هنوز یه نیم ساعت از خداحافظی‌ت نگذشته بود، من که داشتم تو اتاقم مطالعه‌مُ میکردم یهویی بدون خبر قبلی سرُ کله‌ات پیدا شد، درو باز کردی و چند قدم امدی جلو . . چه میدونستم تویی خب ! فکر میکردم آبجی کوچیکه‌س باز فضولیش گل کرده امده اتاق من بلکه یچیزی به غارت ببره ! با لحن شاکی گفتم : باز چیه؟! اینبار کدوم وسیله چِشِتُ گرفته ؟! صدایی نشنیدم، برگشتم ببینم چرا . . . تو پشت سرم با یه لبخند ژکوند ایستاده بودی(: قند تو دلم آب شد. ولی چسبید بهم، وسط درس، خسته، فقط یه تویی میتونست خسته‌گیم‌ُ در کنه . . لبخندی زدم، بلند شدم نزدیک امدم و گفتم: _تو اینجا چیکار میکنی ؟! مگه نرفتی ؟ دیگه مثل قبلاً خجالتی نبودی، حرفتُ رک بهم میزدی؛ با خنده گفتی : _ باز دلم برات تنگ شد ! خنده‌ ریزی کردمُ جواب دادم : _ همین الان خداحافظی کردی ک ؟!! _ میدونم، دل دیگه مگه حالیشه ! البته حقم داره قرار یه هفته نبینتت سخته براش(: _ دیوونه‌یاااا دستتُ بالا آوردی، یه جعبه عطر دستت بود . کنجکاو شدمُ پرسیدم : _ این چیه ؟! جواب دادی : _ برا توئه، دستفروشه سر میدون اسرار کرد بگیرمش، وقتی بو کردم دیدم بوی ِ عشق میده این بود که بدو بدو امدم به شما بدمش، این عطر اولین هدیه من توئه هر موقع، دلت برام تنـ... یعنی نبودم، یه اسپری ازش بزن تا بدونی با همه فاصله‌ها من همیشه کنارتم((: از اونهمه زیبایی تو کلامت تا اون عاشقانه نگاهت، هر لحظه لبخندِ روی لبمُ کشیده‌تر میکرد . داشتم فکر میکردم آخه کدوم عطری عطرِ تنت میشه ؟ من با این عطرا گولِ دوریتو نمیخورم، کاش زودی بیای دلم تنگِت میشه که . . با تعجب پرسیدی: فهمیدی چی گفتم ؟ سر تکون دادم برات. گفتی : _ من دیگه برم، دیرم میشه . جعبه‌ عطرُ دستم دادی و رفتی تا به در رسیدی . . . اسمتو کشیده صدا زدم، تو هم جواب دادی : جانم ! دلم میگفت حرفای ِ قلبمو به زبون بیارم بگم هیچ عطری عطرِ تنت نمیشه، بگم چه یه اسپری از اون عطر بزنم چه نزنم بازم جای ِ خالیتُ کنارم پر نمیکنه، بگم کاش زودی برگردی دلم تنگِت میشه، بگم که . . چقدر دوستت دارم ! ولی با یه "مواظب خودت باش" تَهِ‌شو هم آوردم . اما من مطمئنم تُ توی ِ همون "مواظب خودت باش" متوجه همه‌ی حرفای ِ قلبم شدی ؛ ما خیلی خوب همو میفهمیدیم . آره حالا همون عطری که دلخوشیم بود، راهِ نَفَسَمو بسته . . حالا باید چه خاکی به سر بریزم؟ خاطراتی که با شنیدن بوی یه عطر زنده شد پا گذاشتن رو خرخره‌مو نمیذارن نفس بکشم ! تو بگو چه کنم ؟ اگر برای ابد هوای دیدن تو نیفتد از سر من چه کنم ؟! ✍🏻صدای‌سکوت!

همه چیز را میشود حاشا کرد جز عطر آنکه دوستش داری !

هجوم زخم تو را نمیکشد تنِ من برای کشته شدن چه کنم؟!((((((؛

اقرار میکنم غمِ امشب به قَدرِ سالیان جانم فرسود .

-

_ابتَسم وَ لَو القَلب یقطُر دما لبخند بزن ؛ گرچه دلت خون است. . .

علامه مجلسـی فرموده‌اند : شب جمعـه مشغول مطالعه بودم، به این دعا رسیدم « بسم الله الرحمن الرحیم الْحَمْدُ لله مِنْ اَوَّلِ الدُّنْیا اِلی فَنائِها، وَ مِنَ الآخِرَه اِلی بَقائِها ، اَلْحَمْدُاللهِ عَلی کُلِّ نِعْمَه اَسْتَغْفِرُالله مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ اَتُوبُ اِلَیْه، وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمین . بعد یک هفته مجدد خواستم آن‌ را بخوانم که درحالت مکاشفه از ملائکه ندایی شنیدم که : ما هنـوز از نوشتـن ثواب قـرائت قبلی فارغ نشده‌ایم !

این آخرین جمعهِ اولین سالِ قرن هم گذشت و برای تو آدم نشدیم ! کاش حول حالنای ِ امسالِ ما ؛ به سربازی تو ختم شود مهدی جان🥀

درد‌ِ فراق‌ را‌ به‌ کدامین‌ مطب‌ بَرَم ؟! رفع‌ِ غم‌ِ حبیب‌ که‌ کار‌ِ طبیب‌ نیست !

یجوری بغضم ترکید نفهمیدم کی بود گفت سال تحویل صحن انقلابم ! این انصاف آقای امام رضا، انصاف نیست !!

اَتْـمَنّٰاك . . آرزويت ميكنم !

هرکسی در دین خود، گیرد رَهی یا قبله‌ای ما به دینِ عاشقی گیریم رَهِ دلدار را

می‌پرسند : چرا چیزی نمیگویی؟ چرا ساکتی ؟ و من تنها خواهم گفت نمیدانم ! چه بگویم ؟ چه دارم بگویم ؟! در تاریک ترین کنجِ خلوت خود کسی را نیافتم درد ودل کنم، سر روی شانه‌اش بگذارم دلم گرم باشد به بودنش . . نبودند! هیچ کدامشان نبودند در کنارم . . . ؛ حقیقتا دلم می‌خواهد بگویم روزهایی که نیاز داشتم با کسی صحبت کنم، رهایم کردید ، حالا که دیگر از یاد برده‌ام چطور صحبت میکردم و به تنهایی خود عادت کرده ام، سراغ مرا میگیرید ؟!

مرا به مشهد برسانید شما را به خدا به چه زبانی بگویم که مشهد لازمم !

سال جدید همه میخوان برن سفر، اما من . .

این آخر سالی با امید اومدم نشستم اومدم تا بگیری دستم ای خدا . . .

کی بود میگفت ؛ اگه یادت نمیاد اولین زیارتت کِی بوده یعنی امام رضا بزرگت کرده (((: آقای ِامام رضا شما نه فقط مولای ِ ما که بابای ِ مایید . . پدری کردید بزرگی کردید مگه میشه عشقمون رو پابستِ یه زیارت کنیم قربونت برم، شمایی که وقتی خودم پشت خودمو خالی کردم تو بودی محکم ایستادیُ امید شدی تو روزای ِتاریکم . . تصدقت بشم درسته یک ماه نگذشته از دعوتت ولی این فرزندِ ناخلف‌تون هوای ِ خونه پدر زده به کَله‌ش ! پدری کن، اذن دخولی . . شرفِ حضوری . .

[هیچ دردی بدتر از هجران ناهنگام نیست ] .

سجاد افشاریان تو یکی از پادکست‌هاش میگه : ببین چه بی‌رحمانه دوباره شب به صبح میرسد و صبح کسی برای همیشه رفته‌ است . . . دقیقا همین((((:

۷ صبح جلسه دارم ولی این دل بیصحاب نمیذاره چشام بره رو هم، نمیذاره لعنتی از خودم بدم میاد . . از تو بیشتر(؛

کاش با یه "بیخیال" میشد سرُتهشو هم آورد؛ ولی نمیشه، هر چیو یادم بره مگه چشاتو یادم میره ؟! (('؛

این قلب دیگه با تصمیماتم مخالفت نمیکنه؛ رسما داره از پشت خنجر میزنه !

اینکه این موقع 5 نفر دارن اینجارو سین میزنن میتونه امید به زندگیم رو طی امروز افزایش بده .