🌹گونه شناسی زندگی آدمیان🌹 ۱) زندگی شیطانی 🖌دکتر علی غلامی دهقی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ علامه طباطبایی در المیزان می نویسد: موضوع ابلیس نزد ما مسلمانان پیش پا افتاده شده و به او اعتنایی نداریم جز اینکه روزی چند بار او را لعنت کرده و از شرّش به خدا پناه می‌بریم. ولی باید دانست که این موضوعی بسیار قابل تأمّل و شایان دقّت و بحث است. متاسفانه تاکنون درصدد بر نیامده‌ایم ببینیم قرآن کریم درباره حقیقت این موجود شگفت که از حواس ما پنهان است و تصرفات عجیبی در عالم انسانیت دارد، چه می‌گوید! چرا در شناخت این دشمن خانگی و درونی این قدر بی‌اعتناییم؟ دشمنی که تا ما را به عذاب جاودانه نیندازد، آرام نمی‌گیرد. (المیزان، ج ۸، ص ۳۵؛ ترجمه فارسی، ج۸،ص ۴۱) شیطان موجودی واقعی است که مغفول واقع شده است.(یس/۶۰-۶۲) قرآن او را دشمن نامیده و انسان را به دشمنی با او دعوت کرده است.( فاطر/۶) امیرمؤمنان (ع) شیطان را رهبر متعصّبان و پیشکسوت مستکبران معرفی کرده است‌. ( نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲) شیطان به گفته رسول خدا (ص) همچون گرگ گرسنه‌ای است که در کمین انسان است. (نهج الفصاحه، ص ۳۵۲) بنابراین هم باید او را بشناسیم و هم روش کارزار با او را بیاموزیم. او عبادت چند هزار ساله خود را بر باد داد و خداوند هم او را خوار نمود. صفاتی همچون عُجب، فخرفروشی، حسادت، کینه توزی، سرکشی و عصیان، حیله‌گری، نفاق و تعصّب از ویژگی‌های شیطان است.انسان با این ویژگی‌ها دارای زندگی شیطانی است. در آیه‌ای از قرآن تصریح می‌کند که شیطان از چهار طرف به انسان می تازد؛ مانند کسی که گفته می‌شود بیچاره گرفتاری از چهار طرف به او هجوم آورده است: ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ.(اعراف/۱۷) ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﻭ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﭼﭙﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﺗﺎﺯم ﻭ [ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﻭ ﺍﻏﻮﺍﮔﺮﻱ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ] ﺑﻴﺸﺘﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﭙﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﻲ ﻳﺎﻓﺖ . در روایتی از امام باقر (ع) آمده است که منظور از تهاجم شیطان از جلو یعنی سبک جلوه دادن آخرت، تهاجم از پشت سر به معنی تحریض انسان به جمع آوری ثروت و حرص و بخل، تاختن از راست به معنی ایجاد شکّ و شبهه و تردید در امور اعتقادی و معنوی آدمیان و منظور از تهاجم از چپ، زیبا جلوه دادن لذّت‌های مادی و شهوانی برای انسان است. نتیجه این که انسانی که ویژگی های شیطانی دارد، زندگی اش شیطانی است. ای بسا ابلیس آدم روی هست پس به هر دستی نباید داد، دست. ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ ۲۷ صفر ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹گونه شناسی زندگی آدمیان بخش نخست: زندگی شیطانی 🎤دکتر علی غلامی دهقی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ ۲۷ صفر ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹گونه شناسی زندگی آدمیان🌹 بخش دوّم: گمراه تر از چهارپایان (زندگی حیوانی) ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گونه دوّم از زندگی آدمیان یا به تعبیری " آدم رویان"، زندگی حیوانی است. قرآن کریم در دو آیه، برخی انسان‌ها را به چهارپایان تشبیه و این انسان نمایان را از چهارپایان گمراه‌تر دانسته است: الف) وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ.( اعراف/١٧٩) ب) أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا!(فرقان/٤٤) حال سؤال این است که چرا برخی انسانها، از چهارپایان گمراه‌ترند؟ ۱. چون انسان هم استعداد بر انسانیت دارد هم حیوانیت. چنانچه انسانی فقط بر اساس تمایلات بدون عقلانیت و خرد، زندگی کند، از چهارپا گمراه تر است. ۲‌. قرآن می‌گوید: چهارپایان نمی‌فهمند چون فاقد ابزار فهم و شنیدن و دیدن حقیقت اند؛ اما برای انسان تمام این ابزارها یعنی گوش و چشم و عقل فراهم است امّا از آنها بهره نمی‌برد. ۳. چهارپایان دست کم خدماتی را به انسان‌ها می‌رسانند اما انسان‌های حیوان صفت نه تنها خدمتی به همنوعان خود نمی‌کنند، بلکه هزاران بلا و مصیبت بر سر همنوعان خود می آورند. ۴. چهارپایان یا خطری ندارند یا اگر دارند محدود است؛ اما انسان حیوان صفت وقتی در چنبره هوا و هوس قرار گرفت چنان آتشی به پا می‌کند که میلیون‌ها انسان را به خاک می‌نشاند. ۵. چهارپایان بر اساس غریزه عمل می‌کنند و فاقد برنامه‌اند؛ اما انسان هواپرست بر خلاف خرد و فطرت به هیچ قانونی تن نمی‌دهد. ۶. چهارپایان اگر خطا هم می‌کنند توجیه نمی‌توانند بکنند؛ اما انسان هواپرست، رفتارهای غلط خود را توجیه می‌کند. بنابر دلائل یادشده، می‌توان گفت انسان نمایان گمراه‌تر از چهارپایان و زیانبارتر از حیوان اند. ( تفسیر نمونه، ج۱۵، ص ۱۰۷-۱۰۸) برخی شاعران به درستی به گرفتار شدن انسان به زندگی حیوانی هشدار داده اند. فریدون مشیری در سروده‌ای با عنوان "گرگ درون" می‌سراید: گفت دانایی که گرگی خیره سر هست پنهان در نهاد هر بشر لاجرم جاریست پیکاری سِتُرگ روز و شب مابین این انسان و گرگ زور بازو چاره این گرگ نیست صاحب اندیشه داند چاره چیست! ای بسا انسانِ رنجورِ پَریش سخت پیچیده گلوی گرگ خویش وی بسا زور آفرین، مرد دلیر مانده در چنگال گرگ خود اسیر هر که گرگش را دراندازد به خاک رفته رفته می‌شود انسان پاک وان که از گرگش خورَد هر دم شکست گرچه انسان می‌نماید، گرگ هست آن که با گرگش مدارا می‌کند خُلق و خوی گرگ پیدا می‌کند در جوانی جان گرگت را بگیر وای اگر این گرگ گردد با تو پیر روز پیری گر که باشی همچو شیر ناتوانی در مصاف گرگ پیر ... ویژگی‌هایی همچون اصل بودن خور و خواب و شهوت، فقدان عاطفه، فقدان معنویت، بی هدفی، فقدان تکلیف و مسئولیت پذیری، بی شرمی، بی‌حیایی، برهنگی و ...از ویژگی‌های انسان نمایان اند. جناب مولوی در دو جای مثنوی، تقابل انسانیت با حیوانیت را در درون انسان، به زیبایی به تصویر کشیده است. او می‌سراید: در حدیث آمد که خلاّق مجید خلق عالم را سه گونه آفرید یک گروه را جمله عقل و علم و جود آن فرشته است و نداند جز سجود نیست اندر عنصرش حرص و هوا نور مطلق، زنده از عشق خدا یک گروه دیگر از دانش تهی همچو حیوان از علف در فربهی او نبیند جز که اصطبل و علف از شقاوت، غافل است و از شرف این سوّم، هست آدمیزاد و بشر نیم او زافرشته و نیمش ز خر. او در سروده دیگری در تقابل تن و جان آدمی، که همان رویارویی حیوانیت و انسانیت است، روشنگری کرده و می‌سراید: در زمین مردمان خانه مکن کار خود کن کار بیگانه مکن کیست بیگانه، تن خاکی تو کز برای اوست غمناکی تو تا تو تن را چرب و شیرین می‌دهی جوهر جان را نباشد فربهی گر میان مُشک تن را جا شود روز مردن، گند آن پیدا شود مُشک را بر تن مزن، بر دل بمال مُشک چه بود، نام پاک ذوالجلال. ۲۳ شهریور ۱۴۰۲ ۲۸ صفر ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹گونه شناسی زندگی آدمیان بخش دوّم: زندگی حیوانی (گمراه تر از چهارپایان) 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹ایثار علی (ع)، تبریک ربیع🌹 ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پیامبر اعظم (ص) ۱۳ سال با شگردهای زیاد مشرکان مکه روبرو بود. هدف مشرکان قریش این بود که مانع گسترش دعوتش شوند؛ شگردهای همچون تهدید، تطمیع، ایجاد جنگ روانی مانند استهزاء، دیوانه، ساحر و شاعر نامیدن او، مبارزه با قرآن، آزار و شکنجه مسلمانان، تحریم و محاصره اقتصادی، و در نهایت تصمیم به ترور پیامبر (ص). مشرکان وقتی از جلوگیری گسترش دعوت نبوی ناامید و باخبر شدند که آن حضرت با مردم مدینه ارتباط یافته و تصمیم به هجرت به آن شهر دارد، تصمیم به ترور پیامبر گرفتند. آنان شبانه به خانه حضرت ریختند تا آخرین حربه خود را هم بیازمایند. قرآن از این تصمیم این گونه روایت کرده است: وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ. (انفال/ ۳۰) ﻭ [ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ]ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻮ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ، ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻳﺎ [ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ] ﺑﻴﺮﻭﻧﺖ ﻛﻨﻨﺪ ، ﻭ [ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻫﻢ ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺗﻮ ]ﻧﻴﺮﻧﮓ ﻣﻰ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺟﺰﺍﻱ ﻧﻴﺮﻧﮕﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺰﺍ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﺯﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ . اما رسول خدا (ص) شبانه از خانه به طرف غار ثور حرکت کرد و خداوند هم او را تنها نگذاشت و سکینه و آرامش را بر قلب مبارکش نازل نمود: إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ. ( توبه/۴۰) ﺍﮔﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻧﺪﻫﻴﺪ ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ; ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﺍﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﻜﻪ ﺑﻴﺮﻭﻧﺶ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺗﻦ ﺑﻮﺩ ، ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭ ﻏﺎﺭ [ ﺛﻮﺭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﻜﻪ ] ﺑﻮﺩﻧﺪ ، ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﮔﻔﺖ : ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﻣﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ . ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ [ ﻛﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻃﻤﺄﻧﻴﻨﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺍﺳﺖ ] ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﻳﺪﻳﺪ ، ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ ، ﻭ ﺷﻌﺎﺭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ، ﻭ ﺷﻌﺎﺭ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻌﺎﺭ ﻭﺍﻟﺎﺗﺮ ﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﺍﻧﺎﻱ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ . از سوی دیگر، علی (ع) ایثارگرانه در بستر آن حضرت خوابید و خطرات را به جان خرید. به همین مناسبت آیه ۲۰۷ سوره بقره نازل شد: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ. (بقره/۲۰۷) ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﻓﺮﻭﺷﺪ [ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎم) ] ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. در این آیه خریدار خداوند، فروشنده علی (ع)، کالای فروخته شده جان و بهای آن کسب رضای الهی است. این حادثه که در تاریخ به " لیلة المبیت" شهرت دارد، در شب اول ربیع الاوّل رخ داده است. از این رو می‌توان به پیروی از چنین امامی، افتخار کرد و به یکدیگر شادباش گفت. شایان ذکر است هجرت رسول خدا (ص) از مکه به مدینه در روزهای نخست ماه ربیع الاوّل رخ داد و سبب پیدایش تمدن پر افتخار اسلام و مبدأ تقویم هجری و هویت ساز مسلمانان گردید. ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ یکم ربیع الاوّل ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹ایثار علی (ع)، تبریک ربیع🌹 گفتاری کوتاه در مسجد دانشگاه 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ یکم ربیع الاوّل ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درس هایی از گنجینه رضوی🌹 ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ درس نخست: درجه بندی مفاهیم دینی (اسلام، ایمان، تقوی و یقین) امام رضا (ع) فرمود: إِنَّ الْإِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ وَ التَّقْوَى أَفْضَلُ مِنَ الْإِيمَانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَمْ يُعْطَ بَنُو آدَمَ أَفْضَلَ مِنَ الْيَقِينِ. (تحف العقول ص 445) رسیدن به یقین آرزوی هر انسان مؤمنی است. هرچند دانسته‌های یقینی انسان بسیار نادر و اندک است. بر اساس روایت فوق، ایمان، نتیجه اسلام است و تقوا، نتیجه ایمان. هرچه ایمان انسان، ژرف‌تر باشد، میوه تقوا در آن پربارتر است. هدف غایی اسلام، ایمان و تقوا، رسیدن به یقین است. به همین دلیل، عمل اندک بر اساس یقین و بصیرت را برتر از عمل زیاد بر اساس غیر یقین دانسته‌اند. درس دوّم: عمل صالح و دوستی آل محمد (ص) امام رضا (ع) فرمود: لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ الِاجْتِهَادَ فِي الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ع‏ لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ ع وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَر.(بحار الانوار، ج75، ص 347) در این روایت امام رضا (ع) می فرماید: مبادا عمل صالح و نیک را به اتّکای دوستی آل پیامبر (ص) رها کنید؛ همچنان که نباید به اتّکای عمل صالح، دوستی خاندان پیامبر را رها کرد؛ چون هیچ یک از این دو بدون دیگری پذیرفتنی نیست. از این روایت فهمیده می‌شود که در عصر امامان نیز این تصور نادرست وجود داشته است که صرف حب آل پیامبر برای خوشبختی کافی است و نیازی به عمل نیست. یا برخی برعکس این گونه می‌اندیشیدند که اعمال نیک انسان را از حبّ آل پیامبر بی نیاز می سازد.در این روایت امام فرموده است: مؤمنین نباید یکی را با اتّکا به دیگری رها کنند. خود حب ّآل محمد(ص)، عمل صالحی است که تکمیل کننده دیگر اعمال صالح انسان است. درس سوّم: خودفریبی نکنید . قَالَ الرِّضَا (ع )سَبْعَةُ أَشْيَاءَ بِغَيْرِ سَبْعَةِ أَشْيَاءَ مِنَ الِاسْتِهْزَاءِ. هفت چیز، بدون هفت چیز دیگر، مسخره است: ۱. مَنِ اسْتَغْفَرَ بِلِسَانِهِ وَ لَمْ يَنْدَمْ بِقَلْبِهِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هرکس به زبان استغفار کند ولی در دل پشیمان نباشد، خود را مسخره کرده است. ۲. وَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ التَّوْفِيقَ وَ لَمْ يَجْتَهِدْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هرکس از خدا توفیق بطلبد ولی برای آن تلاش نکند، خود را به استهزاء گرفته است. ۳. وَ مَنِ اسْتَحْزَمَ وَ لَمْ يَحْذَرْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هرکس خواهان استحکام امور زندگی خود هست ولی احتیاط عقلی نمی‌کند، خود را به استهزا گرفته است. ۴. وَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الْجَنَّةَ وَ لَمْ يَصْبِرْ عَلَى الشَّدَائِدِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هر کس خواهان بهشت است ولی در گرفتاری‌ها صبر پیشه نکند، خود را مسخره کرده است. ۵. وَ مَنْ تَعَوَّذَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ وَ لَمْ يَتْرُكْ شَهَوَاتِ الدُّنْيَا فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هر کس از آتش جهنم به خدا پناه ببرد ولی شهوت های دنیوی را رها نسازد، خود را به تمسخر گرفته است. ۶. وَ مَنْ ذَكَرَ اللَّهَ وَ لَمْ يَسْتَبِقْ إِلَى لِقَائِهِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ. کسی که خدا را یاد کند ولی برای دیدار او نشتابد خود را مسخره کرده است. (بحار الانوار ج75، ص 356) از این سخنان حکیمانه امام هشتم فهمیده می‌شود که نباید گرفتار خودفریبی شد. استغفارِ بدون پشیمانی قلبی، دعای بدون تلاش، درخواست استواری امور، بدون احتیاط، خواستن بهشت، بدون پیشه کردن صبر، پناه بردن به خدا از آتش جهنم، بدون ترک گناهان و یاد خدا، بدون شتافتن به سوی او، نوعی خودفریبی است. ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ ۳۰ صفر ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درسهایی از گنجینه رضوی🌹 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۳۰ صفر سالروز شهادت امام رضا(ع) http://eitaa.Com/Rahevasat

✅شواهد تاریخی زمان هجوم به خانه حضرت زهرا (س)🌹 ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ صبح روز چهارشنبه ۲۹ شهریور به دعوت مسئولان محترم مدرسه علمیه امام صادق (ع) در چهارباغ اصفهان، در جمع طلاب عزیز حضور یافتم. موضوع سخنرانی به پیشنهاد دعوت کننده محترم "بررسی تاریخی زمان هجوم به خانه حضرت زهرا (س)" بود. حکمت انتخاب موضوع این بود که برخی به دنبال استمرار عزاداری دهه پایانی صفر و کشاندن آن را به ماه ربیع الاوّل، به بهانه دهه محسنیه، بوده اند. اینان با این استدلال که مهاجمان بلافاصله پس از رحلت پیامبر (ص) به خانه دخت گرامی اش هجوم و فرزندش سقط شده، به عزاداری می پردازند؛ در حالی که شواهد تاریخی نشان می دهد هجوم و سقط، به احتمال بسیار قوی، چهار یا پنج دهه پس از این زمان رخ داده است. در ابتدای این جلسه چند نکته کلیدی که در تمام گفتگوهای علمی سودمند است، به عرض طلّاب رسید: نکته اول این بود که شایسته و بایسته است در مباحث علمی از شخصیت زدگی پرهیز کرد و الّا گرفتار آفاتی همچون رکود علمی، فدا شدن حقیقت در برابر شخصیت، عوام زدگی و خودباختگی فکری خواهیم شد. نکته دوّم : هر موضوعی را نباید قبول یا ردّ کرد؛ بلکه می‌توان در برخی موضوعات توقّف علمی نمود. نمونه را می توان به توقّف علمی شیخ انصاری، در باره محدوده علم امامان معصوم (ع) اشاره کرد که می گوید: با توجّه به روایات متعدد در دو سوی مسئله، سزاوارتر است که این مسئله را به آن پیشوایان معصوم بسپاریم. نکته سوّم این بود که در روایت، نباید از درایت غفلت کرد، بلکه درایت مقدّم بر روایت است؛ به خصوص آنچه درباره پیشوایان دین گفته می‌شود. در حدیث آمده است: حَدِيثٌ تَدْرِيهِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ حَدِيثٍ تَرْوِيهِ . فهم یک حدیث از روایت هزار باارزش تر است. نکته چهارم این که هدف از طرح مباحث تاریخی صدر اسلام روشنگری، عبرت آموزی و بصیرت است؛ نه دامن زدن به اختلافات مذهبی. در آموزه های دینی آمده است که از دانش غیرسودمند به خدا پناه ببرید. اکنون وارد مسئله اصلی نشست می شویم. بدیهی است که زمان، رکن اصلی دانش تاریخ است. در میان مورخان مسلمان دو شیوه تاریخ نگاری وجود دارد: الف) حولیات نگاری که همان سالنگاری است؛ یعنی نگارش تاریخ بر اساس سال وقوع حوادث، کاری که خلیفه بن خیاط و طبری انجام داده‌اند. ب) موضوع نگاری یعنی نگارش تاریخ بر اساس موضوعات مانند طبقات نگاری، مقتل نگاری و مانند آن. سالنگاران تلاش کرده‌اند زمان وقوع حوادث را معیّن کرده و هر حادثه ای را در همان سال وقوعش، گزارش کنند. با این حال، گزارش‌های متفاوتی در باره زمان رخدادها وجود دارد. مورخان روایات متعدد وقوع یک حادثه را نقل کرده و گاهی نوشته اند وقوع فلان حادثه در فلان زمان نزد ما "اَثبت" است. مثلاً خلیفه بن خیاط(م ۲۴۰ق) درباره زمان شهادت حضرت زهرا(س)، چهار گزارش متفاوت ثمانیة اَشهر، ستّة اشهر، ثلاثة اشهر و سبعين يوم و ليلة بعد ابيها را آورده است؛ یعنی وفات فاطمه (س) هشت ماه، شش ماه، سه ماه و هفتاد روز بعد از رحلت پیامبر (ص) گفته شده است.(تاریخ خلیفة بن خیّاط، ص ۴۷) طبری هم پس از نقل گزارش هایی در باره زمان شهادت حضرت زهرا(س)، می نویسد: واقدی شش ماه پس از رحلت رسول خدا (ص) را اثبت دانسته است. بنابراین تعیین زمان دقیق این حادثه، آسان نیست. در تاریخ شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ماجرای هجوم به خانه حضرت زهرا (س)، دست کم ۴۰ یا ۵۰ روز پس از رحلت پیامبر اعظم (ص) بوده است: ۱. شاهد نخست این که حضرت زهرا (س) پس از رحلت پیامبر (ص) هقته ای دو روز در احد حضور یافته و بالای سر قبور شهدا می‌گریسته است. این نشان می‌دهد که آن حضرت هنوز بیمار نشده و تا این زمان، هجوم به خانه انجام نشده است. اگر آن حضرت در این بازه زمانی سقط جنین کرده بود، بعید است بتواند هفته ای دو بار در اُحد حضور یابد. ۲. شاهد دوم سخنرانی حضرت در مسجد النبی (ص) است. هیچ مورخی در گزارش سخنرانی حضرت در مسجد النبی (ص) سخنی از بیماری یا ناتوانی آن حضرت به میان نیاورده است. ابن طیفور در کتاب بلاغات النساء به چگونگی پوشش آن بانوی بافضیلت تصریح کرده امّا سخنی از بیماری نیست. ۳. شاهد سوم این است که علی (ع)، فاطمه (س) را سوار بر مرکب کرده و همراه حسنین (ع) به در خانه مهاجران و انصار رفته و آنها را به دفاع و یاری امیرمؤمنان (ع) فرامی خواندند. این نیز با بیماری آن بانوی نمونه اسلام در این زمان، سازگار نیست. ۴‌. شاهد چهارم بیعت نکردن بریدة بن حصیب اسلمی و شماری از افراد قبیله با ابوبکر است. او پس از بازگشت از موته که همراه سپاه اسامه اعزام شده بود، گفت تا زمانی که علی (ع) بیعت نکند، من بیعت نخواهم کرد. این در حالی است که بریده، پرچمدار سپاه اسامة بن زید بوده و سپاه اعزامی اسامه ۴۰ تا ۵۰ روز پس از رحلت پیامبر (ص) از موته به مدینه بازگشته است. (ادامه دارد)

(ادامه فرسته پیشین) (شاهد چهارم برگرفته از سخنان استاد یوسفی غروی (دام عژّه) است) ۵. شاهد پنجم درخواست ملاقات شیخین با فاطمه زهراء (س) است؛ که با مخالفت آن حضرت مواجه شد و میانجیگری امیرالمومنین (ع) این دیدار را عملی کرد. تحلیل عقلی به ما نشان می‌دهد که پس از کودتای سقیفه و هجوم به خانه علی (ع)، وقتی دستگاه خلافت احساس می‌کند نارضایتی دختر پیامبر مشروعیت آن‌ها را زیر سوال می‌برد، به چنین اقدامی دست می‌زنند و این قطعاً زمان زیادی برده است. این گونه نیست که بلافاصله پس از رحلت، هم هجوم و هم درخواست ملاقات انجام شده باشد.‌ افزون بر همه این شواهد، هجوم در چند مرحله انجام شده و در مرحله سوم یا چهارم، یگانه همسر علی (ع)، قربانی دفاع از ولایت می گردد. برای آگاهی بیشتر در این باره، به پژوهش های ذیل مراجعه فرمائید: ۱. مقاله "شهادت فاطمه(س)" چاپ شده در دانشنامه فاطمی، ج ۱، ص ۳۳۳- ۳۵۷. ۲. کتاب "الحجة الغرّاء علی شهادة الزهرا" نوشته آیت الله جعفر سبحانی. ۳. الهجوم علی بیت فاطمه(س)، نوشته مهدی عبدالزهرا. ۴. کتاب ظلامة الزهراء فی النصوص و الآثار نوشته آیت الله علی احمدی میانجی. ۵. مقاله " تاریخ هجوم به خانه حضرت زهرا" (س)، نوشته استاد یوسفی غروی در نشریه تاریخ در آئینه پژوهش، سال ۱۳۸۹. ۶.مقاله " تاریخ و ترتیب حوادث منتهی به شهادت حضرت زهرا (س) نوشته سید علی حسین پور و دکتر محمدرضا جباری منتشره شده در همان نشریه. شماره ۳۵، سال ۱۳۹۲. ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

✅شواهد تاریخی زمان هجوم به خانه حضرت زهرا (س)🌹 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سخنرانی در جمع طلاب مدرسه علمیه امام صادق(ع) در چهارباغ اصفهان. ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ ۴ ربیع الاوّل ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat