🎥 فرار وزیر سابق اسرائیلی از سوالات مجری الجزیره؛ شما که 50 هزار نفر را کشتید از کجای جهنم هستید؟ 🔶«یوسی بیلین» وزیر سابق دادگستری اسرائیل در گفتگو با الجزیره: حماس دیوانه‌ای وحشی و جهنمی است! 🔷 مجری الجزیره: حماس هزار اشغالگر را کشته و شما آن را جهنمی می‌نامید؟! شما که 50 هزار نفر را کشتید را چه باید نامید از کجای جهنم هستید؟ 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

✅ خبرنگار آمریکایی خطاب به سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده: 📍اسرائیل همچنان اصرار دارد که ایران را هدف حمله قرار دهد و شما هم اصرار دارید بگویید که ایران تروریست است، در همین حال یک نسل کشی در غزه در جریان است که شما همیشه با حضور در اینجا برای توجیه آن تلاش می‌کنید، مردم از یاوه گویی‌های شما به ستوه آمده‌اند، تو چه حقی داری که به کشورهای دیگر درس بدهی؟! 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

🎥 امام جمعه چهاردانگه : 🔺 بلای اقتصاد کشور ما✌️چیز بیشتر نیست: ● جهانی سازی قیمت ها ● دلاری کردن اقتصاد بنزین جایی یک دلار است که حقوق کارگر ۱۵۰۰ دلار است . هزینه دلاری ، در آمد ریالی بهشت سرمایه داری رانت خوار خواهد بود •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

🌓 اعتیاد به رنج!! چند وقت پیش یک سفر کاری داشتم. با قطار به سمت مقصد می‌رفتیم داخل کوپه یه خانم با پسر حدوداً ۹ ساله و یک آقای میانسال هم نشسته بودند. مشغول کتاب خواندن شدم. بعد از گذشت یکی دو ساعت متوجه شدم ، خانمی که پسر بچه همراهش بود داره گریه میکنه. آقای میان سال باهاش صحبت می‌کنه. بی اراده به سخنان این دو نفر گوش کردم. گویا مادر شوهر و خواهر شوهر آن خانم، در کوپه بغلی بودند، و او فرزندش را به کوپه بغل فرستاده بود و به او گفته بود: برو ببین در مورد من چی می‌گن. پسر بچه وقتی برگشته بود، هر چه را که شنیده بود، از سیر تا پیاز برای مادرش تعریف کرده بود... ظاهراً حرف‌های خوشایندی نزده بودند! آقای میان‌سال، که فردی پخته بود، به این مادر گفت: تا زمانی که "اعتیاد به رنج کشیدنت" را ترک نکنی، اوضاع همین است. برایم جالب بود. مگر ما انسان‌ها معتاد به رنج کشیدن هم می‌شويم؟! من آموختن را دوست دارم، به نظرم جامعه، بزرگ‌ترین دانشگاهی است که هر انسانی، بدون پرداخت شهریه، می‌تواند در کلاس‌های آن، شرکت کند و انتخاب کند چه بخواند. اون روز من هم در کوپه، در یک کارگاه عملی شرکت کرده بودم ... مادری «معتاد به رنج» و استادی که آماده بود تا راهنمایی کند. من هم سر تا پا شوقِ آموختن. استاد( آقای میان‌سال) رو به خانم گریان کرد و گفت: از کی معتاد شدی؟! خانم گفت: من أصلاً معتاد نیستم! به خدا من هیچی مصرف نمی کنم. استاد گفت: چرا ! رنج کشیدن عادت روزانه‌ات شده. مگر تو امروز مسافر نیستی؟ خانم گفت: چرا، داریم می‌ریم سفر. استاد گفت: تو امروز به‌خاطر آماده شدن برای سفر، رنج مصرف نکرده بودی. اما تا در کوپه نشستی، فرزندت را فرستادی تا از کوپه کناری، برایت مواد تهیه کند، و او هم سخنان زهرآگین را برایت آورد، و تو هم مصرف کردی، و اکنون هم مشغول رنج کشیدن و گریه کردن هستی! دیدگاه این استاد برایم بسیار جالب بود. 🔸خانم هم که گویی مثل من با دیدگاه جدیدی روبه‌رو شده بود گریه‌اش متوقف شد و گفت: ولی اونا خیلی بد هستن، چرا باید پشت سرم حرف بزنند؟! استاد گفت: شغل مواد فروش، فروش مواده. تو چرا مواد آن‌ها را می‌خری؟ تا زمانی که تو بهایی نپردازی، هیچ‌کس به زور به تو هیچ موادی نمی‌دهد. و ادامه داد: در این دنیا همه فروشنده هستند؛ تو مشخص کن، خریدار چه چیزی هستی: خریدار آرامشی، خریدار شادی، یا خریدار رنج و اندوه! 🔸من هرگز به دنیا این‌گونه نگاه نکرده بودم. برایم زیباترین تعبیری بود که تاکنون شنیده بودم. استاد ادامه داد: اگر در طول روز از خودت بپرسی، که امروز می‌خوام چه چیزی را بخرم، که برای زندگی ام مفید باشد بابت اجناس بنجل، بهایی نمی‌پردازی! 🔸بحث آن‌روز دیدگاه جدیدی را در من به‌وجود آورد. واقعاً امروز شما خریدار چه چیزی هستید: تنبلی و بطالت، رنج و اندوه، یا شادی و آرامش، و رشد و ... !؟ 🔸یادمان باشد، ما انسان‌ها دارای حق انتخاب هستیم، پس در اختیار خودمان است که کدام زمینه یا موضوع را انتخاب کنیم . #سبک_زندگی 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

💢 مقام شفاعت حضرت معصومه سلام‌اللّه‌علیها 🌸 «یا فاطِمَةُ اشفَعِی لِی فِی الجَنَّةِ؛ فَإنَّ لَکِ عِندَ اللَّهِ شأناً مِنَ الشَّأنِ»[1] 💠 ای فاطمه معصومه! برای من در بهشت شفاعت‌کن که تو نزد خدا دارای شأن و منزلت والایی هستی. ✍️ شیخ عباس قمی رحمةالله‌علیه می‌ فرمایند: 🔸 در عالم رؤیا میرزای قمی را دیدم؛ از او پرسیدم آیا اهل قم را حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها شفاعت می‌کند؟ 🔸 میرزای قمی ناراحت شد و فرمود: چه گفتی؟ سؤالم را مجدد تکرار کردم و او پاسخ داد: «شفاعت اهل قم با من است؛ حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، تمام شیعیان جهان را شفاعت خواهد کرد.»[2] 📚 [1]. بحارالانوار، جلد 99، صفحه 267 📚 [2]. مردان علم در میدان عمل، ج 3، ص 36. #حضرت_فاطمه_معصومه_س 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

🌹پول، حقیر تر از اونی هست که هدف زندگی انسان باشه....👌 #جان_آقام❤️ 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

انا لله و انا الیه راجعون سردار سرافراز اسلام ، یحیی سنوار به خیل شهدا پیوست..... https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

✅️ * همه‌ی انسان‌های موفق این ۱۰ خصلت را دارند :* ۱.درگیر آدم های منفی نمیشوند ۲.در مورد دیگران غیبت نمیکنند ۳.وقت شناس هستند ۴.بدون انتظار میبخشند ۵.مثبت می اندیشند ۶.خود بزرگ بینی ندارند ۷.قدردان هستند ۸.مودب هستند ۹.بهانه تراشی نمیکنند ۱۰.بدون برنامه ریزی مهربانند، نه فقط با اشخاصی که برایشان نفع دارند. 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

👊رقص جولان بر سرِ میدان کنند.. #شعر دارد به جواب می رسد این پیکار یاران همه گشتند یکایک سردار آن روز رسد زود که برمی گردد با قافله شهید یحیی سنوار #یحیی_سنوار 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel

🪄عصای یحیی #قسمت۱ دست مجروحش را روی دسته مبل خاکی گذاشته و سرش را جوری زاویه داده که انگار می‌خواهد دوربین روی پهپاد را تحقیر کند. مرد مثل یک رئیس وسط قاب میدان‌ داری می‌کند. مدتی خیره می‌ماند. دوربین هم انگار ترسیده. چند ثانیه بعد، دست سالم مرد بالا می‌رود و چیزی شبیه چوب، عصا یا اسلحه را پرتاب می‌کند سمت سلاح دشمن. به گزارش ایسنا، فرهیختگان نوشت: دوربین از بالا دارد ویرانی‌های شهر را قاب می‌گیرد. صحنه، آخرالزمانی است؛ پر از ساختمان‌های ویران و خالی از انسان. انگار دست شیطان در کار بوده تا این شهر سابقاً آباد به این حال و روز بیفتد. دوربین به سمت چپ خیز برمی‌دارد و از میان آوارها وارد یک واحد مسکونی ویران می‌شود. رؤیاهای خاک گرفته ساکنان این خانه را می‌شود وسط چوب و سنگ و آجرهای آوار شده بر زندگی تماشا کرد. جایی در عمق تصویر اما چیزی پیداست. درست ثانیه‌ای قبل از اینکه چشم بیننده به عمق تصویر برسد، مشتی خاک در فضا پراکنده می‌شود و از پس آن خاک، شمایل یک انسان پیداست. مردی چهره پوشیده که تیر نگاهش، دوربین دشمن را زخم می‌زند. نشسته روی مبلی که انگار از آخرین بقایای زندگی در این گوشه دنیاست. نوع نشستنش شباهتی به آدم‌های محاصره شده ندارد. دست مجروحش را روی دسته مبل خاکی گذاشته و سرش را جوری زاویه داده که انگار می‌خواهد دوربین روی پهپاد را تحقیر کند. مرد مثل یک رئیس وسط قاب میدان‌ داری می‌کند. مدتی خیره می‌ماند. دوربین هم انگار ترسیده. چند ثانیه بعد، دست سالم مرد بالا می‌رود و چیزی شبیه چوب، عصا یا اسلحه را پرتاب می‌کند سمت سلاح دشمن. مرد جان ندارد. ضربه‌اش کاری نیست بر پهپاد، اما تاریخ را می‌شکافد. معنا می‌سازد. جاودانه می‌شود. مرد در آن لحظات آخر به چه فکر می‌کرده است؟ شاید داستان زندگی‌اش. می‌گویند در لحظات احتضار، تمام زندگی آدم می‌آید جلوی چشمش. یحیی هم لابد در آن لحظات داشته این شصت و چند سال را مرور می‌کرده. از ۱۹۶۲. ۱۴ سال پس از روز نکبت و تأسیس رژیم غاصب در ۱۹۴۸ به دنیا آمد. او متولد اردوگاه پناهندگان بود، در میان مردمی متولد شد که دشمن همه‌ چیزشان را اشغال کرده بود، خانه و سرزمین و حتی امیدشان را. کودکی یحیی درست وسط اخبار ناامیدکننده جنگ شش روزه و جنگ «یوم کیپور» گذشت. وسط پیش‌ روی های مداوم رژیم اشغالگر. او اما در میان اردوگاه، به فردایی فکر می‌کرد که طلوع انقلاب اسلامی ایران، نویدش را می‌داد. یحیی هم‌سن‌وسال همان سربازان در گهواره رهبر انقلاب بود؛ همان سربازانی که خمینی در اوج سختی، نوید آمدن‌شان را می‌داد. تازه از مرزهای نوجوانی عبور کرده بود که فهمید برای او و تمام اهالی غزه، راهی جز «مقاومت» وجود ندارد. برای همین پیوست به «حماس» و همراه شد با شیخ احمد یاسین. زندگی برای ساکنان آن باریکه چیزی جز دویدن و رفتن پیوسته بود. دویدن به سمت زندگی و رفتن به‌سوی شهادت تا جایی که پیروزی رخ نشان دهد. جوانی یحیی در حبس گذشت. از ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۱ تمام آنچه در چشمان او قاب گرفته شد، دیوار بود و زندان. آن سال‌ها را چگونه تاب آورد؟ نمی‌دانیم؛ اما از آن روزهای یحیی یک کتاب در اختیار ماست؛ یک رمان. او «خار و میخک» را در دوره زندان نوشت. رمانی دوجلدی که احوالات مردم غزه را به زبان داستان روایت می‌کند. یحیی اندیشه‌هایش را کلمه کرد، کلمه‌هایش را سلاح و از ۲۰۱۱ که در جریان تبادل اسرا از زندان آزاد شد، روز و شبش را گذاشت برای مبارزه. هیچ‌وقت از غزه بیرون نیامد. زندگی‌اش را وقف مظلوم‌ترین جغرافیای جهان کرد. رفت و آمد و ساخت و شناخت و رسید به آن روز که نامش را سنجاق کرد به تاریخ. دوباره امید مردم فلسطین را نشانه رفته بودند. اسمش «توافق ابراهیم» بود؛ اما رسمش عهد ابلیس. افتاده بودند به «عادی‌سازی» تا جهان اسلام به شرّ مطلق اسرائیل عادت کند. این پروژه اگر به ثمر می‌رسید، چیزی از رؤیای فلسطین باقی نمی‌ماند. فلسطینی‌ها دست بالا می‌شدند اقلیّتی بی‌اراده در دل سرزمین صهیونیسم. یحیی و دوستانش که روزهای تلخ بدون مقاومت را دیده بودند، نمی‌خواستند جهان به شرّ عادت کند و غزه در محاصره اشرار باقی بماند. طرحشان طوفان شد در تاریخ. ۷ اکتبر را جاودانه کردند در تقویم‌های جهان. زدند به خط و حیثیت اسرائیل را کشتند. از همان روزهای اول، یک نام در تمام اخبار مربوط به «طوفان‌الاقصی» پرطنین بود: یحیی سنوار. تمام زندگی‌اش دراماتیک بود. از تولد در اردوگاه پناهندگان تا زندان ۲۳ساله و نوشتن رمان. اما این سال آخر را خدا جور ویژه‌ای برایش تقدیر کرده بود. فکرش را بکن؛ یک‌سال تمام در یک باریکه تحت محاصره باشی و دشمن تمام همتش را بگذارد برای زدنت و نتواند. داستان یحیی این‌طور بود. اول گفتند زیر زمین است. #یحیی_سنوار 🥷 #ابوهدیه_زهرا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/SamanMuslimbinAqeel