر كسى مدتى چنين كند، به تدريج صفت حلم در او به وجود مىآيد و علاوه بر اين، حسن خلق نيز براى او حاصل مىشود و خود را براى تحمل آن آماده مىكند. 6. از شخصيت قائل شدن بيش از اندازه براى خود، بپرهيزيد و به سراغ رفتارهاى متواضعانه (همانند تقدم در سلام، همنشينى مناسب با افراد پايينتر، ابراز ارادت به كوچكترها، مصافحه و احوالپرسى، تفريح و صحبت با ديگران) برويد. 7. ذكر «لا حَول و لا قوّة الّا باللّه» را زياد بر زبان جارى سازيد و سوره «والعصر» را زياد بخوانيد. تكرار اذكار «استَغفَرِاللّهَ رَبّى و اتوبُ اليه» و «اعوذ بالله من الشَّيطانِ الرَّجيم» نيز مفيد است. امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند به برخى از انبيا وحى كرد: اى فرزند آدم! در وقتى كه غضبناك گرديدى، مرا ياد كن تا من هم تو را در وقت غضبم ياد كنم و تو را هلاك نسازم. بنابراين، ياد خدا علاوه بر اين كه آتش خشم را خاموش مىكند، موجب آرامش انسان مىشود. 8. وقتى كه با امور عصبانيت آفرين مواجه هستيد، براى مدتى (حدود 10 تا 15 دقيقه) راههاى دريافت حسى خود را سد سازيد. مثلًا جلوى گوش خود را بگيريد و چشمان خود را ببنديد و سر خود را پايين بيندازيد تا دريافتهاى عصبانيت تحت كنترل شما درآيند و موجب تحريك بيشتر شما نشوند. 9. براى رفتارهاى خلاف انتظار ديگران، توجيه مناسبى داشته باشيد و آنها را مقصر تلقى نكنيد؛ مثلًا بگوييد: خودم از اين فرد بدتر رفتار مىكنم، اشتباه من باعث رفتار نامناسب او شده است. 10. با افراد حليم و صبور معاشرت كنيد و از دوستى با افراد تندخو بپرهيزيد. 11. روايات و آثارى كه در مذمت غضب رسيده، مطالعه كنيد و احاديثى كه در مدح و ثواب حلم و خودنگهدارى وارد شده، مورد توجه قرار دهيد. @Porseman_channel