عه من

اگر کسی من رو میدید که با ۱۸ سال سن با این بالا و پایین می‌پریدم و میخوندم شک ندارم که فکر می‌کرد دیوانم

چه جالب و چه حق حسم نسبت به دوستای بچگیم که واقعا تو قلبم جا دارن الان همچین چیزیه چون اونا قم زندگی میکنن و من اهواز و هیچ حرف مشترکی ندارم باهاشون

🥲✨

عه بازم من

دختر اگر همین الان تمومش نکنی و نری درس بخونی میوفتی امتحانو گریه برای فراموش کردن صدای ماماحجی کاریه که میتونم ساعت ها بدون وقفه انجامش بدم و بافکر کردن بهش بغضم بترکه تنها راه درمانش دیدن کلیپ هاشه:))))

که دل اونم ندارم

اگه برم کلیپاشو ببینم این زخم دوباره سر باز میکنه و تا صبح ادامه داره باید برم درس بخونم ازین وضعیت متنفرم باید وسط گریه یهو تمومش کنم یهو قوی باشم محکم باشم که بتونم درس بخونم

امروز اولین روز مادر بدون ماماحجی بود

رفتیم به باباحجی تبریک گفتیم عیدو بغض تو صداش از تموم غم هام بیشتر بود

خوب چرا اینجوری میکنی مرد من الان چجوری برات گریه نکنم فقط یه فرشته رو از دست دادی که دیگه مثلش تو دنیا نیست زندگی که تموم نشده آروم باش فقط دیگه نمیتونیم ببینیمش همین :)))))))))))))) فقط دیگه دنیا آدم مهربون نداره همین:)))))

اولین روز مادریه که نمیتونم بهش تبریک بگم حتی نرفتم سر مزارش