در ڪـشـور عـشـق ، امـن و آسـایـش نـیـسـتــ
آن جـا همـه ڪـاهش اسـت ، افـزایـش نـیـسـتــ
عـشـق بـر تـدبـیـر خـنـدد زان ڪـه در صـحــراے عـقـل
هرچـه تـدبـیـر اسـت جـز بـازیـچـه تـقـدیـر نـیـسـت
دیـده از اشـڪ و دل از داغ و لـب از آه پـر اســت
عـشـق در هر گـذرے رنـگ دگـر مـے ریـزد
بـــزن زخـــم ، ایـــن مـــرهم عـــاشــــق اســــتــــ
ڪــه بــــے زخــــم مــــُردن غــــم عــــاشــــق اســـتــــ
نــالــیــدن بــلــبــل ز نــوآمــوزے عــشــق اســتــ
هرگــز نــشــنــیــدیــم ز پــروانــه صــدایــے
اے مــرغ ســحــر عــشــق ز پــروانــه بــیــامــوز
ڪــان ســوخــتــه را جــان شــد و آواز نــیــامــد
عــاشــقــان ڪــشــتــگــان مــعــشــوق انــد
بــر نــیــایــد ز ڪــشــتــگــان آواز
نـتـوان وصـف تـو گـفـتـن ڪـه تـو در فـهم نـگــنـجـی
نـتـوان شـبـه تـو گـفـتـن ڪـه تـو در وهم نـیـایـی