💢 اوضاع عجیب انتخابات شدیداً دوقطبی‌شده‌ ریاست‌جمهوری در آمریکا 🔸 اوباما شخصاً به خانه‌های مردم زنگ می‌زند و از آنها می‌خواهد به بایدن رای بدهند! 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

🔰 کوروش جان یه دقیقه پاشو ببین شما میفهمی این زبون بسته چی میخواد بگه یا نه، بعد برو دوباره آسوده بخواب اندیشه جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

💢 ميدونستين از حدود ٢٠٠ كشور در دنيا، فقط ٢٢ كشور هيچوقت در طول تاریخ مورد هجوم انگلستان قرار نگرفتن..؟ 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

💢 ... بدون شرح #NETANYAHU #Kingdom_Of_Saudi_Arabia 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

💢 وایماریزه شدن جمهوری امریکا؟ ✍ نویسنده: آرون سیباریوم، سایت فری بیکِن @DACHstudien 1⃣ بخش نخست 🔻 آمریکا وایمار نیست. ما در یک جنگ جهانی بازنده نشدیم، یا مجبور به پرداخت غرامت جنگ نشده ایم. ما ۲۵۰ سال دموکراسی داشته ایم، نه ۲۵ سال. ترامپ هیتلر نیست و بایدن خواستار کمونیسم نیست.ولی با این حال: چند شباهت ترسناک وجود دارد. 🔹 بیایید با چپ شروع کنیم. 🔻 تابستان امسال، آمریکا وارد یک دوره ناآرامی داخلی شد. رادیکال ها بلوک های شهر را به دست گرفتند، ایستگاه های پلیس را به آتش کشیدند و ویترین های بی شماری را تخریب کردند. تیراندازی ها در کنار غارت ها افزایش یافت و میزان قتل بالا رفت. 🔻 آنچه در اینجا ما را به یاد آلمان بین دو جنگ می اندازد، هرج و مرج نیست، بلکه روشی است که توسط افرادی که تصور می کنند می توانند جلوی آن را بگیرند (چه موافقین و یا چه مخالفین)، به نظر می رسد بسیاری از آنها در مورد اینکه آیا جمهوری مورد تهدید استحقاق دفاع را دارد، دچار چندگانگی شده اند. 🔻 بهانه ها و استدلال ها همه با هم در تضاد هستند. این تضادها حاکی از آن است که خشونت ریشه در ایدئولوژی ندارد، بلکه نوعی رادیکالیسم ناخوشایند است: انگیزه ای مبهم و سوزاننده که هر دو طرف را آلوده کرده است. شما به سختی می توانید نمونه ای بهتر از دو قطبی شدن متقارن را نسبت به وایمار پیدا کنید. 🔻 بخشی از مشکل این بود که وایمار از نظر سیاسی لحظه ای یکپارچه از نظر اعلامیه استقلال نداشت. مجموعه ای از کودتاهای چپ بدون آئین های بنیادین توافق شده، جمهوری را ترک کردند که این اختلاف و اوکوفوبیا را تشدید کرد. 🔻 جریان چپ از همه چیز در مورد آلمان، از فرهنگ تا قانون اساسی خود متنفر بود، در حالی که راست از این قانون اساسی متنفر بود، زیرا به اندازه کافی آلمانی نبود - در واقع، به اندازه کافی اقتدارگرا نبود. میانه روها به ویژه در دانشگاه ها از نفوذ فرهنگی کمی برخوردار بودند. 🔻 فراتر از ضدیت با جمهوری خواهی مشترک آنها، آنچه مشترک دو طرف بود، تحقیر آنها نسبت به یکدیگر بود. چپ ها، راست ها را عقب نگر و شوونیستی می شمرد، در حالی که راست ها، چپ ها را منفور و ضد وطن می دانستند - همه اینها کاملاً درست بود: 🔻 هر دو گروه همچنین از هیچ گونه تناسبی برخوردار نبودند - به ویژه کمونیست ها که همه را به سمت حقوق خود، از جمله سوسیال دموکرات ها و "فاشیست ها" فرا می خواندند. اتهامی که بیش از حد روشنفکران تکرار می کردند. همه اینها سه پیامد مخرب داشت. 🔻 اول، این مرکز را مقدس و سازش را غیرممکن می کرد. وضعیت وابسته به رادیکالیسم بود، بنابراین بیشتر افراد جویای یک وضعیت دیگر بودند، به دنبال براندازی جمهوری بودند. این بدان معنا بود که بحران ها به طور مزمن سوءمدیریت می شوند، که این امر اعتقاد به نظم سیاسی را بیش از پیش خدشه دار می کند. 🔻 دوم، باعث شد كه هر طرف به كاریكاتورهای دیگری شبیه شود - و این گونه اقدامات توجیه می شد. راست های آلمان در واقع از یک سری اقتدارگرا و نظامی گرا برخوردار بودند. چپ های آلمان مردم آلمان را تحقیر می کردند. بنابراین هر دو طرف در افراط گرایی خود احساس حق به جانب می کرد. 🔻 سوم، زمینه را برای خشونت سیاسی فراهم کرد. اگر دولت سوسیال دموکرات یک رژیم فاشیستی باشد، مسلماً مقاومت مسالمت آمیز بی فایده می بود. و اگر فقط یک اسب تروا برای کمونیست ها باشد، حفظ نظم به طرز متناقضی به انقلاب راست گرایانه نیاز داشت. 🔻 مبارزان خیابانی وایمار خیلی ایدئولوژیک نبودند. بسیاری از آنها فقط هیجان می خواستند. اما از آنجا که نخبگان خشونت را ایدئولوژیک کرده بودند، هیچ راهی غیر قطبی برای رفع آن وجود نداشت. وقتی پلیس شورش را سرکوب کرد، همه عصبانی شدند. 🔻 سرانجام، هرج و مرج سوسیال دموکرات ها را به تنگنا کشاند: آنها می توانستند برای جلب رضایت کمونیست ها به اندازه کافی چپ باقی بمانند و یا یک جنگ داخلی را در پی داشته باشند. یا می توانستند با قوانین غیر لیبرال غالب متحد شوند، به این امید که بدترین عناصر را دور نگه دارند. آنها گزینه دو را انتخاب کردند. 🔻 همه ما می دانیم بعد از آن چه اتفاقی افتاد. اما خلاف واقع یا پُست-فکت را نمی دانیم. شاید یک جنگ داخلی منجر به فروپاشی وایمار شد. یا شاید وایمار به یک ماهواره شوروی تبدیل شده بود. هیچ یک از نتایج برای یهودیان عالی نبوده است. کمونیست ها همچنان یهودی ستیزی افراطی بودند. 🔻 بنابراین نحوه یادآوری ما از وایمار عنصری از خوشبختی اخلاقی است. نازی ها از دو نیروی شر بزرگتر بودند. اما بیشتر به این دلیل که آنها فرصتی داشتند. و از آنجا که کمونیستها نازی ها را توانمند می ساختند، برای سقوط غم انگیز وایمار به آنها نیاز بود. ⬅️ ادامه در پست بعدی... 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

💢 وایماریزه شدن جمهوری امریکا؟ ✍ آرون سیباریوم، سایت فری بیکِن 2⃣ بخش دوم (پایانی) 🔻بیشتر این موارد، به ویژه خشونت خیابانی و نفرت از خود، در دهه ۱۹۶۰ مورد توجه آمریکایی ها قرار گرفت. اما هنوز یک منبع قدرتمند و طرفدار آمریکایی وجود داشت که با رسیدن به آن عقب رانده شد. به عنوان مثال: هیچ روزنامه بزرگی تکذیب نکرد که سال ۱۷۷۶ (اعلام استقلال امریکا) پایه و اساس واقعی ما نبود. البته که این بود! سریع به سال ۲۰۲۰ برگردیم. پروژه ۱۶۱۹ (۴۰۰ سالگی ورود اولین افریقایی ها، یک پروژه انتقادی نسبت به برده داری) در چندین برنامه درسی گنجانده شده است. جنبه های بنیادی فرهنگ آمریکایی توسط مدارس، شهرداری ها، موزه های ملی و حتی وزارت امنیت داخلی به عنوان "سفید" آناتمی می شود. مجلات جریان اصلی برای لغو قانون اساسی فراخوان انجام می دهند. و گروهی که خود را "آنتیفا" می نامند، به نیروهای پلیس حمله می کنند و خیابان ها را به هم می ریزند، در حالی که راست ها "سرباز-شهروندها" در خیابان ها گشت می زنند. البته که فاشیست های واقعی در آمریکا بسیار کم هستند. اتهامات فاشیسم بسیار متداول تر است، همانطور که چپ وایمار راه سخت را آموخت، اینجا نیز منطق گریز از مرکز خود را دارد. آنها نظم فعلی را غیر قانونی می دانند، و در مورد این اقدامات با مشروع سازی برای خود رضایت خاطر ایجاد می کنند. قانون می تواند به زودی همان درس را بیاموزد. پس از محرومیت فرهنگی و اشکال خاصی از قدرت سیاسی، از سال ۲۰۱۶ به طور فزاینده ای چرخش رادیکال ایجاد شده است. برخی از محافظه کاران از نقض هنجارهای فعلی برای بازگرداندن (یا "دوباره" ایجاد کردن) هنجارهای قدیمی دفاع می کنند. که این قابل درک است، اما همچنین دو خطر بزرگ را به همراه دارد: اینکه چپ ها برای اهداف خود از فروپاشی استفاده کنند ("انقلاب رنگی"). و این شکست راه را برای یک راست رادیکال تر، که به دنبال ایجاد مجدد نیست بلکه تغییر رژیم است، فراهم خواهد کرد. شما خطر دوم را روشی می دانید که برخی از پسالیبرال ها از واژگان انقلابی وایمار برای خود گرفته اند. به عنوان مثال، پاتریک دنین اخیراً در یک توئیت لیستی از محافظه کاران "انقلابی" را که "به دنبال پیشرفت از لیبرالیسم هستند" توئیت کرد. انقلابیون محافظه کار خودمان، مانند وایمار، درمورد شکل ظاهری این "پیشرفت" بسیار مبهم هستند. آنها در نقد لیبرالیسم بسیار ماهر هستند، اما چیزهای زیادی برای ارائه یک پروژه مثبت ندارند. مهم است که درک کنیم بیشتر روشنفکران غیر لیبرال در وایمار نازی نبودند. اما با مشروعیت بخشیدن به لیبرالیسم، آنها به رادیکال های هر دو طرف کمک کردند تا اوج بگیرند. و انقلابیون محافظه کار زمان ما ممکن است نقشی مشابه داشته باشند: بر خلاف دهه ۶۰، هر دو طرف رادیکال رفتار می کنند، حاکمیت فریاد "توقف" نمی کشد و اوکیوفوبیا نسبت به خط پایه آن در دوره بومر به طور مساوی توزیع می شود. همانطور که پیتر گری درباره وایمار گفت: ما "در لبه آتشفشان می رقصیم"، بی آنکه بدانیم زیر آن چه خبر است. و از آنجا که هر دو طرف رادیکال رفتار می کنند، در پایان هر یک تصور دیگری را تأیید می کند، که به سختی رقص را مختل می کند. جناح راست، متهم به نژادپرستی، حمایت خود را پشت سر یک تولد نامشروع قرار داده است. چپ ها، متهم به بی قانونی، و شورش ها را برای خود تأیید می کند. بنابراین دیگر هیچ گزینه خوبی برای میانه روها وجود ندارد. اگر به بایدن رأی دهید، موجب توانمندی حزبی خواهید شد که پلت فرم آنها از اصول نظریه نژادی انتقادی تقلید می کند - بستری مورد علاقه برای جناح راست ترامپیست. و اگر ترامپ را انتخاب کنید، مردی را که در دفاع از این اصول مصمم است، توانمند خواهید کرد. ممکن است احساس نکنیم که ما در لبه آتشفشان هستیم، به خصوص اگر بایدن در روز سه شنبه پیروز شود. از این گذشته، همیشه در وایمار چنین احساسی نبود. به نظر می رسید تب اوضاع در اواسط دهه ۲۰ سرد شد، اما ثبات فریبنده بود. قطبی شدن بدون توجه به اینکه چه کسی پیروز شود، بدتر خواهد بود. این واقعیت همچنان باقی است که هر یک از طرفین در یک چرخه معیوب طرف دیگر را رادیکال می کند. اگر این مارپیچ به استبداد چپ یا راست ختم شود، قربانیان مسئولیت ظالمان خود را بر عهده خواهند گرفت. و ظالمان قادر خواهند بود به درستی بگویند که قربانیان آنها شاید بهتر نبوده اند، بنابراین رژیم را تقویت می کنند. این نوع چارچوب علت و معلولی می تواند خشن، حتی بی عاطفه به نظر برسد. اما این عدم تمایل وایمار برای تصویب آن بود که در نهایت جمهوری را از حد مجاز خارج کرد. ما به آنچه فاقد آن است نیاز داریم: اخلاق مسئولیت پذیری برای اعتقاد به اصول مان. در غیر این صورت، گدازه آتشفشان در انتظار ماست. ▫️ americanpurpose.com/articles/weimarization-american-republic/amp/?_ 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

💢 نقشه صهیونیست‌ها برای اشغال کرانه باختری در صورت باخت ترامپ 🔻رؤسای شهرک‌های صهیونیست‌نشین فشار بر نتانیاهو جهت الحاق اراضی کرانه باختری در صورت شکست ترامپ در انتخابات را آغاز کرده‌اند. 🔸 آنها معتقدند زمان زیادی ندارند و نتانیاهو باید تا پایان ژانویه، قانونی را به‌منظور مشروعیت‌بخشی به بخشی از شهرک‌ها تصویب کند. 🔸 پیش‌تر بایدن گفته بود اسرائیل باید ساخت‌وسازها را متوقف کرده و به سخن گفتن درباره الحاق اراضی اشغالی پایان دهد. ▫️@alnujaba 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

💢 رفاقت ماموستا قادری و امام خامنه‌ای 🔻 تا کور شود هر آنکه نتواند دید 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

نفديك بارواحنا يا رسول الله ارواح ما به فدايت اي رسول الله نفديك باولادنا يا رسول الله فرزندانمان به فدايت اي رسول الله 🌹 یا سيدنا و حبیبنا محمد، این امت توست که از جوار قدمگاهت ، خشم جسارت به تو را فریاد میزند... #إلا_رسول_الله #لن_ترکع_امه_قائدها_محمد #نفدیک_یا_رسول_الله 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

🔴 شیلی| مردم متحد، نئولیبرالیسم آمریکایی را شکست دادند. 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir

🔰 درسی که باید از شیلی بیاموزیم 🔻صندوق بین المللی پول به کشورهایی که با بحران‌های مالی روبرو می‌شوند وام می‌دهد، اما اعطای این وام‌ها منوط به پذیرفتن شروط این صندوق و اجرای دستورالعمل‌های آن است. 🔻این صندوق به کشورهای درگیر بحران دستورالعمل‌ها و توصیه‌های مشابهی دارد؛ خصوصی سازی صنایع، آموزش و درمان، حذف یارانه‌ های دولتی و کاهش نقش دولت در خدمات عمومی و اقتصاد. 🔻شیلی تمامی دستورالعمل‌های صندوق بین‌المللی پول را اجرا کرد اما در نهایت مردم خود به این نتیجه رسیدند که باید سیاست های نئولیبرالی کنار بگذارند. 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir