سعی می‌کنم در هیاهوها و سر و صداهای اداری و دنیوی یاد دوستان به دیدار حق شتافته را فراموش نکنم. امروز بر سر مزار دوست و استاد عزیزم
دکتر علیرضا پارسا (اژدر) در بهشت زهرای تهران در دومین سالروز درگذشتش رفتم.
مرداد ماه ۱۴۰۰ خورشیدی دو رفیقِ قرینِ انیسِ خلیلِ شفیقِ جلیسِ عزیز را از دست دادم. آقا رحیم نیکبخت ۱۵ مرداد و
دکتر علیرضا پارسا ۲۹ مرداد بر اثر ابتلا به ویروس منحوس کرونا جان به جان آفرین تسلیم کردند و با رفتنشان تهران را برای من تنگ و دلگیر کردند. برایم در حکم پناهگاه فکری و روحی بودند.
استاد علیرضا پارسا دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه پیام نور به مفهوم واقعی کلمه و به دور از لفاظی یک شخصیت مردمی، جهادی و بسیجی بود. او به بسیج اعتبار می‌داد و با رفتارش سرمایه معنوی برای بسیج بود. قطعا در این روزها که برخی افراد ناآگاه با کارشناسی غلط در صدد تضعیف موجودیت دانشگاه هستند، وجودش مغتنم و مایه دلگرمی بود.
روحش شاد و با صلوات بر محمد و آل محمد قرین رحمت واسعه‌ی الهی باد.
✔️
شرح عکس دوم: یکی از جلسات بازخوانی یکصد رخداد انقلاب اسلامی در یکصد مرکز دانشگاهی است که در دفتر
دکتر علیرضا پارسا در دانشگاه پیام نور برگزار شد. در این جلسات زنده‌یاد رحیم نیکبخت هم حضور و همکاری فعال داشت. عکس فوق مربوط به جلسه‌ی تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۹۸ است.
@Qalam_MojtabaSoltaniAhmadi