✔️سكينه بنت الحسين عليه السلام
حضرت سكينه بانويى بوده با جلالت، اديب و شاعر كه گاهى داورى در زمينۀ بهترين شعر و برگزيدۀ شاعران به او واگذار مىشده است.
خيابانى مىنويسد: آن خاتون معظّمه از پردگيان خانوادۀ رسالت و بانوان بزرگ اسلام به شمار مىرود. از حيث اخلاق فاضله، آداب مرضيّه، صفات حميده و وفور عقل و دانش در مقامى بس بلند و در فنون فصاحت و بلاغت و سخنسنجى از اساتيد وقت و سيدۀ زنان عصر خود و اجمل و اكمل ايشان بود.
حضرت سكينه عليه السلام زنى شجاع و بىباك بوده، ابن عساكر مىنويسد:
هنگامى كه مروان بن حكم، على بن ابيطالب عليه السلام را ناسزا مىگفت:
حضرت سكينه بىباكانه مروان و پدر و جد او را نفرين و لعن مىكرد.
مادر سكينه رباب دختر امرءالقيس مشهور است كه خود بانويى فاضله بوده و اشعارى در خصوص حادثۀ كربلا و حسين عليه السلام از او منقول است كه اشعار ذيل، از آن جمله است:
«آن كه از پرتو جمالش بهرهها گرفته مىشد در دشت كربلا بدون دفن، افتاده است.»
«او همان نوادۀ پيامبر است. خداوند از جانب ما به تو پاداش نيك دهد، اى سبط پيامبر و از زيان و خسران دور باشى.»
«تو براى من همچون كوه با صلابت بودى كه در پناه تو مىآرميدم و رفتار تو با ما مهربانانه و متديّنانه بود.»
«پس از تو يتيمان و مسكينان بيچاره و بينوا را چه كسى پناه خواهد داد؟!»
امام حسين عليه السلام نيز احترام سكينه، دخت گراميش را بسيار نگاه مىداشت و در مهر و محبت آن امام رؤوف و مهربان، اشعار ذيل كه به او منسوب است، شاهد مناسبى است:
«به جانم سوگند، من خانهاى را كه سكينه و رباب در آن باشند و آن خانه، ايشان را پذيرا باشد دوست مىدارم.»
«من به آنان مهر مىورزم و داراييم را به ايشان مىبخشم و سرزنش احدى را در اين مورد توجّه ندارم.»
«و تا زندهام، هرگز به ملامت ملامتگران اعتنا نمىكنم تا از جهان خاكى رخت بربندم.»
حضرت سكينه عليها السلام پس از آن كه به سن رشد و بلوغ رسيد با پسر عمويش عبداللّه بن حسن ازدواج كرد.
برخى معتقدند كه حضرت سكينه در شام وفات يافته و در باب الصغير به خاك سپرده شده است.
در مقبرۀ منسوب به حضرت سكينه، ضريحى وجود دارد از چوب درخت گردو كه آية الكرسى به خط كوفى در جانب آن حك شده، و ظاهراً از آثار دورۀ فاطميان مىباشد.
به هر حال ترديدى نيست كه حضرت سكينه از بانوان محدّثه بوده و از پدر بزرگوارش حديث روايت مىكرده است. او در همين باب الصغير زيارت مىشود.
📓کتاب سرزمین پیامبران، نوشته ابراهیم سید علوی، صفحه ١٣٥
#وفات_حضرت_سکینه
@Rayat_Al_Abbas