نکات ۳۵۱

🟢هرکس چهل صبحگاه دعای عهد را بخواند، از یـــــــــاوران قائم ما باشید و اگــــــر پیش از ظهور آن حـضـرت از دنــیا برود، خدا او را از قــبـر بیرون آورد که در خدمت حضرت باشد و حق تعالی بر هر کــــلمه هزار حسنه به او کرامت فرماید. و هزار گناه از او محو ساخت. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

#انسان_شناسی ۲۷۹ #آیت‌الله_مجتهدی_تهرانی #استاد_شجاعی یهو به خودم اومدم دیدم، ※ ده سال گذشت، دکترامو گرفتم، اما از قدرتهای روحی‌ام هیچی باقی نموند! ※ سه ساله اونقدر مشغول بچه‌داری‌ شدم، که نمازام هم یکی درمیون خوندم! ※ پونزده ساله مشغول هیئت داری‌ام، اما هنوز نمی‌تونم با پدرم و مادرم درست حرف بزنم! ✘ چی میشه یهو آدم می‌فهمه همه‌ی عمرشو باخته! @ostad_shojae

👈 ١٢ روز تا برترین عید. ✨ ✋نشر دهیم #به_عشق_علی #به_نیت_فرج ... #غدیر_مهدوی #امیرالمومنین_علیه_السلام

#قرآن_بخوانیم #قرآن_گوش_کنیم #قرآن_بیاموزیم

📌 فایل صوتی برنامه سمت خدا 🎙 #حجت_الاسلام_حسینی_قمی 📚 موضوع: سیری در نهج البلاغه امیرالمومنین علی علیه‌السلام ( نامه ۲۸ ) 🕐 شنبه سوم تیر ماه ۱۴۰۲ 📥 حجم : ۱۳ مگابایت .: ایتا | سروش | روبیکا :. 🌐 SamteKhoda3.ir

قَالَتۡ ( گفت) یَـٰوَیۡلَتَىٰۤ ( ای وای بر من) ءَأَلِدُ ( آیا فرزند می آورم، آیا خواهم زاد؟) وَأَنَا۠ ( و من ، در حالی که من) عَجُوزࣱ ( پیر زنم )وَهَـٰذَا ( و این ) بَعۡلِی ( شوهر من است) شَیۡخًاۖ ( پیر مردی است، سالخورده) إِنَّ ( همانا) هَـٰذَا ( این) لَشَیۡءٌ ( البته چیز) عَجِیبࣱ ( عجیبی است، شگفت آوری است) 72 قَالُوۤا۟ ( گفتند) أَتَعۡجَبِینَ ) آیا در شگفتی) مِنۡ ( از) أَمۡرِ ( فرمان) ٱللَّهِۖ ( خداوند) رَحۡمَتُ ( بخشایش) ٱللَّهِ ( خداوند) وَبَرَكَـٰتُهُۥ ( و برکات او) عَلَیۡكُمۡ ( بر شما) أَهۡلَ ( اهل و ساکنین) ٱلۡبَیۡتِۚ ( خانه) إِنَّهُۥ ( همانا او) حَمِیدࣱ ( ستوده ای) مَّجِیدࣱ ( بزرگوار است، صاحب احسان است) 73 فَلَمَّا ( پس چون، پس زمانیکه) ذَهَبَ ( رفت) عَنۡ ( از) إِبۡرَ ٰ⁠هِیمَ ( ابراهیم) ٱلرَّوۡعُ ( ترس، خوف و هراس) وَجَاۤءَتۡهُ ( و آمد برای او) ٱلۡبُشۡرَىٰ ( بشارتی) یُجَـٰدِلُنَا ( مجادله می‌کرد با ما، بگو مگو می‌کرد با ما) فِی ( در) قَوۡمِ ( قوم، گروه) لُوطٍ ( لوط) 74 إِنَّ ( همانا) إِبۡرَ ٰ⁠هِیمَ ( ابراهیم) لَحَلِیمٌ ( البته بردباری، بسیار نرم دل) أَوَّ ٰ⁠هࣱ مُّنِیبࣱ ( رجوع کننده « به خداوند» بود ، نیایشگر دلسوز و و بسیار بازگشت کننده و توبه کار است) 75 یَـٰۤإِبۡرَ ٰ⁠هِیمُ ( ای ابراهیم) أَعۡرِضۡ ( روی بگردان) عَنۡ ( از) هَـٰذَاۤۖ ( این « بحث») إِنَّهُۥ ( همانا او) قَدۡ ( به درستی که) جَاۤءَ ( آمده است) أَمۡرُ ( فرمان، دستور) رَبِّكَۖ ( پروردگارت) وَإِنَّهُمۡ ( و همانا آنها) ءَاتِیهِمۡ ( آمدنی است بر آنها ، خواهد رسید به آنها) عَذَابٌ ( عذابی، کیفری) غَیۡرُ ( بدون) مَرۡدُودࣲ ( برگشت) 76 وَلَمَّا ( و زمانی که، و آنگاه که) جَاۤءَتۡ ( آمدند) رُسُلُنَا ( فرستادگان ما) لُوطࣰا ( « پیش» لوط) سِیۤءَ ( اندوهگین شد، غمگین شد) بِهِمۡ ( به آنها « از آمدن آنها») وَضَاقَ ( و تنگ شد، و درمانده شد) بِهِمۡ ( به آنها ، بوسیله آنها) ذَرۡعࣰا ( در کارشان، از جهت توانایی) وَقَالَ ( و گفت) هَـٰذَا ( این) یَوۡمٌ ( روزی) عَصِیبࣱ ( بسیار سخت، پیچیده و دشوار است) 77 وَجَاۤءَهُۥ ( و آمدندش ، و آمدند « پیش لوط») قَوۡمُهُۥ ( قومش، گروهش) یُهۡرَعُونَ ( هجوم می آورند، با شتاب می‌دویدند) إِلَیۡهِ ( به سوی او) وَمِن ( و از) قَبۡلُ ( پیش) كَانُوا۟ ( بودند) یَعۡمَلُونَ ( انجام می‌دادند، می‌کردند) ٱلسَّیِّـَٔاتِۚ ( بدی ها، کارهای زشت) قَالَ ( گفت) یَـٰقَوۡمِ ( ای قوم من) هَـٰۤؤُلَاۤءِ ( اینها) بَنَاتِی ( دختران من هستند) هُنَّ ( اینها، اینان) أَطۡهَرُ ( پاکیزه ترند) لَكُمۡۖ ( برای شما) فَٱتَّقُوا۟ ( پس پروا کنید، پس بترسید از) ٱللَّهَ ( خداوند) وَلَا تُخۡزُونِ ( و رسوا نکنید مرا، و خوار نکنید مرا) فِی ( در« باره») ضَیۡفِیۤۖ ( میهمانان من) أَلَیۡسَ ( آیا نیست) مِنكُمۡ ( از شما ) رَجُلࣱ ( مردی) رَّشِیدࣱ ( عاقل، خردمند؟) 78 قَالُوا۟ ( گفتند) لَقَدۡ ( بدرستی که، هرآینه) عَلِمۡتَ ( می‌دانی، تو دانسته ای) مَا ( نیست) لَنَا ( برای ما ، نیست ما را ) فِی ( در، به) بَنَاتِكَ ( دخترانت) مِنۡ حَقࣲّ ( از حق، حاجتی) وَإِنَّكَ ( و همانا تو) لَتَعۡلَمُ ( البته می‌دانی) مَا ( آنچه) نُرِیدُ ( می‌خواهیم) 79 قَالَ ( گفت) لَوۡ ( اگر، کاش) أَنَّ ( همانا) لِی ( برای من، مرا) بِكُمۡ ( بر شما، در برابر شما) قُوَّةً ( نیرویی) أَوۡ ( یا) ءَاوِیۤ ( پناه می جستم ، پناه می‌بردم) إِلَىٰ ( به سوی) رُكۡنࣲ ( تکیه گاهی) شَدِیدࣲ ( محکم، استوار) 80 قَالُوا۟ ( گفتند « فرشتگان») یَـٰلُوطُ ( ای لوط) إِنَّا ( همانا ما) رُسُلُ ( فرستادگان) رَبِّكَ ( پروردگار تو هستیم) لَن یَصِلُوۤا۟ ( هرگز نمی‌رسند) إِلَیۡكَۖ ( به تو، به سوی تو) فَأَسۡرِ ( پس شبانه حرکت بده، پس کوچ بده) بِأَهۡلِكَ ( خانواده ات را، به اهل و خاندانت) بِقِطۡعࣲ ( در پاره ای ، به قسمتی) مِّنَ ( از) ٱلَّیۡلِ ( شب) وَلَا یَلۡتَفِتۡ ( و به پشت ننگرد، و واپس ننگر ) مِنكُمۡ ( از شما) أَحَدٌ ( کسی، هیچکس) إِلَّا ( مگر ، جز) ٱمۡرَأَتَكَۖ ( زن تو) إِنَّهُۥ ( همانا او) مُصِیبُهَا ( می‌رسد به او ، رسنده است به او) مَاۤ ( آنچه) أَصَابَهُمۡۚ ( رسید به آنها، رسید به او) إِنَّ ( همانا) مَوۡعِدَهُمُ ( زمان و وعده گاهشان ، وعده گاه آنها) ٱلصُّبۡحُۚ ( وقت سحر است، صبح است) أَلَیۡسَ ( آیا نیست) ٱلصُّبۡحُ ( وقت سحر، صبح) بِقَرِیبࣲ ( نزدیک؟ ، به نزدیکی؟) 81 « سوره مبارکه هود آیات ۷۲ تا ۸۱ صفحه ۲۳۰»