بذارید یچیزی بهتون بگم. این آیدی ایتای منو توی هر پلتفرمی که سرچ کنید. اون منم. همهههه جا آیدیم همینه. هرجا خواستید دنبالم بگردید اینو سرچ کنید.

پروف کانال یاداور یکی از بهترین خاطراتمه. کلاس یازدهم بودیم‌‌. چون دانشجو نبودیم اجازه نمیدادن بریم داخل دانشگاه اصفهان. مامانم اون روز دانشگاه کلاس داشت و من و آیناز از مدرسه پیچوندیم رفتیم خونه آیناز اینا لباس عوض کردیم و همراه مامانم رفتیم تو دانشگاه. اولش با مامانم رفتیم داخل کلاس، وسطش حوصلمون سر رفت. از کلاس زدیم بیرون و کل دانشگاه و گشتیم. من مثل همیشه جیش داشتم و بخاطر همینم رفتیم دانشکده پزشکی دستشویی. آقاهه حراست فهمید دانشجو نیستیم ولی هیچی بهمون نگفت. هوا خیلیییی گرم بود. مدام بطریمو آب میکردم میریختم روی خودم. یجا دیدیم اب پاشا دارن چمنارو آب میدن. با آیناز گوشیو گذاشتیم ازمون فیلم بگیره و رفتیم زیر آب. کامل که خنک شدیم آیناز رفت و این عکس رو ازم گرفت. و اون روز یکی از بهترین روزای ۱۶ سالگیم بود.

معرفی شاپ های مورد اعتماد رفت اینجا.

من دلم برای داداشم تنگ میشه فورث آف جولای گوش میدم. شما دلتنگ میشید چی گوش میدید؟!

*/

یه کرمی درونم میگه ویدیو مسیج بده.

عاشق ویدیو مسیجم.

راسیتش من اصلا کار با اینستارو بلد نیستم بخاطرهمین خیلی وقتا تو استوریا سوتی میدم، با اپلیکیشنشم کلا حال نمیکنم صرفا و صرفا بخاطر اصرار بقیه و درآمد پاگذاشتم توش قبل از آنلاین شاپمم تنها استفادم ازش این بود گه گاهی تو پبج شخصیم یه سری استوری از خودم و اینا بزارم. اینستا به من حس ترسو القا میکنه من دوست دارم تو چارچوب و حال و هوای خودم باشم اما آنلاین شاپمو همه ی فامیلام فالو کردن و این اجازه نمیده که من هرچی که دلم میخاد رو استوری کنم. اون حس ترسی که از نظر بقیه چجور بنظر میام اگه اینو استوری کنم مث خوره تو تمام لحظات تو سرمهههه. حتی پیجمو به جز ریحان به هیچکی ندادم، نمیدونم حتی از طرز فکر دوستامم واهمه دارم. پیج اصلیم تو روبیکاعه که سه سال پیش زدمش و اونجا راحتم چون هیچکدوم از دوستاو فامیلام حتی آبجیام و زنداداشامم ندارنش چون اصلا روبیکا ندارن. شش ساله که تو مجازی همه منو به اسم مطهره میشناسن این اسمیه که خودم انتخابش کردم نمیدونم حس خوبی ازین اسم میگیرم و اولین بار ریحان شروع کرد صدام زدن به این اسم و ازون به بعد من برای همه مطهره شدم. نمیدونم چرا ازینکه بقیه بفهمن دواسمم میترسیدم چرته نه؟ بله همچین آدمیم که به جزییات چرت و ریز اهمیت میدم و برام ترسناکن

من واقعا به مطهره افتخار می‌کنم. از اینکه تونست تقریبا برای اولین بار توی فضای پابلیک احساستشو بیان کنه.

تو این شیش سال قشنگ ذره ذره رشد این بچه رو دیدم.

اشک.

مطهره برای من اونیه که دارک ترین ساید هامو دیده. کسی که چیزایی و میدونه که هیچکس تو زندگیم نمیدونه. مطهره همونیه که وقتی همه نمک رو زخمن اون مرهم میذاره رو زخمم. و من انقدر به دوستای نزدیکش حسادت می‌کنم که همیشه آرزو دارم حداقل سالی یه بار بتونم ببینمش. ولی متاسفانه الان دوساله که ندیدمش‌.

احساساتم فوران کرد ولم کنید.

شعارم اینه که فکر نکن، فقط عمل کن.

حاجی چرا موهام رنگ نمیگیره خسته شودم.

سرم داره میسوزه.😭

بچه ها بچه هااااااااااا موهای ریحانه یه جوری خوشکل شده یه جوری خوشکل شده یه جوری به صورتش میاد یه جوری خوشکلیشو ده برابر کرده که انگار از انیمیشنا اومده 😭😭😭😭😭😭😭❤️

بچه ها واقعا ناراحتم که نمیتونم نشونتون بدم خیلی باحال شده خدایی.😭😭😭

عزیزم من غیرتی ام نبایدم نشون بدی

اوا🤭

ریحانه آیدی بفرستیم عکس موهاتو برا ما دخترا میفرستی؟ واقع خیلی کنجکاوم ببینم چطور شدههه😭😭 - بچه ها نمی‌تونم همینجوری اعتماد کنم که اخه😭

میخاین بببین عکسشو؟

بفرماایین برین به جونم دعاکنین🤍 🤣🤣🤣خدایی شبیش نشدی ریحان؟