🌺🌺🌺🌺
🌺🌺🌺
🌺🌺
🌺
🌚ـشبتون
پر از
نگاه زیبای خدا
وضوی قبل خواب یادتون نره
✌️✌️✌️❤️
◦•●◉✿ """ ✿◉●•◦
به توکل نام اعظمت
"بسم الله الرّحمن الرّحیم"
◦•●◉✿ """ ✿◉●•
🌅روز خود را با سلام به چهارده معصــوم علیهم السلام شروع کنیم..🌅
بسْمِﺍﻟﻠَّﻪِﺍﻟﺮَّحمنِﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺭﺳﻮﻝَ ﺍﻟﻠﻪ🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺍﻣﯿﺮَﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ علی اِبن ابی طالب🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏِ ﯾﺎ ﻓﺎﻃﻤﺔُ ﺍﻟﺰﻫﺮﺍﺀ🌹ُ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺣﺴﻦَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﺍﻟﻤﺠﺘﺒﯽ🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺣﺴﯿن بن ﻋﻠﯽٍ ﺳﯿﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ🌹ِ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻋﻠﯽَّ ﺑﻦَ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦِ ﺯﯾﻦَ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﯾﻦ🌹َ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻣﺤﻤﺪَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍِ ﺍﻟﺒﺎﻗﺮ🌹ُ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺟﻌﻔﺮَ ﺑﻦَ ﻣﺤﻤﺪٍ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ🌹ُ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻦَ ﺟﻌﻔﺮٍﺍﻟﮑﺎﻇﻢُ ﻭ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺑﺮﮐﺎﺗﻪ🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻋﻠﯽَّ ﺑﻦَ ﻣﻮﺳَﯽ ﺍﻟﺮﺿَﺎ ﺍﻟﻤُﺮﺗﻀﯽ ﻭ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺑﺮﮐﺎﺗﻪ🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻣﺤﻤﺪَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﺍﻟﺠﻮﺍﺩ🌹ُ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻋﻠﯽَّ ﺑﻦَ ﻣﺤﻤﺪٍﺍﻟﻬﺎﺩﯼ🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺣﺴﻦَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﺍﻟﻌﺴﮑﺮﯼ🌹
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺑﻘﯿﺔَ ﺍﻟﻠﻪِ، ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐَ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﻭ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺑﺮﮐﺎﺗﻪ
سلام بر تو ای بهتریـ🌺 بندهـ🌹 خــ❤️ــدا
❤️ــمــهــــدی جان منجی عالم بشریت ظهور کن...
#سلام_برادرهاےشهیدم
#سلام_خواهرهایهاےشهیدم
🏳 زیارتنامه "شهــــــداء"
🌺بِسمِ اللّٰهِ الرَّحمٰن الرَّحیم🌺
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَولِیاءَ اللہ وَ اَحِبّائَهُ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَصفِیَآءَ اللہ و َاَوِدّآئَهُ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللہِ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبے مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِےّ الوَلِےّ النّاصِحِ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبے عَبدِ اللهِ، بِاَبے اَنتُم وَ اُمّے طِبتُم وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم، وَ فُزتُم فَوزًا عَظیمًا فَیا لَیتَنے کُنتُ مَعَڪُم فَاَفُوزَ مَعَڪُم...
#یادشهداباصلوات+وعجلفرجهم
🌿🌼🌿🌼🌿
🔶🔸🔶رفیق شهیدم🔶🔸🔶
سوالی دارم از حضورت
🌻
من ایا زنده ام
وقت ظهورت؟!
اگر ـــتُ آمدی من رفته بودم
😔
اسیر
سال و
ماه و
هفته بودم...
دعایم کن
دوباره جان بگیرم...
بیایم در حضور ـــتُ بمیرم
🍃🌸🍃
سلام تنهاترین سردار
✋✋✋
#جمعه_های_مهدوی
#یادشهداباصلوات+وعجل_فرجهم
#کپی_مطالب_با_ذکر_صلوات_نثار_شهدا_آزاد
@Refighe_Shahidam313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
بعد قَد قامت مهدی(عجلاللهتعالیفرجهالشریف)
چه نمازی بشود💗💗
....
اللهم عجل لولیک الفرج 🤲💗🦋
بحق زینب کبری سلام الله علیها💚🦋
#أین_سبب_متصل_بین_الارض_والسما
#اللهمعجللولیکالفرج
🌷 بسم رب الشهداء و صدیقین🕊
🔴 #علمدار
✨ زندگینامه شهید سید مجتبی علمدار
قسمت 7⃣0⃣1⃣
بعد هم سید شروع كرد به خواندن. همراه با او زمزمه ی بچه ها هم بلند شد. بعد از مدح حضرت علي اكبر (علیه السلام ) شروع به خواندن اشعاري در وصف حضرت ولي عصر (عج) كرد.
بعد در همان حال گفت: « چند روز ديگر ميلاد امام زمان (عج) است. شايد من در بين شما نباشم!! پس از فرصت استفاده مي كنم و اين چند بيت را به ساحت مقدس آقا امام زمان (عج) تقديم مي كنم. »
نمي دانم!؟ شايد سید فهميده بود. شاید مي دانست که لحظه ی عروج نزديك است. سيد بيتاب پرواز شده بود.
٭٭٭
با ديدن او هميشه روحم تازه مي شد. نشاط خاصي سراسر وجودم را فرا مي گرفت.
غروب سه شنبه سيزدهم شعبان پيش هم بوديم. در رفتار او حالت عجيبي پيدا بود. مثل كسي كه به او خبر خوشي داده باشند. يك حالت شعف دروني داشت. نوجواني آمد و برگه ی كمك به هيئت را آورد و از سيد كمك خواست. سيد با لبخند شيريني که بر لب داشت گفت:
« برو پيرمرد. ما خودمان اين كاره ايم. »
بعد با او كمي صحبت كرد و دلش را به دست آورد.
با هم به سمت شبستان رفتیم. بايد دعاي توسل در آنجا خوانده مي شد. سيد شروع به خواندن دعاي توسل كرد. ضمن دعا عرض ارادت ويژه اي به محضر حضرت ولي عصر (عج) داشت. بعد هم عذرخواهي كرد و گفت: « كسي چه مي داند، شايد تا شب ميلاد آقا نبوديم! »
من مبهوت اين سخن سيد شدم. ديگر او را نديدم تا از رفقا خبر بيماري و بستري شدنش را شنيدم.
عجيب بود. وقتي با بچه ها صحبت کردم، همه اذعان مي كردند كه در اين چند روز آخر، سيد حال و هواي ديگري داشت.
🌱 راوی: دوستان شهید
قسمت 8⃣0⃣1⃣
💫 نیمه شعبان
براي شب نيمه شعبان کارها هماهنگ بود. قرار شد ابتدا سينا، كه آنوقت پنج ساله بود، بخواند و بعد چند نفر از دوستان. آخر هم خود سيد مداحي كند و مولودي بخواند.
همه چيز برنامه ريزي شده بود. سيد مجتبی قبل از ظهر به بیمارستان رفته و عصر در منزل بود. حال خوبی نداشت. خیلی ضعیف شده بود.
غروب بود. براي مراسم، سينا را آوردم. مراسم با خواندن او شروع شد. همه چيز طبق برنامه پيش مي رفت. نوبت رسيده بود به خود سيد. اما خبري از او نشد.
همه منتظر بودند؛ اما نیامد. برای اولین بار مراسم بدون سيد به پايان رسيد.
ناراحت بودم که چرا نیامده. آخر مراسم به ما خبر دادند سيد حالش بد شده و او را دوباره به بيمارستان برده اند. بچه ها هم برايش دعا كردند.
🌷 بسم رب الشهداء و صدیقین🕊
🔴 #علمدار
✨ زندگینامه شهید سید مجتبی علمدار
قسمت 9⃣0⃣1⃣
آخر شب رفتم بيمارستان پيش سيد. صبح او را مرخص كردند و به خانه آوردند. اما دوباره حالش بد شد و به بيمارستان منتقل شد. خودم را به بيمارستان امام خميني ساري رساندم. سيد، اوضاع خوبي نداشت. مي گفتند دست و پاهايش ورم كرده. بدنش كبود شده.
مي خواستم او را از نزديك ببينم. اما اجازه ندادند. طاقتم تمام شد. شروع كردم به داد و فرياد! من سید را خیلی دوست داشتم. خیلی به او وابسته بودم. با این که پسردایی ام بود و از كودكي با هم بزرگ شده بوديم، اما به نوعی معلم و استاد من نیز بود. در جبهه هم با اين كه در يك منطقه نبوديم ولي سعي مي كرديم طوري مرخصي بگيريم كه همديگر را ببينيم. بعد هم داماد خانواده علمدار شدم. ما همیشه با هم بودیم.
اما حالا سيد در آن وضع قرار داشت. نمي دانستم چه کنم.
با سر و صداي من سيد مجتبي متوجه حضورم شد. خودش واسطه شد كه بروم پيشش. روپوش و ماسك زدم و رفتم به ديدن يار.
روز نیمه شعبان را در کنار سید بودیم. روز بعد دوباره به بیمارستان رفتم. نگاه به چهره ی سید عید من را عزا کرد. فشار سيد روي چهار بود. يكي از كليه هايش از كار افتاده بود. كليه ی ديگرش هم به درستي عمل نمي كرد. طحال را هم قبلًا برداشته بودند.
به علت نداشتن طحال، بدن سيد در برابر بيماري ها ضعيف شده بود. آنقدر سم در خونش زياد شده بود كه كبد و ريه هم درگير شده بود. از سوي ديگر عوارض شيميايي وضعيت را بدتر كرده بود.
سيد، با تمام وجود درد مي كشيد، اما فقط لبخندي ميزد و هرچند لحظه یک بار مي گفت: يا زهرا (سلام الله علیها ).
🌱 راوی: حمید فضل الله نژاد
قسمت 0⃣1⃣1⃣
💫غسل شهادت
آمدم بالای سر سید. بدنش کبود شده بود. اصلاً حال خوبی نداشت. وقتی
بالای سرش رسیدم گفت: «حمید، بگو اين چيزا رو از دستم در بيارن. »
خودش ميخواست آنها را جدا كند كه نگذاشتم.
به سيد گفتم: «مگه چی شده، برا چي ميخوای سرم و دستگاهها رو در بیاری؟ »
گفت: «ميخوام برم غسل كنم. »
با تعجب گفتم: «غسل!؟ »
نگاهی به صورتم انداخت وگفت: «آمده اند مرا ببرند.»
از این حرف بدنم لرزید. ترسیده بودم. سید مجتبی هیچ وقت حرف بیربط
نميزد.
با چشمانش به گوشه اي از سقف خيره شد. فقط به آنجا نگاه ميكرد! تحمل
این شرایط برایم خیلی سخت بود. نمي دانستم چه کنم.
دوباره نگاهش به من افتاد و گفت: «آمد هاند من را ببرند. پيامبر ، حضرت
علي و مادرم حضرت زهرا اينجا هستند. من كه نميتونم بدون غسل
شهادت برم! »
یکی از دكترها مرا صدا کرد و گفت: «سيد با ما همكاري نميكنه. اگر
حرف شما رو گوش ميده، كمك كنيد تا اين لوله را بفرستيم داخل معده ش.
بايد ترشحات معده را تخلیه کنیم. »
رفتم پيش سيد و گفتم: «اگر ميخواي غسل كني يك شرط داره! شرطش
اينه كه با دكترها همكاري كني. من بهت قول ميدم كمك كنم تا غسل كني. »
سيد هم قبول كرد. بعد هم از مراسم نیمه شعبان هیئت پرسيد.
گفتم: فقط جای تو خالی بود. مراسم خيلي خوب برگزار شد. سينا هم خیلی
خوب مداحی کرد. »
سيد دوباره نَفَسی تازه کرد و گفت: «به سينا بگو بعد از من اين راه رو ادامه
بده. بگو مداحي كنه اما نه براي پول. »
ناراحت شدم و گفتم: «من حاليم نميشه. از این حرفا هم نزن که بدم مي یاد.
خودت خوب ميشي، ميياي بالا سر سينا. »
مکثی کرد و گفت: «من ديگه رفتني شدم. اينجا ديگه كارم تموم شده،
برگ هم امضا شده. »
تحمل شنیدن این حرفها را نداشتم. چند نفر از پزشکان در کنارم ایستاده
بودند. يكي از آنها گفت: «تب سيد خيلي بالاست. جدی نگیر، داره هذيون
ميگه. »
یک دفعه سید صدایش را بلند کرد. به حالت اعتراض گفت: «كي هذيون
ميگه!؟ اين که حميدِ، اون هم دکتر جمالیه و ... » (ميخواست ثابت كند كه
هوشيار است.)
به هر حال هر طور بود کار تخلیه معده انجام شد. سید در همان روز نیمه
شعبان به سختی غسل کرد؛ غسل شهادت.
💫راوي: حميد فضل الله نژاد
🌿🌺🌿🌺
محبوب من! 🌺
وقتی به تو فکر می کنم شور و شوق سراسر وجودم را فرا می گیرد،
شعله ی وصل و حضور در وجودم زبانه می کشد😇
و وقتی به خود می اندیشم و عمر بر باد رفته ام را که در غفلت و بندگی غیر تو بوده می نگرم،
😔 شرمسار و سرافکنده می شوم،
اما با این همه تو دستم را گرفتی و هدایت کردی...
ای خالق رئوف!🌺
تو را سپاس بی حد 🤲🏻که مرا به راه راست هدایت کردی و مرا در جمع بهترین مخلوقات خود، در بهترین زمان و مکان قرار دادی.
#شهادت را نه برای فرار از مسئولیت اجتماعی، و نه برای راحتی شخصی می خواهم؛❎
بلکه از آن جا که شهادت در رأس قله ی کمالات است 🏔 و بدون کسب کمالات، شهادت میسر نمی شود،
من با تقاضای شهادت در حقیقت از #خدا می خواهم که وجودم، سراسر خدایی شود ،
و با کشته شدنم در راه دین اسلام،
خود او بر ایمان و صداقت و پایمردی ام، و در راه دین بودنم، و بر عشق پاکم بر او ❤️️ مُهر قبولی زند.
#شهیدمحمدصادقخوشنویس
#رفیق_شهیدم
@Refighe_Shahidam313
🌹🌹بِسمِ اللّهِ الرَحمنِ الرَحیم🌹🌹
🌹 #معرفی_شهید🌹
🌺 بسم رب الشهداء والصدیقین 🌺
✋نیت کنید و حاجتهاتون رو طلب کنید
#شهید_رسول_خلیلی #شهید_محمدحسن_خلیلی
🔵 حاجت ها رو از شهدا طلب کنید ، مرام و معرفتشون زیاده حتما دستگیرمون میشن
هر کسی با هر شهیدی خو گرفت
روز محشر آبرو از او گرفت
#کپی_مطالب_با_ذکر_صلوات_نثار_شهدا_آزاد
برای آشنایی بیشتر شهدا در نشر مطالب کوشا باشیم
زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست
🌺زیارت نامه شهدا 🌺
بسم الله الرّحمن الرّحیم
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَوْلِيآءَ اللَّهِ وَاَحِبَّائَهُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَصْفِيآءَ اللَّهِ وَاَوِدَّآئَهُ،
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ دينِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ رَسُولِ اللَّهِ،
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ،
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ اَبي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ، الْوَلِىِّ النَّاصِحِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ اَبى عَبْدِاللَّهِ،
بِاَبى اَنْتُمْ وَاُمّى طِبْتُمْ، وَطابَتِ الْأَرْضُ[ اَنْتُم] الَّتى فيها دُفِنْتُمْ، وَفُزْتُمْ فَوْزاً عَظيماً،
فَيا لَيْتَنى كُنْتُ مَعَكُمْ، فَاَفُوزَ مَعکم
👇👇👇
❄️🌷✌️🌷❄️
@Refighe_Shahidam313
❄️🌷✌️🌷❄
نــام : محمدحسن (رسول).
نـام خـانوادگـی : خلیلی.
نـام پـدر : رمضانعلی.
تـاریخ تـولـد : ۱۳۶۵/۹/۲۰.
مـحل تـولـد : تهران.
سـن : ۲۷ سـال.
وضعیت تاهل: مجرد
فرزند دوم خانوادهی آقای رمضانعلی خلیلی
دانش آموختهی: دانشگاه امام حسین علیه السلام
دانشجوی: رشته ی مدیریت
اعزام به سوریه: بر حسب وظیفه
تخصص: تخریب - تاکتیک - جنگ های نامنظم
شهادت در تاریخ : ۲۷ آبان ماه سال ۱۳۹۲
محل شهادت:سوریه _حلب
محل دفن: تهران - گلزار شهدای بهشت زهرا سلام الله علیها ، قطعه 53 ، ردیف 87/الف
شهید مورد علاقه : شهید حاج محسن دین شعاری
🌷رفـ"شهیدم"ـیق🌷
#معرفینامه و #زندگینامه
رسول سال ۱۳۶۵ در تهران
( فرزند دوم خانواده بعد هز روح الله)به دنیا آمد.
اهمیت به حلال و حرام در خانواده از مسائلی بود که در رفتار محمد حسن تاثیر زیادی داشت
رسول وجود خاصی داشت نمیخواهم بگویم استثنا بود، او هم مثل همه بچههای دیگر بود و شیطنت و خطاهای خاص خودش را داشت، اما بچهای بود که تمام کارهایش در جهت مثبت بود.
مادر میگوید رسول یک سال قبل از رفتن به مدرسه کلاس حفظ قرآن میرفته و او نیز به عنوان مادر جزءها و سورههای کوچک قرآن را موقع خواب برای رسول و برادرش میخوانده و آنها با مادر تکرار میکردند به همین شکل سورههای کوچک قرآن را حفظ شده بودند.
مادر محمد حسن بچه ها رو به سختی و بدون پدر که در جبهه حضور داشتن بزرگ کردن
در خانواده ای مذهبی که حلال و حرام را رعایت میکردن
خانواده ای که موسیقی حرام گوش نمی دادن و حتی در مجالس عروسی که موسیقی بود نیز شرکت نداشتن مگر اقوام درجه یک که آن هم سر شام و برای دادن هدیه و صلحه رحم میرفتند.
همین مراقبتها روی رسول تاثیر گذار بوده
تقوا و ایمان رسول از بچگی در او وجود داشت.
روحیه از حق دفاع کردنش از بچگی در او بارز بود.
رسول با اینکه چهار سال بیشتر نداشت یک روز که برادرش با یکی از بچهها دعوایش شده بود برای دفاع کردن از روح الله رفت. #غیرت خاصی داشت و اجازه نمیداد کسی به کسی زور بگوید.
روز اول مدرسه رسول به ناظم مدرسه میگوید اجازه میدهید سر صف قرآن بخوانم ناظمشان هم از این کار استقبال میکند و بعدها به من گفت: از حرکت رسول خیلی خوشم آمد چه قدر این بچه شجاع است. خیلی از بچهها روز اول مدرسه گریه میکنند. از همان موقع به بعد قرآن سر صف را رسول میخواند
رسول هفت هشت ساله بود، روزی برای رفتن به جایی ماشین خطی گرفتیم که راننده داخل ماشین موسیقی گذاشته بود یک لحظه دیدم رسول انگشتانش داخل گوشش برده و سرش را بین زانوانش و در حال قرائت قرآن است. با تعجب و آرام به او گفتم رسول چه کار میکنی؟ او اشاره کرد که نمیخواهم صدای موسیقی را بشنوم بعد به راننده تذکر دادم و موسیقی را خاموش کرد.
قرار بود حضرت آقا تشریف بیاورند کرج
اما معلم رسول سرکلاس به ریسه بندی خیابانها و شور و اشتیاق مردم انتقاد میکند که اینها اصراف است و از این حرف ها.
رسول بلند میشود و به معلم میگوید: این چه حرفی است که میزنید شما میدانید که چه کسی وارد شهر ما میشود؟
چراغانی که سهل است قربانی باید برای ایشان کرد، قربانی هم سهل است ما باید جانمان را فدای ایشان کنیم. معلم هم عصبانی میشود و به رسول میگوید خلیلی باز روی حرف من حرف زدی؟ یا جای من توی این کلاس است یا جای شما!
رسول هم به احترام معلم از کلاس بیرون میزند.
پدر رسول وقتی آمد و از ماجرا مطلع شد به مدرسه رفت و قضیه را با مدیر مدرسه در میان گذاشت.
رسول از بچگی روحیه شهادت طلبی داشت. به شهدا خیلی علاقه داشت عکس شهدای ایرانی و لبنانی را که آن زمان حزب الله لبنان نیز مطرح بود جمع میکرد که الان دفتر این عکسها در اتاقش موجود است.
رسول سال ۶۵ به دنیا آمد و سال ۶۷ جنگ تحمیلی تمام شد. در واقع از جنگ چیزی ندیده و درک نکرده بود؛ اما به شهدا علاقه زیادی داشت، چون هر سال همراه ما راهیان نور میآمد و به نمایشگاه عکس شهدا هم میرفت. رسول عجیب به شهدا و شهادت علاقه پیدا کرده بود. ما خودمان هم متوجه این امر نبودیم اینکه چه قدر به این سمت و سو گرایش دارد. فکر میکردیم یک علاقه کودکانه است که عکس شهدا را جمع آوری میکند.
رسول به کار نظامی علاقه داشت و به محض گرفتن مدرک پیش دانشگاهی، نظر و عقیده اش این بود که یک فرد مسلمان باید آمادگی رزمی کامل داشته باشد؛ چون اعتقاد ما این است که امام زمان به ما احتیاج دارد و باید از لحاظ نظامی آمادگی داشته باشیم. به همین خاطر شعل نظامی گری را برای خود انتخاب کرد که همان سپاه بود.
از کار پشت میزنشینی بیزار بود. وارد سپاه شد و دورههای آموزشی را دید. رسول در دورههای آموزشی خود در تخصص تاکتیک و تخریب به خوبی حرفهای شده بود و بنابر علاقه شخصی اش وارد قسمت تخریب شده و مربی این بخش شد. وقتی سوریه جنگ شد با درخواست خودش برای تعلیم نیروهای آنجا عازم سوریه شد.
ادامه اززبان پدر شهید
که بعد از جنگ هنوز چفیه دور گردنش از او جدا نشده و روایت گر مناطق جنگی جنوب کشور
سیزده ساله بود که وارد بسیج شد. اول او را ثبت نام نمیکردند. میگفتند سنش کم است. ما رفتیم با مسئولین پایگاه صحبت کردیم. خلاصه قبول کردند و وارد بسیج شد. یک هفته بعد او را به اردوی آموزشی بردند.
رسول در سن ۲۶ سالگی در ۲۷ / ۸ / ۹۲ به عنوان اولین شهید تهرانی در سوریه شهید شد.
ما به خاطر مسائل امنیتی آن زمان خیلی نتوانستیم ماجرا را رسانهای کنیم حتی عدهای از مردم نمیدانستند مدافع حرم یعنی چه!
رسول همان موقع هم به خاطر مسائل امنیتی به عنوان یکی از کارکنان سفارت ایران آنجا بود.
در حالی که سپاهی و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه امام حسین (ع) بود. اما چه شد با این تفاسیر تشییع پیکر او با آن عظمت شکل گرفت؟ به خاطر ویژگی هایی که شهید داشت.
رسول در سه مرحله خود را سپر ولایت میکند.
یک؛ ولایتمداربود.
پایه ولایتمداری شهید از کودکی بسته میشود. خانم نظری مسئول بسیج آن زمان که مادر رسول هم پیش آنها فعالیت میکرد برایمان تعریف کرد که وقتی خبر شهادت رسول را شنیدم به کودکی او بازگشتم. روزی رسول به پایگاه بسیج آمده بود تا مادرش را صدا کند خاطرم هست کلاس چهارم یا پنجم دبستان بود پشت پرده اتاق ایستاده بود و صدا میزد یا الله یا الله یا الله.
آمدم بیرون به رسول گفتم بیا داخل تو هنوز دهنت بوی شیر میدهد به ما نامحرم نیستی، اما رسول داخل نیامد من هم چادر و روسری را برداشتم تا عکس العمل او را ببینم ناگهان دیدم رسول
فرار کرد و قید مادرش را هم زد.
اما مرحله بعدی. رسول در ۱۳ سالگی وارد بسیج شد. خاطرهای که نقل میکنم از زبان مربی اوست که جانبار جنگ سوریه است. او تعریف میکند: بچهها را برای آموزش به اردو برده بودیم بعد از نماز مغرب و عشاء رسول من را صدا زد و گفت: آقا مرتضی میخواهم چیزی بگویم قول بده به کسی نگویی گفتم باشه رسول گفت: آقا مرتضی شما آدم پاکی هستی دعاهایت میگیرد در دعاهایت برای من هم دعا کن شهید شوم.
مرحله بعدی ولایتمداری شهید در فتنه ۸۸ رقم میخورد. آن زمان از سرکار آماده باش بودم و وقتی به خانه زنگ میزدم، احوال رسول را که جویا میشدم مادش میگفت: یک هفته است خانه نیامده. دوستانش بعدها به ما گفتند رسول را دوره کرده بودند با آجر به کمرش زده بودند و صورتش نیز آسیب دیده بود. به همین خاطر دوستانش به رسول میگفتند جانباز فتنه.
مرحله آخر این ولایتمداری به تاسی از امام حسین و در راه دفاع از حرم ختم میشود. یکی از دوستان پس از شهادت رسول به من زنگ زد که چرا گذاشتی رسول برود؟ ایشان یک تخریبچی قابل و استادی حاذق در این زمینه بود. شما که دین خود را ادا کرده بودی ۶۰، ۷۰ ماه جبهه بودی اصلا سوریه به ما چه مربوطه؟ گفتم: شما هم امریکایی شدی که این حرفها را میزنی.
قبل رفتن فکر همه چیز را کرده بود
@Refighe_Shahidam313
در بین حرفهای پدر این نکته که شهید خلیلی حتی فکر اینکه مادرش چگونه سر مزار او بیاید را کرده، برایم خیلی قابل تامل بود. پدر شهید میگفت: مادرش بعد شب هفت رسول برایم این ماجرا را تعریف کرد که رسول حتی قبل شهادت به این هم فکر کرده بود مادرش چه طور مسیر خانه تا بهشت زهرا را برود. من یک وام ده میلیونی گرفتم رسول روزی آمد و این وام را از من خواست نمیدانستم میخواهد چه کار کند.
نگو رسول با این پول یک ماشین جفت و جور کرده و سند و سویچش را به مادرش داده و گفته مادر اگر این بار به سوریه رفتم و برنگشتم هر وقت دلت خواست به دیدنم بیایی با این ماشین بیا اگر پدر راهیان نور بود همراه روح الله بیا.
صفات بارز اخلاقی : بسیار خوش رو و شوخ طبع ، اهل تفریح و گردش خصوصا با دوستانش ، ورزشکار ، عاطفی ، دل رحم ، دلسوز دیگران و پیگیر برای حل مشکلاتشان ، بخشنده ، سر به زیر و با حیا ، با غیرت ، هیاتی ، مطیع رهبر ، نظامی متخصص #متنانت #آرامش و و..
علایق: کارهای هیجانی و پر استرس ، ورزش (جودو ، کاراته ، کوهنوردی و راپل) ، خوشنویسی ، نقاشی ، طراحی ، سفر ، زیارت اهل بیت علیهم السلام و شهدا ، خدمت به شهدا حتی با رنگ آمیزی قبورشان ، شرکت در مجالس اهل بیت (ع) و...
#استعداد
در کارهای هنری نظیر #نقاشی با آبرنگ و خطاطی استعداد داشت.
روزی به او گفتم پسرم حالا که اینقدر به این هنرها علاقه مندی اگر دوست داری تو را در کلاسهای آموزشی آنها ثبت نام کنم. اما قبول نمیکرد و میگفت: از محیط این کلاسها خوشم نمیآید و خیلی مناسب نیست. این بچه در آن سن کم این را درک کرده بود، اما من مادر متوجه آن نبودم نمیدانم رسول چه طور نرفته و ندیده متوجه این امر شده بود.
#خاطره از زبان پدر شهید
در ۱۷ سالگی رسول با ما به راهیان نور آمد. با هم به سمت گردان تخریب رفته بودیم به رسول گفتم ببین اینجا حسینیه ما بود دراین سمت قبرهایی میبینی که شهدا برای خود کنده بودند حالا شهدا رفته اند و اینجا غریب مانده است.
هم زمان با صحبتهای من اذان ظهر شد رفتیم نماز جماعت و بعد آن متوجه شدیم رسول نیست. وقتی پی او گشتیم دیدیم داخل یکی از قبرها رفته، چفیه را روی سرش کشیده وهای های گریه میکند در حالی که سجده کرده است. این صحنه برای ما تبدیل به روضه شد. من همان موقع تنها کاری که توانستم انجام دهم ثبت آن لحظه توسط دوربین عکاسی بود. عکسی که الان به دیوار اتاقش که به موزه تبدیل شده نصب است.
رسول طوری زندگی میکرد انگار صد سال دیگر زنده خواهد بود و به طوری زندگی میکرد شاید فردا خواهد مرد.
روش زندگی رسول به گونهای بود که اگر شهید نمیشد شک میکردیم.
سفر آخر، قبل رفتن پیش من آمد و ۱۰۰ هزار تومان پول خمسش را به من داد و گفت: فرصت نمیکند پرداخت کند و من به جایش انجام دهم. وقتی جنازه رسول را آوردند دوستانش بر سر و صورت میزدند که رسول دیگر نیست تا به ما تذکر دهد غیبت نکن تهمت نزن.
رسول در انتخاب دوست و رفیق هم خیلی حساس بود و دوستانی را انتخاب کرد که هنوز هم پای کارند و آن تشییع جنازه باشکوه را برایش برگزار کردند. برای من و مادرش تبدیل به یک خاطره شیرین شد نه تلخ و مصیبت بار. ما اگر یک رسول دادیم هزار رسول پای کار آمدند.
دوستانش میگفتند تو جانباز فتنه ای...
دوستانش از او فیلم دارند که سر مزار محرم ترک فاتحه میخواد و میگوید جای من همین جاست. به او میگویند حالا اگر شهید شدی کجا دفنت کنیم؟ به خنده میگوید گلزار شهدا همانجا که از همه مشتیتر است، نامردی نکنید و در قطعه منافقین دفنم کنید بعد همه با هم میخندند.
در همان فیلم یکی از او میپرسد حالا رسول چه طوری میخواهی از دنیا بروی؟ او میگوید: رفتن مهم نیست مهم این است که زیبا بروی.
قبلا کتابخانه کوچکی در اتاق رسول بود که دیگر گنجایش کتاب هایش را نداشت. کتابخانه را بیرون گذاشتیم و کتابها روی زمین بود. تقریبا ۶ ماه از این ماجرا گذشت، چون رسول مدام ماموریت بود و نمیرسید این کار را تمام کند.
شهریور ماه که آخرین ماموریت او بود وقتی به خانه آمد گفتم رسول اگر این بار بروی و شهید شوی داخل این خانه مهمان رفت و آمد خواهد کرد سر و سامانی به این کتابها بده. سریع طبقات را سفارش داد و کتابها را چید. فرش اتاقش را داد شستند. اصلا این سری مثل سری قبل نبود انگار به دلش افتاده بود وصیت نامه تصویری گرفت و سفارشات آخر را کرد.
دفتر خاطراتی از رسول داریم که متعلق به دوران اول راهنمایی به بعدش است. خب معمولا هر کسی پایان نوشته یا نامه اش امضای چیزی میزند، رسول هم پایان همه نوشته هایش نوشته بود (خدایا عاقبت ما را با شهادت ختم به خیر کن).
این روشن میکند که یک جوان از همان سنین کم برای شهادت هدف دارد. در یکی از همین خاطرات که برای نه سال قبل از شهادت اوست به حال شهدا غبطه میخورد و مینویسد وقتی عکس و فیلم شهدا را از تلویزیون پخش میکنند من به حال آنها غبطه میخورم، به همت آنها غبطه میخورم.
مینویسد خدایا میدانم فرصتها را از دست دادم. خدایا میدانم کم کاری از من است. خدایا میدانم که من بی همتم. خدایا میدانم قلب امام زمان را رنجانده ام. اما تو خود میگویی به سمت من باز آی من آمده ام به سویت تا مرا از فکرهای دنیوی و مادیات آن نجات و به من هم مثل شهدا شیوه گذراندن این دیار فانی را بیاموزی. خدایا کمک کن همه وجودم و اعضای بدنم در مسیر و راه تو باشد