ثبت نام کارگاه تبلیغی حضور در فضای مجازی با نگاه بین المللی و ملیتی با حضور استاد محترم جناب آقای دکتر سهیل اسعد حضور طلاب محترم فاقد پرونده و طلاب محترم دارای پرونده تبلیغی در این کارگاه الزامی می باشد. لازم به یادآوریست که حضور برای طلاب مبلغ مجازی در این کارگاه الزامیست و ثبت آثار و ... برای عزیزانی که فعال در فضای مجازی هستند منوط به شرکت در این کارگاه است

#پویش_مردمی #به_نام_پدر به مناسبت 13 رجب ولادت حضرت امیرالمومنین علی(ع) عکس-متن-صوت خود را درباره پدر برای به در روبیکا و به ایدی @sobhezohour ارسال کنید و جایزه ببرید.... مهلت ارسال:27 رجب

مولای ما نمونهء دیگر نداشته است اعجاز خلقت است و برابر نداشته است وقت طواف دور حرم فکر می کنم این خانه بی دلیل ترک برنداشته است دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی آیینه ای برای پیمبر نداشته است سوگند می خورم که نبی، شهر علم بود شهری که جز علی در دیگر نداشته است طوری ز چارچوب در قلعه کنده است انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود یا جبرِِییل واژهء بهتر نداشته است چون روز روشن است که در جهل گمشده است هر کس که ختم نادعلی بر نداشته است   این شعر استعاره ندارد برای او تقصیر من که نیست برابر نداشته است

تا زمین قدم برداشت ، آسمان نوشت علی آسمان که برپا شد ، کهکشان نوشت علی   کهکشان که پیدا شد ، یک جهان نوشت علی این جهان که معنا شد ، بیکران نوشت علی   بیکرانه‌ها پر شد ، لامکان نوشت علی با هرآنچه که میشد ، با همان نوشت علی   با قلم نوشت علی ، با زبان نوشت علی و سپس هر آنچه داشت ، در توان نوشت علی   روی صورت انسان ، روی جان نوشت علی با غبار او روی ، چشممان نوشت علی   آنقدر نوشت از او ، تا جهان پر از او شد تا که دست حق رو شد ، ذکر عاشقان هو شد   پس دو مرتبه روی ، صورتم نوشت علی دوست داشت پس روی ، قسمتم نوشت علی   در رگم که جاری شد ، غیرتم نوشت علی پا شدم زمین خوردم ، همتم نوشت علی   تا کمی ضعیف شدم ، قوتم نوشت علی آمدم ذلیل شوم ، عزتم نوشت علی   پس خدا خودش روی ، قیمتم نوشت علی روی بیرق سبزِ ، هیئتم نوشت علی   آنقدر نوشت علی ، روی سرنوشت من تا فقط علی باشد ،‌ خانه بهشت من   روز اول خلقت ، با علی حساب شدم در قنوت او بودم ، تا که مستجاب شدم   زیر پای او ماندم ، تا غبار ناب شدم بر سرم چنان تابید ، تا که آفتاب شدم   آنقدر که او تابید ، از خجالت آب شدم در غدیر چشمانش ،‌ من هم انتخاب شدم   آنقدر نگاهم کرد ، تا که من خراب شدم زیر جوشش چشمش ، ماندم و شراب شدم   مِی شدم پیاله شدم ، مست بوتراب شدم هی علی علی گفتم ، در علی مذاب شدم   می‌نویسم از عشقم ، می‌نویسم از دردم غیر دور چشمانش ، هیچ جا نمی‌گردم   کعبه پلک زد آری ، صبح نور پیدا شد کعبه در طوافش رفت ، تا درِ حرم وا شد   قبله از سر جایش ، پیش پای او پا شد زیر پای او زمزم ، چشمه چشمه دریا شد   کعبه از نفس افتاد ، نوبت مسیحا شد او شفا گرفت و بعد ،‌ تازه دور موسا شد   پا برهنه راه افتاد ،‌ تا دلش مصفا شد هر کسی که او را دید ، بدتر از زلیخا شد   یوسفانه مجنون شد ، یوسفانه لیلا شد هر کسی که دورش گشت،نور چشم زهرا شد   ما کجا و این کعبه ، اینکه کعبه زهراست ما محب دریاییم ، جای ما فقط دریاست   توی محفل ذکرش ، درّ ناب می‌ریزند پای هر علی گفتن ، هی ثواب می‌ریزند   روی ما فرشته‌ها ، هی گلاب می‌ریزند توی جام خالیّ ، ما شراب می‌ریزند   روی چشممان خاک ، بوتراب می‌ریزند در شب سیاه ما ،‌آفتاب می‌ریزند   روی ما دعاهای ، مستجاب می‌ریزند در حساب فردامان ، بی حساب می‌ریزند   کبریا که می‌بخشد ، این همه به عشق او چون علی به ما آموخت ، لااله الا هو   ساکنان بالاها ، زیر گنبدش هستند خیل انبیا جزو ، نور بی حدش هستند   فاطمه ، نبی تنها ، این دو هم قدش هستند مرتضی و زهرا هم ، عشق احمدش هستند   روز و شب همیشه در ، رفت و آمدش هستند شیعیان نمک دارند ، تا زبانزدش هستند   کربلا و سامرا ، صحن مرقدش هستند و قم و خراسان هم ، خاک مشهدش هستند   ما که درّ و مروارید ، توی این صدف داریم ما بهشت خود را از ، تربت نجف داریم   وقتی از دل یک سنگ ، خوب موشکافی شد سنگ یا علی میگفت ، آنقدر که صافی شد   آنقدر که چون دُر شد ، چون عقیق شافی شد شعر آفرینش هم ،‌ با علی قوافی شد   این کتاب خلقت هم ، با علی صحافی شد عشق هم بدون او ، قصه‌ای خرافی شد   هر کجا کم آوردیم ، با علی تلافی شد اینکه دور او گشتیم ، وای عجب طوافی شد   کعبه بی علی پوچ است ، کعبه بی علی سنگ است کعبه در مدار خود ، با علی هماهنگ است   دست کعبه را اما بر سرش نمی‌بندند راه را بر یاسِ ، پرپرش نمی‌بندند   تازیانه بر روی ، همسرش نمی‌بندند شعله‌های آتش را ، بر درش نمی‌بندند   ریسمان به دستان ، دخترش نمی‌بندند کربلا که آب بر ، اصغرش نمی‌بندند   آه کربلا گفتم ، آسمان به خود لرزید کوفه باز هم اشک ، دختر علی را دید   رحمان نوازنی  

به لطف خدا به رغم فتنه گری های منافقین و معاندین ، المصطفی ، پای ثابت همه برنامه های معنوی از جمله اعتکاف است . توضیح تصویر : پخش زنده برنامه همای رحمت از مسجد مقدس امام حسن عسکری (ع) با موضوع اعتکاف در عرصه بین الملل وتوضیحات حجت الاسلام رضایی نماینده المصطفی در ستاد مرکزی اعتکاف کشور در خصوص فعالیت های اعتکافی طلاب المصطفی .

گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست پی نبردیم به یکتایی نامت زینب کار ما نیست شناسایی نامت زینب من در ادراک شکوه تو سرم می سوزد جبرئیلم همه ی بال و پرم می سوزد من در اعماق خیالم … چه بگویم از تو من در این مرحله لالم چه بگویم از تو چه بگویم؟! به خدا از تو سرودن سخت است هم علی بودن و هم فاطمه بودن سخت است چه بگویم که خداوند روایتگر تو است تار و پود همه افلاک نخ معجر توست روبروی تو که قرآن خدا وا می شد لب آیات به تفسیر شما وا می شد آمدی تا که فقط زینت مولا باشی تا پس از فاطمه صدیقه صغری باشی آمدی شمس و قمر پیش تو سو سو بزنند تا که مردان جهان پیش تو زانو بزنند چشم وا کردی و دنیای علی زیبا شد باز تکرار همان سوره ی ” اعطینا ” شد عشق عالم به تو از بوسه مکرر میگفت به گمانم به تو آرام پیمبر می گفت: بی تو دنیای من از شور و شرر خالی بود جای تو زیر عبایم چقدر خالی بود سید حمید رضا برقعی

ای زینب! ای که بی تو حقیقت زبان نداشت خون آبرو، محبّت و ایثار، جان نداشت بی تو حیا به خاک زمین دفن گشته بود بی تو شرف ستاره به هفت آسمان نداشت در باغ وحی بین دو ریحانه رسول رعناتر از تو فاطمه سرو روان نداشت تو عاشقی چو یوسف زهرا نداشتی او چون تو عاشقی به تمام جهان نداشت بی تو شکوفه های شهادت فسرده بود  بی تو ریاضِ عشق و وفا باغبان نداشت آگاه بود عشق، که بی تو غریب بود اقرار داشت صبر، که بی تو توان نداشت در پهندشت حادثه، با وسعت زمان دنیا سراغ چون تو زنی قهرمان نداشت تاریخ صابران جهان جانگدازتر از قصّه صبوری تو داستان نداشت هفتاد داغ بر جگرت بود و باز خصم تنها نه از سخن، ز سکوتت امان نداشت گر پای صبر و همّت تو درمیان نبود اسلام جز به گوشه عزلت مکان نداشت کاخ ستم به خطبه توگشت زیر و رو تابی به پیش قلّه آتش فشان نداشت این غم کجا بَرَم که گل دامن رسول آبی به غیر اشک غم باغبان نداشت شبها گرسنه خفت و نماز نشسته خواند سهم غذاش داد به طفلی که نان نداشت او دخت مادریست که از جور دشمنان حتّی کنار خانه خود هم امان نداشت روزی به زیر سایه پیغمبر خدای روزی به جز سر شهدا سایه بان نداشت زینب اگر نبود، شجاعت به گور بود زینب اگر نبود، شهامت روان نداشت زینب اگر نبود، وفا سرشکسته بود زینب اگر نبود، تن عشق جان نداشت زینب اگر کمر به اسارت نبسته بود آزادی این چنین، شرف جاودان نداشت زینب اگر نبود پس از کشتن حسین گلدسته صفا به صدای اذان نداشت "میثم" هماره تا که به لب داشت صحبتی حرفی بجز مناقب این خاندان نداشت غلامرضا سازگار