جمعه ها انگار طلسم شدست

روز بیست پنجم:اکثرا فیلمه عکسه این بود

فقط یه دختر میتونه ساعت ها تو سکوت بشینه یه جا و به لاکاش و ناخناش نگاه کنه

شکر برای امروز ایشالا که فردا روز بهتری باشه

وای منتظر بودن برای چیزی<<<<

شما به قصد دیگه ای میرید مدرسه غیر از اینکه اون روی دلقکتون رو رو کار بزارید؟

ولی من هرروز آرزو میکنم یکبار دیگر تو را ببینم چه در خواب چه در رویا ولی گمان نکنم در واقعیت <<<<

بی ربط ترین چیزا کنار هم

روز بیست و ششم: مدرسه ی من راستش یه مدتی هدفم بود و الانم دارم توش درس میخونم نه که مدرسه ی خاصی باشه ولی چون اونموقع خیلی خوب بود میخواستم اونجا باشم ولی من وقتی روز آخر مدرسه بود فهمیدم که مدرسه اونقدر ها هم بد نبود از در دیوار کلاس ها و اتاق های اونجا خاطره دارم و این آدم های اونجا بودند که اونجا رو برام قشنگ کردند و اون روزی که غروب بود و برای آخرین بار جلوی مدرسه وایسادم و فقط نگاهش کردم و صدای خنده هامون تو سرم می‌پیچید و اشک می‌ریختم

من هنوز نتونستم یه کتاب و شروع کنم و امتحانا دی ماه نزدیک تر از رگ گردنه

امتحانامون 29 آذر شروع میشه