یکی از نکاتی که درباره خوندن کتاب‌هایی مثل این اهمیت داره، بحث re-parenting یا دوباره والدگری کردن برای خودمونه! 🌳 به‌هرحال هر خانواده‌ای حتی اگه تکلیفش رو که "به‌اندازه کافی خوب" بودن بوده رو انجام داده باشه، نمی‌تونسته بی‌نقص باشه و این یعنی هنوز نیازه ما چیزهایی درمورد ارتباط یاد بگیریم و بهتر بشیم، چه در رابطه با دیگران و چه در رابطه با خودمون. که برای این‌کار خوندن کتاب‌های والدگری خیلی جوابه. 🤝(اگر مشکل عمیق باشه مشخصاً ابتدا باید به متخصص مراجعه کرد) این‌جوری متوجه می‌شین به عنوان یه کودک از چه ابعادی ضربه دیدین، چه نیازهای برآورده‌نشده‌ای داشتین، چه باورهای اشتباهی دارین و بزرگ‌سالی که الان هستین برای کودک درونتون در نقش والد قرار می‌گیره، صدای سرزنش‌گر درونی‌تون کمتر می‌شه با خودشفقتی‌ای که پیدا می‌کنین و باورهای درست جانشین می‌شن. ☁️ دوباره والدگری کردن برای خود باعث می‌شه سطح سلامت عاطفی، خود-تنظیمی و عزت نفس بهتر بشن و درنتیجه در روابط سالم‌تری قرار بگیریم. ⭐️

یک‌جایی هم نوشته بود: ″اشک‌ها دشمن نیستند، غمگینی دشمن نیست، آسیب‌پذیری دشمن نیست.‌‌.. تنهایی در احساساتمان، این دشمن واقعی‌ست.″

کتاب ″معجزه‌های خواروبارفروشی نامیا″ رو شروع کردم. گیرایی بالایی داشت، نتونستم تا پایان فصل اول کتاب رو زمین بذارم. خیلی وقت بود داستانی که این‌قدر کشش ایجاد کنه نخونده بودم!