♨️انتقادات مهدی سلحشور در مورد سبک استودیو خوانی و برخی سبک های مداحی! ‌#محرم #امام_حسین #عاشورا

❌ما با هم خیلی فرق داریم... فرق بین سربازان حسین بن علی با سربازان شیطان! #حاج_قاسم

🔊ای کاش ما کنارت بودیم و یاریت میکردیم... ▫️در مراسم تعزیه کسی که نقش #امام_حسین (علیه السلام) را بازی می‌کرد آنقدر با حس و از درون ندا سر داد «هل من ناصر ینصرنی، آیا کسی هست مرا یاری کند» که مردم منفجر شدند و طاقت نیاوردند و این صحنه زیبا خلق شد... یا لیتنا کنا معک... #محرم #عاشورا

🏴سه ساعتی از روز عاشورا که هیچ کسی طاقت دیدن آن را ندارد

🇮🇷 🎥 تنها ایرانی‌ای که در سپاه امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسید #امام_حسین_علیه_السلام

#امام_حسین ✘ با امام |  یا  |   بر امام این بحران انتخابی بود که مردم کوفه باهاش روبرو شدن! • حال بد و بهم ریختگی وقت انتخاب، بخاطر یه مسابقه است که در روح ایجاد میشه! مسابقه بین آرزوها و اولویتهای ما، که هر کدوم میخوان برنده انتخابمون باشند. ✘ وقتی این بحران برای مَن پیش اومد؛ چجوری حال بدمو آروم کنم، و درست انتخاب کنم؟ #استاد_شجاعی  #آیت‌الله_حائری_شیرازی

. روضه نمی‌خواهد تنی که سر ندارد... #امام_حسین #عاشورا #محرم .

جناب آقای مصطفی حسنی تعریف کرده اند: ▫️ روزی همراه بعضی از دوستان جهت زیارت آقای مجتهدی به قزوین رفتیم. بعد از اینکه لحظاتی را در خدمتشان سپری کردیم، خطاب به جناب حاج فتحعلی فرمودند: کاغذ و قلمی تهیه کنید تا یک رباعی درباره ی حضرت ابوالفضل(ع) بگویم. حاج علی آقا یک برگ کاغذ و قلمی به ایشان دادند. پشت کاغذ مقداری خط خوردگی داشت، هنگامی که آقا آن را گرفته و مشاهده نمودند؛ با ناراحتی فرمودند: اسم حضرت را بر روی کاغذ قلم خورده نمی‌نویسند! این بیان نشانگر نهایت ادب و احترام نسبت به اهل بیت علیهم السلام بود. به هر حال حاج علی آقا کاغذی کاملاً تمیز مهیا نمودند آنگاه آقای مجتهدی گفتند: 🔸حضرت ولی عصر ‌می‌فرمایند: هر کس با این شعر متوسل به عمویم حضرت عباس(ع) شود حتماً حاجتش برآورده خواهد شد. و سپس شروع به خواندن بیت اول کردند و در فاصله‌ی بین بیت اول و دوم حدود نیم ساعت با شدت تمام ‌می‌گریستند، آنگاه بیت دوم را خوانده و باز حدود نیم ساعت شدیداً گریه کردند، سپس شعر را نوشتند: یادم ز وفای اشجع ناس آید وز چشم ترم سوده ی الماس آید آید به جهان اگر حسین دگری هیهات برادری چو عباس آید ⬅️ لاله ای از ملکوت، جلد اول، ص۲۲۹