رابِض | RabeZ
خُمره مِی بِگُذارید سَر بالینَم
مَست خوابَم بِبرَد خوابِ نَجَف می بینَم
عَطرهایِخوب ؛جایخالیِشان هَـم
بویِ خوب میدَهَد ؛دُرُست
مثلجای خالیتـ♥️ـو…!
کسی چه میداند من چقدر تلاش کردهام که روحم زیبا بماند، وقتی جهان پر از رنج بود؟
زیرا در میان ویرانی و رنج وظیفهی انسان این است که قلبش را به زشتی نسپارد
🌱