#گزارش_تصویری اردوی زیارتی قم جمکران، به مناسبت جشن نیمه شعبان اجتماع سراسری ۳۰۰۰ دانشجو در تجدید میثاق با حضرت ولی‌عصر(عج) سوم و چهارم اسفندماه ۱۴۰۲ #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان #معاونت_فرهنگی_دانشگاه_زنجان @Quranetrat_znu

وقتی دلت شکست،#حدیث_کسا بخوان غم بر دلت نشست،#حدیث_کسا بخوان حبل المتین، تمسکِ بر دامن علی است تا رشته ات گسست،#حدیث_کسا بخوان آسان شود مقرب آل عبا شدن جبریل شاهد است،#حدیث_کسا بخوان روزی خلق در گرو امر فاطمه است ای عبد تنگدست،#حدیث_کسا بخوان وقتی که بغضِ دوریِ از صحن کربلا راه گلوتُ بست،#حدیث_کسا بخوان وقتی تمام دهر به تو پشت می کنند وقتی دلت شکست،#حدیث_کسا بخوان @Quranetrat_znu

#خاک‌های‌نرم‌کوشک۱۷ گفت:« اون روز قبل از غروب بود که من رفتم دنبال قابله، یادت که هست؟» گفتم: «آره، که ما رفتیم خونه خودمان.» سرش را رو به پایین تکان داد.پی حرفش را گرفت: « همونطور که داشتم می رفتم، یکی از دوستهاي طلبه رو دیدم. اون وقت تو جریان پخش اعلامیه، یک کار ضروري پیش اومد که لازم بود من حتماً باشم؛ یعنی دیگه نمی شد کاریش کرد.توکل کردم به خدا و باهاش رفتم... جریان اون شب مفصله.همین قدر بگم که ساعت دو، دو و نیم شب یکهو یاد قابله افتادم.با خودم گفتم: اي داد بیداد! من قرار بود قابله ببرم! می دونستم که دیگه کار از کار گذشته و شما خودتون هر کار بوده کردین. زود خودم را رسوندم خونه. وقتی مادر شما گفت: قابله رو می فرستی و می ري دنبال کارت؛ شستم خبر دار شد که باید سري توي کار باشه، ولی به روي خودم نیاوردم.» عبدالحسین ساکت شد. چشمهاش خیس اشک بود. آهی کشید و ادامه داد: « می دونی که اون شب هیچ کس از جریان ما خبر نداشت، فقط من می دونستم باید برم دنبال قابله که نرفتم. یعنی اون شب من هیچ کی رو براي شما نفرستادم، او خانم هر کی بود، خودش آمده بود خونه ي ما.» #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان

✍️ متن جلسه اول ،فصل اول، مبحث «رویارویی نا امامان» 📱نسخه موبایل #برای_امامت #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان #معاونت_فرهنگی_دانشگاه_زنجان @Quranetrat_znu

من اراده میکنم تا شکست دهم... بایکوت #به_ما_بپیوندید #کانون_قرآن_و_عترت_دانشگاه_زنجان

#تفسیر 🌸تفسیر آیه به آیه قرآن کریم🌸 📢حجةالاسلام قرائتی سوره مبارکه #بقره آیه #دو @Quranetrat_znu ┅┅┅❀🦋❀┅┅┄

✍️ متن جلسه دوم، فصل اول، مبحث «رویارویی نا امامان» 📱نسخه موبایل #برای_امامت #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان #معاونت_فرهنگی_دانشگاه_زنجان @Quranetrat_znu

#خاک‌های‌نرم‌کوشک۱۸ تنها مسجد آبادی حجت الاسلام محمد رضا رضایی سالها پیش، آن وقتها هنوز شانزده، هفده سال بیشتر نداشتم. یک روز تو زمینهاي کشاورزي سخت مشغول کار بودم. من داشتم به راه خودم می رفتم. درباره ي خلوص، و نیت پاك او، چیزهاي زیادي شنیده بود. می دانستم اهل آبادي هم خیلی دوستش دارند. مثلا وقتی از سربازي برگشت، استقبال گرمی ازش کردند. یا روز ازدواجش، همه سنگ تمام گذاشته بودند. اینها را خبر داشتم، ولی تا حالا از نزدیک پیش نیامده بود باهاش حرف بزنم. عجیب هم دوست داشتم همچین فرصتی دست بدهد. شاید براي همین بود که آن روز وقتی صدام زد، کم مانده بود از خوشحالی بال در بیاورم! برام دست بلند کرد و با اشاره گفت: «بیا.» نفهمیدم چطور خودم را رساندم بهش. سلام کرد. جوابش را با دستپاچگی دادم. بیلش را گذاشت کنار.انگار وقت استراحتش بود. همان جا با هم نشستیم. هزار جور سؤال تو ذهنم درست شده بود. با خودم می گفتم: «معلوم نیست چکارم داره؟» بالأخره شروع کرد به حرف زدن، چه حرفهایی! از دین و پایبندي به دین گفت، و از مبارزه و از انقلابی بودن حرف زد تا رسید به نصیحت من.با آن سن جوانی اش، مثل یک پدر مهربان و دلسوزمی گفت که مواظب چه چیزهایی باید باشم، چه کارهایی را باید انجام بدهم و چه کارهایی را، حتی دور و برش هم نروم. آن قدر با حال و صفا حرف می زد که اصلا گذشت زمان را حس نمی کردم. وقتی حرفهایش تمام شد و به خودم آمدم، تازه فهمیدم یکی، دو ساعت است که آنجا نشسته ام. صحبتش که تمام شد، دوباره بیلش را برداشت و شروع کرد به کار. دوست داشتم بیشتر از اینها پیشش بمانم، فکر این که مزاحم باشم، نگذاشت. ازش خداحافظی کردم و رفتم، در حالی که عشق و علاقه ام به او بیشتر از قبل شده بود. #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان

#قرار_هفتگی #حدیث امام علی علیه السلام : أَشْبَهُ النَّاسِ بِأَنبِیاءِ اللهِ أَقْوَلُهُمْ لِلْحَقِّ، وَ أَصْبَرُهُمْ عَلَی الْعَمَلِ بِهِ. شبیه ترین مردم به پیامبران خدا، کسانی هستند که حق گوتر و در عمل به حق، پایدارترند. 📚غررالحکم 203 #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان #معاونت_فرهنگی_دانشگاه_زنجان @Quranetrat_znu

#اطلاعیه با سلام و وقت بخیر خدمت همراهان گرامی. بدینوسیله به اطلاع می‌رساند؛ به دلیل نزدیکی به تعطیلات عید نوروز و حضور نداشتن شرکت کنندگان، کلاس های حفظ قرآن کریم هدی، این هفته، دایر نخواهد بود. #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان #معاونت_فرهنگی_دانشگاه_زنجان @Quranetrat_znu

#خاک‌های‌نرم‌کوشک۱۹ سفر به زاهدان سید کاظم حسینی قبل از انقلاب بود، سالهاي ۵۳ ، ۵۴. آن روزها تازه با عبدالحسین آشنا شده بودم.اول دوستی مان، فهمیدم تو خط مبارزه است، از آن انقلابی هاي درجه یک. کم کم دست مرا هم گرفت و کشید به کار.مدتی بعد با چهره هاي سرشناس انقلاب آشنا شدم. زیاد می رفتیم پاي صحبتشان. گاهی وقتها تو برنامه هاي علمی هم رو من حساب باز می کرد. یک روز آمد پیشم. گفت: « می خوام برم مسافرت، می آي؟» «مسافرت؟ کجا؟» گفت:« زاهدان» منظورش از مسافرت، تفریح و گردش نبود. می دانستم باز هم کاري پیش آمده. پرسیدم « ان شاءالله مأموریته دیگه، آره؟» خونسرد گفت:« نه، همین جوري یک مسافرت دوستانه می خوایم بریم، براي گردش.» تو لو ندادن اسرار، حسابی قرص و محکم بود. این طور وقتها زیاد پیله اش نمی شدم که ته و توي کار را در بیاورم. گفتم: «بریم، حرفی نیست.» نگاه دقیقی به صورتم کرد. لبخندي زد و گفت: «ریشت رو خوب کوتاه کن و سبیلها رو هم بگذار بلند باشه.» گفت: « پس بار و بندیلت رو ببند، می آم دنبالت.» خداحافظی کرد. چند ساعت بعد برگشت. یک دبه‌ی روغن دستش گرفته بود. پرسیدم : «اینو می خواي چکار؟» گفت:« همین جوري گرفتم، شاید لازم بشه» با هم رفتیم خانه یکی از روحانی ها که نماینده ئ وجوهات حضرت امام بود توخراسان. من بیرون خانه منتظرش ایستادم. خودش رفت تو. چند دقیقه بعد آمد. گفت: « بریم.» رفتیم ترمینال. سوار یکی از اتوبوسهاي زاهدان شدیم و راه افتادیم. وقتی رسیدیم زاهدان، تو اولین مسافرخانه اتاق گرفتیم. هنوز درست وحسابی جابجا نشده بودیم. دبه‌ی روغن را برداشت و گفت: «کاري نداري؟» «کجا؟!» «میرم جایی، زود بر می گردم.» ساکت شد. کمی فکر کرد و ادامه داد:« یک موقعی هم اگه دیر شد، دلواپس نشی.» «نمی خواي بگی کجا می ري؟ با او دبه روغنت.» راست و قاطع گفت: «نه» راه افتاد طرف در اتاق.گفتم:«اقلا یه کمی می موندي خستگی راه از تنت در میرفت.» «زیاد خسته نیستم.» دم در برگشت طرفم. گفت: «یادت نره سید جان، هرچی هم که دیر کردم، دلواپس نشی؛ یعنی یک وقت شهربانی یا جاي دیگه اي نري سراغ منو بگیري ها.» خداحافظی کرد و رفت. درست دو روز بعد برگشت! دبه روغن هم همراهش نبود.تو این مدت چی کشیدم، بماند. هنوز از گرد راه نرسیده بود، گفت: «بار و بندیل را ببند که بریم.» «بریم؟!» «آره دیگه، بریم.» به خنده گفتم: « عجب گردشی کردیم.» می دانستم کاسه اي زیر نیم کاسه است. دوست داشتم از کارش سر در بیاورم. «موضوع چی بود آقاي برونسی؟ به منم بگو.» نگفت. هر چه بیشتر اصرار کردم، کمتر چیزي دستگیرم شد. دست آخر گفتم: «یعنی دیگه به ما اطمینان نداري.» «اگه اطمینان نداشتم، نمی آوردمت.» « پس چرا نمی گی؟» «مصلحت نیست.» ساکم را بستم. دنبالش راه افتادم طرف ترمینال. آن جا بلیط مشهد گرفتیم و سوار اتوبوس شدیم. تو راه ازش پرسیدم: « آخه جریان چی بود؟» باز هم چیزي نگفت. #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان @Quranetrat_znu

﷽ محفل انس قرآن کریم هدی ✨️عاشقانه های خدا با من✨️ 🕰یکشنبه ۲۰ اسفند ماه ساعت ۱۶ ‼️آخرین محفل سال ۱۴۰۲ 🕌مسجد باقرالعلوم دانشگاه زنجان موضوع جلسه: تبعیت بر اساس علم آیات مبارک ۱۴۴ و ۱۴۵ سوره بقره #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان #معاونت_فرهنگی_دانشگاه_زنجان @Quranetrat_znu

معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با همکاری سازمان دارالقرآن الکریم برگزار می نماید: 🌱 طرح ملی قرآنی مسطورا سطر سطر زندگی با آیه ها 🔶ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵ تبیین و حفظ ۳۰ فراز از آیات زندگی‌ساز قرآن کریم ویژه دانشجویان، اساتید و کارکنان دانشگاه ها به همراه اعطای گواهینامه شرکت در دوره و آموزش ضمن خدمت 🔸ثبت نام از ۱۵ تا ۲۹ اسفندماه ۱۴۰۲ ▫زمان اجرای دوره: ۲۲ اسفندماه ۱۴۰۲ تا ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۳ ▪اطلاعات بیشتر و ثبت نام: Lms.telavat.ir 👆

#خاک‌های‌نرم‌کوشک۲۰ تا قبل از پیروزي انقلاب‌، چند بار دیگر هم از آن قضّیه سؤال کردم، لام تا کام حرف نزد.تو سرّ نگهداشتن کارش یک بود؛ نمی خواست بگوید، نمی گفت. حتی ساواك حریفش نمی شد. یک بار که گرفته بودنش، دندانهایش را یکی یکی شکسته بودند، هزار بلای دیگر هم سرش در آورده بودند، ولی یک کلمه هم نتوانسته بودند ازش بیرون بکشند. بالأخره انقلاب پیروز شد. چند وقت بعد، سپاه تو خیابان احمد آباد (نام خیابانی در مشهد) یک مرکز عملیاتی زد به نام مرکز خواهران. برونسی هم شد مسؤول دژبانی آن جا. به ایمانش همه اطمینان داشتند. تمام آن مرکز ونگهبانی اش را سپرده بودند به او. یک روز رفتم دیدنش. اتفاقاً ساعت استراحتش بود.تو اتاقش نشسته بود و انگار انتظار مرا می کشید. سلام و احوالپرسی کردم و نشستم کنارش. هنوز کنجکاو آن جریان بودم، همان مسافرت زاهدان. بهش گفتم :« حالا که دیگه آبها از آسیاب افتاده؛ بگو اون قضّیه چی بود؟» گرفت چه می گویم. خندید و با دست زد رو شانه ام. گفت: «ها، حالا چون دیگه خطري نداره،برات می گم.» شروع کرد به گفتن: « اون وقتها می دونی که حاج آقا خامنه اي تبعید شده بودن به یکی از روستاهاي ایرانشهر، من اون موقع یک نامه داشتم براي ایشون که باید می رسوندم به دست خودشون.» کنجکاوي ام بیشتر شد. گفتم: « دادن یک نامه که دو روز طول نمیکشه!» گفت:« درست می گی، ولی کار دیگه اي هم پیش اومد.» «چه کاري؟» نامه رو دادم خدمت آقا، بین اندرونی و اتاق ملاقات رو نشونم دادن و گفتن: «ساواك از همین جا رفت و آمد ما رو کنترل می کنه. هر کی می آد پهلوي ما، با دوربینهایی که دارن، می بینن؛ اگر شما بتونی کاري بکنی که این کنترل رو نداشته باشن ، خیلی خوبه.» فهمیدم منظور آقا اینه جلوي دید ساواکی ها رو با کشیدن یک دیوار بگیرم. منم سریع دست به کار شدم. آجر ریختم و تشکیلات دیگه رو هم جور کردم و اون جا را دیوار کشیدم. براي همین، برگشتنم دو روز طول کشید. » با خنده گفتم:« پس اون دبه روغن رو هم براي آقا میخواستی؟» «بله دیگه.» پرسیدم: «ساواکی ها بهت گیر ندادن.» گفت: «اتفاقاً وقت آمدن، آقا احتمال می دادن که منو بگیرن. بهشون گفتم: من اینجا که اومدم سرم چفیه بسته بودم. فکر نکنم بشناسن؛ ولی آقا راضی نشدن، منو از مسیر دیگه اي خارج کردن که گیر نیفتم.» آتش کنجکاوي ام سرد شده بود. حرفهاي عبدالحسین سند مطمئنی بود براي قرص و محکم بودن او و براي راز نگهداشتنش. #کانون‌_قرآن‌_و‌_عترت‌_دانشگاه‌_زنجان @Quranetrat_znu

کسی که نیت کند آبروی مؤمنی را ببرد در اصل خود را آماده میکند برای جنگ با خدا، ریختن آبروی مؤمن از گناهانی است که در دنیا و آخرت آبروی انسان را می‌برد. -علامه‌طباطبایی(ره) @Quranetrat_znu