بهترین تفکری که دوست دارم اون تفکریه که هروقت میخوان چیزیو شروع کنن، فکر میکنن دیگه دیره. فکر میکنن که چیزی جز بن بست سر راهشون نیست و دیگه برای برگشت دیره. درحالی که نمیدونن هیچ کس جز خدا منتظرشون نبوده و نیست. اما به دلیل رسیدن به این تفکر، این چیزا رو نمیبینن. جالبه بدونید که به خاطر همین تفکرِ خوب و دوست داشتنی☺️، هممممه ی فرصت هایی که برای خوب بودن میتونن داشته باشن رو از دست میدن و میگن که دیگه لایق بخشش نیستیم و خدا هم دیگه قرار نیست ببخشه. و اینطور میشه که در افسوس و حسرت و ناامیدی، نظاره گر از دست رفتن عمرشون هستن و دیگه تلاشی برای تغییر نمیکنن. اونایی که این فرصت های الهی رو برای تغییر نمیبینن تا خستگیشون چیزی نمونده :) دوست دارم روزی برسه که دیگه از توبه کردن و تلاش برای تغییر خسته بشی :) حتی همین الانشم بعداز خوندن این متن افسوس میخوری که کاش شروع کرده بودی، اما یه صدایی بهت میگه دیگه دیره. اون صدا و خالق همه اون القاهای منفی ای که بهت میشه که تورو برای همیشه متوقف کنم منم :) @sheitan_graphy

اگه چون طولانی بود به این متن توجهی نکردی، کار خوبی کردی:) @Sheitan_graphy