⭕️انسان‌ دوستی‏ 🔹یکی اینکه آن خویی که «معیار انسانیت» است محبت است، «انسان‌ دوستی» است، و مادر همه خوی‌های خوب دیگر، «محبت» است. پس اگر کسی خلق و خُوی‏ش براساس انسان‌دوستی بود و انسان‌دوست بود انسان است؛ به سرنوشت دیگران همان قدر اندیشیدن که به سرنوشت خود و بلکه به سرنوشت دیگران بیشتر از سرنوشت خود اندیشیدن. در منطق دین اسم این را #ایثار می‌گذارند. 🔹در کتابی نوشته بود: یک دستور که در تمام ادیان جهان یافت می‌شود این است: برای دیگران همان را دوست بدار که برای خود دوست می‌‏داری و برای دیگران همان را مپسند که برای خود نمی‏‌پسندی. در احادیث ما به این عبارت است: «احْبِبْ لِغَیرِک ما تُحِبُّ لِنَفْسِک وَ اکرَهْ لَهُ ما تَکرَهُ لَها» [نهج البلاغه (فیض الاسلام) نامه ۳۱] برای دیگری همان را بخواه که برای خود می‌خواهی و برای او همان را نپسند که برای خود نمی‏‌پسندی. این منطق، منطق محبت است. 📕آزادی معنوی، مرتضی مطهری، ص ۲۳۳ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری #شهید_مطهری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد کانال روانشناسی اسلامی👇👇 https://eitaa.com/Ravanshenasee