حتی گاهی با بعضی از رفقا که میخواستن برن تبلیغ و با یه شور و هیجان خاصی از تبلیغ میگفتن صحبت میکردم و بهشون میگفتم:
واقعا چیزی از این تبلیغای شما درمیاد؟!
یکیشون به شوخی گفت واسه اونا اگه فایده نداشته باشه واسه ما که امتیاز مرکز خدمات داره!
دیدم حرف جالبی میزنه😄
برخی واقعا واسه امتیاز میرن.
بعضیا واسه یادگیری مهارت و تمرین میرن.
یه عده دیگه هم صرفا واسه آروم کردن وجدانشون میرن؛ که حالا چندساله داریم نون امام زمانو میخوریم، و طلبه که بدون تبلیغ نمیشه، پس باید بریم تبلیغ!
خلاصه من به شخصه دوست ندارم که باری به هر جهت برم تبلیغ، یعنی برم که صرفا عذاب وجدان نداشته باشم یا بدتر از اون به خاطر مهارت و امتیاز و اینا بخوام برم!
به هرحال این دوساله دائم با خودم کلنجار میرفتم که چرا وضعیت اینه؟!🤔🤔
تو این اعتکاف با مسئول تبلیغ مجموعمون که مجموعه بزرگ و قابل توجهی هم هست، مفصل درباره تبلیغ صحبت کردم.
یه مقدار فضا واسم روشن شد که چرا وضعیت اینه!
حقیقتش صبح ساعت ۶ باید پاشم برم کلاس.
از طرفی هم یه نیم ساعت الان کار دارم.
این صحبت ها و مشروح خبرهای ماهم مفصل بود، اگه بخوام کاملشو بگم باید تا صبح بیدار باشم و تایپ کنم.
ایشالله یه شب دیگه فرصت شد در موردش مینویسم.
ولی شما هم روش فکر کنید که چرا این هزینه با نتیجه تناسبی نداره و وضع کار فرهنگی در کشور اینه که میبینیم؟!!
فکر کردید، اینجا بنویسید و بهم بگید:
http://payamenashenas.ir/sheikh_ali_110
هرجا رو آدم نگاه میکنه میبینه بلبشویه عجیبیه!
از فضاهای فرهنگی کشور
تا جناح های سیاسی
از یک طرف وضع اقتصادی
از طرف دیگر وضع فرهنگی جامعه
آفت سازمان ها و مجموعه های رسمی فرهنگی کشور، شده کارمندی و روزمرگی!
طرف رو استخدام میکنن که به قول خودشون امنیت شغلی داشته باشه، ولی از طرف دیگر اونو مبتلا به روزمرگی میکنن، ایده و جهادی کار کردن رو ازش میگیرن!
حس میکنم حکایت اوضاع فرهنگی کشور و این سازمان های بیفایده این آیه شریفس:
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا