🌴سلام‌مارورقیہۜ‌ببربہ‌محضربابا

رقیہ‌جـانم💔ا‌ی‌جانم..:))

آقا‌جان....😭 نوکرت مثلِ رقیہ مانده جا از قافلہ حالِ این جامانده را جامانده میفھمد فقط :)

او درخانواده‌خودجزمهرونیڪی‌نیاموختہ‌بود. دست‌تقدیراورادرسفرڪربلا باپدرهمراه‌ساخت. گویی‌اراده‌الهےبرآن‌تعلق‌گرفتہ‌بودڪہ‌این‌ڪودک‌سہ‌سالہ نیزبامظلومیت‌خودپیام‌رسان‌حماسہ‌ڪربلا باشد!

یکی‌ازافرادسپاه‌یزید‌می‏گوید : درڪربلا من‌درمیان‌دوصف‌لشڪرایستاده‌بودم،دیدم‌ دخترڪی‌ازخیمہ‌امام‌حسین‌بیرون‌آمد،دوان‌دوان خود رابہ‌امامرسانید،عَبای‌آن‌حضرت‌راگرفت: - ای‌پدر،بہ‌من‌نگاه‌کن! ...من‌تشنہ‌ام... این‌تقاضاچون‌نمڪی‌برزخم‏های‌دلامامبودو اورامنقلب‌ ڪرد،بی‌اختیاراشڪ‌ازچشمانش‌جاری‌گردیدوفرمود: - دخترم،رقیہ‌!!!... خداوندتوراسیراب‌ڪند؛زیراوڪیل‌وپناهگاه‌من‌است. پس‌دست‌ڪودڪ‌راگرفت‌و اورابہ‌خیمہ‌بُردوبہ‌ خواهرانش‌سپردوبہ‌میدان‌بازگشت.

مدتی‌ازواقعہ‌عاشوراگذشتہ‌بود،ڪاروان‌اسیران‌ڪربلا بہ‌شهرشام‌رسیده‌بود. ڪودڪی‌باچهره‌ای‌خاڪ‌آلودوڪبوددرخرابہ‌ای‌کنار حضرت‌زینب‌ۜنشستہ‌بود.اوڪہ‌صحنہ‌های‌عطش خانواده،غارت‌خیمہ‌ها را بادوچشم‌خوددیده‌بودواز وحشت‌مردی‌ڪہ‌گوشواره‌هایش‌را ازگوش‌هایش‌ ڪشیده‌بود،خودرابیشتربہ‌عمہ‌اش می‌چسباند....  جمعی‌ازڪودڪان‌شامی‌رادیدڪہ‌در رفت‌وآمدبودند پرسید: -عمہ‌جان!....اینان‌ڪجامی‌روند؟ عزیزم‌این‌هابہ‌خانہ‌هایشان‌می‌روند. -عمہ!....مگرماخانہ‌نداریم؟ چراعزیزم،خانہ‌مادرمدینہ‌است. -عمہ!....پدرم‌ڪجاست؟ بہ‌سفررفتہ!!!........ طفل‌دیگرسخن‌نگفت،بہ‌گوشہ‌خرابہ‌رفتہ‌زانوی‌غم‌بغل گرفت‌وباغم‌واندوه‌بہ‌خواب‌رفت...

پاسی‌ازشب‌گذشت.... ظاهراًدرعالم‌رؤیاپدررادید.سراسیمہ‌ازخواب‌بیدارشد وگفت:پدرم‌حسین‌ڪجاست؟...اڪنون‌اورادیدم.  زنان‌اهلبیت‌ڪہ‌می‌ڪوشیدندشهادت‌پدران‌را از ڪودڪان‌پنهان‌ڪنند،هرچہ‌ڪردندنتوانستنداوراساکت‌ ڪنند. خبررابہ‌یزیدرساندند،اودستوردادسربریده‌پدرش‌را برایش‌ببرندتاساڪت‌شود.سرمطهرونورانےامام‌حسین‌ رادرمیانطَبَقجای‌داده،واردخرابہ‌ڪردندومقابل‌رقیہ‌ ڪوچڪ‌قراردادند.پرسید: این‌چیست؟...من‌ڪہ‌غذانخواستم! گفتند: مگرپدرت‌رانمی‌خواستی؟این‌سرپدرتوست. دخترڪ‌بادست‌های‌ڪوچڪ‌ولرزان‌خودسرپوش‌طَبًق راکنارزد،سَر راڪہ‌دید،رنگ‌ازرویش‌پرید،وحشت‌زده‌و ناباورانہ‌سَر رابرداشت‌ودرآغوش‌ڪشید،برپیشانی‌و لب‌های‌پدربوسہ‌زدو آه و نالہ‌اش‌بلندترشد : #یَااَبَتَاه!....#مَن‌ذَاالّذِی‌خَضَبَڪَ‌بِدِمَائِڪَ؟ #یَااَبَتَاه!...#مَن‌ذَاالَّذِی‌قَطَعَ‌وَرِیدَکَ؟  #مَن‌ذَالَّذی‌أَیتَمَنی‌علےصِغَرِسِنِّیِ پدرجان‌چہ‌ڪسی‌صورت‌شمارابہ‌خونت‌رنگین‌کرد؟ چہ‌ڪسی‌رگ‌های‌گردنت‌رابُرید؟  چہ‌ڪسی‌مرادرڪودڪی‌یتیم‌کرد؟ پدرجان‌ڪاش‌خاڪ‌رابالش‌زیرسرم‌قرارمیدادم، ولی‌محاسنت‌راخضاب‌شده‌بہ‌خونت‌نمی‌دیدم. دخترخردسال‌حسین‌علیہ‌السلام‌آن‌قدرشیرین‌زبانے ڪردوباسرپدرنالہ‌نمودتاخاموش‌شد. همہ‌گمان‌ڪردندبہ‌خواب‌رفتہ.وقتی‌بہ‌سراغ‌اوآمدند از دنیارفتہ‌بود.شبانہ‌اورادرهمان‌خرابہ‌مدفون‌نمودند.