eitaa logo
سربازان رهبری
95 دنبال‌کننده
14.5هزار عکس
11.1هزار ویدیو
68 فایل
ارتباط بامدیر09352556084 علیرضا حسنی انتقادات و پیشنهادات پذیرفته میشود
مشاهده در ایتا
دانلود
حدیث مفاخره امام علی (ع) و امام حسین (ع) - یک مقدار... امام علی علیه السلام حدیث مفاخره امام علی (ع) و امام حسین (ع) - یک مقدار طولانی اما شگفت انگیزه     حدیث مفاخره امام علی (ع) و امام حسین (ع) حدیثی ناب و زیباست که کمتر به ان پرداخته شده است.اگرچه متن عربی ان در سایتهای شیعی عربی موجود بود اما متن فارسی آن متاسفانه موجود نبود. در اینجا از دوست عزیزی که متن فارسی را از کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت تألیف: آیه الله علامه سید احمد مستنبط اورده اند نهایت تشکر را دارم.ان شا الله با خواندن آن ، امام خود را بهتر بشناسیم. ابتدا متن فارسی و سپس متن عربی ( که بسیار زیباتر از متن فارسی است )تقدیم می شود.ضمنا جملات مجزایی که در ابتدای متن عربی امده توتر حدیث و در اخر هم منابع ان است که  ترجمه  نگردیده اند. التماس دعا    متن فارسی رسول خدا (ص) و امیرالمومنین کنار هم نشسته بودند که حسین بن علی (ع) بر آن دو بزرگوار وارد شدند و امام حسین (ع) در ان زمان شش سال داشتند. رسول خدا که محبت زیادی نسبت به حسین (ع) داشتند، به ابراز محبت خود پرداخته و او را در آغوش گرفته و بوسیدند و بسیار مورد لطف قرار دارند. پس از این بذل محبت، امام حسین (ع) این ابراز محبت پیامبر نسبت به خود را به رخ پدر می کشد. حضرت علی (ع) به فرزندش فرمود: آیا با من مفاخره میکنی؟ عرض کرد: بلی! اگر مایل باشید. امام علی (ع) به او فرمود: ای حسین! من فرمانروای مومنان، زیان راستگویان معاون و مددکار مصطفی خزانه دار علم خداوند و برگزیده او از میان آفریدگان هستم. من پیشنیان را به طرف بهشت رهبری میکنم من پرداخت کننده وام و بدهی رسول الله (ص) هستم. عموی من حمزه سید الشهدا است که بهشت برین جایگاه او است. برادرم  جعفرطیار است که با فرشتگان در بهشت پرواز می کند. من از طرف رسول خدا (ص) منصب قضاوت دارم. من پرچمدار او هستم. من از طرف خدا ماموریت یافتم آیات سوره برائت را برای اهل مکه قرائت کنم. من کسی هستم که خداوند تبارک و تعالی او را از میان آفریدگانش برگزیده است. من ریسمان محکم الهی هستم که خداوند بندگانش را در قرآنش دستور داده به آن چنگ بزنند. من ستاره درخشان خداوندم من کسی هستم که فرشتگان آسمانی اور ا زیارت میکنند. من زبان گویای پروردگارم و حجت او بر بندگانش می باشم. من دست توانای خداوندم. من وجه باری تعالی در آسمانها و جنب آشکار خداوندم. من قاتل پیمان شکنان اهل جمل و ستمگران اهل صفین و خارج شدگان از دین یعنی خوارجم و من کشنده کافرانم من پدر یتیمان و پناه بیوه زنان هستم. من آن کسی هستم که فردای قیامت از ولایتم سئوال می شود و در آیه شریفه (( لتسلن یومئذ عن النعیم )) هر آینه از نعمتهای در آن روز سئوال می شوید. من آن نعمت خداوند تبارک و تعالی هستم که بر بندگانش ارزانی داشته است. من کسی هستم که پروردگار عالم درباره  من و در شأن من فرموده است: (( الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم )) امروز دین شما را کامل کردم  و نعمت را بر شما تمام نمودم و خشنود گشتم که اسلام دین شما باشد. (( فمن احبنی کان مسلما مومنا کامل الدین )) پس کسی که مرا دوست داشته باشد مسلمان واقعی است و مومنی است که دین او کامل است. من کسی هستم که به سبب هدایت شدید و درباره من و دشمن من خداوند تبارک و تعالی فرموده است: (( و قفوهم انهم مسئولون )) ایشان را نگهدارید تا از آنها پرسش شود. یعنی از ولایت من در فردای قیامت از آنها سئوال می کنند. من آن خیر بزرگ هستم. من کسی هستم که خداوند دین خود را به سبب من در غدیر خم و در معرکه خیبر کامل کرد. من کسی هستم که رسول خدا (ص) درباره ام فرمود: (( من کنت مولاه فعلی مولاه )) من روح نماز مومن هستم و مقصود از (حی علی الصلاه) و ( حی علی الفلاح ) و ( حی علی خیر العمل) می باشم. اصحاب و همراهمان من فردای قیامت دوستان من هستند که از دشمنانم دوری کرده و اظهار بیزاری نموده اند. هنگام مرگ آنها در مرتبه شهدا و صدیقین می باشند که در پیشگاه الهی خوشحال و شادمان بسر می برند. من کسی هستم که شیعیان من پیمان بسته اند که با دشمنان خدا و رسول او دوستی نکنند و روابط دوستانه نداشته باشند گرچه پدران آنها و یا فرزندانشان باشند. من کسی هستم که شیعیانم بدون اینکه به حساب آنها رسیدگی شود وارد بهشت می شوند. من کسی هستم که پرونده شیعیانم که نامهای ایشان در آن است نزد من می باشد. من یاور اهل ایمانم و برای آنها نزد پروردگار جهانیان شفاعت می کنم. من با دو شمشیر ضربه و با دو نیزه زخم می زنم. من کافران را در روز بدر و حنین کشتم من شجاعان غرق سلاح و زره را روز احد به هلاکت رساندم. من عمرو بن عبدود را روز احزاب مرحب را در روز خیبر به قتل رساندم. من کسی هستم که جبرئیل امین درباره او ندا داد: (( شمشیری جز ذوالفقار نیست و جوانمردی جز علی نمی باشد)) من در پیروزی و فتح مکه مدال افتخار داشتم من دو بت لات و عز
ی را برزمین کوبیدم و شوکت آنها را شکستم هبل اعلی و مناه ثالثه را من ویران کردم.  من آن کسی هستم که برشانه رسول خدا (ص)  بالا رفتم و بتها را فرو ریختم. من کسی هستم که بت یغوث و یعوق و نسر را شکستم. من کسی هستم که در راه خدا با کافران نبرد کردم. من کسی هستم که انگشتری خود را به فقیری بخشیدم. من کسی هستم که در بستر پیامبر(ص) آرمیدم و خود را به خطر انداختم تا او را از مشرکین حفظ  کنم. من کسی هستم که جنیان از خشم و غضب من هراسناکند. من کسی هستم که خدا به سبب من عبادت می شود. من مترجم وحی الهی و مظهر علم خداوندم. من کشنده جنگجویان جمل و صفین بعد از رسول الله (ص) هستم و من قسمت کننده بهشت و دوزخ می باشم. در این هنگام امام علی (ع) ساکت شد و رسول الله (ص) به امام حسین (ع) فرمود: ای ابوعبدالله! آیا آنچه را پدرت گفت شنیدی؟ آنچه او برشمرد یکدهم از یکدهم از فضائل او بلکه از هزار هزار فضیلتی است که او دارد و بلکه او بالاتر از همه این فضائل است. امام حسین (ع) عرض کرد: سپاس و ستایش مخصوص خداوندی است که ما را بر بیشتر بندگان مومن خود و بر همه جهانیان برتری داد. جد ما را برای نزول قرآن و علوم قران یعنی تفسیر و تاویل آن و راستی و صداقت و محل راز امین وحی اختصاص داد و ما را بهترین برگزیدگانش قرار داد و بر تمامی خلق خود رفعت و برتری بخشید. سپس امام حسین (ع) عرض کرد: اما شما ای امیرمومنان نسبت به آنچه فرمودی راستگو و امین هستی. پیغمبر اکرم (ص) فرمود: اکتون تو ای فرزندم فضائل خود را یاد آوری کن. امام حسین (ع) عرض کرد: ای پدرجان! من حسین فرزند علی بن ابیطالبم. مادرم فاطمه زهرا سرور تمامی زنان عالم و جدم محمد مصطفی آقا و سرور همه فرزندان آدم است. ای علی! پدر من مقامی برتر از پدر شما و مادر من مقامی برتر از مادر شما نزد خدا و همه مردمان دارد. جد من بهتر و والاتر از جد شما نزد خدا و همه مردم است. (من در گهواره بودم که جبرئیل با سخنان خوشایند خود مرا نوازش می داد و اسرافیل به دیدار من می آمد.) ای علی! تو نزد خدا برتر از من و والاتر هستی و من به حسب و نسب و به داشتن پدران و مادران و اجدادی که دارم بر تو افتخار می کنم. و بعد از این گفتگو امام حسین (ع) برخاست و دست به گردن پدرش انداخت و او را بوسید  علی (ع) هم فرزندش  حسین بن علی (ع) را در برگرفت و بوسید و به او فرمود: (خداوند فخر و شرف و دانش و بردباری تو را زیادتر گرداند و آنهایی را که به تو ای ابوعبدالله ستم کنند لعنت کند.) کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت تألیف: آیه الله علامه سید احمد مستنبط
13.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥شوخی های جالب به مناسبت عید الله اکبر توسط استاد خنده حاج آقا قرائتی😊 ‌ ‌ ‌ ‌❣الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❣ ╭━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╮ @maktab_ommeabiha ╰━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╯
شیعه همه جا رهبر و مولایش علی است دنیایش علی بوده و عقبایش علی است
🌷 .: شهید محمود شفیعی :. 🎨منبع: عصر انتظار
003 Shab e Eid.mp3
13.89M
🎉 🎊ویژه 🎤حاج محمود کریمی
هدایت شده از خبرگزاری فارس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 ها علیٌّ بَشَرٌ کَیْفَ بَشَر 🌺 فرارسیدن عید سعید غدیرخم مبارک @Farsna