✅ *آرزوی توسعه روستا* ✍️سید ابوالفضل میرقاسمی 🔺اخبار سبز کشاورزی؛ در تقویم ملی، روز ۱۵ مهر ماه به‌عنوان «روز روستا و عشایر» انتخاب شده است و...⬇️ 🔶متن کامل خبر در لینک زیر https://B2n.ir/e59239 🔶نشانی سایت https://akhbarsabzkeshavarzi.ir/ ------------------------------------ *آرزوی توسعه روستا* سید ابوالفضل میرقاسمی (از کانون تکرا) در تقویم ملی، روز 15 مهر ماه بعنوان " *روز روستا و عشایر* " انتخاب شده است. هدف از انتخاب این روز، *جلب توجه بیشتر مردم و مسئولین* نسبت به *جوامع روستایی و عشایری* است (آشنایی بیشتر مردم و مسئولین با ظرفیت‌ها و قابلیت‌های جوامع روستایی و عشایری و نقش مهم ایشان در تحقق توسعه ملی). جوامعی که در گذشته تا حدود زیادی *خودکفا* بودند و نقش بسیار مهمی در *تولید محصولات کشاورزی و دامی* داشتند (البته هنوز هم تا حدودی این نقش مهم تولیدی را دارند اما با چالش‌های زیادی مواجه هستند). ریشه کلمه *روستا* از *رُستن* و *رویش* و سرسبزی است و به نوعی فعالیت‌های کشاورزی و باغداری را تداعی می کند ولی امروزه بعضی روستاها فقط نقش *خوابگاه* را برای *کارگرانی* دارند که در *شهر* کار می‌کنند ولی *توان اجاره یا خرید مسکن در شهر را ندارند* لذا باتفاق خانواده خویش به روستاهای حومه شهرها پناه برده اند و نه تنها در تولید محصولات کشاورزی و دامی و لبنی نقشی ندارند بلکه *تمام آذوقه و مواد مورد نیاز زندگی خویش را از شهر* و یا فروشگاه‌های داخل روستا تهیه می کنند ( *وابستگی کامل به شهر و تولیدات صنعتی* ). به بهانه های مختلف، *بیش از 50 دستگاه اجرایی و یا نهاد حاکمیتی* در روستاها *مداخله* می‌کنند و علاوه بر آنها، برخی موسسات خیریه و یا تشکل‌های مردم نهاد (NGO) و یا افراد مشهور (سلبریتی‌ها) نیز با نیت خیر، در حال *کمک رسانی به روستاهای کمتر برخوردار* (مناطق محروم در سطح کشور) هستند. هر نهاد و موسسه ای نیز راهبرد و شیوه کاری خاص خودش را دارد و معمولا توجهی به مداخلات دیگر بازیگران این عرصه ندارد. بدیهی است، این قبیل *اقدامات جزیره‌ای و بخشی نگر* (توجه صرف به یک موضوع نظیر آموزش و یا بهداشت و یا درمان و یا تهیه مسکن و یا ساخت مدرسه، راه، کتابخانه، درمانگاه و یا تامین آب شرب و یا اشتغال‌زایی و یا پرداخت تسهیلات کم بهره و یا ...) که بدون هماهنگی با دستگاه‌های ذیربط و بعضا بصورت موازی کاری و پراکنده کاری و یا دوباره کاری اجرا میشوند، عمدتا *اثربخشی کمی* دارند و نه تنها به رشد و پیشرفت جوامع روستایی و عشایری کمکی نمی کنند بلکه سبب *وابستگی بیشتر جوامع روستائی و عشایر به کمک‌ها و حمایت‌های نهادهای بیرونی* میشود. جالب آن است که اکثر مداخله کنندگان در حوزه توسعه جوامع روستایی و عشایری، شعارهای بسیار زیبا و پرمفهومی را مطرح می‌کنند و یکی از اهداف و آرمان‌های آنها، تحقق *توسعه درون زا* و *پیشرفت همه جانبه* جوامع روستایی و عشایری است ولی نتیجه کار ایشان، چیزی جزء *اقدامات مقطعی* و *کم بازده* نیست (که بیشتر نقش مُسَکِّن را دارند). بنظر میرسد که *ضرورت دارد* این قبیل *مداخلات پراکنده متوقف شده* و یک *سازوکار جامع و هماهنگ* جدید و *اثربخش* مطرح شود. پیشنهاد میشود که در هر روستایی با محوریت شورای اسلامی روستا و با حمایت دهیار روستا، یک " *کارگروه توسعه روستا* " (Village Development Group) با حضور نمایندگان اقشار مختلف فعال در سطح روستا (کشاورزان، دامداران، باغداران، زنبورداران، فعالان حوزه گردشگری روستایی، تولیدکنندگان صنایع دستی و یا محصولات فرآوری شده روستایی و دیگر فعالان در عرصه تولید روستایی) ایجاد شود. جهت غنای فکری جلسات کارگروه توسعه روستا، از امام جماعت ساکن روستا، معتمدین محلی، معلم و یا مدیر مدرسه روستا، بهورز روستا، فارغ التحصیلان بیکار و دغدغه مند ساکن در روستا و نیز روستازادگانی که در شهر و یا حتی خارج از کشور زندگی می‌کنند (با استفاده از ظرفیت فضای مجازی جهت برگزاری جلسات مشورتی آنلاین) دعوت شود جهت همفکری و هم اندیشی و چاره اندیشی برای حل مشکلات و مسایل روستا. در جلسات کارگروه توسعه روستا (که به نوعی *اتاق فکر* توسعه روستاست و بستر گفتگو و همفکری و هم اندیشی را فراهم می کند) متناسب با موضوع جلسه، دهیار روستا از مسئولین محلی ذیربط دعوت می‌کند جهت شرکت در جلسه و توجیه ایشان جهت حمایت و همراهی با اهالی روستا برای پیاده شدن ایده‌های مطرح شده در کارگروه توسعه روستا. البته *خود مردم محلی* هم متناسب با *توان و ظرفیت‌هایی که دارند* در جهت پیاده شدن آن ایده مصوب کارگروه *مشارکت* می‌کنند (بصورت مشارکت و خودیاری مالی و یا نیروی انسانی و یا تامین مصالح و یا تامین ابزارآلات و تجهیزات مورد نیاز برای انجام کار مورد نظر).

در جلسات ابتدایی کارگروه توسعه روستا، *مسایل و مشکلات* روستا، شناسایی و *اولویت بندی* میشوند سپس چاره اندیشی میشود برای حل تک تک آنها (به ترتیب اولویت و اهمیتی که دارند). پس از مشخص شدن *برنامه اقدام توسعه روستا* ، دهیار و اعضای شورای اسلامی روستا و نیز سایر اعضای کارگروه توسعه روستا تلاش می‌کنند برای *حمایت طلبی* و *مطالبه گری* از دستگاه‌های اجرایی و نهادهای ذیربط برای اجرایی شدن آن برنامه اقدام. بدین ترتیب، انتظار میرود که هم توسعه درون زا محقق شود و هم برخوردهای سلیقه ای دستگاه‌ها و نهادهای مداخله گر در سطح روستا کاهش یافته و هماهنگی و هم افزایی در بین آنها افزایش یابد. مطمئنا *کسب موفقیت‌های کوچک* در سطح جوامع روستایی و عشایری سبب افزایش روحیه *خودباوری* و *خود اتکایی* ایشان شده و امید آفرینی می‌کند برای *حفظ هویت* و *اصالت* جوامع روستایی و عشایری و همچنین طراحی و اجرای اقدامات بزرگتر بعدی. پس از *اعتمادسازی* و *تقویت سرمایه اجتماعی* ، روستائیان میتوانند *تشکل مناسبی* (نظیر *شرکت تعاونی روستایی* ) ایجاد کنند برای *تکمیل زنجیره تامین و ارزش محصولات روستایی* و تلاش برای *شبکه سازی* و *مشارکت* بیشتر در *افزایش تولید* و *بهره وری* و بهبود معیشت جوامع روستایی و عشایری. یکی دیگر از سازوکارهای مناسب برای تحقق توسعه روستایی درون زا، ایجاد *صندوق توسعه روستا* است که *منابع آن* از محل مشارکت خود روستائیان و نهادهای حمایتی و یا افراد خَیِّر تامین میشود و منابع آن با صلاحدید کارگروه توسعه روستا (برای اجرای ایده های مصوب کارگروه) مصرف میشود. *به امید رسیدن آن روز* .

برای ثبت نام به سایت همایش مراجعه شود grp5.um.ac.ir

يکشنبه ۵ مرداد 1399 چرا مسئولیت‌پذیری فضیلت است؟ برگرفته از کتاب مسئولیت‌پذیری، فضیلت گمشده؛ نوشته آقای دکتر علی صاحبی گردآورنده: اکرم ناصری ویراستار: ساجده کرمی از تو رُسته است ار نکوی است ار بد است ناخوش و خوش هر ضمیرت از خود است گر  به خاری خسته‌ای، خود کشته‌ای   ور حریر و قز دری، خود رشته‌ای مسئولیت‌پذیری، فضیلت گمشده‌ای است که می‌تواند بذر سلامت روان، نشاط و خشنودی درونیِ زندگیِ ما را  آبیاری کند. این آب مانند تمام آب‌های دنیا دائمی نیست و برای استمرار آن باید همواره تفکر و عمل مسئولانه داشته باشیم. مسئولیت‌پذیری، ارزش و فضیلت بزرگی است و شهروندان جوامع سامان یافته که سعادتمند، شادکام، خرسند، امیدوار و خوش‌بین در کنار هم زندگی می‌کنند، اگر در یک چیز مشترک باشند، آن، همان مسئولیت‌پذیری است. مسئولیت‌پذیری در واقع اکسیر نیک‌زیستی است؛ یک سبک و شیوۀ زندگی در جهان است. مسئولیت‌پذیری یکی از سرچشمه‌های جوشان نشاط، سرزندگی و رسیدن به قدرت شخصی است. انسان تا وقتی کودک است، برای ارضای نیازها و خواسته‌های خود به دیگران متکی است؛ اما در فرآیند رشد و تحول روانی به‌صورت فزاینده به تلاش‌ها و اقدامات خود متکی می‌شود. یکی از ویژگی‌های افراد رشد یافته که مراحل تحول طبیعی را به خوبی پشت سر گذاشته‌اند این است که آموخته‌اند مسئولیت زندگی، وظیفۀ برآوردن نیازهای جسمی، احساسی، شناختی و معنوی خود را به دست بگیرند. در روان‌شناسی برای این ویژگی نام‌های مختلفی ذکر شده، ولی بیش از همه به استقلال و خودمختاری یا خود کارآمدی  شهرت دارد. در یافته‌های جدید روان‌شناسی مثبت‌نگر، کارآمدی شخصی از مؤلفه‌های مهم سرمایۀ روان‌شناختی به شمار می‌رود. گرچه ما موجوداتی اجتماعی هستیم و شکوفایی توانمندی‌هایمان همواره در بطن جامعه و تعاملات گروهی اتفاق می‌افتد اما در این دنیای پر از فلسفه‌ها و چشم‌اندازهای گوناگون باید بتوانیم به شناخت و قضاوت خود امیدوار باشیم؛ باید بتوانیم به ارزیابی‌های خود اعتماد کنیم؛ به دنیا از دریچۀ چشم خود بنگریم؛ مسیر زندگی‌مان را ترسیم کنیم و بیندیشیم که برای رسیدن به آیندۀ دلخواه‌مان چه باید بکنیم؟ به عبارت دیگر، باید مسئولیت نیازها، خواسته‌ها، تصمیمات و اقدامات خود را بپذیریم. خیلی وقت‌ها ایدۀ “مسئولیت‌پذیری” به معنای قبول بایدها و نبایدهای جدید است؛ در حالی‌ که مسئولیت‌پذیری ممکن است پاسخ منفی به وظایف و انتظارات و تکالیفی باشد که هرگز نباید آن‌ها را می‌پذیرفتیم. برای بسیاری از ما، پاسخ مثبت به درخواست‌های غیرمنطقی، آسان‌تر و بی‌دردسرتر از بیان خواسته‌ها و علاقۀ واقعی خودمان است. درحالی‌که بر اساس تعریف دقیق و روشن مسئولیت‌پذیری، قبول وظیفه و انجام دادن کارهایی که در اصل وظیفۀ دیگران است، خودش به معنای مسئولیت‌گریزی است. همۀ ما باید حد و مرزهای خود را بشناسیم و درک کنیم که قلمرو ما در کجا تمام و قلمرو دیگران از کجا شروع می‌شود. باید بدانیم چه مسائلی مربوط به ما هست و چه مسائلی نیست؛ چه چیزهایی در کنترل ما هست و چه چیزهایی نیست و سرانجام این‌که چه اموری جزو مسئولیت ما هست و کدام نیست. شاید ساده‌ترین تعریف برای فهم مسئولیت‌پذیری و کارآمدی شخصی این باشد که کارآمدی و مسئولیت‌پذیری از جمله دستاوردهای شخصی و لازمه و اساس یک زندگی اخلاقی است که هر دو، پایه و اساس مشارکت‌های اجتماعی به شمار می‌روند. کارآمدی شخصی و مسئولیت‌پذیری از جمله عناصر اصلی سلامت روان هستند. و جوهر  کارآمدی شخصی، خوب اندیشیدن است. باید در برابر ارزش‌های پیشنهادی دیگران بیشتر و عمیق‌تر بیندیشیم؛ باید مطابق ارزش‌های خود و بر اساس آن زندگی کنیم. اساس مسئولیت‌پذیری در این است که ما علت و معلول خواسته‌های خود باشیم؛ برخلاف رویه‌ای که اجازه می‌دهیم دیگران خواسته‌هایشان را به ما تحمیل، یا راه برآوردن نیازهایمان را تعیین کنند و ما خواسته‌های شخصی خود را به تعویق اندازیم تا خواسته‌های آن‌ها برآورده شود. با کارآمدی شخصی و مسئولیت‌پذیری می‌توانیم به قدرت شخصی دست یابیم؛ اگر برخلاف این رویه حرکت کنیم، قدرت و توان شخصی خودمان را که همان اراده و هویت واقعی ما است به دیگران واگذار کرده‌ایم. با گوش دادن به گفته‌‌های مردم در خیابان، تاکسی، مکان‌های عمومی و جمع‌های خانوادگی متوجه می‌شویم که به یک ملت قربانی تبدیل شده‌ایم. این‌گونه استنباط می‌شود که دیگران بدون دخالت و اجازۀ ما، ما را در چنین شرایط بد و ناگواری قرار داده‌اند و خودمان  هیچ سهم و نقشی در ایجاد یا پایان دادن به آن نداریم. این برداشت، نشانۀ مسئولیت‌گریزی ما در زندگی فردی، خانوادگی، شغلی و اجتماعی است.

در واقع، ما از خود سلب مسئولیت می‌کنیم و زندگی را خارج از  کنترل خود می‌پنداریم. حتی بسیاری از جامعه‌شناسان و تحلیل‌گران سیاسی و اجتماعی نیز عوامل بیرونی را چنان قدرتمند و تعیین‌کننده می‌شمارند که به وضوح یا به طور ضمنی می گویند در قلمرو فردی، از کسی کاری ساخته نیست. جدای از نادرستی این‌گونه تحلیل‌ها که سهم محیط و عوامل بیرونی را تعیین‌کننده قلمداد می‌کنند، چنین برداشت‌هایی با ترویج بهانه، عذر  و دلیل‌تراشی‌های بی‌مورد آسیب‌های فراوانی به ساحت زندگی فردی و اجتماع وارد می‌کنند. با طفره از پاسخ‌گویی در قبال اقدامات و تصمیم‌های خود و پیامدهای آن، از کارآمدی شخصی و احساس ارزشمندی فاصله می‌گیریم. از این‌ رو، ایجاد و نگهداری روابط اجتماعی غنی که از عوامل مهم  و حساس خشنودی ما است، غیرممکن می‌شود. افرادی که جامعه و محیط را تعیین‌کنندۀ شرایط انسان می‌دانند، او را از پاسخگویی در قبال شرایطی که مستقیم یا غیرمستقیم، برای خود ساخته است مبرا می‌کنند؛ البته آن‌ها نیت بدی ندارند و مدعی‌اند به انسانیت وفادار هستند. به اعتقاد آن‌ها مردم با دشواری‌های زیادی روبه‌رو بوده و هستند که هیچ کنترل مؤثری بر آن ندارند؛ این حرف درست است اما وقتی افرادی را که با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند از پاسخ‌گویی در قبال تصمیم‌ها و اقداماتشان معاف می‌کنیم و می‌کوشیم ناجی آن‌ها باشیم، این ناجی‌گری از ناحیۀ هر کسی هم که باشد، اهانت به قدرت و توان انسانی آن افراد محسوب می‌شود. ما باید در موقع رویارویی با چالش‌های اجتناب‌ناپذیر  زندگی، از مثلث قربانی بیرون بیاییم  و با پا گذاشتن در دایرۀ توانمندی‌های خود از  آن استفاده کنیم. ما می‌توانیم و باید یاد بگیریم که در مقابل رنج، از دست‌دادگی، فقدان، سوگ و دشواری، به جای روی آوردن به قربانی‌گری، از خود بپرسیم: 1- الان چه می‌خواهیم و به دنبال چه هستیم؟ 2- حالا می‌خواهیم چه کنیم؟ 3- گزینه‌ها و انتخاب‌های پیش روی ما کدامند؟ 4- در  این شرایط چگونه می‌توانیم کیفیت زندگی‌ خود را بهتر کنیم؟ 5- برای دستیابی به خواسته‌های خود از کدام منابع درونی و بیرونی برخورداریم؟  برای پاسخ به این پرسش‌ها باید بپذیریم که ما بزرگ‌تر و توانمندتر از مشکلات پیش آمده هستیم. باید هوشیار و آگاه شویم که وقتی در بزرگسالی به دلیل ظلمی که در کودکی به ما شده‌است، هنوز خود را یک قربانی قلمداد می‌کنیم، بجز درجا زدن و گاهی دریافت دلسوزی‌های بیهوده، هیچ خدمتی به خود نمی‌کنیم. مسئولیت‌پذیری،خودمختاری و کارآمدی شخصی مفاهیمی هستند که بعضی با ضدیت و خصومت‌ورزی با آن‌ها  برخورد می‌کنند. در جامعۀ کنونی ما، بسیاری می‌خواهند دشواری‌ها و مشکلات زندگی خود را ناشی از اعمال و رفتار دیگران بدانند. با وجود این‌همه ظلم و بی‌عدالتی در جهان می‌‌توان به‌ راحتی برای این طرز فکر  توجیه منطقی قائل شد. اما کم و بیش شاهدیم که در جامعه، توجه فزاینده‌ای به اهمیت خود کارآمدی می‌شود و این‌که باید سرنوشتمان را به دست خودمان بگیریم. یکی از نشانه‌های آن اهمیت دادن والدین به ارزش‌هایی چون استقلال، خودمختاری، اتکا به خود و خودکار آمدی است که از مدارس می‌خواهند فرزندانشان را در  این جهت پرورش دهند. هنوز از مرحله پذیرفتن مسئولیت‌پذیری به‌‌عنوان یک سبک و شیوۀ زندگی، فاصلۀ زیادی داریم؛ اما کم‌وبیش نشانه‌هایی از جوانه زدن آگاهی دیده می‌شود. شاید بتوان گفت پس از این‌ همه مسئولیت‌گریزی، عذر و بهانه، دلیل تراشی و مقصر دانستن عوامل بیرونی و اثربخش نبودن این راهکارها، زمان استقبال از مسئولیت‌پذیری رسیده است. بی‌گناه است آسمان در تیره بختی‌های ما اختر ما را فروغ شعلۀ ادراک سوخت  https://www.betterchoice.ir/fa/ndt/6537/چرا_مس_ولیت_پذیری_فضیلت_است_

 فایل پیوست  پرسشنامه پيمايش ملي سرمايه اجتماعي در ايران که توسط مركز افکارسنجی دانشجويان ايران وابسته به جهاد دانشگاهی  تهیه شده است  شاخص های ارزیابی آن بسیار جالب و مفید است

کریمی: *اهمیت امنیت غذایی* معادل *امنیت ملی* است در نشست علمی تخصصی *مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری* مطرح شد: امنیت غذایی در اکثر کشورهای جهان معادل امنیت ملی است و *امنیت غذایی* به منزله *تأمین غذای سالم، کافی و مقوی برای همه افراد جامعه* است. به گزارش *قدس آنلاین* به نقل از *خبرگزاری مهر* ، در نشست علمی تخصصی مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری گفته شد که *تنش آبی* یکی از *مهم‌ترین مسائل امروز در دنیا* است، *فعالیت کشاورزی* مهم‌ترین نوع فعالیت در بحث *آمایش سرزمین* است. امروزه در جهان، ازیک‌طرف با *افزایش مصرف* و از طرفی با *کمبود منابع* مواجه هستیم. در این نشست که با عنوان " *حکمرانی آمایش محور* ؛ سه‌گانه *امنیّت آب* و *غذا* و *معیشت کشاورز* " و با حضور سیّد جعفر حسینی، رئیس امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه‌وبودجه کشور به‌عنوان مدیر علمی، اسکندر زند، استاد مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور و معاون پیشین وزارت جهاد کشاورزی و آرمین توحیدی، سرپرست گروه کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران به‌عنوان سخنران به ایراد نقطه‌نظرات خود پرداختند. در ابتدای نشست، سیّد جعفر حسینی، *رئیس امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای* سازمان برنامه‌وبودجه کشور به‌عنوان مدیر علمی نشست، *آمایش* را *توزیع بهینه جمعیت و فعالیت* در عرصه جغرافیا دانست و گفت: مهم‌ترین نوع فعالیت در بحث آمایش سرزمین، موضوع *فعالیت کشاورزی* است، که هم اکنون *حدود ۱۸ درصد از اشتغال کشور* در بخش کشاورزی و *حدود ۲۰ درصد از ارزش‌افزوده* کشور در اقتصاد و همچنین *حدود ۱۷ درصد از صادرات غیرنفتی* از بخش کشاورزی حاصل می‌شود و در بیشتر استان‌ها، بخش کشاورزی همگام بخش صنعت در حال فعالیت است و این امر، میزان اهمیت و پر رنگی بخش کشاورزی را نشان می‌دهد. لذا در طی سال‌های اخیر، *مسئله امنیت غذایی* در قالب واژگانی همچون *اشتغال پایدار* ، *مهاجرت به روستاها* ، *اشتغال روستایی* و *خرید تضمینی کالاهای اساسی* پیگیری شده است. رئیس امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه‌وبودجه کشور در ادامه افزود: امروزه ما با موضوع *تنش آبی* مواجه هستیم و در تأسیس پروژه‌های جدید و یا تخصیص منابع به سایر پروژه‌های از پیش موجود، *اولویت اول با پروژه‌های آب* و *تأمین آب شرب* است. سیّد جعفر حسینی ادامه داد: اولین نکته در مورد تأمین آب این است که *حدود ۷۵ درصد از آب باید در بخش کشاورزی* قرار بگیرد تا بتواند *امنیت غذایی* ما را تأمین کند؛ بنابراین ما باید چه به لحاظ سیاسی و چه به جهت ساختاری به موضوع امنیت غذایی توجه کنیم و در تأمین کالاهای اساسی به *خودکفایی* برسیم و بتوانیم نیازهای خود را در بحث امنیت غذایی تأمین کنیم چرا که از یک طرف با *افزایش مصرف* و از طرفی با *کمبود منابع* مواجه هستیم.

در ادامه نشست *اسکندر زند* ، استاد مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور و معاون پیشین وزارت جهاد کشاورزی، به ارائه سخنان خود در مورد موضوع نشست پرداخت و ضمن اشاره به این که امنیت غذایی در اکثر کشورهای جهان معادل امنیت ملی است گفت: بر اساس پیش بینی‌ها در جهان در سال ۲۰۵۰ بیش از ۹ میلیارد نفر به غذا نیاز خواهند داشت و این در حالی است که ما در دنیا علاوه بر *نیاز به غذای سالم* با *کمبود منابع* مواجه هستیم و در ۵۰ سال آینده باید به اندازه کل قدمت کره زمین غذا تولید کنیم. اسکندر زند در ادامه به مفهوم امنیت غذایی اشاره کرد و گفت: امروزه *منظور از امنیت غذایی تأمین غذا نیست* ؛ بلکه منظور از امنیت غذایی، *تأمین غذای سالم، کافی و مقوّی برای همه مردم* است. ارکان امنیت غذایی *فراهمی* در سطح ملی، *دسترسی فیزیکی و اقتصادی* در سطح خانواده و *کمیت و کیفیت مصرف* در سطح فردی را شامل می‌شود که در نهایت، کل ارکان امنیت غذایی باید دارای ثبات در کوتاه‌مدت و *پایداری در بلندمدت* باشد. استاد مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور در ادامه نشست به *چالش‌های جهانی امنیت غذایی* اشاره کرد و گفت: مواردی همچون *تاب‌آوری* ، *تغییر اقلیم* ، *هزینه‌های واقعی تولید* ، عدم وجود *برابری* و *عدالت* در مصرف غذا، عدم استفاده از *فناوری‌های نوآورانه* و.. از مهم‌ترین چالش‌های موضوع امنیت غذایی هستند. لذا مبانی تفکر در بحث امنیت غذایی در کشور باید به‌صورت *تفکر سیستمی* باشد؛ یعنی در *سیستم غذا و کشاورزی* باید هر چیزی در سر جای خود باشد. در تفکر سیستمی موضوع امنیت غذایی مهم‌ترین مسئله است و در اولویت قرار دارد و اولویت‌های بعدی به ترتیب سیستم غذا، سیستم کشاورزی و در آخر ارزش‌ها، راهبردها و سیاست‌ها را شامل می‌شود. وی در ادامه به بیان *۸ مرحله از روند توسعه زنجیره غذا* پرداخت و گفت: این ۸ مرحله شامل؛ مرحله پیش از تولید، تولید، برداشت، فراوری، توزیع، خرده فروشی، مصرف و *مدیریت ضایعات* است که انواع سیستم غذایی را به وجود می‌آورد. ما *در جهان ۴ نوع سیستم غذایی داریم* که سیستم *روستایی و سنتی* ، سیستم *صنعتی و یکپارچه* ، *سیستم پیشرفته* و رسمی و *سیستم در حال ظهور و متنوع* از انواع سیستم‌های غذایی موجود در دنیا هستند. اسکندر زند در توضیح چگونگی سیستم امنیت غذایی خاطرنشان کرد: *پویایی جمعیت شهرنشینی* ، *رشد اقتصادی* ، وابستگی متقابل کشورها، *بی‌ثباتی ژئوپلیتیک* ، *نابرابری‌ها* ، *فقر شهری و روستایی* ، افزایش قیمت غذا به‌عنوان *پیشران‌های این سیستم* و مواردی چون بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی، *پایداری اجتماعی* ، *تأثیر بر اقلیم* ، *تأثیر بر عوامل بیماری‌زا* ، *تأثیر بر تنوع زیستی* و *تأثیر بر عوامل محیط زیستی* به‌عنوان پیامدهای سیستم امنیت غذایی هستند.

در ادامه نشست آقای دکتر *آرمین توحیدی* ، سرپرست گروه کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران ، در ابتدای سخنان خود به بیانات امامین انقلاب اسلامی در مورد مسئله کشاورزی اشاره کرد و به ارائه تعریف مفهوم آمایش سرزمین پرداخت و گفت: آمایش سرزمین که به انگلیسی Land use planning یا Spatial planning خوانده می‌شود. *ارزیابی نظام‌مند عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی* و… به‌منظور یافتن راهی برای *تشویق* و *کمک به جامعه بهره‌برداران* در انتخاب گزینه‌هایی مناسب برای *افزایش* و *پایداری توان سرزمینی* در جهت *برآورد نیازهای جامعه* است. معمولاً این کار برای ارتقای نتایج اجتماعی و زیست‌محیطی مطلوب‌تر و همچنین استفاده کارآمدتر از منابع انجام می‌شود. آرمین توحیدی در ادامه به تعریف *کشاورزی معیشتی* پرداخت و گفت: کشاورزی معیشتی یک *کشاورزی پایدار* است که در آن کشاورز یا مصرف‌کننده برای تأمین نیازهای خود و خانواده خود محصولات غذایی را پرورش می‌دهد. در *کشاورزی معیشتی، تولید با هدف بقا صورت می‌گیرد* و بیشتر مربوط به *نیازهای محلی* یا دادوستد ناچیز مازاد است. مزرعه معیشتی معمولی می‌تواند طیف گسترده‌ای از محصولات کشاورزی و حیوانی موردنیاز خانواده برای تغذیه و پوشاک در طول سال را شامل می‌شود. استاد دانشگاه تهران در تعریف موضوع امنیت غذایی به تعاریف متعددی که سازمان‌های بین‌المللی برای تعریف آن آورده‌اند، اشاره کرد و گفت: کامل‌ترین تعریف امنیت غذایی از طرف سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال ۱۹۸۴ آورده شده است که در آن *امنیت غذایی* به معنی *اطمینان از اینکه همه مردم در همه اوقات به غذاهای اصلی مورد نیاز خود دسترسی فیزیکی و اقتصادی داشته باشند* تعریف شده است. توحیدی در تعریف امنیت آب گفت: *امنیت آب* یعنی اطمینان از *وجود آبی باکیفیت و کمیت مناسب جهت سلامت، معیشت و تولید* . زیرا جهانِ دارای امنیت آب باعث کاهش فقر، ارتقای آموزش و بالابردن استانداردهای سطح زندگی می‌شود و در نهایت جهان دارای امنیت آب جهانی است که در آن کیفیت زندگی برای همه اقشار مردم بهبود می‌یابد. وی ادامه داد: *کمبود منابع آب شیرین* یکی از بزرگ‌ترین مسائلی است که جهانِ درحال‌توسعه به‌صورت روزافزون با آن مواجه است؛ زیرا که رشد جمعیت، توسعه صنعتی و پیدایش وسیع فناوری‌های نوین جهان را تغییر می‌دهد و افزایش تقاضای آب برای مصارف شهری، کشاورزی و صنعتی رقابت بر سر تخصیص منابع محدود آب را بین مناطق مختلف و بین انواع مصرف‌کنندگان تشدید می‌کند، در مقابل تقاضا برای انرژی نیز در سرتاسر منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا رشد چشمگیری دارد و *تقاضا برای انرژی* نه‌تنها با *افزایش جمعیت* بلکه متأثر از *صنایع متقاضی انرژی* و *سبک زندگی‌ها* دستخوش تغییر است، بخش اعظمی از تولید غذای مردم دنیا به تولید محصولات کشاورزی وابسته بوده و *کشاورزی* مهم‌ترین *مصرف‌کننده آب و انرژی* است که به طور مجازی عرضه‌کننده آب و انرژی نیز محسوب می‌شود، در نتیجه *باید تعادل و توازنی بین جریان برداشت و بهره‌برداری از منابع تولید و میزان بهره‌وری ایجاد شود* . آرمین توحیدی در توضیح مفهوم *حاکمیت غذایی* خاطرنشان کرد: حاکمیت غذایی مفهومی است که *حق کنترل مکانیزم و سیاست‌های تولید، توزیع و مصرف مواد به خودِ تولیدکننده‌ها و مصرف‌کنندگان تعلق دارد.* به‌عبارت‌دیگر، حاکمیت غذایی حق انسان‌ها را در تولید و مصرف غذای سالم و سازگار بافرهنگ بومی خود با استفاده از روش‌های پایدار به رسمیت می‌شناسد و بر *حق انتخاب غذا* و *سیستم‌های کشاورزی محلی* تأکید می‌کند. در انتهای نشست، سایر کارشناسان و صاحب‌نظران حاضر در نشست به بیان نقطه‌نظرات و سوالات خود پرداختند. شایان‌ذکر است این نشست؛ روز سه‌شنبه ۲۵ مهر ماه سال ۱۴۰۲ به همت *مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری* با همکاری *دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران* ، دبیرخانه دائمی کنفرانس حکمرانی دانش‌مبنا و امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه و بودجه کشور به‌صورت حضوری و مجازی با مشارکت مراکز دانشگاهی، پژوهشی و دستگاه‌های اجرایی و علمی کشور برگزار شد

✅ *سینمای اکولوژی، سینمای پایداری* 🔺اخبار سبز کشاورزی؛ اینک طبیعت‌‌گرایی در نمای بصری، تصویر و تصوری است که از خط ‌‌‌خوردگی‌‌‌های ژورنالیستی فاصله می‌گیرد و تنها روایت‌‌‌های صادق را الگو قرار می‌‌‌دهد و..⬇️ 🔶متن کامل خبر در لینک زیر https://B2n.ir/y67516 🔶نشانی سایت https://akhbarsabzkeshavarzi.ir/

⚡️درباره اولویت های تمدنی ۱۲ گانه 👌 اولویت های تمدنی ۱۲ گانه توسط دوازده نظریه فقهی تشریح می شود. به عنوان مثال: نظریه فقهی مدیریت شهری محله محور؛ متکفل تشریح بحث محله محوری است. مقررات فقهی ساختمان، نحوه ساخت دار واسعه را تئوریزه می کند، نظریه فقهی پیشگیری ساختاری از بیماری به تبیین چگونگی تحقق پیشگیری از بیماری می پردازد. الگوی فقهی روایت میراث فرهنگی، اسلوب روایت گذشته را متذکر می شود و.... 👌اولویت های تمدنی ۱۲ گانه علاوه بر ارائه راه حل فقهی برای دوازده دسته از مشکلات مردم، تفسیری روشن از آرمان بهجت آفرین تمدن اسلامی را ارائه کرده است و در فضای مقایسه با آرمانهای ۱۷ گانه سند ضاله توسعه پایدار ۲۰۳۰ چالش کلی گویی و پرداختن انتزاعی به مسئله تمدن سازی را تا حدود بسیاری مرتفع ساخته است. 👌بسته اولویت های تمدنی ۱۲ گانه، تفصیلی ترین نقشه فقهی برای حل مشکلات کشور در شرایط فعلی محسوب می شود و مطالعه و بررسی آن حدود ۶ ماه فرصت نیاز دارد. بازدید از نمایشگاه تخصصی مرتبط با این بسته فقهی کاربردی در قم، بخشی از فرآیند آشنایی با این نگاه کارشناسی تفصیلی محسوب می شود. حجت‌الاسلام علی کشوری (دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی) - نشست تبیین اولویت‌های تمدنی در جمع برخی از کارشناسان سازمان صدا و سیما - چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۲ - سازمان صدا و سیما - تهران #اولویت_های_تمدنی #کارشناسی_امید_آفرین_الگوی_پیشرفت https://eitaa.com/olgou4

حاجی: ☀️ اشتباه محاسباتی وقتی فرعون دستور داد که #کودکان را بکشند، حضرت به قومش گفت که صبورانه از خدا یاری خواهید. فرعون، ساحران را به جان حضرت موسی(ع) انداخت تا او را در ملا عام بی‌آبرو کنند. اما عاقبت آن شد که در آن میدان تجمع مردم، مارهای ساحران به حرکت اژدهای عصای پیامبر از کار افتادند. فرعونی که تا پیش از آن به همین ساحران می‌گفت انا ربکم الاعلی «من خدایتان هستم» وای بعد از آن حادثه شرایط تغییر کرد و بعد از آن بود ساحران به دین موسی روی آوردند و گفتند که «پادشاه لخت است» و خدا یکی است و او احد واحد است و فرستاده‌اش موسی(ع) است. فرعون جدا از آن‌که آن ساحران را به شهادت رساند به جان قوم بنی‌اسرائیل افتاد و بالاخره یکبار شبانه خود و سپاه مجهزش را به مسیر کوچ آن‌ها رساند و در حالیکه معجزه بازشدن دوازده راه رود نیل را می‌دید خودش و همه سپاهش را به آب زد. فرعون اشتباه محاسباتی کرد. وارد نیل شد و خودش و همه ارتش مسلح مجهزش را به هلاکت رسانید. حالا اسرائیل در حالی کودکان غزه را می‌کشد که معلوم شده است «پادشاه لخت است». نه ارتش و تانک‌های مرکاوایش، نه موساد و جاسوس‌هایش، نه گنبد آهنین و موشک‌هایش و نه دیوار حائلشان هیچ کدام از پس مجاهد فلسطینی بر نیامدند. مجاهدین نشان دادند که «پادشاه لخت است» و دیگر چیزی از #قدرت‌بازدارندگی اسرائیل باقی نمانده است. حالا آن‌ها حرف از ورود به غزه را می‌زنند. کودک می‌کشند و شبانه‌روز مراکز غیرنظامی را زیر آتش می‌گیرند. اشتباه محاسباتی، پشت اشتباه محاسباتی. سید لبنان در اولین روزهای دولت نتانیاهو گفته بود که این دولت فاسدان، دیوانگان و افراطیون است. آن‌ها زودتر از آنچه که فکر می‌کنید با اعمالشان خودشان زمینه فروپاشیشان را فراهم میکنند. غزه رود نیلی است که آن‌ها را خواهد بلعید چه اینکه همه سپاه امریکا و انگلیسی و صه. یو. نیستی با ناوهایشان و تجهیزاتشان بخواهند این کار را بکنند که فرمود قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ. مادر موسی، چو موسی را به نیل در فکند، از گفتهٔ رب جلیل خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه گفت کای فرزند خرد بی‌گناه گر فراموشت کند لطف خدای چون رهی زین کشتی بی ناخدای گر نیارد ایزد پاکت بیاد آب خاکت را دهد ناگه بباد وحی آمد کاین چه فکر باطل است رهرو ما اینک اندر منزل است پردهٔ شک را برانداز از میان تا ببینی سود کردی یا زیان ما گرفتیم آنچه را انداختی دست حق را دیدی و نشناختی در تو، تنها عشق و مهر مادری است شیوهٔ ما، عدل و بنده پروری است نیست بازی کار حق، خود را مباز آنچه بردیم از تو، باز آریم باز سطح آب از گاهوارش خوشتر است دایه‌اش سیلاب و موجش مادر است رودها از خود نه طغیان میکنند آنچه میگوئیم ما، آن میکنند ما، به دریا حکم طوفان میدهیم ما به سیل و موج فرمان میدهیم نسبت نسیان بذات حق مده بار کفر است این، بدوش خود منه به که برگردی، بما بسپاریش کی تو از ما دوست‌تر میداریش نقش هستی، نقشی از ایوان ماست خاک و باد و آب، سرگردان ماست قطره‌ای کز جویباری میرود از پی انجام کاری میرود ما بسی گم گشته، باز آورده‌ایم ما، بسی بی توشه را پرورده‌ایم میهمان ماست، هر کس بینواست آشنا با ماست، چون بی آشناست ما بخوانیم، ار چه ما را رد کنند عیب پوشیها کنیم، ار بد کنند سوزن ما دوخت، هر جا هر چه دوخت زاتش ما سوخت، هر شمعی که سوخت کشتئی زاسیب موجی هولناک رفت وقتی سوی غرقاب هلاک تند بادی، کرد سیرش را تباه روزگار اهل کشتی شد سیاه طاقتی در لنگر و سکان نماند قوتی در دست کشتیبان نماند ناخدایان را کیاست اندکی است ناخدای کشتی امکان یکی است بندها را تار و پود، از هم گسیخت موج، از هر جا که راهی یافت ریخت هر چه بود از مال و مردم، آب برد زان گروه رفته، طفلی ماند خرد طفل مسکین، چون کبوتر پر گرفت بحر را چون دامن مادر گرفت موجش اول، وهله، چون طومار کرد تند باد اندیشهٔ پیکار کرد بحر را گفتم دگر طوفان مکن این بنای شوق را، ویران مکن در میان مستمندان، فرق نیست این غریق خرد، بهر غرق نیست صخره را گفتم، مکن با او ستیز قطره را گفتم، بدان جانب مریز امر دادم باد را، کان شیرخوار گیرد از دریا، گذارد در کنار سنگ را گفتم بزیرش نرم شو برف را گفتم، که آب گرم شو صبح را گفتم، برویش خنده کن نور را گفتم، دلش را زنده کن لاله را گفتم، که نزدیکش بروی ژاله را گفتم، که رخسارش بشوی خار را گفتم، که خلخالش مکن مار را گفتم، که طفلک را مزن رنج را گفتم، که صبرش اندک است اشک را گفتم، مکاهش کودک است گرگ را گفتم، تن خردش مدر دزد را گفتم، گلوبندش مبر بخت را گفتم، جهانداریش ده هوش را گفتم، که هشیاریش ده تیرگیها را نمودم روشنی ترسها را جمله کردم ایمنی ایمنی دیدند و ناایمن شدند دوستی کردم، مرا دشمن شدند کارها کردند، اما پست و زشت

ساختند آئینه‌ها، اما ز خشت تا که خود بشناختند از راه، چاه چاهها کندند مردم را براه روشنیها خواستند، اما ز دود قصرها افراشتند، اما به رود قصه‌ها گفتند بی‌اصل و اساس دزدها بگماشتند از بهر پاس جامها لبریز کردند از فساد رشته‌ها رشتند در دوک عناد درسها خواندند، اما درس عار اسبها راندند، اما بی‌فسار دیوها کردند دربان و وکیل در چه محضر، محضر حی جلیل سجده‌ها کردند بر هر سنگ و خاک در چه معبد، معبد یزدان پاک رهنمون گشتند در تیه ضلال توشه‌ها بردند از وزر و وبال از تنور خودپسندی، شد بلند شعلهٔ کردارهای ناپسند وارهاندیم آن غریق بی‌نوا تا رهید از مرگ، شد صید هوی آخر، آن نور تجلی دود شد آن یتیم بی‌گنه، نمرود شد رزمجوئی کرد با چون من کسی خواست یاری، از عقاب و کرکسی کردمش با مهربانیها بزرگ شد بزرگ و تیره دلتر شد ز گرگ برق عجب، آتش بسی افروخته وز شراری، خانمان‌ها سوخته خواست تا لاف خداوندی زند برج و باروی خدا را بشکند رای بد زد، گشت پست و تیره رای سرکشی کرد و فکندیمش ز پای پشه‌ای را حکم فرمودم که خیز خاکش اندر دیدهٔ خودبین بریز تا نماند باد عجبش در دماغ تیرگی را نام نگذارد چراغ پروین اعتصامی

☁️🌥🌦🌧⛈ ۱۰ دقیقه صدای باران و رعد و برق برای مدیتیشن، پاک‌سازی، تمرکز و آرامش... این مراقبه برای پاک‌سازی بدن انرژیکی، چاکراهای شما طراحی شده امیدوارم از این مراقبه کوتاه لذت ببرید. با موزیک، در وضعیت راحت با پشت صاف و بدون انقباض با چشمانی بسته ترجیحا به حالت لوتوس در غیر این صورت چهار زانو یا روی صندلی بنشینید و همراه با هدفون و پخش موزیک از قدرت تجسم خلاق خود استفاده کنید. تصور كنيد روى تپه‌ای سر سبز زير باران نشسته‌اید و قطره‌های بلورين باران روى پوست شما می‌چکد. قطره‌های باران را روى پوست خود احساس كنيد و ببينيد هر قطره بلورين به درون پوست شما نفوذ می‌کند و پس از سر خوردن،از بدن شما خارج  و به زمين می‌ریز.د قطره‌های بلورين باران به همراه خود تمام رنج‌ها، دردها، احساسات ناخوشايند شما را می‌شوید و آن را به رنگ سياه از بدن شما خارج می‌کند. آنقدر به این تمرین ادامه دهيد تا قطره‌های سياه رنگ، زلال و شفاف شده و درون شما را پاك کرده و با همان خلوصى كه وارد شدند، خارج شوند حالا، شاهد خود بلورين و درخشاننت باش و از شفافيت خودت لذت ببر. ☁️🌥🌦🌧⛈

"گفتمان آشتی با آب، آشتی با زندگی" ✍ دکتر سید احمد خاتون آبادی نقش هستي، نقشي از ايوان ماست خاک و باد و آب، سرگردان ماست قطره اي کز جويباري مي رود از پي انجام کاري مي رود (پروین اعتصامی) ✅ ما چه کنیم که درس صلح  و آشتی برای رفتار با طبیعت در درس هایمان نبود و اکنون به همین خاطر برای طبیعت از دست رفته یا در حال ویرانی (مانند آب) مدارا و تحمل جای خود را به جدال می دهد. ✅ هنوز برای حفاظت از آهوان وحشی و چند یوزپلنگ بر جای مانده، محیط بان در خشونتی شگفت انگیز مورد هجوم قرار میگیرد و یا کشته می شود. ✅ باید از دریچه صلح با طبیعت وارد گفتگو در همه لایه های سنی شویم. و بیاموزیم و بیاموزانیم که طبیعت سرمایه  زندگی مشترک همه انسان ها است. ✅ برای زندگی سرشار و سالم، آشتی با طبیعت حل کننده مشکلات پیچیده تا ساده است. هر کجا نشانی از جدال  هست، باید در جائی به دنبال بی عدالتی و یا عدم‌ توازن گشت و ریشه های آن را شناسائی کرد. تعادل اکولوژیک یا زیست بومی، به حالتی گفته می شود ‌که هر پاره و تکه ای از طبیعت، مورد آسیب و فشار قرار نگیرد و بتواند وظیفه خود را به درستی به انجام برساند. هر گونه دست کاری، در طبیعت، این هماهنگی را بر هم می زند و ستم به طبیعت است. بانو پروین اعتصامی چه نیک  می گوید: نقش هستي، نقشي از ايوان ماست خاک و باد و آب، سرگردان ماست قطره اي کز جويباري ميرود از پي انجام کاري ميرود ✅ رسالت "گفتمان آشتی با آب، آشتی با زندگی" اولویت اصلی توسعه پایدار در کشور ما ایران است. در تحقق این چالش و رسالت پیش رو باید مجدانه و دلیرانه بکوشیم. #احمد_خاتون_آبادی

✅انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی برگزار می کند: 🔹 سلسله نشست های آنلاین تحت عنوان ( تجربه های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان ) به اهتمام  گروه مجازی انجمن در حوزه:         "مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان" 📌چهارمین نشست : با حضور دکتر بهرام طاهری ⏰ زمان: جمعه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۲ ساعت ۲۱ از طریق لینک: https://meet.google.com/tbn-qvqi-vcj نماييد: ❇️ روابط عمومی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی #CASRAA

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی: گزارشی از *بررسی سیاستگذاری مسئولیت اجتماعی شرکت ها* در ایران و جهان به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی معاونت پژوهش های اجتماعی و فرهنگی، دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی گزارشی از بررسی سیاستگذاران مسئولیت اجتماعی شرکت ها در ایران و جهان را منتشر کردد. در این گزارش آمده است: *مسئولیت اجتماعی شرکت ها* CSR در دنیای امروز، نقش مهمی در *توسعه پایدار جوامع* و *جبران آسیب های کارخانجات و شرکت ها به محیط زیست* و *ساختار اجتماعی مناطق محلی* دارد. این حوزه که در دنیای امروز به صورت *ترکیب تقنین* و *فعالیت داوطلبانه* پیش می رود. *در ایران نیز به صورت پراکنده در قوانین مختلف ظهور و بروز داشته است.* گزارش حاضر ضمن بررسی قوانین ایران و جهان در حوزه مسئولیت اجتماعی شرکت ها و بررسی چالش های این حوزه و ارزیابی این قوانین، پیشنهادهای سیاستی مختلفی را برای کارآمدسازی بیشتر این حوزه ارائه کرده است. اولین پیشنهاد، تجمیع قوانین تا حد امکان در یک قانون و ایجاد متولی واحد رسیدگی به آن در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است تا ضمن کارآمدی بیشتر این حوزه، نظارت بر دستگاه های دولتی و شرکت ها تسهیل شود. همچنین خلأهای قانونی مانند شفافیت شرکت ها و الزام ایشان به ارائه گزارش در حوزه مسئولیت اجتماعی شرکت ها، حفظ حریم خصوصی مصرف کنندگان و تقویت تشکل های کارگری باید در قانون جدید گنجانده شود. از دیگر موارد ضروری در حوزه سیاستگذاری مسئولیت اجتماعی شرکت ها، تقویت ضمانت های اجرایی قوانین موجود به ویژه در حوزه محیط زیست، مشوق های مالیاتی هدفمند و تهیه آمایش سرزمین برای فعالیت های مجاز توسعه ای است. در نهایت، باید توجه داشت که شرکت ها پیش از تأسیس با توجه به ایجاد تغییر در مؤلفه های جمعیتی و امکانات محلی باید به فراهم آوردن امکانات لازم نسبت به تغییرات حادث در آن مکان ملزم شوند. *فایل گزارش به پیوست می باشد* https://csrrasaneh.ir/%d9%85%d8%b1%da%a9%d8%b2-%d9%be%da%98%d9%88%d9%87%d8%b4-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%ac%d9%84%d8%b3-%d8%b4%d9%88%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d8%8c%da%af%d8%b2%d8%a7%d8%b1/

پوستر نشست شبکه سازی کسب و کارهای روستایی با محوریت گردشگری که توسط کانون تکرا و سازمان ملی کارآفرینی ایران روز ۱۴ آبان ماه، ساعت ۱۰ صبح در محل اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران برگزار میشود