امروز راحیل داشت می‌گفت ما باهم خیلی قشنگ بودیم. خیلی خوش می‌گذروندیم؛ اینکه یهو ساعت سه نیمه شب یه نفر عکس از پشماش بده و به دنبال اون همه اون کارو کنن واقعا همه جا قفله. اینکه از خنده به یچیز مزخرف که دیگران شاید حتی نگاهشم نکنن تا مرز بالا آوردن میرفتیمم همه جا قفله. فقط حیف که مسائل بیهوده‌ای باعث ازهم پاشیدنمون شد. اگه یچیز اساسی و درست باعثش می‌شد انقد دلمون نمی‌سوخت.