بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱﴾ آن واقعه چون وقوع يابد (۱) لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿۲﴾ [كه] در وقوع آن دروغى نيست (۲) خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿۳﴾ پست‏ كننده [و] بالابرنده است (۳) إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿۴﴾ چون زمين با تكان [سختى] لرزانده شود (۴) وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿۵﴾ و كوهها [جمله] ريزه ريزه شوند (۵) فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿۶﴾ و غبارى پراكنده گردند (۶) وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿۷﴾ و شما سه دسته شويد (۷) فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۸﴾ ياران دست راست كدامند ياران دست راست (۸) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾ و ياران چپ كدامند ياران چپ (۹) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾ و سبقت‏گيرندگان مقدمند (۱۰) أُولَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾ آنانند همان مقربان [خدا] (۱۱) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾ در باغستانهاى پر نعمت (۱۲) ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾ گروهى از پيشينيان (۱۳) وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾ و اندكى از متاخران (۱۴) عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾ بر تختهايى جواهرنشان (۱۵) مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿۱۶﴾ كه روبروى هم بر آنها تكيه داده‏ اند (۱۶) يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾ بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‏ گردند (۱۷) بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ ﴿۱۸﴾ با جامها و آبريزها و پياله[ها]يى از باده ناب روان (۱۸) لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ ﴿۱۹﴾ [كه] نه از آن دردسر گيرند و نه بى‏ خرد گردند (۱۹) وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿۲۰﴾ و ميوه از هر چه اختيار كنند (۲۰) وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾ و از گوشت پرنده هر چه بخواهند (۲۱) وَحُورٌ عِينٌ ﴿۲۲﴾ و حوران چشم‏درشت (۲۲) كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿۲۳﴾ مثل لؤلؤ نهان ميان صدف (۲۳) جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۲۴﴾ [اينها] پاداشى است براى آنچه میکردند (۲۴) لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿۲۵﴾ در آنجا نه بيهوده‏ اى مى ‏شنوند و نه [سخنى] گناه‏ آلود (۲۵) إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾ سخنى جز سلام و درود نيست (۲۶) وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿۲۷﴾ و ياران راست‏ ياران راست كدامند (۲۷) فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿۲۸﴾ در [زير] درختان كنار بى‏ خار (۲۸) وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿۲۹﴾ و درختهاى موز كه ميوه‏ اش خوشه خوشه روى هم چيده است (۲۹) وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿۳۰﴾ و سايه‏ اى پايدار (۳۰) وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ ﴿۳۱﴾ و آبى ريزان (۳۱) وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿۳۲﴾ و ميوه‏ اى فراوان (۳۲) لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾ نه بريده و نه ممنوع (۳۳) وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾ و همخوابگانى بالا بلند (۳۴) إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿۳۵﴾ ما آنان را پديد آورده‏ ايم پديد آوردنى (۳۵) فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿۳۶﴾ و ايشان را دوشيزه گردانيده‏ ايم (۳۶) عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾ شوى دوست همسال (۳۷) لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۳۸﴾ براى ياران راست (۳۸) ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۳۹﴾ كه گروهى از پيشينيانند (۳۹) وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۴۰﴾ و گروهى از متاخران (۴۰) وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾ و ياران چپ كدامند ياران چپ (۴۱) فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾ در [ميان] باد گرم و آب داغ (۴۲) وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾ و سايه‏ اى از دود تار (۴۳) لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾ نه خنك و نه خوش (۴۴) إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾ اينان بودند كه پيش از اين ناز پروردگان بودند (۴۵) وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾ و بر گناه بزرگ پافشارى میکردند (۴۶) وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾ و مى گفتند آيا چون مرديم و خاك واستخوان شديم واقعا [باز] زنده مى‏ گرديم (۴۷) أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾ يا پدران گذشته ما [نيز] (۴۸) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾ بگو در حقيقت اولين و آخرين (۴۹) لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾ قطعا همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند (۵۰) ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿۵۱﴾ آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز (۵۱) لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾ قطعا از درختى كه از زقوم است‏ خواهيد خورد (۵۲) فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾ و از آن شكمهايتان را خواهيد آكند (۵۳) فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾ و روى آن از آب جوش مى ‏نوشيد (۵۴)

فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾ [مانند] نوشيدن اشتران تشنه (۵۵) هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾ اين است پذيرايى آنان در روز جزا (۵۶) نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿۵۷﴾ ماييم كه شما را آفريده‏ ايم پس چرا تصديق نمى ‏كنيد (۵۷) أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾ آيا آنچه را [كه به صورت نطفه] فرو مى ‏ريزيد ديده‏ ايد (۵۸) أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾ آيا شما آن را خلق مى ‏كنيد يا ما آفريننده‏ ايم (۵۹) نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾ ماييم كه ميان شما مرگ را مقدر كرده‏ ايم و بر ما سبقت نتوانيد جست (۶۰) عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾ [و مى‏ توانيم] امثال شما را به جاى شما قرار دهيم و شما را [به صورت] آنچه نمیدانید پديدار گردانيم (۶۱) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿۶۲﴾ و قطعا پديدار شدن نخستين خود را شناختيد پس چرا سر عبرت گرفتن نداريد (۶۲) أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾ آيا آنچه را كشت مى ‏كنيد ملاحظه كرده‏ ايد (۶۳) أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿۶۴﴾ آيا شما آن را [بى‏يارى ما] زراعت مى ‏كنيد يا ماييم كه زراعت مى ‏كنيم (۶۴) لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿۶۵﴾ اگر بخواهيم قطعا خاشاكش مى‏ گردانيم پس در افسوس [و تعجب] مى‏ افتيد (۶۵) إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾ [و مى‏ گوييد] واقعا ما زيان زده‏ ايم (۶۶) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾ بلكه ما محروم شدگانيم (۶۷) أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴿۶۸﴾ آيا آبى را كه مى ‏نوشيد ديده‏ ايد (۶۸) أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿۶۹﴾ آيا شما آن را از [دل] ابر سپيد فرود آورده‏ ايد يا ما فرودآورنده‏ ايم (۶۹) لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿۷۰﴾ اگر بخواهيم آن را تلخ مى‏ گردانيم پس چرا سپاس نمى داريد (۷۰) أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿۷۱﴾ آيا آن آتشى را كه برمى‏ افروزيد ملاحظه كرده‏ ايد (۷۱) أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿۷۲﴾ آيا شما [چوب] درخت آن را پديدار كرده‏ ايد يا ما پديدآورنده‏ ايم (۷۲) نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ ﴿۷۳﴾ ما آن را [مايه] عبرت و [وسيله] استفاده براى بيابانگردان قرار داده‏ ايم (۷۳) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۷۴﴾ پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى (۷۴) فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿۷۵﴾ نه [چنين است كه مى ‏پنداريد] سوگند به جايگاه ‏هاى [ويژه و فواصل معين] ستارگان (۷۵) وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿۷۶﴾ اگر بدانيد آن سوگندى سخت بزرگ است (۷۶) إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ﴿۷۷﴾ كه اين [پيام] قطعا قرآنى است ارجمند (۷۷) فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ ﴿۷۸﴾ در كتابى نهفته (۷۸) لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿۷۹﴾ كه جز پاك‏شدگان بر آن دست ندارند (۷۹) تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۸۰﴾ وحيى است از جانب پروردگار جهانيان (۸۰) أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿۸۱﴾ آيا شما اين سخن را سبك [و سست] مى‏ گيريد (۸۱) وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿۸۲﴾ و تنها نصيب خود را در تكذيب [آن] قرار مى‏ دهيد (۸۲) فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿۸۳﴾ پس چرا آنگاه كه [جان شما] به گلو مى ‏رسد (۸۳) وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿۸۴﴾ و در آن هنگام خود نظاره گريد (۸۴) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَكِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿۸۵﴾ و ما به آن [محتضر] از شما نزديكتريم ولى نمى ‏بينيد (۸۵) فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿۸۶﴾ پس چرا اگر شما بى‏جزا مى‏ مانيد [و حساب و كتابى در كار نيست] (۸۶) تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۸۷﴾ اگر راست مى‏ گوييد [روح] را برنمى‏ گردانيد (۸۷) فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿۸۸﴾ و اما اگر [او] از مقربان باشد (۸۸) فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿۸۹﴾ [در] آسايش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود] (۸۹) وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۹۰﴾ و اما اگر از ياران راست باشد (۹۰) فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۹۱﴾ از ياران راست بر تو سلام باد (۹۱) وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ ﴿۹۲﴾ و اما اگر از دروغزنان گمراه است (۹۲) فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ ﴿۹۳﴾ پس با آبى جوشان پذيرايى خواهد شد (۹۳) وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ﴿۹۴﴾ و [فرجامش] درافتادن به جهنم است (۹۴) إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿۹۵﴾

این است همان حقیقت راست (و) یقین(۹۵) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۹۶﴾ پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى

🎥 به این تلاوت گوش بدید تا ارامش و سکینه قلبی پیدا کنید. تقدیم به روح مجاهد بزرگ شهید بزرگوار #سید_حسن_نصرالله و همه ی شهدای مدافع حرم و حریم امنیت. مردانی که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند و به شهادت رسیدند.😔😔 🎥 در این ساعات حزن و اندوه و غم هجران سید مقاومت و یاران شهیدش دلتان را روشن کنید به شنیدن آیات کلام‌الله مجید با صدای زیبا و ماندگار استاد #راغب_مصطفی_غلوش 🎥 جرعه‌ای از زلال قرآن 📖 سوره احزاب، آیه ۲۳ و ۲۴ 💠 مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ﴿۲۳﴾ لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِنْ شَاءَ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿۲۴﴾ 💠 از ميان مؤمنان مردانى‏‌اند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آنها در [همين] انتظارند و [هرگز عقيده خود را] تبديل نكردند (۲۳) تا خدا راستگويان را به [پاداش] راستي‏شان پاداش دهد و منافقان را اگر بخواهد عذاب كند يا بر ايشان ببخشايد كه خدا همواره آمرزنده مهربان است

‏یهود در قرآن و آخرالزمان

#سوره_احزاب #سیدالمقاومه

هر سحر قبل از شروع ختم قرآن برای رفع شدائد لبنان مظلوم، دعاى عظيم الشأن یا من تحل به عقد المکاره مرزداران - دعای هفتم صحيفه منوره سجاديه - قرائت شود با تضرع تام. در انتهاى دعا ذكر شريف یا ذالعرش العظيم هفتاد بار قرائت شود.

هر ظهر قبل از ختم قران دعای عظیم الشأن يا عماد من لا عماد له - از امام علی علیه السلام - با توجه و خشیت کامل قرائت شود. در انتهاى دعا ذكر شريف يا الله يا الله يا الله انت وحدك لا شريك لك هفتاد بار قرائت شود.

هر مغرب قبل از ختم قران دعاى شريف مرزداران - دعای بيست و هفتم صحيفه مكرمه سجاديه - با ابتهال تمام قرائت شود. در انتهاى دعا ذكر شريف انك المنان الحميد المبدئ المعيد الفعال لما تريد هفتاد بار قرائت شود.

نشر حداكثرى اين سه دعا در اطرافیان و گروههای تابعه برای مبارزه با مکر و سحر و ظلم یهود.

فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِیهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیهَا حِجَارَةً فَجَعَلْنَا عَالِیهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ مَّنضُودٍ تَرْمِیهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّیل

انس با قرآن امیرالمؤمنین (علیه السّلام) میفرماید: ظاهِرُهُ اَنیقٌ وَ باطِنُهُ عَمیق؛ «اَنیق» یعنی آن زیبایی شگفت‌آور، آن زیبایی‌ای که وقتی انسان در مقابل آن قرار میگیرد، به حیرت می‌افتد؛ زیبایی در قرآن این جوری است. البتّه ما فارس‌زبانها یعنی غیر عرب‌زبان‌ها و خیلی از عرب‌زبان‌ها این توفیق را ندارند که این زیبایی را درک کنند؛ [ولی] با اُنس زیاد با قرآن میشود درک کرد. وقتی انسان با قرآن اُنس بگیرد، زیاد تلاوت کند، زیاد بشنود، آن وقت میفهمد که غیر از جنبه‌ی معنوی، این زبان، این جملات، چقدر شیوا است، چقدر زیبا است.۱۳۹۸/۰۲/۱۶ بیانات رهبری معظم در محفل انس با قرآن کریم

🎇آيه: ۲۲ سوره مبارکه حشر با صدای استاد عبدالباسط 🥀عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ…..: 📌او به نهان و آشكار آگاه است…… .

🗿اعجاز سالم ماندن جسد فرعون در قرآن 🔔«فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَهً وَ إِنَّ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ عَنْ آیاتِنا لَغافِلُونَ»؛ «پس امروز تو را با بدن بی‌جانت نجات می‌دهم [و بر بلندایى از ساحل دریا می‌گذارم‏] تا براى آیندگانت نشانه‌اى [از قدرت ما و زبونى و خوارى گردنکشان‏] باشى؛ و یقیناً بسیارى از مردم از نشانه‌هاى ما بی‌خبرند». 📚یونس ۹۲

🛑بهلول و قصر متوکل گویند روزی بهلول برمتوکل وارد شد. متوکل وضع خوب و بد قصر خود را از وی پرسید. بهلول گفت: خوب است اگر دو عیب نداشته باشد. متوکل پرسید: آن دو عیب کدام است؟ بهلول گفت: اگر از مال حلال است اسراف شده است: انه لا یحب المسرفین(اعراف31) یعنی: همانا خدا اسراف کاران را دوست ندارد. و اگر از مال حرام است، خیانت کرده ای ان الله لا یحب الخآئنین(انفال 58) یعنی: همانا خدا، خیانت کاران را دوست ندارد.

عکس کل قرآن کریم بسیار کاربردی پ.ن: دوستان این عکس را ذخیره و برای دیگران به عنوان صدقه جاریه ارسال کنند . (سیدمحمدجوادابطحی حفظه الله) تحدیر قرآن تندخوانی قرآن در ماه مبارک رمضان مدیر 👇 @MRB_224 https://eitaa.com/Quran_224

پیدا کردن قرآنی در کف اقیانوس که سالها اونجا مونده بود صحیح و سالم... صفحات کتاب به طرز عجیبی شبیه به شهر مکّه . 🌷سبحان الله

قرآن 🔰برای این که بتوانید درست فکر کنید؛ با قرآن آشنا شوید.

شبیه سازی بهشت توسط هوش مصنوعی

ذکر این هفته برای رفع مشکلات جهان اسلام و جبهه ی مقاومت. #ذکر

زنان شما کشتزار شمایند، پس (برای کشت فرزند صالح) بدان‌ها نزدیک شوید هرگاه (مباشرت آنان) خواهید، و چیزی برای خود پیش فرستید و خدا ترس باشید و بدانید که محققا نزد خدا خواهید رفت. و (ای رسول) اهل ایمان را بشارت ده. سوره‌ی مبارکه‌س بقره؛ آیه‌ی ۲۲۳