🌸🍃﷽🌸🍃 🔻امر به معروف🔻 ✍ در آیات متعدّدی از قرآن، صحبت از «امر به معروف» و «نهی از منکر» شده، و حتّی مقدّمِ بر نماز و زکات ذکر شده: 🕋 وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ، بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ، یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ، وَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ (توبه/۷۱) 💢 مردان و زنانِ با ایمان، ولیّ و یار و یاور یکدیگر هستند. 💢 امر به معروف، و نهی از منکر می‌کنند. 💢 نماز را برپا می‌دارند، و زکات می‌پردازند. امّا برای درکِ بهترِ مفهومِ امر به معروف، ابتدا باید معنای این ۲ کلمه مشخص بشه: 👈 #امر و #معروف از روی کتابهای لغت معنای این کلمات رو ببینیم:👇👇 ➖ #معروف: از ریشه‌ی «عَرَفَ» است. کلماتِ عُرف، معروف، معرفت، تعریف، عرفان، عارف، عرفه و... همه از این ریشه هستند. راغب اصفهانی در مفردات می‌نویسد: 👈 المَعْرُوفُ، اسمٌ لکلِّ فِعل یُعْرَفُ بالعقل أو الشّرع حُسنُه. 👈 #معروف هر فعلی است كه خوبیِ آن به وسيلۀ #عقل يا شرع شناخته شود. 📚 مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸. ✅️ دقّت کنید: بوسیله #عقل یا #شرع. یعنی اگر #عقل گفت عملی خوبه، این میشه #معروف. اگر دنباله‌اش شرع رو هم آورده، به این دلیل بوده که چون شرع، دستور غیرِ عقلی نمیده: کُلَّ ما حَکَمَ بِهِ العَقل، حَکَمَ بِهِ الشَّرع. قاموس قرآن می‌نویسد: 👈 #معروف یعنی شناخته شده، و در مقابلِ #منكر قرار می‌گیرد، و منظور از آن، كارِ نيکِ مطابقِ فطرت است. 👈 مراد هر كاری و عملی و قولی است كه مطابقِ #عقل و #فطرت سلیم بوده باشد، خواه شرع به آن تصريح كرده باشد يا نه.👉 📚 قاموس قرآن، ج ۴، ص: ۳۲۷. 👆👆 اینجا که اصلاً گفته #معروف هیچ ربطی به شرع نداره. هر کاری که #عقلِ سلیم یا #فطرتِ سلیم بگه این خوبه، میشه #معروف. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌نویسد: 👈 «كلمه‌ی عُرف به معناى آن سنّت‌ها و سيره‌هاى جميل و زیبایی است که در جامعه جاری است، و عُقلاى جامعه آنها را مى‌شناسند. 👈 و مُنکر آن اعمال نادر و غير مرسومى است كه عقلِ اجتماعى انكارش مى‌كند.» 📚 تفسیر المیزان، ج۸، ص۴۹۵. خلاصه‌ی کلام اینکه: ✔ #معروف یعنی هر امر خوب و پسندیده‌ای که «عُرفِ جامعه» است، و اکثریتِ جامعه اون رو پذیرفتند. ✔ و #منکر هم اون چیزی است که اکثریتِ جامعه اون رو نپذیرفتند، و قبیح می‌دونند. ❌پس امر به معروف و نهی از منکر، به معنای امر به واجب و نهی از حرام نیست.❌ حالا بریم سراغ کلمه‌ی #امر👇👇 ➖ کلمه‌ی #امر در قرآن همیشه به معنیِ دستور نیست. ➖ گاهی اوقات #امر به معنی کار و چیز است، که حالتِ جمعش میشه امور. (راغب و قاموس قرآن). مثل این آیات:👇 🕋💢 إِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ. (بقره/۲۱۰) كارها به خدا بر می‌گردد. 🕋💢 وَ لِلهِ عٰاقِبَةُ الْأُمُورِ. (حجّ/۴۱) عاقبتِ كارها با خدا و برای خداست. ➖ گاهی اوقات #امر به معنای مشورت کردن، و تشویق کردن و ترغیب کردن هست. مثل این آیات:👇 🕋 إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ. (قصص/۲۰) 💢 اشرافِ قوم، درباره‌ی تو مشورت می‌كنند كه تو را بكشند. 🕋 وَ أْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ. (طلاق/۶) 💢 ما بينِ خودتان به شکلی #معروف و شایسته مشورت كنيد. ✅️ دقّت کنید، در این آیه‌ی ۶ سوره‌ طلاق، کلمه أْتَمِرُوا (که از ریشه‌ی #امر است) و کلمه #معروف هر دو کنار هم اومدند. یعنی مشورت به شیوه‌ای نیکو و پسندیده. راغبِ اصفهانی در المفردات پس از این دو آیه می‌نویسد: 👈 وَ أْتَمِرُوا (که از ریشه‌ی #امر است) را از این جهت مشورت می‌گويند، كه مشورت‌كنندگان، امرِ يكديگر را قبول می‌كنند. خلاصه‌ی کلام اینکه: ✔ یکی از معانیِ #امر، یعنی مشورت دادن، تشویق کردن، ترغیب کردن و.. حالا جمع‌بندی کنیم:👇👇 ✔ امر به معروف یعنی تشویق کردنِ مردم به خوبی‌ها. ✔ ترغیب کردنِ مردم به سنّت‌های نیکویی که عُرفِ جامعه است. ✔ مشورت دادنِ به مردم به امورِ پسندیده و پذیرفته شده‌ی اجتماعی. ❌ حتّی لزوماً به معنایِ دستور دادن و زور و اجبار نیست، بلکه ترغیب کردن و تشویق کردنِ مردم هست. البته پذیرفتنِ این معنا برای خیلی از ماها سخته:😟😕 ❌ ماها که عادت کردیم تو زندگیِ خصوصیِ افراد دخالت کنیم. ❌ ماها که دوست داریم به مردم امر و نهی کنیم، و دستور بدیم. ❌ ماها که عادت کردیم یه چماقی از #دین بسازیم و بزنیم تو سرِ مردم. ❌ برای ما سخته که #دین رو به شکلی زیبا به مردم معرّفی کنیم. 😔💔 ما عادت کردیم یک چهره‌ی خشن از #دین بسازیم و مردم رو از #دین فراری بدیم. ☝️ کسانی که «امر به معروف» و «نهی از منکر» می‌کنند «خدمتگزارِ خلق» هستند، نه «مزاحمِ خلق» رفتارها و خوی‌های خوبِ مردم رو توسعه میدن، و از هرچه زشتی و پلیدی و نامردی و نامردمی نهی می‌کنند. اینجوری یک #جامعه‌ پیشرفته، یکدست و همدل بوجود میاد.😊❤️ @soalahkam