╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸در پیکره‌ جامعه که هر قشر حکمِ عضوى از اعضا را دارد و وظیفه‌اى بر دوشش است، روحانیان دو وظیفه و شأن دارند: یک شأن، شأنِ مغز است و شأنِ دیگر، شأنِ زبان. شأن همه‌ متفکّران و فرزانگان و خردمندان و روشنفکران در یک جامعه، شأنِ مغز است. علماى دین هم، چنین شأنى دارند؛ یعنى باید بیندیشند و مردم را هدایت و راهنمایى کنند. اما علاوه براین، یک شأن دیگر هم براى علماى دین وجود دارد که همان شأنِ زبان است: «قوام الدّین باربعه: بعالم ناطقٍ مستعمل له». چقدر در قرآن با عباراتى همچون «لتبین للنّاس»، «هذا بیانٌ للنّاس»، بر بیان و تبیین تکیه شده است! این، شأن علماى دین است که باید تبیین و بیان کنند. خیال نشود که منظور فقط بیان و تبیین احکامى همچون حکم خمس و زکات است. لعنت خدا بر کسانى که کوشش کردند تا دین را از اساسى‌ترین اصول آن، یعنى صحنه‌هاى واقعى زندگى و صحنه‌ سیاست و حکومت جدا و مخصوص به همین کارهاى فردى کنند. البته نماز و روزه مهمّ است؛ اما عاملِ برپا داشتنِ همین نماز و روزه، حکومت است: «الذین ان مکناهم فى‌الارضِ، أقاموا الصّلوة و اتوا الزکوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر؛ و لله عاقبة الامور» نماز و روزه را عالم دین به عهده بگیرد و حکومت را به عهده‌ کسانى که شایستگى ندارند واگذار کند!؟(بیانات رهبر انقلاب در دیدار روحانیان استان مازندران،۱۳۷۴/۷/۲۲). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸همیشه فرصت [برای عروج معنوی و تهذیب نفس] هست. ماه شعبان و ماه رجب نیز همین‌طور است. ایام دیگر سال هم برای انسان‌هایی که اهل ذکر و توجّهند، همین‌طور است؛ «انّما تنذر من اتّبع الذّکر». پیروی از ذکر - یعنی به یاد آوردن و توجّه کردن - مایه‌ نجات جان بشر است. در همه‌ ایام سال، در همه‌ شبها، در نیمه‌شبها، با تلاوت قرآن، با تدبّر در قرآن، با خواندن این دعاهای پُرمغز و عمیق و این لحن عاشقانه‌ای که در این دعاها هست - به خصوص ادعیّه‌ صحیفه‌ مبارکه‌ سجّادیه - می‌شود این تسویه‌ باطن را به وجود آورد؛ ولی ماه رمضان یک فرصت استثنایی است. لیالی و ایام این ماه، هر ساعت و هر دقیقه‌اش برای انسان - به خصوص برای جوانان - یک فرصت است (بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعی از روحانیون،۱۳۷۶/۱۰/۳). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸حلول ماه مبارک رمضان را تبریک عرض می‌کنیم به همه‌ کسانی که این سخن را می‌شنوند و همه‌ برادران مسلمان در سرتاسر جهان؛ و امیدواریم که خداوند به ما توفیق بدهد که بتوانیم حقّ این ماه را اداء کنیم. ماه، ماه قرآن است؛ که در آیه‌ کریمه‌ قرآن هم وقتی که نام ماه رمضان آورده شده، ذکر می‌شود «اَلَّذیِ اُنزِلَ فیهِ القُرءان». این یک خصوصیّت بسیار مهمّ این ماه عزیز و شریف است(سخنرانی تلویزیونی رهبر انقلاب در پایان محفل انس با قرآن کریم،۱۳۹۹/۲/۶). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

رهبر انقلاب: ای‌کاش هر مسجدی یک محفل قرائت قرآن داشت @TasnimNews

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸ماه رمضان را «مبارک» نامیده‌اند؛ علّت مبارک بودن این ماه، این است که راه نجات از آتش و فوز به جنّت است، که در دعاى روز ماه رمضان [می‌خوانیم]: وَ هذا شَهرُ العِتقِ مِنَ النّارِ وَ الفَوزِ بِالجَنَّة. آتش و دوزخ الهى و همچنین بهشت و نعیم الهى در همین دنیا موجود است. آنچه در نشئه‌ آخرت تحقّق پیدا می‌کند، باطن همان چیزى است که در اینجا است: «وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالکفِرین»؛ جهنّم در همین‌جا، در همین نشئه، در همین زندگى، کافران و ظالمان و معاندان و مخالفان را احاطه کرده است؛ بهشت هم همین‌جور. اینکه ما از جهنّم به بهشت برویم، دست خود ما است؛ در همین‌جا تحقّق پیدا می‌کند و صورت عینى و باطنى و واقعى آن در آن نشئه دیده می‌شود. ما می‌توانیم این سفر را، این سِیر از دوزخ بدکردارى، دوزخ بددلى، دوزخ بداندیشى، از این دوزخ که مال این دنیا است را به بهشت نیک‌کردارى، به بهشت نیک‌اندیشى و نیک‌رفتارى و نیک‌خویى انجام بدهیم؛ اسم این حرکت «انابه» است، «توبه» است. لذا در دعا وارد شده است: «وَ هذا شَهرُ اِلانابَةِ وَ هذا شَهرُ التَّوبَة»؛ با انابه، با توبه، عِتق از نار و فوز به جنّت حاصل خواهد شد(بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام،۱۳۹۳»۴/۱۶). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

بیانات رهبر انقلاب در محفل انس با قرآن، اول رمضان المبارک۱۴۴۵.👆👆👆

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملکی تبریزی برای گرسنگی و تشنگی که مؤمنین در ماه رمضان خودشان را ملتزم به آن می‌دانند، فوائد متعددی را بیان می‌کنند. از جمله‌ آنها، یا اهمّ آنها - که ایشان خودشان می‌گویند این خاصیت از همه مهمتر است - این است که می‌گویند این گرسنگی و تشنگی یک صفائی به دل می بخشد که این صفای قلبی زمینه را برای تفکر فراهم می‌کند... . تفکر در باب مرگ، عبور از این عالم، لحظه‌ خروج روح از بدن و ملاقات جناب ملک‌الموت؛ این لحظه برای همه‌ ما پیش می‌آید؛ «کلّ نفس ذائقة الموت»؛ همه، این را می چشیم. حالِ ما در آن لحظه چگونه است؟ دل ما در آن لحظه در چه حال است؟ اینها نکاتی است که در خور تدبر و تأمل است. فکر در این زمینه‌ها، از جمله‌ تفکر لازم و اساسی و ضروری است(بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران،۱۳۹۹/۵/۱۶). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸ماه رمضان فرصت خوبی برای خودسازی است. ما همان ماده‌ خام هستیم که اگر روی خودمان کار کردیم و توانستیم این ماده‌ خام را به شکل‌های برتر تبدیل کنیم، آن کار لازم در زندگی را انجام داده‌ایم. هدف حیات همین است. وای به حال کسانی که روی خودشان از لحاظ علم و عمل کاری نکنند و همان‌طور که وارد دنیا شدند، به اضافه‌ پوسیدگی‌ها و ضایعات و خرابی‌ها و فسادها که در طول زندگی برای انسان پیش می‌آید، از این دنیا بروند. مؤمن باید به‌طور دائم روی خودش کار کند؛ به‌طور دائم. نه این‌که خیال کنید «به‌طور دائم» زیادی است یا نمی‌شود؛ نه. هم می‌شود، هم زیادی نیست. اگر کسی مراقب خود باشد؛ مواظب باشد کارهای ممنوع و کارهایی را که خلاف است انجام ندهد و راه خدا را با جدیت بپیماید، موفق می‌شود. این، همان خودسازی دائمی است و برنامه‌ اسلام، متناسب با همین خودسازی به‌طور دائم است. این نماز پنجگانه - پنج وقت نماز خواندن - ذکر گفتن؛ «ایاک نعبد و ایاک نستعین»، را تکرار کردن؛ رکوع کردن؛ به خاک افتادن و خدای متعال را تسبیح و تحمید و تهلیل کردن برای چیست؟ برای این است که انسان به‌طور دائم مشغول خودسازی باشد. منتها گرفتاری‌ها زیاد است و همه گرفتاریم. گرفتاری زندگی؛ گرفتاری معاش؛ گرفتاری امور شخصی؛ گرفتاری اهل و اولاد، و انواع گرفتاری‌ها مانع می‌شود که ما به خودمان، آن چنان که شایسته است، برسیم. لذا یک ماه رمضان را که خدای متعال قرار داده است، فرصت مغتنمی است (بیانات رهبر انقلاب در اوّل ماه مبارک رمضان،۱۳۷۱/۱۲/۴). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸همان‌طور که کاروان بشری به سوی یک نهایتی در حال حرکت دایمی است، هر فرد انسان هم در طول زندگی خود در حال حرکت به یک منتها و غایت و سرمنزلی است: «انّک کادح الی ربّک کدحا فملاقیه». این مسیر طولانی و پر فراز و نشیب از گذرگاه‌های گوناگونی می‌گذرد؛ رنج‌ها در آن هست، بلاها در آن هست، سختی‌ها هست، گشایش ها و فرج ها و شادی‌ها در آن هست: «بلوناهم بالحسنات و السّیئات»(اعراف/۱۶۸)؛ همه‌ اینها هم آزمایش است. در این راه طولانی که افراد بشر باید آن را طی کنند و سعی کنند خود را به اوج نقطه‌ کمال انسانی، یعنی به لقاءاللَّه، برسانند، حرکت در بعضی از قطعات این راه دشوار است؛ مثل مسیرهای زندگی معمولی؛ گاهی انسان از یک گذرگاه دشواری عبور می‌کند؛... خدای متعال راه را در ماه رمضان هموار کرده است و فضا را در ماه رمضان، فضای خالی از مُعارض قرار داده است. این روزه‌یی که شما می‌گیرید، نفس و هواهای نفسانی را به زنجیر می‌کشد؛ این عبادت‌ها، این دعاها، این خشوع ها، این ذکرها و این لیلةالقدر همان وسایل همواری است که شما را فرسنگ‌ها جلو می‌برد؛ راهی را که در طول سال و در ماه‌های دیگر گاهی یک متر یک متر باید طی کنیم، می‌توانیم اگر همت کنیم و اگر خودمان را برسانیم، در ماه رمضان این راه را فرسنگ فرسنگ طی کنیم؛ لذاست که شما می‌بینید اولیای خدا از مژده‌ رسیدن ماه رمضان خرسند می‌شدند و از فراق ماه رمضان اشکهایشان سرازیر می‌شد(بیانات رهبر انقلاب در خطبه‌های نماز عید فطر،۱۳۸۳/۸/۲۴). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸مرحوم علّامه‌ طباطبائی (رضوان‌الله‌علیه) در تفسیر این آیه‌ شریفه‌ سوره‌ نساء که «ما اَصابَکَ مِن حَسَنَةٍ فَمِنَ اللهِ وَ ما اَصابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَفسِکَ» یک بیانی دارند؛ می‌فرمایند که جوامع بشری، جامعه‌ کشور، یک جامعه‌ خاصّ یک محدوده، یک هویّت مستقلّی دارد، یک هویّت وحدانی دارد غیر از هویّت افراد؛ یعنی جامعه‌ یک کشور با یک نگاه مثل یک انسان واحد است؛ همچنان‌که در انسان واحد یک عضو ممکن است عملی انجام بدهد که بقیّه‌ اعضا را درگیر کند، در جامعه هم همین‌جور است، یک عضو ممکن است کاری بکند که همه را درگیر بکند. حوادثی برای جامعه پیش می‌آید، عدّه‌ای بی‌گناهند در آن حادثه؛ [پس‌] چطور می‌شود گفت که «مآ اَصابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَفسِکَ»، ایشان می‌فرمایند نه، همین درست است، همین جا هم «فَمِن نَفسِکَ» است، منتها نفْس یک موجود وسیعی به نام جامعه است که یک جزئی از او گناهی کرده. خب، اگر بنا باشد که از چنین گناهی ما پرهیز کنیم خیلی باید مراقب باشیم؛ احتیاج دارد به مراقبت، به دقّت؛ این فضای ماه رمضان این را بایستی به ما تعلیم بدهد، این را بایستی به خودمان تلقین کنیم، واقعاً احساس مسئولیّت کنیم، هرجا هستیم(بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام،۱۳۹۵/۳/۲۵). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸ما باید به این پدیده‌های الهی که دور و بر ماست، توجّه کنیم. یکی از آنها، همین ماه رمضان است. این ضیافت اللَّه چیز کمی نیست. شنیده‌ایم «ضیافت اللَّه» میهمانی است! آن هم میهمانی‌ای که میزبان آن، خدای عظیمِ علیمِ کریمِ قدیر است که سراسر آفرینش، در قبضه‌ قدرت اوست. «فهی بمشیتک دون قولک مؤتمره» این، ضیافت الهی است؛ این هم ما که دعوت شده‌ایم: «دعیتم فیه الی ضیافت اللَّه.»از این باید استفاده کرد. استفاده از این به چیست؟ به همین چیزهایی که در اختیار ما گذاشته‌اند: همین روزه، همین نماز، همین نوافل، همین دعا، همین ذکر، همین توجّه، همین خشوع و همین تضرّع. اگر وارد این میدان شویم و ما معممّین سعی کنیم مخاطبان خودمان را هم وارد این میدان کنیم، این کشور تبدیل به یک منطقه بهشتی خواهد شد. دنیا و آخرت درست خواهد شد، که: «ولو انَّ اهل القری آمنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکاتٍ من‌السماء والارض» اینها وعده‌ الهی است. اینها مبالغه و اغراق‌گویی نیست. خدای متعال، برکات زمین و آسمان را بر مردم با تقوا مفتوح خواهد کرد. تقوا هم به همین است(بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعی از روحانیون،۱۳۷۲/۱۱/۱۷). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸محصول عمده‌ دیگر این ماه [رمضان]، تقواست؛ که فرمود: «لعلّکم تتّقون». «دستی که عنان خویش گیرد»؛ معنای تقوا این است. عنان دیگران را گاهی درست می‌توانیم بگیریم؛ اگر بتوانیم عنان خودمان را بگیریم، خودمان را از چموشی، از وحشیگری، از عبور از خطوط قرمز الهی باز بداریم، این هنر بزرگی است. تقوا یعنی مراقبت از خود برای حرکت در صراط مستقیم الهی؛ یافتن علم و معرفت و بصیرت، و بر اساس علم و معرفت و بصیرت، حرکت کردن(خطبه‌های رهبر انقلاب در نماز عید سعید فطر،۱۳۹۰/۶/۹). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸خداوند ان‌شاءاللَّه سال جدید را بر همه‌ شما دوستان، برادران و خواهران و همچنین بر خانواده‌ها و کسانتان مبارک کند. امیدواریم که سال جدید ان‌شاءاللَّه برای همه‌ شما و برای ملت ایران سال پربرکت و شیرینی باشد. البته بخشی از این به عهده‌ خود ماست؛ ما هستیم که با رفتار و جهتگیری‌های خودمان، زندگی را مبارک می‌کنیم یا نامبارک می‌کنیم. یعنی آنچه که سرنوشت نهائی انسان را تنظیم می‌کند، انتخاب خود انسان است. خدای متعال این توانائی را به ما داده که انتخاب کنیم؛ «و هدیناه النّجدین»؛ دو راه را به ما نشان داده که انتخاب کنیم. البته گاهی شرائط جوری است که انتخاب برای انسان آسان است، گاهی انتخاب سخت است؛ ولی به هر حال باید در همه‌ امور انتخاب کرد(بیانات رهبر انقلاب در جمع برخی از شخصیت‌های فرهنگی سیاسی،۱۳۹۰/۱/۲۳). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸قرآن درباره‌ کسانى که قبل از فتح و بعد از فتح انفاق می‌کنند [می‌گوید] «لا یستَوى مِنکُم مَن اَنفَقَ مِن قَبلِ الفَتحِ وَ قاتَل»؛ این «قَبلِ الفَتح»، قبل از فتح مدینه است؛ یعنى قبل از آنکه مدینه‌اى در اختیارِ پیغمبر قرار بگیرد و زندگى‌اى، راحتى، حکومتى، تسلّطى، قدرتى در اختیار آن بزرگوار باشد؛ در حال نهایت شدّت، ایشان انفاق کردند؛ هم مالشان را، هم جانشان را، هم راحتشان را. خب اینها واقعاً فضایل مهمّى است؛ اینها مغفولٌ‌عنه مانده؛ حضرت، مظلومه است؛ این بزرگوار واقعاً مظلومه است. تعبیر کردند جناب آقاى اعرافى گفتند غریب؛ واقعاً همین‌جور است؛ جناب خدیجه (سلام‌الله‌علیها) غریب است. حالا شما می‌گویید مادر یازده امام، [امّا] در واقع مادر دوازده امام؛ چون ایشان مادر امیرالمؤمنین هم هست. ایشان امیرالمؤمنین را در آغوش خودش، در دامان خودش، در زندگى خودش پرورش داده تا چند سالگى(بیانات رهبر انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران همایش بزرگداشت حضرت خدیجه(سلام‌الله‌علیها)،۱۳۹۵/۲/۲۰). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸روح معنویت و دلدادگی به ارتباط با ذات مقدس احدیت در مردم ما نهادینه است، عمیق است، ریشه‌دار است. بعضی ممکن است دچار اشتباهاتی بشوند، در زندگی فردی خودشان خطاهائی بکنند، اما ماه رمضان این فرصت را به آنها می‌دهد که به سوی خدای متعال برگردند، توجه کنند، متذکر شوند و انابه کنند. در همه‌ انسان‌ها این روح ارتباط با معنویت هست؛ با زبان شاعرانه این را بیان می‌کنند: خاک دل، آن روز که می‌بیختند / شبنمی از عشق در او ریختند این عشق، عشق مادی نیست، عشق هوس‌آلود نیست؛ این، عشق به خداست؛ این، عشق به ذات احدیت است؛ این، عشق به اصل وجود است که در همه‌ انسان‌ها هست، نهادینه است؛ «فطرت اللَّه الّتی فطر النّاس علیها». عوامل مادی، انگیزه‌های مادی، جاذبه‌های مادی، مانند خار و خاشاکی، زباله‌ای بر روی این گوهر اندوده می‌شود، وقتی ماه رمضان می‌آید، گویا نسیمی است که این زوائد را برطرف میکند، آن گوهر، خود را نشان می‌دهد و توجه به خدای متعال جان می‌گیرد(خطبه‌های رهبر انقلاب در نماز عید سعید فطر،۱۳۸۹/۶/۱۹). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸این فرصت [ماه رمضان] را باید برادران عزیز، خواهران عزیز، مسئولین محترم، به خصوص ماها، خیلی مغتنم بشماریم؛ فرصت انابه است، فرصت رجوع به خدای متعال است، فرصت نورانی کردن دل و طراوت دادن به دل‌ها است و فرصت تضرّع است؛ پیش خدای متعال تضرّع کنیم. هرکدام از شماها در هر بخشی که مشغول کار هستید، مطمئنّاً مشکلاتی دارید، کمبودهایی دارید‌، نیاز دارید به عناصری، به عواملی؛ اینها را از خدا باید بخواهیم. در کنار تلاشِ شما مطمئنّاً دعای شما و تضرّع شما یک امر لازمی است؛ این تضرّع را بایستی ما فراموش نکنیم. در چند دعا ازجمله دعای شریف ابی‌حمزه‌ ثمالی [آمده]: وَ لا یُنجی مِنکَ اِلَّا التَّضَرُّعُ اِلَیک‌، راه نجات ما تضرّع به نزد پروردگار متعال است... اگر دل از حالت قساوت خارج شد و نرم شد، نورانیّت پیدا خواهد کرد. این نورانیّت دل است که راه‌ها را به روی انسان باز می‌کند، به انسان امید می‌بخشد، به انسان تلاش می‌بخشد، انسان را در راه‌های صحیح و درست هدایت می‌کند. تقوا وقتی‌ بود، خدای متعال هدایتش را به انسان عنایت می‌کند. این تقوا ناشی از همان نرمش دل و لطافت دل و نورانیّت دل است؛ اصل قضیّه این است. در سوره‌ مبارکه‌ زمر [آمده]: «فَوَیلٌ لِلقٰسِیَةِ قُلوبُهُم مِن ذِکرِ اللهِ اُولٰئِکَ فی‌ ضَلٰلٍ مُبین‌»؛ دلِ سخت، دلِ دچار قساوت، این‌جوری است. گمراهی آشکار برای اینها در این آیه ذکر شده(بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام،۱۳۹۶/۳/۲۲). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸در سوره‌ مبارکه‌ بقره، باز درباره‌ بنی‌اسرائیل [می‌فرماید]: «ثُمَّ قَسَت قُلوبُکُم مِن بَعدِ ذٰلِکَ فَهِیَ کَالحِجارَةِ اَو اَشَدَّ قَسوَةً وَ اِنَّ مِنَ الحِجارَةِ لَما یَتَفَجَّرُ مِنهُ الاَنهار»؛ از سنگ سخت‌تر شد دلهایتان؛ این را پیغمبر اکرم از قول پروردگار در مقام مجادله و محاجّه‌ با یهودی‌های مدینه بیان می‌فرماید و گذشته‌‌ آنها را به یادشان می‌آورد. همه‌ این‌ها برای ما وسیله‌ درس و آگاهی و عبرت و موعظه است، باید سعی کنیم. در یک روایتی در کافی شریف است: وَ القاسِی القَلبِ مِنّی بَعید؛ بُعد از خدای متعال، بدترین آفت برای انسان است؛ که انسان از خدای متعال دور بشود و قساوت قلب این خصوصیّت را دارد که انسان را دور می‌کند. یا در یک روایت دیگر: ما ضُرِبَ‌ عَبدٌ بِعُقوبَةٍ اَعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلب‌. خب از این ایّام باید استفاده کرد. فرصت خوبی است ماه مبارک رمضان؛ هم [به‌واسطه‌] دعاها در این ماه -چه آنچه‌ مربوط به سحرها است، چه آنچه‌ مربوط به روزها یا شب‌ها است- که دعاهایی است که مضامین آنها دل ما را نرم می‌کند، و هم خود نفْس روزه‌داری و توجّه به وظیفه؛ ما به این احتیاج داریم. جامعه‌ اسلامی و انقلابی ما اگرچنانچه از ذکر الهی و یاد الهی و خشوع در مقابل پروردگار و تضرّع در مقابل پروردگار غافل بشود، مطمئنّاً ضربه خواهد خورد، سیلی خواهد خورد؛ مطمئنّاً ناکام خواهد شد(بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام،۱۳۹۶/۳/۲۲). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸در سوره‌ مبارکه‌ مائده درباره‌ بنی‌اسرائیل می‌فرماید: «فَبِما نَقضِهِم میثاقَهُم لَعَنّـٰهُم وَ جَعَلنا قُلُوبَهُم قاسِیَة»؛ مظهر لعنت الهی، قساوت قلب آنها است که بر اثر عمل خود آنها است: فَبِما نَقضِهِم میثاقَهُم؛ معاهده‌ خودشان با خدای متعال را فراموش کردند، نقض کردند. اینها چیزهایی است که در جامعه‌ مؤمن ما باید مورد توجّه باشد؛ به‌خصوص برای ما مسئولین که هرکدام در یک بخشی، باری بر دوش داریم ... ما به آن اهداف والا، به آن خواسته‌های مطلوب، در صورتی می‌رسیم که بتوانیم یک تلاش مؤمنانه و صادقانه‌ای را دنبال بکنیم؛ و آن جز با توجّه به خدای متعال و افزایش نورانیّت دل و ارتباط دل با خدای متعال ممکن نیست؛ این آن عرض ما در مورد اغتنام فرصت ماه رمضان که به نظر من از همه‌ آنچه عرض خواهیم کرد مهم‌تر است. اساس حرف ما این است؛ باید مراقب باشیم. البتّه من خودم اوّلین مخاطب این حرف‌ها هستم؛ بنده بیشتر از شما مسئولیّت دارم و بار سنگین‌تری از بارهای شما دارم، خود من به این حرف‌ها بیشتر احتیاج دارم؛ برای من، برای شما، لازم است که توجّه کنیم، استفاده کنیم از این ماه، از این فرصت؛ شبهای قدر هم که در پیش است(بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام،۱۳۹۶/۳/۲۲). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸ببینید، خداوند متعال در میان امتیازات متعدّد ماه مبارک رمضان امتیاز نزول قرآن را ذکر می کند: شَهرُ رَمَضانَ الَّذی اُنزِلَ فیهِ القُرءان؛ پیدا است که این شاید بالاترین موضوع در میان امتیازات ماه رمضان است. و در مورد قرآن هم که هزاران برجستگی در قرآن وجود دارد و خیلی بیش از اینها که عقل ما و فهم ما قادر به درک آنها نیست، در میان همه‌ اینها هدایت قرآنی را مطرح می‌کند: شَهرُ رَمَضانَ الَّذی اُنزِلَ فیهِ القُرءانُ هُدًی لِلنّاسِ وَ بَیِّنٰتٍ مِنَ الهُدیٰ وَ الفُرقان؛پیدا است که هدایت قرآنی در میان موضوعات‌ مربوط به قرآن شأن بالایی دارد. خود قرآن مجید هم با مسئله‌ هدایت آغاز می‌شود؛ هم در سوره‌ حمد این [مطلب] هست: اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم -که به تعبیر مرحوم علّامه‌ طباطبائی(رض.) سوره‌ حمد از اوّل تا آخر، ادب سخن گفتن با خدا را به ما تعلیم می‌دهد، یعنی خود خدای متعال به ما تعلیم می‌دهد که چه جوری باید با او صحبت کنیم؛ از آغاز «بِسمِ الله» تا آخرِ هدایت‌خواهی؛ که «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم، صِراطَ الَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم»؛ که راه مستقیم، راه آن کسانی است که خدای متعال به آنها اِنعام کرده است؛ آن هم آن اِنعام‌شدگانی که گمراه نشدند و مورد غضب قرار نگرفتند- هم در اوّل سوره‌ بقره: بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ، الࣤمࣤ، ذٰلِکَ الکِتٰبُ لارَیبَ فیهِ هُدًی لِلمُتَّقین. بنابراین آغاز قرآن هم با ذکر هدایت قرآنی آغاز شده است (بیانات رهبر انقلاب در محفل انس با قرآن کریم، ۱۴۰۰/۰۱/۲۵). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸در ادبیّات مذهبى ما، ماه رمضان، ماه تقابل شیطان و رفتارهاى شیطانى از یک سو، و رفتارهاى رحمانى و اطاعت و عبودیّت از سوى دیگر است. گفته می‌شود که شیطان در ماه رمضان لگام‌زده است - این از یک طرف - و گفته می‌شود که ماه رمضان، ماه اطاعت و عبودیّت است، که کوتاه‌ترین کلمه و پُرمغزترین کلمه، کلمه‌ تقوا است: «کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَماکُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقون». مسئله، مسئله‌ تقابل شیطان و تقابل تقوا است. کار شیطان اغوا کردن است؛ اغوا یعنى چه؟ یعنى ایجاد اختلال در دستگاه محاسبه‌ شما - شیطان این است دیگر - نقطه‌ مقابل، کارکرد تقوا است؛ سعى شیطان این است که شما را اغوا کند، یعنى دستگاه عقل را، دستگاه فطرت را، دستگاه سنجش صحیح را که در وجود انسان گذاشته شده است، از کار بیندازد؛ یعنى انسان را دچار خطاى در محاسبه کند. کار تقوا نقطه‌ مقابل است: اِن تَتَّقُوا اللهَ یَجعَل لَکُم فُرقانا (انفال/۲۹). تقوا به شما فرقان، یعنى آگاهى براى جدا کردن حق از باطل را می‌دهد. در آیه‌ شریفه‌ دیگر [می‌فرماید]: وَ اتَّقُوا اللهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ الله؛(بقره/۲۸۲). تقوا موجب این است که خداى متعال دریچه‌هاى دانش را، آگاهى را، دانایى را به روى شما باز کند (بیانات رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام، ۱۳۹۳/۰۴/۱۶). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸ماه رمضان را مغتنم بشمارید. این روزها را با روزه‌داری، و این شب‌ها را با ذکر و دعا به سر ببرید. فصل دعا هم، همین ماه مبارک است. اگرچه همیشه انسان باید با رشته‌ دعا به خدا متصل باشد، اما آیه‌ «و اذا سألک عبادی عنّی فانّی قریب اجیب دعوة الدّاع اذا دعان» در سوره‌ بقره، در خلال همین آیات مبارکه‌ مربوط به روزه و ماه رمضان است. در وسط آیات روزه و ماه رمضان، این آیه‌ «و اذا سألک عبادی عنّی فانّی قریب» آمده، که همه‌ انسان‌ها و همه‌ بندگان را به دعا و توجه سوق می‌دهد و دعوت می‌کند. رابطه‌ دعا، رابطه‌ قلبی شما با خداست. دعا، یعنی خواستن و خدا را خواندن. خواستن، یعنی امیدواری. تا امید نداشته باشید، از خدا چیزی را درخواست نمی‌کنید. انسان ناامید که چیزی طلب نمی‌کند. پس، دعا یعنی امید، که ملازمِ با امید به اجابت است. این امید به اجابت، دل‌ها را مُشعل می‌کند و منوّر نگه می‌دارد. به برکت دعا، جامعه با نشاط و اهل حرکت می‌شود(خطبه‌های رهبر انقلاب در نماز جمعه‌ تهران،۱۳۶۹/۰۱/۱۰). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯

╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸[یادآوری توبه و استغفار به مناسبت نزدیکی لیالی مبارکه‌ قدر] عزیزان من؛ برادران و خواهران! قدم اوّل، طلب مغفرت کردن از خدای متعال و به خدا بازگشتن است. توبه، یعنی به سوی خدا برگردیم. هر جا که شما باشید، در هر حدّی از کمال که باشید - حتّی در حد امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاة والسّلام - باز به استغفار احتیاج دارید! خدای متعال به پیغمبرش می‌فرماید: «و استغفر لذنبک»، «فسبّح بحمد ربّک و استغفره» (نصر/۳). بارها در قرآن، خدای متعال به پیغمبر می‌فرماید «استغفار کن». با این‌که پیغمبر معصوم است، گناه از او سر نمی‌زند و از دستور الهی تخلّف نمی‌کند، اما به او هم می‌فرماید «استغفار کن»! البته این‌که استغفارِ اولیا و بزرگان از چیست، خود مقوله‌ قابل بحثی است. استغفار آنها از گناهانی چون گناهان امثال ما نیست؛ آن گناهان از آنها سر نمی‌زند. مقام آنها بالاست. قرب به حضرت ربوبی و مقام ربوبّیت، در حدّ اعلاست. در آن مقام قرب، گاهی چیزهایی که برای ما مباح است - شاید حتّی چیزهایی که برای ما مستحبّ است - برای آن بزرگواران مانع و رادع است. آنها مناسب با شأن آن قرب است؛ که استغفار می‌کنند؛ آن‌هم استغفار جدّی، نه استغفار صوری (بیانات رهبر انقلاب در نمازجمعه، ۱۳۷۶/۱۰/۲۶). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯