#انسان_شناسی ۲۴۴ #حجه‌الاسلام_قرائتی #استاد_شجاعی شما همین الآن در حال عبورید! از روی همان صراط که بارها نامش را شنیده‌اید. تنها کار مهم شما نیز این است که: در این مسیر، ۱ـ کسی را نسوزانید! ۲ـ خودتان نسوزید! ✘ چگونه می‌توان نسوخت و نسوزاند؟

#قرآن ۳۰۵ سوره مریم

تلاوت با معنی ۳۰۵ جز ۱۶

نکات ۳۰۵

یَـٰۤأَیُّهَا ( ای ) ٱلنَّبِیُّ ( پیامبر) جَـٰهِدِ ( جهاد کن) ٱلۡكُفَّارَ ( با کفار) وَٱلۡمُنَـٰفِقِینَ ( و منافقان) وَٱغۡلُظۡ ( و درشتی کن، و سخت گیری کن) عَلَیۡهِمۡۚ ( بر آنها) وَمَأۡوَىٰهُمۡ ( و جایگاه آنها) جَهَنَّمُۖ ( جهنم، دوزخ) وَبِئۡسَ ( و چه بد) ٱلۡمَصِیرُ ( بازگشت گاهی است) 73 یَحۡلِفُونَ ( سوگند می‌خورند) بِٱللَّهِ ( به خداوند) مَا قَالُوا۟ ( که « ناسزا» نگفته اند) وَلَقَدۡ ( و بدرستی که، و در حالی که بی گمان) قَالُوا۟ ( گفتند) كَلِمَةَ ( کلمه) ٱلۡكُفۡرِ ( کفر را) وَكَفَرُوا۟ ( و کافر شدند) بَعۡدَ ( پس از) إِسۡلَـٰمِهِمۡ ( « اظهار کردن» اسلام خودشان) وَهَمُّوا۟ ( و قصد کردند، و تصمیم گرفتند) بِمَا ( به آنچه) لَمۡ یَنَالُوا۟ۚ ( نرسیدند ، دست نیافتند) وَمَا نَقَمُوۤا۟ ( و خشم نگرفتند ، و عیب جویی نکردند) إِلَّاۤ ( مگر، جز) أَنۡ ( اینکه، که) أَغۡنَىٰهُمُ ( توانگر کرد آنها را، بی نیاز کرد آنها را) ٱللَّهُ ( خداوند) وَرَسُولُهُۥ ( و فرستاده اش) مِن ( از) فَضۡلِهِۦۚ ( بخشش خود ) فَإِن ( پس اگر) یَتُوبُوا۟ ( توبه کنند) یَكُ ( باشد) خَیۡرࣰا ( بهتر) لَّهُمۡۖ ( برای آنها) وَإِن ( و اگر) یَتَوَلَّوۡا۟ ( روی گردانند« از توبه») یُعَذِّبۡهُمُ ( عذاب می‌کند آنها را) ٱللَّهُ ( خداوند) عَذَابًا ( عذابی) أَلِیمࣰا ( دردناک) فِی ( در) ٱلدُّنۡیَا ( دنیا) وَٱلۡـَٔاخِرَةِۚ ( و آخرت، و رستاخیز) وَمَا ( و نیست) لَهُمۡ ( برای) فِی ( در) ٱلۡأَرۡضِ ( زمین) مِن ( هیچ) وَلِیࣲّ ( سرپرستی، دوستی) وَلَا ( و نه) نَصِیرࣲ ( یاوری) 74 وَمِنۡهُم ( و از آنها) مَّنۡ ( کسی هستند که) عَـٰهَدَ ( پیمان بست) ٱللَّهَ ( به خداوند) لَىِٕنۡ ( که البته اگر) ءَاتَىٰنَا ( دهد به ما، داد به ما) مِن ( از) فَضۡلِهِۦ( بخشش خود) لَنَصَّدَّقَنَّ ( البته صدقه می‌دهیم، هرآینه صدقه دهیم ) وَلَنَكُونَنَّ ( و البته باشیم ، البته می‌شویم) مِنَ ( از) ٱلصَّـٰلِحِینَ ( شایستگان) 75 فَلَمَّاۤ ( پس چون، پس زمانی که) ءَاتَىٰهُم ( داد به آنها ) مِّن ( از) فَضۡلِهِۦ( بخشش خود) بَخِلُوا۟ ( بخل ورزیدند) بِهِۦ ( به آن) وَتَوَلَّوا۟ ( برگشتند، روی گردان شدند) وَّهُم ( و آنها، و خودشان) مُّعۡرِضُونَ ( روی گردانندگان، اعراض کنندگان بودند) 76 فَأَعۡقَبَهُمۡ ( پس از پی آورد آنها را ، پس در پی داشت برای آنها) نِفَاقࣰا ( نفاقی ، دو رویی) فِی ( در) قُلُوبِهِمۡ ( دلهایشان) إِلَىٰ ( به سوی، تا) یَوۡمِ ( روزی که) یَلۡقَوۡنَهُۥ ( ملاقات کنند با آن ، ملاقات می‌کنند او را) بِمَاۤ ( به آنچه) أَخۡلَفُوا۟ ( خلاف کردند، مخالفت کردند) ٱللَّهَ ( با خداوند) مَا ( آنچه) وَعَدُوهُ ( وعده کرده بودند با او ، وعده داده بودند او را) وَبِمَا ( و به آنچه، به سبب آنچه که) كَانُوا۟ ( بودند، هستند) یَكۡذِبُونَ ( دروغ می‌گفتند) 77 أَلَمۡ یَعۡلَمُوۤا۟ ( آیا ندانسته اند، آیا نمی‌دانند) أَنَّ ( همانا) ٱللَّهَ ( خداوند) یَعۡلَمُ ( میداند) سِرَّهُمۡ ( سخن پنهان آنها را، رازهای نهان آنها را) وَنَجۡوَىٰهُمۡ ( و راز گفتن شان را) وَأَنَّ ( و اینکه همانا) ٱللَّهَ ( خداوند) عَلَّـٰمُ ( دانای) ٱلۡغُیُوبِ ( نهان هاست، پنهانی هاست) 78 ٱلَّذِینَ ( کسانی که) یَلۡمِزُونَ ( عیب جویی میکنند، طعنه می‌زنند) ٱلۡمُطَّوِّعِینَ ( صدقه دهندگان را) مِنَ ( از) ٱلۡمُؤۡمِنِینَ ( مؤمنان، ایمان آوردند گان) فِی ( در) ٱلصَّدَقَـٰتِ ( صدقات، صدقه ها) وَٱلَّذِینَ ( و آنان که) لَا یَجِدُونَ ( نمی یابند) إِلَّا ( مگر، جز) جُهۡدَهُمۡ ( به اندازه توانشان، به اندازه تلاششان) فَیَسۡخَرُونَ ( پس ریشخند می‌کنند، پس مسخره می‌کنند) مِنۡهُمۡ ( از آنها، آنها را) سَخِرَ ( مسخره کند، ریشخند کند) ٱللَّهُ ( خداوند) مِنۡهُمۡ ( آنها را، از آنها) وَلَهُمۡ ( و برای آنها) عَذَابٌ ( عدابی، کیفری) أَلِیمٌ ( دردناک است) 79 « سوره مبارکه توبه آیات ۷۳ تا ۷۹ صفحه ۱۹۹»