محبوبِ من !
شما میگویید : هل من ناصِر ینصُرنی ؟ و عالمی لبیک میگوید ... مادرم هم . سید محل اما آن شب که پشت نعلین زردش را خوابانده بود و لِک لِک میرفت لب حوض مسجد تا وضو بگیرد و بشود نور علی نور ، گفت : از میان هزارن رُقعه تنها یکی حر شد! به گفتن نیست ...
و من فکر میکنم که باید بیایم شما را پیدا کنم . به راستی شما کجائید ؟! مادرم همه چیز را میداند ، همه دعاها را از بر است ، جواب همه سوالها را لای چادر گل دارش دارد ، هر وقت که مینشیند پای سجاده ، خدا چه و چطورش را در گوشی به او میگوید . اما حتی او هم ، دعای عهدش را که میخواند ، مستاصل به آسمان رو میزند : این صاحبنا !؟
در کدام دشت ، پشت کدام کوه ، در امتداد کدام رود
و در دل کدام کویر و بیابان نشسته اید؟! من چکمه دور گردنم آویخته ام ، پا برهنه ، منزل به منزل ، کوچه به کوچه ، شما را دنبال میکنم ...
نامم حر نیست ، پیشینه ی خوبی هم ندارم ! من فقط شما را سخت دوست دارم ! شبیه به فرزندی که پدرش را ... مگر میشود خطای من از سر بی مهری به پدرم باشد ؟ بگذار از میان هزاران رقعه من آزاده ی شما باشم ! و اما به راستی شما کجایید ؟! راه خیمه ات را نشانم بده ...
#میم_سادات_هاشمی
#حر_بن_ریاحی
صآحِب‌الزمآݩدوستَٺ‌دآرَم🌸👇🏻
|
@sahebzaman_dosetdaram |
