#رمان_قبله_من #قسمت_70 ❀✿ فقط....دردهایم را خوب میشنود و دلدارے ام میدهد. گاهے رویم حساس میشود...من تعریفش میڪنم دوست اجتماعی! خیلے ها دارند...نیمے از دانشگاه را ڪہ همین ارتباطات اجتماعے تشڪیل داده. گاها با او بہ خرید و سینماهم مے روم. اگر ازمن بپرسند دوستش دارے ...جوابے پیدا نمیڪنم!...مگر میشود یڪ دوست را دوست نداشت؟!...تلفنم را دردستم میفشارم و بہ پشت سر نگاه میڪنم.یحیے روے تختہ سنگ بزرگے نشستہ و بہ اسمان نگاه میڪند.سرم را بالا میگیرم... : ڪاش مے فهمیدم چہ درسردارد! ❀✿ قاشقم را پراز سوپ میڪنم و دوباره درڪاسہ برمیگردانم.زیرچشمے یحیے را دید میزنم. آرامشش ڪفرم را در مے آورد یڪ تڪہ نان دردهانم میگذارم و باحرص مے جوم. ڪارهایش بہ تمام نقشه هایم گند زده. یلدا زیرگوش سهیل چیزے میگوید و هردو آرام میخندند. سینا بہ رفتار سهیل پوزخند مے زند.سارااما هرزگاهے نگاهے بہ یحیے میندازد و لبش را گاز میگیرد.الحمداللہ همہ یڪ جور درگیرند! نامزدے هم چیز مزخرفے است ها!.. باید خالہ بازے راه بیندازے و هروعده غذایت را درخانہ ے یڪے صرف ڪنے! یڪ قاشق ازسوپ را دردهانم میگذارم و طعم ملسش را مزه میڪنم.اذر دودستش را روے میز میگذارد و گلویش راصاف میڪند. نگاه ها بہ سمتش سرمیخورند.لبخند بزرگے لبان نازڪ و گلبهے اش را زیبامیڪند. _ خب.... یہ موضوعے هست ڪہ فڪر ڪنم این فضا میطلبہ ڪہ گفتہ شہ!...منوجوادجان راجبش صحبت ڪردیم و... امیدوارم این تصمیم رو بہ فال نیڪ بگیریم....دراصل این مهمونے هم بخاطر یلدا م سهیل جان بوده و هم... مڪث میڪند.قاشقم را درظرفم میگذارم و چشمانم را تنگ میڪنم. وهم بخاطر یحیـے تنها پسرم... یحیـے یڪ تااز ابروهایش را بالا میدهد و باتعجب به اذر خیره میشود. _ ما چیزی جز خوبے از خانواده تون ندیدیم ..... و خیلے خوشحالیم ڪھ سهیل عضوی از ماشده...حالا...اگر اجازه بدید...دوست دارم سارا هم دخترمابشھ.. گیج بھ یحیے نگاه میڪنم. بھ پشتے صندلے اش تکیھ میزند و دست بھ سینھ بھ سقف نگاه میڪند.خودش خبرداشت؟!.. سهیلا چشمان سرمه ڪشیده اش برق میزند و جواب میدهد: خیلے غیرمنتظره بود. ارایش نسبے اش را تنها من میبینم.رویش را ڪیپ گرفتھ تااز دید یحیے و عمو دور باشد. عمو با لبخند میپراند: بلھ بابت این موضوع هم عذرمیخوایم... اما...فڪر ڪنم حرف خانوم واضح بود...اجازه هست دختر گلتون رو از شما خواستگاری ڪنیم؟! یحیے ازجا بلند میشود و ببخشید میگوید.لبخند آذر وامیرود و میپرسد: عزیزم ڪجا میری؟! _ ممنون بابت غذا....سیرشدم! سرش را پایین میندازد و بھ اتاقش میرود....عمو میخندد: خجالتیھ دیگھ . حاج حمید هم میگوید: حیاس عزیزمن. حیا داره پسرمون! ڪاملا مشخص است ڪھ ڪیفش ڪوڪ شده!.. ازدخترمن هم برای یحیے خواستگاری میشد، پرواز میڪردم!...سهیلا باڪمے من و من میگوید: ...باوجود یڪدفعھ ای بودن مطلب.راستش ماهم بدمون نمیاد یحیے...متوجهید ڪھ!؟ اذر_ بلھ بلھ.... سهیلا_ خب فڪر ڪنم سارا هم باید حداقل یھ نظر ڪوتاه بده! لبهایم را باحرص روی هم فشار میدهم و بھ لبخند ڪزایـے سارا زل میزنم سرش راپایین میندازد و میگوید: خب....راستش... چے بگم؟! عمو_ هیچے نگو دخترم!...سڪوت علامت رضاست! ❀✿ همان شب درخانھ یحیـے با موضوع خواستگاری مخالفت ڪرد و بحث بینشان بالاگرفت. نمیدانم چرا دل من هم خنڪ شد..تصور حضور سارا ڪناریحیـے ازارم میداد.. ❀✿ 💟 نویسنــــــده: #میم_سادات_هاشمی 🌸🍃|@Sarall 👈 ڪپے تنها با ذڪر #نام_نویسنده مورد رضایت است👉 ❀✿