🔰احڪـ🔎ـــام نمــ📿ـاز 💢 ذڪر هنگام برخاستن🤔 📤 سوال : ❓برای کسی که نشسته نماز می خواند، گفتن ذکر «بِحَولِ اللَّه وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقْعُد» چه حکمی دارد؟ 📥 پاسخ : ✍🏻 گفتن این ذکر مربوط به کسی است که ایستاده نماز می خواند و گفتن آن در نماز نشسته لازم و صحیح نیست؛ ولی به قصد ذکر یا به امید ثواب اشکال ندارد. --------------------- 📚 منبع: بهجت، استفتائات، ج 2، س 1899؛ خامنه ای، سیستانی و صافی و مکارم: استفتا. >>> برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج2، ص 119. اَللّهُمّ عَجّل لِوَلیّکَ الفَرَج: کپی با ۵ صلوات 🌹🌹🌹🌹🌹

#حدیث_روز 📣 پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله): بخشنده ترین شما پس از من، کسی است که دانشی بیاموزد، آن گاه دانش خود را بِپراکند. میزان الحکمه ، ح 13825

☀️🍃🌺مشکلات هم تاریخ انقضاء دارند.. پس هر وقت دچار سختی و مشکلات شدی این آیه رو زیاد با خودت تکرار کن.. 🍃🌺 سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺨﺘﻲ ﻭ ﺗﻨﮕﻨﺎ ، ﻓﺮﺍﺧﻲ ﻭ ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ .(٧) سوره طلاق آیه 7 🌿 ❤️آرامش با‌قرآن خدایا‌صاحبمان را برسان @Ruzielahi 📿

✍ آیت الله شیخ محمدتقی بهلول میفرمودند: ما با کاروان و کجاوه به«گناباد» می‌رفتیم. وقت نماز شد. مادرم کاروان‌دار را صدا کرد و گفت: کاروان را نگه‌دار ، می‌خواهم اول وقت نماز بخوانم. کاروان دار گفت: بی‌بی❗دوساعت دیگر به فلان روستا می‌رسیم. آنجا نگه می‌دارم تا نماز بخوانیم. مادرم گفت : نه❗ می‌خواهم اول وقت نماز بخوانم. کاروان‌دار گفت: نه مادر . الان نگه نمی‌دارم. مادرم گفت:نگه‌دار. او گفت: اگر پیاده شوید ، شما را می‌گذارم و می‌روم. مادرم گفت : بگذار و برو. 👌 من و مادرم پیاده شدیم .کاروان حرکت کرد . وقتی کاروان دور شد وحشتی به دل من نشست که چه خواهد شد؟ من هستم ومادرم ؛ دیگر کاروانی نیست ؛ شب دارد فرا می‌رسد وممکن است حیوانات حمله کنند؛ ولی مادرم با خیال راحت با کوزه‌ی آبی که داشت ، وضو گرفت و نگاهی به آسمان کرد ؛ رو به قبله ایستاد و نمازش را خواند؛ لحظه به لحظه رُعب و وحشت در دل منِ شش هفت ساله زیادتر می‌شد؛ در همین فکر بودم که صدای سُم اسبی را شنیدم. دیدم یک دُرشکه خیلی مجلّل پشت سرمان می‌آید. کنار جاده ایستاد و گفت: بی‌بی کجا می‌روی؟ مادرم گفت : *گناباد.* او گفت: ما هم به گناباد می‌رویم.بیا سوار شو. یک نفس راحتی کشیدم.گفتم خدایا شکر. مادرم نگاهی کرد و دید یک نفر در قسمت مسافر درشکه نشسته و تکیه داده. به سورچی گفت: من پهلوی مرد نامحرم نمی نشینم. سورچی گفت: خانم❗ فرماندار گناباد است. بیا بالا ؛ ماندن شما اینجا خطر دارد؛ کسی نیست شما را ببرد. مادرم گفت: من پهلوی مرد نامحرم نمی‌نشینم❗ در دلم می‌گفتم مادر بلند شو برویم. خدا برایمان درشکه فرستاده است؛ ولی مادرم راحت رو به قبله نشسته بود و تسبیح می‌گفت؛ آقای *فرماندار رفت کنار سورچی نشست.* گفت: مادر بیا بالا ؛ اینجا دیگر کسی ننشسته است . مادرم داخل درشکه نشست و من هم کنار او نشستم ورفتیم. دربین راه از کاروان سبقت گرفتیم و زودتر به گناباد رسیدیم. 👌 اگر انسان بنده‌ ی خدا شد ، بيمه مى‌شود و خداوند امور اورا كفايت و كفالت مى‌كند. «أَلَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ» زمر/۳۶