اخبار ها فقط دنیا رو و توصیف نمیکنه بلکه دنیا و تعیین می‌کنه یعنی دیدگاه مارو نسبت به جهان میسازه. ما چرا اخبار و دوست داریم و دنبال میکنیم. سه دلیل داره، ترس، لذت، ملال ما خیلی وقت ها تو ترافیک هایی گیر میکنیم که راننده ها فقط برای تماشای تصادف ایجاد کردند. ما مواجه بین ترس و وحشت و دوست داریم و اخبار بخشی از این و به ما میده. پدری که بچه هاش و کشته، فلان قطاری که افتاده تو دام سیل، این یه حسه که ناخوداگاه مارو از انجام وقوع اتفاقات و می‌بلعه. دومین عامل دنبال کردن اخبار ها لذتی که در ما به وجود میاد، این فاصله امن مارو نشون میده، که صد نفر در زلزله گیر افتادن اما ما در امان هستیم. ماشینی از پلی سقوط می‌کنه اخبار به ما درباره ماشین و سر نشین هاش و سن افراد کشته شده میگه. اما نگاه درست به اخبار اینه که ما با تحلیل و بررسی بدونیم چرا این پل باعث سقوط این ماشین شده؟ چندتا پل دیگه تو کشور وجود داره؟ ولی انسان معمولاً این کار و نمیکنه و تو خبر رسانی ها از عمق فاجعه ها گفته میشه. و سومین مورد هم مواجهه با ملالِ و این باعث می شه که خبر های خیلی مهمی گم بشه. و این اخبار باعث میشه که ما توجه مون به چیز هایی جلب بشه که اتفاقا اصلا اون قدر هم مهم نیست. مثلاً بارداری یکی از خانواده های سلطنتی تو یکی از شهر های بریتانیا پنج میلیون و هشتصد هزار تا بازدید داشته، اما درست زیر این خبر خبری بوده درباره‌ی فاجعه‌ای که صدهزار کودک و تحدید می‌کنه و فقط چهارهزار بازدید داشته! بین این دو خبر کدوم خبر مهم تر بوده؟ و ما به کدوم خبر بیشتر توجه میکنیم؟ پس ما باید همراه با نقد اخبار و دنبال کنیم. این جوری که ما اخبار و دنبال میکنیم نه تنها کمکی به بهتر شدن جهان و حال خودمون نمی‌کنه بلکه جهان و تو این حال تاریک نگه میداره. و ملال: زندگی ما خیلی تکراریه، یه شکل کلی داره صبح بیدار میشیم کارهای تکراری پیام های تکراری و... اخبار مارو از این ملال در میاره و یه هیجان کاذب بهمون میده. اخبار ها مثل قند و فست فودِ، اعتیاد آوره به راحتی قابل حضمن و کلی مضرن و اشتها اوره و مضر برای مغز، ما در یک سال میانگین با بیست هزار خبر بمباران میشیم. اما این بیست هزار خبری که ما دنبال میکنیم چه خبر های هستند و چه ضرری برای ما دارن؟

من هیچ وقت طبق مدی که الان شده نگفتم عاشق قورباغه هام ولی این بیش از حد بانمک و قشنگ بود.

نامه+ کتاب+ دوتا دستبند+ پلاک تیله‌ای+ چند بیت شعر.

پلاکی که توش بود از این تیله ها بود و دستبندش هم ست دستبند دوستی بود که فراموش کردم عکس بگیرم.

https://eitaa.com/himayejan/15228 یه دوره‌ی حفظ قرآن از طرف آستان قدس رضوی بود که آخرین مهلت ثبت نامش ۳۱ خرداد بود. به این صورت که انتخاب شدگان اول به صورت حضوری تشریف می‌بردند استان خراسان و بعد یک مصاحبه حضوری ازشون بهشون اطلاع میدان قبول شدن یا نه، قبول شدگان توی مدت دوماهه به صورت آزمایشی که تقریبا ده روز پیش تموم شده بود به صورت حضوری در خوابگاهی در مشهد شروع به حفظ کردن و مجدد قبول شدگان دوره‌ی آزمایشی به مدت یک سال در خوابگاه و در جوار امام رضا علیه السلام شروع میکنند به حفظ قرآن که امروز همه‌ی دوستان باید تشریف میبردن و تو خوابگاه هاشون مستقر میشدن. قشنگیش همسایه شدن با بابا رضا و حافظ قرآن شدن بود، تلخیش یک سال دوری از خانواده بود. انشاءالله که سال بعد بتونیم شرکت کنیم. راستی یکی از خوبی هاش هم اینِ که شما به هیچ وجه اجازه بردن گوشی اندروید تو خوابگاه و نداری.

مجموع‌شون: پکیجی که دوست دارم هدیه بگیرم

اگه انشاءالله قسمت بشه و هم و ببینیم حاضرم با کمال برات درستش کنم، چه بسا پُرتر:)🧡

ما در این بحر تفکر کجاییم و تو کجا...

محبوبِ من، اگه یه کتابخونه مثل جندی شاپور برام درست نکنی چی؟

اگه می‌خواستین همین الان یه کتاب بهم معرفی کنین چیو معرفی می‌کردین؟ (ترجیحا ایرانی) یا فور کنین تو چنلاتون بگین یا ناشناس. https://harfeto.timefriend.net/16922085892413