دل من تنگ علی ... تنگ اذان نجف است ...

خوبه ها ... تا شب جمعه میشه امام حسین صدامون میزنه میگه بیا تا خودم به دادت برسم ...

دیدی تو این دنیا کسی حواسش بهت نبود ؟

بیا دمِ در خونه خودم... من حواسم هست بهت ...

کاش می شد صدای امام رو شنید ...

ما که تنها دلخوشیمون اینه که چون بچه های شماییم و امام علی بابامون و حضرت زهرا مادرمونن ، شما ما رو مثل بقیه رها نمی کنین (:💔

یه نفر اون وسطا چه دادی میزنه ... کاش من جاش بودم ...

یه مناجات دیگه گوش بدیم ؟!

دلامون تو روزمرگیا چه قدر صفت و سخت شده ...

شاید چون با دوری عادت کردیم برامون عادی شده ...

نمی دونم ...

فقط ... خدایا ... نذار عادت بشه این دوری ... من هر بار کم اوردم خودت این دوری رو کم کردی و من دلم دوباره زنده شد ... ولی دوباره تا برگشتم و دوری دوباره اومد ورِ دلم شدم همون ادم قبلی ...