#علی_ولی_الله🍃💚 قرآن جز از مدح علی آیه ندارد این صدف جز این دُر گرانمایه ندارد رفتم زیر سایه‌ی لطفش بنشینم دیدم علی نور بود سایه ندارد. #میلاد_امام_علی(ع)🌺 #روز_پدر_مبارک_باد🌺

#قرآن ۲۱۰ سوره یونس

نکات ۲۱۰

تلاوت با معنی ۲۱۰ جزء ۱۱

ترتیل استاد محمود خلیل الحصری صفحه 210

وَقَالَتِ ( و گفتند) ٱلۡیَهُودُ ( یهودیان) وَٱلنَّصَـٰرَىٰ ( و مسیحیان) نَحۡنُ ( ما) أَبۡنَـٰۤؤُا۟ (پسران) ٱللَّهِ ( خداییم) وَأَحِبَّـٰۤؤُهُۥۚ ( و دوستان او هستیم) قُلۡ ( بگو) فَلِمَ ( پس برای چه، پس چرا) یُعَذِّبُكُم ( عذاب می‌کند شما را) بِذُنُوبِكُمۖ ( به گناهانتان) بَلۡ ( بلکه) أَنتُم ( شما) بَشَرࣱ (بشری، آدمیانی هستید) مِّمَّنۡ ( از کسانی که) خَلَقَۚ ( « او» آفریده است) یَغۡفِرُ ( می‌آمرزد)لِمَن ( هرکه را که، هرکسی را که) یَشَاۤءُ ( بخواهد) وَیُعَذِّبُ ( و عذاب می‌کند) مَن ( هرکه را، کسی را که) یَشَاۤءُۚ ( بخواهد) وَلِلَّهِ ( و برای خداوند است) مُلۡكُ ( فرمانروایی) ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ ( آسمانها) وَٱلۡأَرۡضِ ( و زمین) وَمَا ( و آنچه) بَیۡنَهُمَاۖ ( میان آن دو هست) وَإِلَیۡهِ ( و به سوی اوست) ٱلۡمَصِیرُ ( بازگشت،سرنوشت) *18* یَـٰۤأَهۡلَ ٱلۡكِتَـٰبِ ( ای اهل کتاب) قَدۡ ( به راستی) جَاۤءَكُمۡ ( آمد برای شما)رَسُولُنَا ( فرستاده ما،پیامبر ما) یُبَیِّنُ ( بیان می‌کند) لَكُمۡ ( برای شما) عَلَىٰ( بر) فَتۡرَةࣲ (دوران تهی، انقطاع) مِّنَ ( از) ٱلرُّسُلِ ( فرستادگان، پیامبران) أَن ( اینکه،که) تَقُولُوا۟ ( « مبادا» بگویید) مَا جاۤءَنَا ( نیامده نزد ما) مِنۢ ( هیچ) بَشِیرࣲ (مژده دهنده، بشارت دهنده) وَلَا ( و نه) نَذِیرࣲۖ ( بیم دهنده ای) فَقَدۡ (پس به راستی) جَاۤءَكُم ( آمد نزد شما) بَشِیرࣱ ( مژده دهنده، بشارت دهنده) وَنَذِیرࣱۗ ( و بیم دهنده) وَٱللَّهُ ( و خداوند) عَلَىٰ ( بر) كُلِّ ( هر، همه) شَیۡءࣲ ( چیزی) قَدِیرࣱ ( تواناست) *19* وَإِذۡ ( و هنگامی که، و زمانی که) قَالَ ( گفت) مُوسَىٰ ( موسی) لِقَوۡمِهِۦ ( به قومش) یَـٰقَوۡمِ ( ای قوم من) ٱذۡكُرُوا۟ ( یاد کنید) نِعۡمَةَ ( نعمت) ٱللَّهِ ( خداوند را) عَلَیۡكُمۡ ( بر خودتان) إِذۡ ( آنگاه که، هنگامی که) جَعَلَ ( قرار داد) فِیكُمۡ (در میان شما) أَنۢبِیَاۤءَ ( پیامبران) وَجَعَلَكُم ( و قرار داد شما را ،و گردانید شما را) مُّلُوكࣰا ( پادشاهان، فرمانروایان) وَءَاتَىٰكُم ( و داده است به شما) مَّا ( آنچه را که) لَمۡ یُؤۡتِ ( نداده است) أَحَدࣰا ( به هیچ کس) مِّنَ ( از) ٱلۡعَـٰلَمِینَ ( جهانیان) *20* یَـٰقَوۡمِ ( ای قوم من) ٱدۡخُلُوا۟ ( داخل شوید، درآیید) ٱلۡأَرۡضَ ( « به» سرزمین) ٱلۡمُقَدَّسَةَ ( مقدسی) ٱلَّتِی ( که) كَتَبَ ( نوشته است) ٱللَّهُ ( خداوند) لَكُمۡ ( برای شما) وَلَا تَرۡتَدُّوا۟ ( و برنگردید) عَلَىٰۤ ( بر) أَدۡبَارِكُمۡ ( پشت هایتان، پشت سر هایتان) فَتَنقَلِبُوا۟ ( پس برمیگردید) خَـٰسِرِینَ ( زیانکاران) *21* قَالُوا۟ ( گفتند) یَـٰمُوسَىٰۤ ( ای موسی) إِنَّ ( همانا) فِیهَا ( در آنجا) قَوۡمࣰا ( گروهی اند) جَبَّارِینَ ( زورگویان، ستمگر) وَإِنَّا ( و همانا ما) لَن نَّدۡخُلَهَا ( هرگز داخل آن نمی‌شویم، هرگز در نمی آییم به آن) حَتَّىٰ ( تا آنکه) یَخۡرُجُوا۟ ( بیرون آیند) مِنۡهَا ( از آن« سرزمین») فَإِن ( پس اگر) یَخۡرُجُوا۟ ( بیرون روند) مِنۡهَا ( از آن) فَإِنَّا ( پس همانا ما، آنگاه ما) دَ ٰ⁠خِلُونَ ( داخل می‌شویم، درآیندگانیم) *22* قَالَ ( گفتند) رَجُلَانِ ( دو مرد) مِنَ ( از) ٱلَّذِینَ ( کسانی که، آنان که) یَخَافُونَ ( می‌ترسیدند« از خداوند») أَنۡعَمَ ( نعمت داده بود) ٱللَّهُ ( خداوند) عَلَیۡهِمَا ( بر آن دو نفر) ٱدۡخُلُوا۟ ( در آیید، داخل شوید) عَلَیۡهِمُ ( بر آنها) ٱلۡبَابَ ( از دروازه) فَإِذَا ( پس هنگامی که) دَخَلۡتُمُوهُ ( داخل شدید آن را) فَإِنَّكُمۡ ( پس همانا شما) غَـٰلِبُونَۚ ( پیروز مندانید) وَعَلَى ( و بر ) ٱللَّهِ ( خداوند) فَتَوَكَّلُوۤا۟ ( پس توکل کنید) إِن ( اگر) كُنتُم ( بودید، هستید) مُّؤۡمِنِینَ(مؤمنان، ایمان آوردند گان) *23* « سوره المائدة آیات ۱۸ تا ۲۳ صفحه ۱۱»