دیدن به طلب، دقت و جست‌و‌جو نیاز دارد. هنگام غفلت و‌ اشتغال توجهی به نشانه‌ها نداریم. اگر آدم آیه‌ها و نشانه‌ها را نخواست و ندید، خودش بر منبع آگاهیش پرده کشیده؛ و توقع نداشته باشد، که مطابق عملش با او رفتار نشود.

نامه را زمانی مُهر یا امضا می‌کنند که تمام شود، نشده باشد صبر می‌کنند. مُهر یا امضا که شد، نمی‌توان چیزی کم یا زیاد کرد. صفحه‌ی دل آدم هم که با گناه پُر شد، و جایی برای توبه نداشت، خدا مُهرش می‌کند.

دوست نزدیک‌تر از من، به من است! قبل از این‌که خودم بفهمم چه میخواهم بکنم، او فهمیده. وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيد و ما انسان را آفریده‌ایم و می‌دانیم که نفس او، چه وسوسه‌ای به او می‌کند؛ و ما از شاهرگ [او] به او نزدیک‌تریم. (۱۶ ق)

در قیامت می‌پرسند، " چه آورده‌ای؟ " نه چه کرده‌ای؟ طوری نباشد کار خوب کنم، بعدش با ریا، منت یا گناه از بین ببرم. کار خوب را حفظ کردن، ده برابر پاداش دارد، نه انجام دادنش. مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ... هر كس كار نيكى بياورد، ده برابر آن [پاداش‌] خواهد داشت ... (۱۶۰ انعام)

تکلّف یعنی از حق، اعتدال، عدالت و راستی خارج شدن. کسی که این‌طور باشد، مُتکلّف است. «نمی‌دانم» نگفتن، درگیر خیال و اوهام شدن، تجمل‌گرایی، چشم و هم‌چشمی از نمونه‌های تکلّف است. ...ٍ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ و من از متکلّفین نیستم. (۸۶ ص)

بيچاره آدمی، مرگش پنهان، بيماریش پوشيده ...‌ پشّه‌اى اذیتش می‌کند، جرعه‌اى در گلویش گير کرده بُکُشدش،‌ و عرق كردنى بد بو سازدش! (نهج، حکمت ۴۱۹) ای انسان! چه چیز در برابر پروردگار کریمت مغرورت کرده؟ (۶ انفطار)

در بعضی شرایط، حل مشکلات محال یا بعید به نظر می‌رسد. آنجاست که ایمان محک می‌خورد و مشخص می‌شود چه کاره‌ایم. هنگام مشکلات و ترس‌ها، به خدا بد گمان نشویم و همه چیز را فراموش نکنیم.

قربانی به معنای «نزدیک شدن» است؛ هم نزدیک شدن انسان به خدا، هم نزدیک شدن خدا به انسان. نفس خود قربان‌ نما در راه او نی که خون جاری کنی در آب جو (مولانا)

موقع قربانی و فداکاری کردن، سهمی برای خدا، در نظر بگیریم. اخلاص و توجه‌مان برسد به او. لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ... (۳۷ حج) هرگز [نه‌] گوشتهاى آنها و نه خونهايشان به خدا نخواهد رسيد، ولى [اين‌] تقواى شماست كه به او مى‌رسد.

هر که و هر چه‌ایم، پیش پدر و مادر فکر نکنیم کسی هستیم، خودمان را پیششان کوچک کنیم. وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا و از سر محبت برای آنها تواضع کن و بگو: پروردگارا! آنها را، مورد رحمت قرار بده، همانطور که تربیتم کردند. (۲۴ اسراء) #قرآن #پدر_مادر

هر چه نَپاید، دلبستگی را نَشاید! اندرين وادی مرو بی اين دليل  «لا أُحِبُّ الآفِلِينَ» گو چون خليل ... قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (۷۶ انعام) گفت: غروب کنندگان را دوست ندارم. #قرآن #غروب_کنندگان #حضرت_ابراهیم

بعضی از ماها «حرفِ بد نمی‌زنیم»؛ ولی «بد حرف می‌زنیم». شاید همین باعث دلخوری، کدورت، دعوا و ... شود. «خوب حرف زدن» تمرین می‌خواهد. به بندگانم بگو [حواسشان باشد]، هم حرف‌های خوب بزنند، هم خوب حرف بزنند، چون شیطان بین‌شان را شکرآب می کند و رابطه‌شان را به هم می‌زند. شیطان از اول هم دشمن آشکاری برای انسان بوده! (۵۳ إسراء)