#شان_نزول_آیات_سوره_تحریم 🤔#پرسش ❔آیا این جریان واقعیت دارد که برخی ملحدین می گویند پیامبر در خانه حفصه با #ماریه نزدیکی کرد و به حفصه گفت به کسی چیزی نگوید او هم راز پیامبر رو بر ملا کرد پیامبر هم قسم خود نزدیک #زنانش نشود بعد خدا هم دخالت کرد و در این رابطه آیات ابتدایی سوره تحریم را نازل کرد ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌خداوند می فرماید ؛ «به خاطر بياوريد هنگامى را كه پيامبر يكى از رازهاى خود را به بعضى از همسرانش گفت، ولى هنگامى كه وى آن را افشا كرد و خداوند پيامبرش را از آن آگاه ساخت قسمتى از آن را براى او بازگو كرد و از قسمت ديگر خوددارى نمود هنگامى كه پيامبر همسرش را از آن خبر داد گفت چه كسى تو را از اين راز آگاه ساخته؟ فرمود خداى عالم و آگاه مرا آگاه ساخت ، اگر از كار خود توبه كنيد (به نفع شما است) زيرا دلهايتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او دست به دست هم دهيد (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور او است، و همچنين جبرئيل و #مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنها پشتيبان او هستند» 🔰تحریم 3_4 👌در شان نزول آيات فوق روايات متعددی در كتب تفسير و حديث و تاريخ شيعه و اهل سنت نقل شده است كه ما از ميان آنها آنچه مشهورتر و مناسبتر به نظر مى رسد انتخاب كرده ايم و آن اينكه: ❕«پيامبر گاه كه نزد" زينب بنت جحش" (يكى از همسرانش) مى رفت زينب او را نگاه مىداشت و از عسلى كه تهيه كرده بود خدمت پيامبر مى آورد، اين سخن به گوش" عايشه" رسيد، و بر او گران آمد، مىگويد: من با" حفصه" (يكى ديگر از همسران پيامبر ) قرار گذاشتيم كه هر وقت پيامبر نزد يكى از ما آمد فورا بگوئيم آيا صمغ" مغافير" خورده اى؟! (" مغافير" صمغى بود كه يكى از درختان حجاز به نام" عرفط" (بر وزن هرمز) تراوش مى كرد و بوى نامناسبى داشت) و پيامبر مقيد بود كه هرگز بوى نامناسبى از دهان يا لباسش شنيده نشود بلكه به عكس اصرار داشت هميشه خوشبو و معطر باشد. به اين ترتيب روزى پيامبر ص نزد" حفصه" آمد، او اين سخن را به پيامبر گفت، حضرت فرمود: من" مغافير" نخورده ام، بلكه عسلى نزد زينب بنت جحش نوشيدم، و من #سوگند ياد مى كنم كه ديگر از آن عسل ننوشم (نكند زنبور آن عسل روى گياه نامناسبى و احتمالا مغافير نشسته باشد) ولى اين سخن را به كسى مگو (مبادا به گوش مردم برسد، و به گويند چرا پيامبر غذاى حلالى را بر خود تحريم كرده؟ و يا از كار پيامبر در اين مورد و يا مشابه آن تبعيت كنند، و يا به گوش زينب برسد و او دلشكسته شود). 👌ولى سرانجام او اين راز را افشا كرد، و بعدا معلوم شد اصل اين قضيه توطئه اى بوده است، پيامبر سخت ناراحت شد و آيات فوق نازل گشت و ماجرا را چنان پايان داد كه ديگر اين گونه كارها در درون خانه پيامبر تكرار نشود) . در بعضى از روايات نيز آمده است كه پيامبر بعد از اين ماجرا يك ماه از همسران خود كناره گيرى كرد و حتى #شايعه تصميم آن حضرت نسبت به طلاق آنها منتشر شد، به طورى كه سخت به وحشت افتادند و از كار خود پشيمان شدند. 📚بحار الانوار ج22 ص228 📚در المنثور ج6 ص239 📚صحیح بخاری ج6 ص194 📚تفسیر فی ظلال ج8 ص163 👌بدون شك مرد بزرگى همچون پيغمبر اسلام تنها به خودش تعلق ندارد، بلكه به تمام جامعه اسلامى و عالم بشريت متعلق است، بنا بر اين اگر در داخل خانه او توطئه هايى بر ضد وى، هر چند به ظاهر كوچك و ناچيز، انجام گيرد نبايد به #سادگى از كنار آن گذشت، حيثيت او نبايد نعوذ باللَّه بازيچه دست اين و آن گردد، و اگر چنين برنامه اى پيش آيد بايد با قاطعيت با آن برخورد كرد. 👌آیات فوق در حقيقت #قاطعيتى است از سوى خداوند بزرگ در برابر چنين حادثه اى، و براى حفظ حيثيت پيامبرش. 📚تفسیر نمونه ج24 ص273 ❕در کنار این شان نزول مشهور شان نزول دیگری نیز برای آیات فوق ذکر شده است . 👌شیخ #طوسی در کتاب امالی خود از ابن عباس نقل می کند ؛ « حفصه رسول خدا را به همراه ماریه دید ، در حالی که آن روز ، نوبت عایشه بود ، حفصه گفت می روم به عایشه خبر می دهم ، پیامبر به او گفت از این قضیه به عایشه چیزی نگو از این پس ماریه را بر خود حرام می کنم و نزدیک او نمی روم ، اما حفصه رفت و عایشه را از این جریان #مطلع کرد ، خداوند پیامبرش را از افشاء سری که توسط حفصه صورت گرفته بود آگاه کرد ...» 📚امالی طوسی ص151 👌این شان نزول در کتاب تفسیر قمی هم ذکر شده است ، و بقیه کتب شیعه این شان #نزول را به نقل از این دو کتاب نقل کرده اند ؛ 📚تفسیر قمی ج2 ص375 ❕اما سند هر دو نقل ضعیف است و قابل اعتنا نیست . 👌در سند روایت شیخ طوسی عبد الله بن شبیب قرار دارد که #مجهول است . 📚مستدرکات رجال الحدیث ، ج5 ص33 👌و محمد بن محمد بن #عبدالعزیز وجود دارد که او نیز مجهول است . 📚همان مدرک ج7 ص311 👌و عبیدالله بن عبدالله وجود دارد که او نیز #ضعیف است . 📚رجال نجاشی ص231 👌ادامه پاسخ 👇👇👇 @Rahnamye_Behesht

#نبرد_نخله_جنگ_در_ماه_حرام 🤔#پرسش ❔ماجرای درگیری #نخله در صدر اسلام چه بود ❗️چرا پیامبر به یاران خود دستور داد تا به کاروان قریش در ماه حرام حمله کنند ❕آیا این کار گناه نبود❕چرا این #حقائق را برای مردم نمی گویید ❕❕ 💠#پاسخ💠 👌در ماه رجب سال دوم هجرت، چند ماه قبل از واقعه بدر ، پیامبر گرامی هشتاد نفر از #مهاجران را به فرماندهى «عبد اللّه بن جحش» براى تعقيب كاروان قریش اعزام كرد. هنگام حركت، نامه اى به دست فرمانده داد و گفت: پس از ورود در راه پيمايى، اين نامه را بازكن و به مضمون آن عمل كن و هيچ يك از ياران خود را به اكراه وادار به كارى مكن. وى پس از دو روز راه پيمايى نامه را باز كرد و ديد كه پيامبر چنين دستور داده است « هنگامى كه به نامه من نگاه كردى راه خود را پيش گير و در سرزمين «نحله» كه ميان مكّه و طائف است فرود آى. در آنجا در انتظار #قريش بنشين و از تصميمها و خبرهايشان آگاه باش » ❕وى طبق مضمون نامه عمل كرده و تمام يارانش نيز از او پيروى كردند و در آن نقطه فرود آمدند. در آن هنگام كاروان قريش به سرپرستى «عمرو خضرمى» از طائف به مكّه باز مى گشت. #مسلمانان كه در نزديكى آنان منزل كرده بودند؛ براى اينكه دشمن از اسرارشان آگاه نشود، سرهاى خود را تراشيدند تا دشمن تصور كند كه اينها براى مراسم زيارت خانه خدا عازم مكّه هستند. قريش با ديدن اين منظره اطمينان يافته و به هم ديگر گفتند: آنان عازم «عمره» هستند كارى با ما ندارند. 👌در اين هنگام مسلمانان با تشكيل يك #شوراى جنگى، به تبادل نظر پرداختند ، نتيجه شورا اين بود كه دريافتند اگر آن روز را كه پايان ماه رجب بود صبر كنند، ماه حرام اگرچه پايان مى پذيرد، ممكن است قافله قريش همان روز از آن نقطه حركت كنند و وارد سرزمين «حرم» گردند كه نبرد در آنجا نيز حرام و قدغن است. از اين رو تصميم گرفتند نبرد در ماه حرام را به جنگ در «حرم» ترجيح دهند و دشمن را #غافلگير كرده و «واقد بن عبد اللّه» سرپرست كاروان را با تيرى كشتند. زيردستان وى نيز فرار كردند، جز دو نفر به نامهاى: عثمان بن عبد اللّه و «حكم بن كيسان» كه مسلمانان آنان را دست گير كردند. عبد اللّه بن جحش، مال التجاره را با دو اسير به مدينه آورد. 👌پيامبر از اينكه فرمانده جمعيت از حدود #فرمان خارج شده و به جاى كسب تكليف در ماه حرام نبرد كرده است؛ سخت ناراحت گرديد و فرمود: «من هرگز دستور نداده بودم در ماه حرام جنگ كنيد.» ❕قريش، نيز اين جريان را به عنوان حربه تبليغى به دست گرفته و شايع كردند كه «محمد» احترام ماه حرام را از بين برده است. يهود اين حادثه را به فال بد گرفته و مى خواستند فتنه اى برپا كنند. #مسلمانان عبد اللّه و يارانش را سرزنش مىكردند. از طرفى، پيامبر در غنايم جنگى آنان تصرف نكرد و منتظر وحى الهى بود. ناگهان «جبرئيل» اين آيه را آورد: «از تو درباره نبرد در ماه حرام مى پرسند، در جوابشان بگو: جنگ در آن ماه گناهى بزرگ و جلوگيرى از راه خدا است، ولى بيرون كردن ساكنان مسجد الحرام، پيش خدا جرمش زيادتر است و جرم فتنه پيش خدا از كشتار بزرگتر است. » (بقره217) ❕يعنى اگر مسلمانان در ماه #حرام جنگ كرده و كار خلافى را مرتكب شدهاند، شما مردم قريش جرم بزرگترى را مرتكب شده ايد، زيرا ساكنان مسجد الحرام (مسلمانان) را از آشيانه خود بيرون كردهايد و با زجر و شكنجه و تهديد و ارعاب، فتنه ها برپا كردهايد و با وجود اين جرمهاى بزرگ، حق اعتراض نداريد. 📚البدایه و النهایه ج3 ص248 📚تاریخ طبری ج2 ص412 📚الکامل فی التاریخ ج2 ص114 ❕نامه اى كه رسول خدا به دست «عبد اللّه بن جحش» داد، #گواه زنده بر اين است كه هرگز هدف نبرد در ماه حرام نبوده است، زيرا در آن نامه چنين نوشته بود: «در سرزمين نخله كه ميان مكّه و طائف است فرود آى و در آنجا در انتظار قريش بنشين و از اوضاع آنها ما را #مطلع ساز » 👌اين نامه آشكارا مى رساند كه هرگز عبد اللّه، مأموريتى براى جنگ نداشته و فقط مأمور اكتشاف و كسب اطلاعات بوده است و علت نبرد آنها در نخله و كشتن «عمرو خضرمى» نتيجه شوراى جنگى خودشان بوده است. از اين رو، هنگامى كه پيامبر از خون ريزى آنان آگاه گرديد، آنها را سخت #توبيخ و مذمت كرد و فرمود من دستور نبرد و جنگ نداده بودم. 📚فروغ ابدیت ، سبحانی ، ص467 #پرسمان_اعتقادی https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA