🌺🌼💖🎈🎉💞🌴🕋🌴💞🎉🎈💖🌼🌺 #روز_شمار_غدیر 7 شانزدهم ذی الحجه سال 10 ه.ق. 2 روز مانده به غدیر -ادامه حرکت کاروان به سوی غدیر و نزول جبرئیل امین در منزل(عسفان) و آوردن اولین وعده ضمانت و حفظ الهی برای رسول گرامی اسلام(ص) طی آیات 92_95 سوره حجر... تا جایگاه موعود راهی باقی نیست. جایی که خداوند مقدر داشته تا رسول اکرم(ص)، ولایت امیرالمومنان و یازده فرزند(ع) او را به مردم ابلاغ کند و پس از اتمام حجت با مسلمانان، علی(ع) را به فرمانروایی آنان منصوب کند؛ چرا که چند روزی بیشتر از عمر مبارکش باقی نمانده است. آری، خداوند هیچگاه زمین را بدون حجت باقی نمی گذارد. اما از سوی دیگر بنیان گذاران "سقیفه"، همزمان با ماجرای غدیر، پیمان نامه ای امضا می کنند و به نظام دادن لشکر خود می پردازند تا از رسیدن خلافت به امیرمومنان(ع) جلوگیری کنند. در حقیقت در همین روزها است که صف آرایی جمل، صفین و نهروان شکل می گیرد. از همین روزها است که وصی پیامبر ضربت می خورد آن هم به نام اسلام و در محراب عبادت! در همین روزها است که غدیر تا قربانگاه کربلا پیش می رود! چه آگاهانه فرمود امام صادق(ع): "آنگاه که آن پیمان نامه نوشته شد، حسین به شهادت رسید." 📚بحارالانوار، ج 24 و ج 28

#مرور_زندگی_امام_حسین 5 معاویه به یزید گفته بود که از همه چه خودشان آمدند و چه به زور، بیعت بگیرد اما اگر چهار نفر با او بیعت نکردند، کاری به کارشان نداشته باشد. معاویه باهوش بود و می دانست افراد مختلف چطور واکنش نشان می دهند. این 4 نفر را معاویه اینطور به پسرش گفت: عبدالله بن عمر با تو بیعت نمی کند؛ او را واگذار که مشغول کنج عزلت و عبادتش است. عبدالرحمن بن ابوبکر و عبدالله بن زبیر هم با پول و ثروت در اختیار تو هستند. اما حسین بن علی! هرگز او را مجبور به بیعت نکن. او را به حال خود واگذار و اذیتی به او نرسان که برایت دردسر خواهد شد. یزید نامه ای به ولید بن عتبه حاکم مدینه نوشت که از تمام مردم چه بزرگ و چه کوچک بیعت بگیر. هیچ عذری هم پذیرفته نیست. مروان بن حکم( همان که عملا بجای عثمان خلافت می کرد) نیز مشاور ولید بود. ولید نامه را با او در میان گذاشت. در مورد بیعت گرفتن از امام حسین و عبدالله بن زبیر برخی گفته اند که یزید در نامه اش اشاره کرده که اگر بیعت نکردند گردنشان را بزن و برخی این گفته را به مروان نسبت داده اند. در هر صورت ولید، عمر بن عثمان را همان شب بعنوان پیک نزد امام و عبدالله بن زبیر که در مسجد بودند فرستاد. قاصد که به مسجد رسید، عبدالله از این دعوت شبانه هراسان شد. امام گفت به گمانم معاویه مرده که اینطور ما را خوانده اند. عبدالله بن زبیر شبانه از مدینه گریخت و از بیراهه به مکه رفت. اما امام گروهی از بنی هاشم را خبر کرد و دسته جمعی به مقر حاکم رفتند. امام به بنی هاشم گفت شما بیرون بمانید و اگر فریاد مرا شنیدید وارد شوید. ولید به امام خبر مرگ معاویه را داد و خواهان بیعت او با یزید شد. امام فرمود: شبانه بیعت کردن کار درستی نیست. فردا مردم را دعوت کن، من هم اگر قصد بیعت داشتم می آیم و بیعت می کنم. ولید پذیرفت و امام در حال ترک مجلس بود که مروان گفت: گردن او را بزن! امام صدای خود را در اعتراض به مروان بالا برد و حضرت عباس به همراه بنی هاشم تا فریاد امام را شنیدند وارد مجلس شدند و اطراف امام را گرفتند. امام گفت: ما خاندان نبوت و محل تردد ملائکه هستیم. خداوند با ما شروع نموده و به ما ختم می کند. اما یزید شرابخوار و خونریز و فاسق است. با او بیعت نمی کنم ولی تا صبح صبر می کنیم...

🌺🌼💖🎈🎉💞🌴🕋🌴💞🎉🎈💖🌼🌺 📝حدیث نبوی درباره ولایت امیرالموالمونین علی(ع): تو از من به منزله هارونی از موسی جز اینکه پس از من پیغمبری نخواهد بود.

#غدیر_در_کلام_بزرگان 7 علامه امینی(ره): در کتاب ارزشمند الغدیر، ده ها روایت از ده ها کتاب مورد وثوق اهل سنت دال بر عید بودن روز غدیر در قرون اول اسلام و اینکه این عید، شایع و معروف بود، جمع آوری و نقل کرده است. کافی است به فصلی از این کتاب مراجعه شود که در آن تبریک و تهنیت شیخین(ابوبکر و عمر) به حضرت علی(ع) را به مناسبت انتصاب او از طرف رسول خدا(ص) به ولایت، ذکر می کند.

🌺🌼💖🎈🎉💞🌴🕋🌴💞🎉🎈💖🌼🌺 #روز_شمار_غدیر 8 هفدهم ذی الحجه سال 10 ه.ق. 1 روز مانده به غدیر -نیش و کنایه زدن منافقین هم پیمان بعد از این مراسم و اظهار ملال و دلتنگی پیامبر(ص) به جبرئیل از این ماجرا و نزول آیات 12 تا 14 سوره هود و تسلی دادن خداوند آن حضرت را در برابر حرکات فتنه انگیز و مزدورانه منافقین. -نزول جبرئیل امین در اواخر شب هجدهم ذی الحجه بر پیامبر اسلام(ص) و آوردن خبر قطعی از اراده پروردگار در این امر، اعلام ضمانت و حفظ حضرت(ص) از هر خطر و توطئه، با ابلاغ آیه 67 سوره مائده. به زودی خطبه غدیر، دشمنان علی را در آتش کینه و حسدشان خواهد سوزاند تا بدانجا که یکی از همین ها، سه روز پس از این واقعه، لبریز از خشم و تردید، به سراغ پیامبر می آید. او "حارث فهری" است که می گوید: "ای محمد! سوالی دارم؛ اینکه درباره علی بن ابی طالب گفتی: "من کنت مولاه فعلی مولاه..." از جانب پروردگار بود یا گفته خود توست؟" پیشوای اسلام پاسخ می دهد: "خداوند به من وحی کرده است و واسطه بین خدا و من، جبرئیل است. من اعلام کننده پیام خداوندم و بدون اجازه پروردگارم خبری نمی دهم." حارث می غرد و می گوید: "خدایا! اگر آنچه محمد می گوید حق و از جانب توست، سنگی از آسمان بر من بیفکن و عذابی دردناک فرو فرست." همین که سخن حارث تمام می شود و به راه می افتد، خداوند سنگی از آسمان بر او می فرستد و وی را در دم هلاک می گرداند. آنگاه فرشته وحی فرود می آید: "سوال کننده ای، عذابی را که وقوعش حتمی است طلب می کند. (او بداند که این عذاب) کافران را در بر می گیرد و هیچکس را توان دفع آن نیست." (معارج/ 1 و 2) 📚بحارالانوار، ج 37 ، الغدیر، ج 1 برخی منابع اهل سنت: تفسیر قرطبی، در تفسیر سوره معارج/ الفصول المهمه، ابن صباغ مالکی

#مرور_زندگی_امام_حسین 6 امام همان شب مستقیم از مجلس ولید به سمت مزار پیامبر رفتند و تا صبح به نماز و راز و نیاز پرداختند. هنگام نماز صبح که مردم به مسجد آمدند؛ حضرت با صدای بلند بطوریکه همه می شنیدند، فرمودند: ای رسول خدا من حسین، پاره ی تن تو هستم که مرا به عنوان جانشین خود در میان امت قرار دادی. شاهد باش که امت مرا رها کردند و حریم مرا مراعات ننمودند... توجه کنید که امام چگونه برای مردم مدینه اتمام حجت کردند... حضرت بعد از نماز صبح راهی منزل شدند و در راه مروان را دیدند. مروان به امام گفت: بیعت کن که صلاح در این است؛ اما امام با گفتن کلمه استرجاع (انا لله و انا الیه راجعون) گفتند: از اسلام چیزی جز اسمی باقی نمانده چون یزید حاکم شده...

🌺🌼💖🎈🎉💞🌴🕋🌴💞🎉🎈💖🌼🌺 📝حدیث نبوی درباره ولایت امیرالموالمونین علی(ع): من سرور انبیاء و علی سرور اوصیاء است و البته اوصیای من پس از من دوازده نفرند که اولی آن ها علی و آخرشان قائم مهدی می باشد.

#غدیر_در_کلام_بزرگان 8 آیت الله وحید خراسانی: هر قانونی مفسری لازم دارد. علم، معلم می خواهد. طب، طبیب می خواهد. اگر طب باشد و طبیب نباشد نتیجه آن طب کجا حاصل می شود؟ قرآن، طب بشریت است. امام، طبیب انسانیت است. قرآن، قانون معرفت و عبادت است. امام، مفسر این قانون است. این است معنی "الیوم اکملت لکم دینکم".

🌺🌼💖🎈🎉💞🌴🕋🌴💞🎉🎈💖🌼🌺 #روز_شمار_غدیر 9 هجدهم ذی الحجه سال 10 ه.ق. عید آسمانی غدیر فرا رسید😍 -رسول الله(ص) در منطقه غدیر خم توقف کردند و فرمودند: "ای مردم، دعوت کننده خدا را اجابت کنید که من پیام آور خدایم." لذا فرمان دادند: "همه مردم متوقف شوند، آنان که پیش رفته اند برگردند، و آنان که پشت سر هستند، خود را سریع تر برسانند." -همه از مرکب ها پیاده شدند و به امر رسول اکرم برای توقف سه روزه خیمه زدند. از طرف دیگر 4 نفر از اصحاب خاص پیامبر(ص) یعنی؛ "مقداد، سلمان، ابوذر و عمار" به امر رسول اکرم جایگاه سخنرانی را آماده کردند و از روانداز مرکب ها منبری بلند ساختند. -اقامه نماز شکوهمند روز عید سعید غدیر به امامت نبی اکرم(ص) با خیل عظیم یکصد و بیست هزار نفر مسلمانان در برابر منبر. -پس از نماز، پیامبر اکرم از منبر غدیر بالا رفتند و سپس علی(ع) را فراخواندند تا در سمت راست ایشان بر فراز منبر بایستد و پیامبر نیز درحالی که دست راستش بر شانه علی قرار داشت، سخنرانی تاریخی خود را شروع کردند و تصریح کردند که: "باید فرمان مهمی درباره علی بن ابیطالب ابلاغ کنم که اگر این پیام را نرسانم رسالت الهی را انجام نداده ام (مائده/67) و در آخر، پیامبر دست علی(ع) را بلند نمود و فرمودند: "من کنت مولاه فهذا علی مولاه" و چنین بود که "غدیر"، عید ولایت نام گرفت. -طراحی و اجرای نقشه شوم دیگری توسط منافقین در لحظات شروع مراسم، از طریق تحریک و اغفال عده ای برای بر هم زدن نظم مجلس و برخاستن از پای منبر و از بین بردن ابهت و انسجام جمعیت و بی اثر ماندن این فتنه نیز با دستور و تدبیر پیامبر(ص). -تعیین افرادی نیرومند و دارای صدای بلند و رسا و استقرار آنان در جایگاه های مخصوص برای رساندن و انتقال مطالب بیان شده توسط رسول خدا(ص) به حاضران. -نزول آیه 3 سوره مائده(...الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام) در اثنای خطبه و اعلان پیامبر(ص) این مطلب را به مردم به عنوان بزرگترین سند واقعی غدیر. -بستن عمامه سحاب(ابر رحمت) پیامبر توسط ایشان بر سر امیرالمونین(ع) پس از اتمام خطبه بر فراز منبر، همانند تاج افتخاری که توسط بزرگ قوم بر سر جانشین او قرار می دهند. -آغاز مراسم ویژه اخذ بیعت با دستور برپایی دو خیمه مخصوص به امر پیامبر(ص) و آمدن مردم ابتدا به خیمه رسول الله(ص) و بیعت با ایشان و بعد به خیمه امیرالمونین(ع) و بیعت با ایشان به عنوان تسلیم و اطاعت در برابر مقام ولایت و امامت. -فراهم نمودن تشتی بزرگ از آب به امر پیامبر(ص) برای بیعت بانوان و قرار دان امیرالمونین از پشت پرده دست مبارک خود را داخل آن آب از ویژگی های این بیعت. -حسادت و کج دهنی منافقین پس از انجام بیعت نسبت به ساحت پیامبر و نزول جبرئیل و آوردن آیه 91_92 سوره نحل.