eitaa logo
تبیین مسجد امام حسین (ع)
224 دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
2.2هزار ویدیو
3 فایل
ما مامور به انجام تکلیف هستیم/ هرچه گفتیم جز حکایت دوست در همه عمر از آن پشیمانیم/ بار الهی ما را به مقام توکل، رضا و اخلاص برسان/اللهم عجل لولیک الفرج عج
مشاهده در ایتا
دانلود
الهی بحقّ الحسین المضطر عجّل فرج ولیّک المضطر 🤲
**روضه از زبان بقیت الله الاعظم من روضه خوان ِ غربت ِ آقای عالمم بی تابِ سربریدة ماهِ محرمم با گریه هر غروب من از حال می روم با هر فرازِ ناحیه گودال می روم صبح وغروب ،ندبه کنان گریه می کنم این روضه را به مادرمان هدیه می کنم برنیزه تکیه داد وز جایش بلند شد دردش گرفته بود صدایش بلند شد فرمود: زنده ام به کجا حمله می کنید نامردها به خیمه چرا حمله می کنید کارِ مرا تمام نکرده کجا ؟سنان!!!!           اینجا کنارِ لشگری از گرگ ها بمان با یالِ غرق خون شده برگشت ذوالجناح با زین واژگون شده برگشت ذوالجناح اینجا به بعد ضربه زدن ها شروع شد اینجا به بعد شیون زنها شروع شد دیدم خودم به چشم ترم وای وای وای بیرون زدند اهلِ حرم وای وای وای دنبالِ ذوالجناح هراسان وبی پناه با عمه آمدند به بالای قتلگاه جدِ مرا محاصره کردند یک سپاه دیدم چگونه عمه ما می کند نگاه هرکس رسید نیزة خود را شکست ورفت یک استخوان ز سینة آقا شکست و رفت یک عده بر تمام تنش سنگ می زدند       یک عده بر لباسِ تنش چنگ می زدند در آن میانه حرمتِ آئینه ها شکست وقتی که شمر آمد وبر سینه اش نشست از دستِ او محاسنِ جدم رها نشد هرچه کشید خنجرِ خود، سر جدا نشد تا که زرویِ پیکرِ بی سر بلند شد فریاد یا بُنَیَ ز مادر بلند شد اینجا به بعد گریة من رنگِ خون شود گیسو به دست شمر ز مقتل برون رود اینجا به بعد زخمِ دلِ ما نمک زدند باور کنید عمة مارا کتک زدند راه فرار از حرم آنروز بسته شد با چوبّ نیزه پهلوی زنها شکسته شد آن شب زنانِ سوخته یاور نداشتند آن شب بنات فاطمه معجر نداشتند
(روضه مکشوف /با حال معنوی مناسب مطالعه شود ) گودال قتلگاه روضه باز نیمه جان بود و پشتِ مركبِ خود بوسه ای سنگ ، بر جبینش زد نوبت تیر ِحرمله شده بود آه، از پشت زین زمینش زد ناله ای میرسد به هركس كه به تنش تیغ میكشد... نزنید مادرش چنگ میزند به رخش دخترش جیغ میشكد... نزنید نوبت یك حرامزاده شد و نوك سر نیزه اش به سینه نشست وزن خود را به روی نیزه نهاد آنقدر تكیه داد نیزه شكست داس هایی بلند را میدید بین دستِ جماعتی خوشحال از سرِ شیب پیكری را ، وای میكشیدند تا ته گودال تبر و داس و دشنه و شمشیر با تنی خُرد جور می آیند تا بدوزند بر زمین ، از راه نیزه های قطور می آیند شمر دستش پُر است و با پایش بدنش را به پشت میچرخاند نیزه ای را حرامزاده زد و نیزه را بین مشت میچرخاند این وسط چندتا حرامزاده بدنی ریز ریز میكردند با لباسی كه از تنش كَندند تیغشان را تمیز میكردند
🏴 فرازی از دعای امام صادق علیه السلام در روز عاشورا؛ " خدایا! پرچم حق را بالا ببر. و مردم را نجات بده. و با «رهایی» بر ما منت بگذار. و ما را به سوی ایمان هدایت کن. و به وسیله حضرت مهدی علیه السلام فرج ما را برسان. و او را تکیه گاه ما و ما را یاور او قرار ده." اللَّهُمَّ أَعْلِ الْحَقَّ وَ اسْتَنْقِذِ الْخَلْقَ وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِالنَّجَاةِ وَ اهْدِنَا لِلْإِيمَانِ وَ عَجِّلْ فَرَجَنَا بِالْقَائِمِ علیه السلام وَ اجْعَلْهُ لَنَا رِدْءاً وَ اجْعَلْنَا لَهُ رِفْدا. 📚 اقبال الاعمال، ج3، ص68.
9.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
▪️ای داغدار اصلی این روضه ها بیا صاحب عزای ماتم کرب و بلا بیا بالا گرفته ایم برایت دو دست را ای مرد مستجاب قنوت و دعا بیا بیش از هزار سال تو خون گریه کرده ای ای خون جگر ز قامت زینب بیا، بیا... ✋ زیارت ناحیه مقدسه، سوگنامه امام زمان علیه السلام برای جدّ مظلومش است. با این زیارتنامه سوزناک، انس بگیریم و
این بدم المقتول بکربلا
6.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چه غم انگیز است لحظه وداع خداوندا اجر ما را در مصیبت امام حسین علیه السلام زیاد گردان و ما را از خونخواهان او در رکاب حضرت مهدی علیه السلام قرار بده
چرا به امام زمان عج لقب قائم داده اند   از حضرت امام باقر(ع) پرسیدند: مگر همه شما قائم بحق نیستید؟ فرمود: آرى! گفتند: پس چرا تنها دوازدهمین شما به این  نام، نامیده شد؟   فرمود: آن هنگام که جدّمان حسین(ع) به  شهادت رسید، فرشتگان با اشک و آه،  ضجه‌زنان گفتند: اى الله و اى سید ما! آیا نمى‌نگرى که با بنده  برگزیده و فرزند برگزیده تو چه مى‌کنند؟  خداوند به آنان چنین وحى کرد: اى فرشتگان من آرام باشید! به عزّت و  جلالم سوگند! حتما از آن‌ها انتقام خواهم  گرفت، هرچند مدت‌ها بگذرد، آن‌گاه پرده را کنار زد و امامان پس  از حسین(ع) را به فرشتگان نمایاند، در  میان آنان یکى ایستاده بود و نماز مى‌خواند، پس خداوند به فرشتگان فرمود: با این شخص ایستاده (قائم) از آن‌ها انتقام مى‌گیرم. بحارالأنوار  ج ۴۵ ص ۲۲۱