ما سرانجام هر چه را در بیرون می‌جستیم ، در درون یافتیم . [ علامه‌طباطبایی ] @ShugheParvaz

‌ یک انتظار خیلی خیلی طولانی رنگ همه چیز را عوض می کند... 👤نادر ابراهیمی @ShugheParvaz

تو پاک آفریده شدی !✨ تو پاکی!🌱 - وقتى مى‌گوييم: خدايا، تو پاكى، تو نازى؛ يعنى‌كه تو آدم و جامعه و تاريخ و جهان را پاك آفريده‌اى، خوب آفريده‌اى با هدف آفريده‌اى و در تمامى كتاب هستى يك كلمه بى‌حساب و بى‌معنا و زائد نيست. تسبيح در زمينۀ چنين شعور و همراه چنين اعتقادى مطرح مى‌شود... - 📄 برشی از کتاب 📚 آنگاه که یاری شدی - @ShugheParvaz

💔😭 یا اباصالح المهدی @ShugheParvaz

انسان با سوختن ساخته می شود و هر کس از سوختن فرار کند ، خام می ماند . - شهید مرتضی مطهری - 🪴 @ShugheParvaz

چو برده‌ای که امیدش به‌ روز آزادی ست صبور باش و به تن تازیانه را بپذیر پرنده بودن خود را مبر ز یاد ولی کنون که در قفسی آب و دانه را بپذیر - فاضل نظری @ShugheParvaz

قبول داری، کتب استاد مکمل هم دیگه هستند؟

🟡 چه کنیم نویسندهٔ خوبی شویم؟ 🔻لئو اشتراوس: خواندن مقدم بر نوشتن است؛ قبل از نوشتن می‌خوانیم. ما نحوۀ نوشتن را با نحوۀ خواندن می‌آموزیم. اگر می‌خواهید خوب بنویسید، باید کتاب‌های خوب را خوب بخوانید. اگر کتابِ بد بخوانید یا بد کتاب بخوانید، هرگز نخواهید توانست خوب بنویسید. خوب نوشتن را این‌ طور بیاموزید: کتاب‌هایی را که با بیش‌ترین دقت نوشته شده‌اند، با بیش‌ترین دقت بخوانید. @ShugheParvaz

☘ شکر، مراقبه در توجه به امکان نبودِ چیزهاست. حالِ شکر آن گاه به ما افاضه می شود که ما در مراقبه فقدان و حرمان و هجران باشیم. شکر لحظه قرب به حقیقت عین الربط بودن چیزها به حق است. دین داری، یعنی متوجه به مظهر و کلمه بودنِ همه چیز؛ یعنی توجه به چیزها از زاویه امکانِ نبودنِ چیزها. شوق و صبر با لحظه شکر در هم تنیده است. شوق مخصوص مرحله ای است که ما به بالفعل بودن چیزها عادت نکرده ایم و نبودن ها را متذکر می شویم. به همین دلیل است که شوق بعد از وصال غالبا کم رنگ می شود و از بین می رود. شوق از دل حرمان و هجران متولد می شود، مثل شوقِ دیدار یک دوست که دیدار او را برای مدتی طولانی انتظار کشیده اید و درد فقدان را چشیده اید. 📒داستان فراموشی ✍وحید یامین پور @ShugheParvaz

چیستی داستان داستان چیست؟ چگونه ساخته میشود و چه ویژگی هایی آن را از نقل های روایی روزمره جدا میکند؟ شکی نیست که بیشتر هنرهای روایی، به ویژه آنها که منشأ نوشتاری دارند تقلیدی از نوعی داستان یا قصه هستند که در گفت و گوهای عادی بیان میشوند. زاویه دید، آغاز، چگونگی چیدن حوادث، توصیف شخصیتها و صحنه ها و فضاسازی، در نقل قول روایی ساده هم خود را نشان میدهد. هر چند هدف اولیه و اصلی چنین نقل قول هایی بازنمایی رخدادهاست، هر گوینده به فراخور توانایی و خلاقیت یا مقاصد دیگر خود تغییراتی در شیوه بیان حادثه میدهد. این کار میتواند بر میزان تأثیرگذاری منظور او مؤثر باشد. داستان در ساده ترین تعریف نقل وقایع به ترتیب توالی زمانی است؛ مثلاً ناهار پس از چاشت و سه شنبه پس از دوشنبه و تباهی پس از مرگ و... در این تعریف داستان باید واجد خصیصه ای باشد؛ یعنی شنونده را بر آن دارد که بخواهد بداند بعد چه پیش خواهد آمد. اگر این گونه نباشد یعنی پرداخت داستان ناقص بوده است. 🖋برشی از کتاب زیر و بم داستان @ShugheParvaz

در کرب‌وبلا بی‌طرفان، بی‌شرفانند تاریخ همان است: حسینی و یزیدی... _بی‌طرف نداریم✋ @ShugheParvaz