#صدای_صلوات برگنبد افلاک اذان می پیچد گلبانگ نماز عرشیان می پیچد برکل سماوات صدای صلوات درمقدم صاحب الزمان می پیچد ✍#سید_هاشم_وفایی #صلوات 👉 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

⚘﷽⚘ ⚘الســـــــــــــلام علیکــــــــ یامـولانا یا صـاحب الزمـان (عج)⚘ امروز دلم را از هر عشقےخالےمیکنم و سندِ دلم را به نامِ تو مےزنم. امروز روزِ توستــ روزِ تو ، ڪہ پیرترین جوانِ تاریخے ... امروز و هر روز روزِ توستــ؛ هر روز که به یادت باشیم بهار و هر لحظه که برایمان دعا کنےعید است. امروز و هر روز روزِ توست و ما منتظرِ آمدنت میمانیم تا دیگر هیچ غروبے بدونِ تــو سخت و تلخ و دلگیر نباشد. در افق آرزوهایم تنها «أللَّھُمَ ؏َـجِّلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج» را میبینم... #سلام‌صبحت‌بخیرآقاےمن‌آقاےدلتنگے✋ 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

حال دنیا خوب نیست! گرفتاری و غم، ترس و اضطراب، ظلم و فساد... گلوی دنیا را می‌فشارد!! و در این میان همه‌‌ی دل‌ها و فکرها، در جستجوی منجی بشریت و موعود همه ادیان‌اند!!! باید همه #باهم برای آمدنش دعا کنیم... ▪️مرا بدون تو حالی برای شادی نیست ▫️اللهم عجل لولیک الفرج هیئت شهدای گمنام نوش آباد🌹🌹🌹🌹🌹 @shohada_gomnam_noushabad

📝 بیائیم به عنوان یک #منتظر، در این روزهای نفس‌گیری که وحشت و اضطراب غیرعادی در دل و جان مردم جهان افتاده است، با زبان، پیام، قلم و رفتارمان، همگان را متوجّه #ظهور یگانه منجی الهی عالم بشریّت سازیم و تنها راه‌حل قطعی برای رفع همه‌ی مشکلات، بیماری‌ها و نابسامانی‌ها، را خلاصه در وجود مقدّس مولایمان #امام_زمان عجّل‌الله‌ فرجه‌ الشریف و ظهور آن بزرگوار بدانیم و از خدا ظهورش را تمنا کنیم. هیئت شهدای گمنام نوش آباد🌹🌹🌹🌹🌹 @shohada_gomnam_noushabad

🔸 رهبر معظم انقلاب در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت نیمه شعبان : 🔹شاید در تاریخ بشر کمتر دوره‌ای اتفاق افتاده باشد که آحاد بشری و جامعه بشری به قدر امروز احساس نیاز به منجی داشته باشد. 🔹احساس نیاز به یک منجی، به یک مهدی، احساس نیاز به یک دست قدرت الهی، امامت مظلوم، عصمت و هدایت الهی. 🔹بشر با این همه پیشرفت‌های علمی حیرت آور، احساس خوشبختی نمیکند، بشریت دچار فقر، بیماری، فحشا و گناه است، دچار بی عدالتی، نابرابری و شکاف طبقاتی بسیار وسیع است. 🔹بشر دچار سوء استفاده از علم است و دولت‌ها از علم سوء استفاده می‌کنند، این‌ها موجب شده انسان‌ها در همه جای دنیا احساس خستگی و دست نیاز به یک نجات بخش کنند. 🔹البته خرد انسانی نعمت بزرگی است و می‌تواند بسیاری از مشکلات حیات را حل کند، عدالت به وسیله علم امروز فابل حل شدن نیست، گره آن قابل حل شدن نیست، امروز بی عدالتی در دنیا از علم تغذیه می‌کند. 🔹ماموریت بزرگ حضرت بقیه الله (عج)، عبارت از قسط و عدل است، در بسیاری از روایات و زیارت‌ها به این موضوع اشاره شده است، عدلی هم که انتظار است که حضرت به وجود بیاورند، در بخش خاصی نیست و در همه وجوه است. 🔹آحاد بشر چه آن‌هایی که نخبه هستند و می‌توانند حوادث را تشخیص دهند و چه مردم که گرفتار زندگی هستند، همه این احساس نیاز را دارند، منتهی برخی آگاهانه و برخی غیرآگاهانه. 🔹برای اینکه این نیاز جهت پیدا کند و مفید فایده باشد، در اسلام خواسته شده از ما که انتظار داشته باشیم، انتظار فراتر از نیازمندی است،انتظار یعنی امید به اینکه آینده قطعی وجود دارد. هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

🔸 رهبر معظم انقلاب در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت نیمه شعبان 2 🔹انتظار فرج داشته باشید، انتظار فرج امید است. 🔹انتظار فرج، خود یک نوع فرج است، انسان را از حالت درماندگی نجات می‌دهد. 🔹انتظار به معنی نشستن و چشم به در دوختن نیست، انتظار به معنای آماده شدن و اقدام کردن است، به معنای این است که انسان احساس کند که عاقبتی وجود دارد. 🔹باید تلاش کنیم در راه ایجاد جامعه مهدوی، هم خودسازی کنیم و هم به قدر توانمان دگرسازی کنیم، و بتوانیم محیط پیرامونی خود را به حد توان به جامعه مهدوی نزدیک کنیم. 🔹جامعه مهدوی؛ جامعه، قسط، عدالت و برادری است. 🔹آرامش روانی ناشی از انتظار فرج را میشود به وسیله دعا و مناجات با پروردگار افزایش داد. 🔹راز و نیاز با ائمه که نزدیک‌ترین آحاد عالم وجود به پروردگار هستند، به انسان آرامش و امکان و اطمینان می‌دهد. 🔹دیشب قطعا میلیون‌ها نفر دست به دعا شده و همین موضوع برکات زیادی خواهد داشت، دیشب میلیون‌ها نفر موفق شدند با خدا حرف بزنند که این برکاتش را در جامعه نشان خواهد داد. 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

بیست و یکم فروردین ماه سالگرد شهادت شهید رضا شمس آبادی نوش آبادی 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

⭕️ امروز سالگرد شهادت شهید سپهبد علی صیاد شیرازی بود یکی از سه سپهبد شهید ایران 🔻شاید جالب باشد بدانید ایران تاکنون ۳شهید سپهبد داشته که هر سه نیز ترور شده‌اند جالب تر اینکه هر سه شهید به فاصله ۲۰سال از یکدیگر به شهادت رسیدند در این میان سپهبد شهید قرنی و سپهبد شهید صیاد شیرازی ارتشی بودند و سپهبد شهید سلیمانی نیز سپاهی بود 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

📷 پامنبری های جلسه دیشب #حاج_محمود_کریمی در شب نیمه شعبان __ 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

👇👇👇 ادامه ی رمان دمشق شهر عشق قسمت سوم و چهارم 👇👇👇

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_سوم 💠 دلم می‌لرزید و نباید اجازه می‌دادم این لرزش را حس کند که با نگاهم در چشمانش فرو رفتم و محکم حرف زدم :«برا من فرقی نداره! بلاخره یه جایی باید ریشه این #دیکتاتوری خشک بشه، اگه تو فکر می‌کنی از #سوریه میشه شروع کرد، من آماده‌ام!» برای چند لحظه نگاهم کرد و مطمئن نبود مرد این میدان باشم که با لحنی مبهم زیر پایم را کشید :«حاضری قید درس و دانشگاه رو بزنی و همین فردا بریم؟» شاید هم می‌خواست تحریکم کند و سرِ من سودایی‌تر از او بود که به مبل تکیه زدم، دستانم را دور بازوانم قفل کردم و به جای جواب، دستور دادم :«بلیط بگیر!» 💠 از اقتدار صدایم دست و پایش را گم کرد، مقابل پایم زانو زد و نمی‌دانست چه آشوبی در دلم برپا شده که مثل پسربچه‌ها ذوق کرد :«نازنین! همه آرزوم این بود که تو این #مبارزه تو هم کنارم باشی!» سقوط #بشّار_اسد به اندازه هم‌نشینی با سعد برایم مهم نبود و نمی‌خواستم بفهمد بیشتر به بهای عشقش تن به این همراهی داده‌ام که همان اندک #عدالت‌خواهی‌ام را عَلم کردم :«اگه قراره این خیزش آخر به ایران برسه، حاضرم تا تهِ دنیا باهات بیام!» و باورم نمی‌شد فاصله این ادعا با پروازمان از #تهران فقط چند روز باشد که ششم فروردین در فرودگاه #اردن بودیم. 💠 از فرودگاه اردن تا مرز #سوریه کمتر از صد کیلومتر راه بود و یک ساعت بعد به مرز سوریه رسیدیم. سعد گفته بود اهل استان #درعا است و خیال می‌کردم به‌هوای دیدار خانواده این مسیر را برای ورود به سوریه انتخاب کرده و نمی‌دانستم با سرعت به سمت میدان #جنگ پیش می‌رویم که ورودی شهر درعا با تجمع مردم روبرو شدیم. من هنوز گیج این سفر ناگهانی و هجوم جمعیت بودم و سعد دقیقاً می‌دانست کجا آمده که با آرامش به موج مردم نگاه می‌کرد و می‌دیدم از #آشوب شهر لذت می‌برد. 💠 در انتهای کوچه‌ای خاکی و خلوت مقابل خانه‌ای رسیدیدم و خیال کردم به خانه پدرش آمده‌ایم که از ماشین پیاده شدیم، کرایه را حساب کرد و با خونسردی توضیح داد :«امروز رو اینجا می‌مونیم تا ببینم چی میشه!» در و دیوار سیمانی این خانه قدیمی در شلوغی شهری که انگار زیر و رو شده بود، دلم را می‌لرزاند و می‌خواستم همچنان محکم باشم که آهسته پرسیدم :«خب چرا نمیریم خونه خودتون؟» 💠 بی‌توجه به حرفم در زد و من نمی‌خواستم وارد این خانه شوم که دستش را کشیدم و #اعتراض کردم :«اینجا کجاس منو اوردی؟» به سرعت سرش را به سمتم چرخاند، با نگاه سنگینش به صورتم سیلی زد تا ساکت شوم و من نمی‌توانستم اینهمه خودسری‌اش را تحمل کنم که از کوره در رفتم :«اگه نمی‌خوای بری خونه بابات، برو یه هتل بگیر! من اینجا نمیام!» نمی‌خواست دستش را به رویم بلند کند که با کوبیدن چمدان روی زمین، خشمش را خالی کرد و فریاد کشید :«تو نمی‌فهمی کجا اومدی؟ هر روز تو این شهر دارن یه جا رو آتیش می‌زنن و آدم می‌کُشن! کدوم هتل بریم که خیالم راحت باشه تو صدمه نمی‌بینی؟» 💠 بین اینهمه پرخاشگری، جمله آخر بوی #محبت می‌داد که رام احساسش ساکت شدم و فهمیده بود در این شهر غریبی می‌کنم که با هر دو دستش شانه‌هایم را گرفت و به نرمی نجوا کرد :«نازنین! بذار کاری که صلاح می‌دونم انجام بدم! من دوستت دارم، نمی‌خوام صدمه ببینی!» و هنوز #عاشقانه‌اش به آخر نرسیده، در خانه باز شد. مردی جوان با صورتی آفتاب سوخته و پیراهنی بلند که بلندیِ بیش از حد قدش را بی‌قواره‌تر می‌کرد. شال و پیراهنی #عربی پوشیده بودم تا در چشم مردم منطقه طبیعی باشم و باز طوری خیره نگاهم کرد که سعد فهمید و نگاهش را سمت خودش کشید :«با ولید هماهنگ شده!» 💠 پس از یک سال زندگی با سعد، زبان عربی را تقریباً می‌فهمیدم و نمی‌فهمیدم چرا هنوز #محرمش نیستم که باید مقصد سفر و خانه مورد نظر و حتی نام رابط را در گفتگوی او با بقیه بشنوم. سعد دستش را به سمتش دراز کرد و او هنوز حضور این زن غیرسوری آزارش می‌داد که دوباره با خط نگاه تیزش صورتم را هدف گرفت و به عربی پرسید :«#ایرانی هستی؟» 💠 از خشونت خوابیده در صدایش، زبانم بند آمد و سعد با خنده‌ای ظاهرسازی کرد :«من که همه چی رو برا ولید گفتم!» و ایرانی بودن برای این مرد جرم بزرگی بود که دوباره بازخواستم کرد :«حتماً #رافضی هستی، نه؟» و اینبار چکاچک کلماتش مثل تیزی #شمشیر پرده گوشم را پاره کرد و اصلاً نفهمیدم چه می‌گوید که دوباره سعد با همان ظاهر آرام پادرمیانی کرد :«اگه رافضی بود که من عقدش نمی‌کردم!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_چهارم 💠 انگار گناه #ایرانی و رافضی بودن با هیچ آبی از دامنم پاک نمی‌شد که خودش را عقب کشید و خواست در را ببندد که سعد با دستش در را گرفت و گله کرد :«من قبلاً با ولید حرف زدم!» و او با لحنی چندش‌آور پرخاش کرد :«هر وقت این #رافضی رو طلاق دادی، برگرد!» در را طوری به هم کوبید که حس کردم اگر می‌شد سر این ایرانی را با همین ضرب به زمین می‌کوبید. نگاهم به در بسته ماند و در همین اولین قدم، از #مبارزه پشیمان شده بودم که لبم لرزید و اشکم تا روی زمین چکید. 💠 سعد زیر لب به ولید ناسزا می‌گفت و من نمی‌دانستم چرا در ایام #نوروز آواره اینجا شده‌ایم که سرم را بالا گرفتم و با گریه اعتراض کردم :«این ولید کیه که تو به امیدش اومدی اینجا؟ چرا منو نمی‌بری خونه خودتون؟ این چرا از من بدش اومد؟» صورت سفید سعد در آفتاب بعد از ظهر گل انداخته و بیشتر از عصبانیت سرخ شده بود و انگار او هم مرا مقصر می‌دانست که به‌جای دلداری با صدایی خفه توبیخم کرد :«چون ولید بهش گفته بود زن من ایرانیه، فهمید #شیعه هستی! اینام وهابی هستن و شیعه رو #کافر می‌دونن!» 💠 از روز نخست می‌دانستم سعد #سُنی است، او هم از #تشیّع من باخبر بود و برای هیچکدام این تفاوت مطرح نبود که اصلاً پابند #مذهب‌مان نبودیم و تنها برای آزادی و انسانیت مبارزه می‌کردیم. حالا باور نمی‌کردم وقتی برای آزادی #سوریه به این کشور آمده‌ام به جرم مذهبی که خودم هم قبولش ندارم، تحریم شوم که حیرت‌زده پرسیدم :«تو چرا با همچین آدم‌های احمقی کار می‌کنی؟» و جواب سوالم در آستینش بود که با پوزخندی سادگی‌ام را به تمسخر گرفت :«ما با اینا همکاری نمی‌کنیم! ما فقط از این احمق‌ها استفاده می‌کنیم!» 💠 همهمه جمعیت از خیابان اصلی به گوشم می‌رسید و همین هیاهو شاهد ادعای سعد بود که باز #مستانه خندید و گفت :«همین احمق‌ها چند روز پیش کاخ دادگستری و کلی ماشین دولتی رو آتیش زدن تا استاندار عوض بشه!» سپس به چشمانم دقیق شد و با همان رنگ نیرنگی که در نگاهش پیدا بود، خبر داد :«فقط سه روز بعد استاندار عوض شد! این یعنی ما با همین احمق‌های وحشی می‌تونیم حکومت #بشار_اسد رو به زانو دربیاریم!» 💠 او می‌گفت و من تازه می‌فهمیدم تمام شب‌هایی که خانه نوعروسانه‌ام را با دنیایی از سلیقه برای عید مهیا می‌کردم و او فقط در شبکه‌های #العریبه و #الجزیره می‌چرخید، چه خوابی برای نوروزمان می‌دیده که دیگر این #جنگ بود، نه مبارزه! ترسیده بودم، از نگاه مرد #وهابی که تشنه به خونم بود، از بوی دود، از فریاد اعتراض مردم و شهری که دیگر شبیه جهنم شده بود و مقابل چشمانش به التماس افتادم :«بیا برگردیم سعد! من می‌ترسم!» در گرمای هوا و در برابر اشک مظلومانه‌ام صورتش از عرق پُر شده و نمی‌خواست به رخم بکشد با پای خودم به این معرکه آمدم که با درماندگی نگاهم کرد و شاید اگر آن تماس برقرار نمی‌شد به هوای #عشقش هم که شده برمی‌گشت. از پشت تلفن نسخه جدیدی برایش پیچیدند که چمدان را از روی زمین بلند کرد و دیگر گریه‌هایم فراموشش شد که به سمت خیابان به راه افتاد. 💠 قدم‌هایم را دنبالش می‌کشیدم و هنوز سوالم بی‌پاسخ مانده بود که #معصومانه پرسیدم :«چرا نمیریم خونه خودتون؟» به سمتم چرخید و در شلوغی شهر عربده کشید تا دروغش را بهتر بشنوم :«خونواده من #حلب زندگی می‌کنن! من بهت دروغ گفتم چون باید می‌اومدیم #درعا!» باورم نمی‌شد مردی که #عاشقش بودم فریبم دهد و او نمی‌فهمید چه بلایی سر دلم آورده که برایم خط و نشان کشید :«امشب میریم مسجد #العُمَری می‌مونیم تا صبح!» دیگر در نگاهش ردّی از #محبت نمی‌دیدم که قلبم یخ زد و لحنم هم مثل دلم لرزید :«من می‌خوام برگردم!» 💠 چند قدم بین‌مان فاصله نبود و همین فاصله را به سمتم دوید تا با تمام قدرت به صورتم سیلی بزند که تعادلم به هم خورد، با پهلو به زمین افتادم و ظاهراً سیلی زمین محکم‌تر بود که لبم از تیزی دندانم پاره شد. طعم گرم #خون را در دهانم حس می‌کردم و سردی نگاه سعد سخت‌تر بود که از هر دو چشم پشیمانم اشک فواره زد. صدای #تیراندازی را می‌شنیدم، در خیابان اصلی آتش از ساختمانی شعله می‌کشید و از پشت شیشه گریه می‌دیدم جمعیت به داخل کوچه می‌دوند و مثل کودکی از ترس به زمین چسبیده بودم. 💠 سعد دستم را کشید تا بلندم کند و هنوز از زمین جدا نشده، شانه‌ام آتش گرفت و با صورت به زمین خوردم. حجم خون از بدنم روی زمین می‌رفت و #گلوله طوری شانه‌ام را شکافته بود که از شدت درد ضجه می‌زدم... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

📚 نسخه پی‌دی اف و #رایگان کتاب "انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه" ✍ به قلم علیرضا پناهیان 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

مهدی جان کاش هنگامه‌ی جمع شدنمان امشب بود می آمدید تکیه زنان بر دیوار کعبه به نام ارباب حسین تمامی عالم را خبر می‌ساختید به سعادتی دائمی در کنار عزیزان خدا... ▪️اللّهُمَّ عَجِّل فَرجَ ▫️مُنتَِقمِ الزَّهرٰاء سَلٰامُ اللهِ عَلَیها #شب_بخیرهمه_زندگیم 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

🌺حضرت مهدی(عج): "ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم، که اگر جز این بود گرفتاری ها به شما روی میآورد و دشمنان، شما را ریشه کن میکردند. از خدا بترسید و ما را پشتیبانی کنید." ❤️میلاد پر برکت حضرت مهدی (عج) مبارک❤️ 📚بحار، ج۵۳،ص۱۷۵ 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

⭕️ سربازان گمنام امام زمان (عج) 🔻امروز که گذشت ، روز سربازان گمنام امام زمان(عج) بود. 🔺کسانی که در گمنامی، کارهای بزرگی انجام می دهند و بعضی اوقات به صورت ناجوان مردانه از طرف بعضی ها زخم زبان میخورند و در عرصه ی میدان مبارزه از دشمن تیر. 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

⭕️ماشین بیت‌المال بعضی از قوم و خویش‌هایمان که از شهرستان می‌آمدند، رسیده و نرسیده گله می‌کردند: «آخه این درسته که علی آقا ماشین و راننده داشته باشه، اون وقت ما از ترمینال با تاکسی بیایم؟ ما که تهران رو خوب بلد نیستیم» اما گوشِ پدر به این حرف‌ها بدهکار نبود؛ می‌گفت: «طوری نیست؛ فوقش دلخور می‌شن. اونا که نمی‌خوان جواب بِدن، منم که باید جواب بدم. باید جواب بدم با ماشین بیت‌المال چیکار کردم». ⭕️وقتی طلبه‌های شیراز از آیت‌الله بهاءالدینی درس اخلاق خواستند؛ ایشان فرمودند: بروید از صیاد شیرازی درس زندگی بگیرید. اگر صیاد شیرازی شدید، هم دنیا را دارید و هم آخرت را... 🗓 به مناسبت ۲۱ فروردین، سالروز شهادت #شهید_علی_صیادشیرازی #عند_ربهم_یرزقون 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

آقـای من کاش فریاد "لبیک یا مهدی" منتظرانت زودتر به ندای "أنا المهدی" تو رنگ زیبای ادرکنی بگیرد ... که آخر به سر آید تنهایی منتظر و منتظران ... ▪️اللهم عجل لوليک الفرج ▫️بحق سيدتنا الزينب علیها السلام 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

🔴خبرنگار بهش می گه ، چطوری اخوی؟ دیشب عملیات چطور بود؟جواب میده خیلی خوب بود فقط دستم از مچ قطع شد ولی با اون یکی دستم جنگیدم🌹 🌷شما رفتید و شرمندگی از شما برای ما ماند😔 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

سخن میگویم: از چند متر پارچهٔ مشکی🍃 ازعشــ😍ـقی که میان تارو‌پودش درتکاپوست💞 رنگ #نجابت داشتنش ازتبار #زهرا بودنش و صد شکر که از تبار زهراییم 👌☺️ 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

🦋❣ توصیه لقمان حکیم به فرزندش ✨بدى با بدى خاموش نمى‌شود چنان كه آتش با آتش خاموش نمى‌شود. ✨بدى با خوبى خاموش مى‌شود، چنان كه آتش با آب، خاموش مى‌گردد. 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

✔️✔️10 ویروس کلامی که موجب تخریب ارتباط می شود : 1. نصیحت تکراری 2. تذکر مداوم 3. سرزنش 4. منت گذاشتن 5. مقایسه کردن 6. جرو بحث کردن زیاد 7. برچسب منفی زدن 8. پیش بینی منفی(نفوس بد) 9. گله و شکایت مداوم 10. متهم کردن مراقب باشیم که ویروسی نشیم و کسی رو ویروسی نکنیم. 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

ساعت ۲۳:۲۰ امشب جمعه ۹۹/۱/۲۲ شبکه اصفهان عملکرد شهر نوش آباد در مقابله با کرونا پخش خواهد کرد 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

❣ #سلام_امام_زمانم❣ سلام آقا ♥️ دوباره #جمعه و من بر سر راهت گدایی می کنم #نگاهت را بریز در کاسه ام #امروز اگرچه گاهی از اوقات به راهت بی وفایی😔 می کنم #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج 🌸🍃 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_پنجم 💠 هیاهوی مردم در گوشم می‌کوبید، در تنگنایی از #درد به خودم می‌پیچیدم و تنها نگاه نگران سعد را می‌دیدم و دیگر نمی‌شنیدم چه می‌گوید. بازوی دیگرم را گرفته و می‌خواست در میان جمعیتی که به هر سو می‌دویدند جنازه‌ام را از زمین بلند کند و دیگر نفسی برای ناله نمانده بود که روی دستش از حال رفتم. از شدت ضعف و ترس و خونریزی با حالت تهوع به هوش آمدم و هنوز چشمانم را باز نکرده، زخم شانه‌ام از درد نعره کشید. کنار دیواری سیاه و سنگی روی فرشی قرمز و قدیمی افتاده بودم، زخم شانه‌ام پانسمان شده و به دستم سِرُم وصل بود. 💠 بدنم سُست و سنگین به زمین چسبیده و نگاه بی‌حالم تنها سقف بلند بالای سرم را می‌دید که گرمای انگشتانش را روی گونه‌ام حس کردم و لحن گرم‌ترش را شنیدم :«نازنین!» درد از روی شانه تا گردنم می‌کشید، به‌سختی سرم را چرخاندم و دیدم کنارم روی زمین کز کرده است. به فاصله چند متر دورمان پرده‌ای کشیده شده و در این خلوت فقط من و او بودیم. 💠 صدای مردانی را از پشت پرده می‌شنیدم و نمی‌فهمیدم کجا هستم که با نگاهم مات چشمان سعد شدم و پس از سیلی سنگینش باور نمی‌کردم حالا به حالم گریه کند. ردّ #خونم روی پیراهن سفیدش مانده و سفیدی چشمانش هم از گریه به سرخی می‌زد. می‌دید رنگم چطور پریده و با یک دست دلش آرام نمی‌شد که با هر دو دستش صورتم را #نوازش می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«منو ببخش نازنین! من نباید تو رو با خودم می‌کشوندم اینجا!» 💠 او با همان لهجه عربی به نرمی #فارسی صحبت می‌کرد و قیل و قال مردانی که پشت پرده به #عربی فریاد می‌زدند، سرم را پُر کرده بود که با نفس‌هایی بریده پرسیدم :«اینجا کجاس؟» با آستینش اشکش را پاک کرد و انگار خجالت می‌کشید پاسخم را بدهد که نگاهش مقابل چشمانم زانو زد و زیر لب زمزمه کرد :«مجبور شدم بیارمت اینجا.» 💠 صدای #تکبیر امام جماعت را شنیدم و فهمیدم آخر کار خودش را کرده و مرا به #مسجد عُمری آورده است و باورم نمی‌شد حتی به جراحتم رحمی نکرده باشد که قلب نگاهم شکست و او عاشقانه التماسم کرد :«نازنین باور کن نمی‌تونستم ببرمت بیمارستان، ممکن بود شناسایی بشی و دستگیرت کنن!» سپس با یک دست پرده اشک را از نگاهش کنار زد تا صورتم را بهتر ببیند و با مهربانی دلداری‌ام داد :«اینجام دست کمی از بیمارستان نداره! برا اینکه مجروحین رو نبرن بیمارستان، این قسمت مسجد رو بیمارستان کردن، دکتر و همه امکاناتی هم اوردن!» 💠 و نمی‌فهمید با هر کلمه حالم را بدتر می‌کند که لبخندی نمکین نشانم داد و مثل روزهای خوشی‌مان شیطنت کرد بلکه دلم را به دست آورد :«تو که می‌دونی من تو عمرم یه رکعت #نماز نخوندم! ولی این مسجد فرق می‌کنه، این مسجد نقطه شروع مبارزه مردم #سوریه بوده و الان نماد مخالفت با #بشار_اسد شده!» و او با دروغ مرا به این #جهنم کشانده بود که به جای خنده، چشمانم را از درد در هم کشیدم و مظلومانه ناله زدم :«تو که می‌دونستی اینجا چه خبره، چرا اومدی؟» با همه عاشقی از پرسش بی‌پاسخم کلافه شد که گرمای دستانش را از صورتم پس گرفت و با حالتی حق به جانب بهانه آورد :«هسته اولیه انقلاب تو #درعا تشکیل شده، باید خودمون رو می‌رسوندیم اینجا!» 💠 و من از اخبار بی‌خبر نبودم و می‌دیدم درعا با آمادگی کامل به سمت جنگ می‌رود که با همه خونریزی و حال خرابم، با صدایی که به سختی شنیده می‌شد، بازخواستش کردم :«این چند ماه همه شهرهای #سوریه تظاهرات بود! چرا بین اینهمه شهر، منو کشوندی وسط میدون جنگ درعا؟» حالت تهوع طوری به سینه‌ام چنگ انداخت که حرفم نیمه ماند و او رنگ مرگ را در صورتم می‌دید که از جا پرید و اگر او نبود از #ترس تنهایی جان می‌دادم که به التماس افتادم :«کجا میری سعد؟» 💠 کاسه صبرم از تحمل اینهمه #وحشت در نصفه روز تَرک خورده و بی‌اختیار اشک از چشمانم چکید و همین گریه بیشتر آتشش می‌زد که به سمت پرده رفت و یک جمله گفت :«میرم یه چیزی برات بگیرم بخوری!» و دیگر منتظر پاسخم نماند و اگر اشتباه نکنم از شرّ تماشای اینهمه شکستگی‌ام فرار کرد. تازه عروسی که گلوله خورده و هزاران کیلومتر دورتر از وطنش در غربتِ مسجدی رها شده، مبارزه‌ای که نمی‌دانستم کجای آن هستم و قدرتی که پرده را کنار زد و بی‌اجازه داخل شد. 💠 از دیدن صورت سیاهش در این بی‌کسی قلبم از جا کنده شد و او از خانه تا اینجا تعقیبم کرده بود تا کار این #رافضی را یکسره کند که بالای سرم خیمه زد، با دستش دهانم را محکم گرفت تا جیغم در گلو گم شود و زیر گوشم خرناس کشید :«برای کی جاسوسی می‌کنی #ایرانی؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🚩هیئت شهدای گمنام نوش آباد @shohada_gomnam_noushabad