❓کدام گزینه اشتباه است؟
۱. برخورد انسان در برابر مشکلات و مصایب زندگی ، نشانه ی معرفت او نسبت به فلسفه ی آنهاست.
۲. گفتن "انّا للّه" و یادمرگ موقع ناگواریها: اظهار عقاید حقّ است و باعث وسوسه های شیطان میشود و برای دیگران هم درس و الگو است.✅
۳. ایمان به خداوند و معاد و امید به دریافت پاداش از ریشه های صبرند.
۴. مردم در برابر مشکلات سه دسته اند: جیغ و داد - بردبار و صبور- صبور و شکرگزار
ارسال پاسخ درست و شرکت در قرعه کشی تاساعت ۲۰ روز بعد (۱۶ آبان ماه)👇🏻
@Nn2106
ﺃُﻭﻟَﺌِﻚَ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﺻَﻠَﻮﺍﺕٌ ﻣِّﻦ ﺭَّﺑِّﻬِﻢْ ﻭَﺭَﺣْﻤَﺔٌ ﻭَﺃُﻭْﻟَﺌِﻚَ ﻫُﻢُ ﺍﻟْﻤُﻬْﺘَﺪُﻭﻥَ «١٥٧»
ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ، ﺩﺭﻭﺩﻫﺎ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻬﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﮕﺎﻧﻨﺪ.
ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ:
ﻛﻠﻤﻪ «ﺻﻠﻮﺍﺕ» ﺍﺯ ﻭﺍژﻩ ﻱ «ﺻﻠﻮ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﻧﻌﻤﺖ ﻭﺭﺣﻤﺖ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮ ﺧﻠﺎﻑ ﻭﺍژﻩ ﻱ «ﺻﻠﻲ» ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﻗﻬﺮ ﻭ ﻏﻀﺐ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎﻧﻨﺪ: «ﺗﺼﻠﻲ ﻧﺎﺭﺍً ﺣﺎﻣﻴﺔ»
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ، ﺻﺒﺮ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺧﻮﺩ ﺩﺭﻭﺩ ﻭ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺪ؛ «ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻦ ﺭﺑﻬﻢ» ﻭﻟﻲ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﺮﻓّﻪ ﻛﻪ ﺯﻛﺎﺕ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺩﺭﻭﺩ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ. «ﺻﻞّ ﻋﻠﻴﻬﻢ»
ﭘﻴﺎم ﻫﺎ:
1️⃣ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺻﺎﺑﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺎﺹّ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. «ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺻﻠﻮﺍﺕ»
2️⃣ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺻﺎﺑﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺁﻣﻮﺯﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﺜﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﺻﺎﺑﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺠﺎﻫﺪﺍﻥ، ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯ ﻛﺮﺍﻣﺖ ﻭﺍﺣﺘﺮﺍم ﺧﺎﺻّﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﻨﺪ. «ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻦ ﺭﺑّﻬﻢ...»
3️⃣ ﺗﺸﻮﻳﻖ، ﺍﺯ ﺷﺌﻮﻥ ﺭﺑﻮﺑﻴّﺖ ﻭ ﻟﺎﺯﻣﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. «ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻦ ﺭﺑّﻬﻢ»
4️⃣ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺻﺎﺑﺮﺍﻥ، ﻗﻄﻌﻲ ﻭ ﻣﺴﻠّﻢ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ، ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺁﺭﺯﻭ ﺍﺳﺖ؛ «ﻟﻌّﻠﻬﻢ ﻳﻬﺘﺪﻭﻥ» ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺻﺎﺑﺮﺍﻥ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﻗﻄﻌﻲ ﺗﻠﻘّﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. «ﺍﻭﻟﺌﻚ ﻫﻢ ﺍﻟﻤﻬﺘﺪﻭﻥ»
5️⃣ ﻫﺪﺍﻳﺖ، ﻣﺮﺍﺣﻠﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻥِ «ﺍﻧّﺎﻟﻠّﻪ ﻭﺍﻧّﺎﺍﻟﻴﻪ ﺭﺍﺟﻌﻮﻥ» ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻭﻟﻲ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﻛﺴﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. «ﺍﻭﻟﺌﻚ ﻫﻢ ﺍﻟﻤﻬﺘﺪﻭﻥ»
https://eitaa.com/TafsireGhoranTafsireZendegi
❓کدام گزینه اشتباه است؟
۱. هدایت صابران قطعی است.
۲. صابران غرق رحمت خاصّ خداوند هستند.
۳. لازمه ی تربیت و از شئون ربوبیّت ، تشویق و تنبیه است.✅
۴. صلوات یعنی وارد شدن در نعمت و رحمت.
ارسال پاسخ درست و شرکت در قرعه کشی تاساعت ۲۰ روز بعد (۱۷ آبان ماه)👇🏻
@Nn2106
ﺇِﻥَّ ﺍﻟﺼَّﻔَﺎ ﻭَﺍﻟْﻤَﺮْﻭَﺓَ ﻣِﻦ ﺷَﻌَﺂﺋِﺮِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻓَﻤَﻦْ ﺣَﺞَّ ﺍﻟْﺒَﻴْﺖَ ﺃَﻭِ ﺍﻋْﺘَﻤَﺮَ ﻓَﻠَﺎ ﺟُﻨَﺎﺡَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺃَﻥ ﻳَﻄَّﻮَّﻑَ ﺑِﻬِﻤَﺎ ﻭَﻣَﻦ ﺗَﻄَﻮَّﻉَ ﺧَﻴْﺮﺍً ﻓَﺈِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺷَﺎﻛِﺮٌ ﻋَﻠِﻴﻢٌ «١٥٨»
ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ، ﺍﺯ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺣﺞ ﺧﺎﻧﻪ ﻱ ﺧﺪﺍ ﻭﻳﺎ ﻋﻤﺮﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻭﺭﺩ، ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ ﻃﻮﺍﻑ ﻛﻨﺪ. ﻭ (ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﻭﺍﺟﺒﺎﺕ،) ﻫﺮ ﻛﺲ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻛﺎﺭ ﺧﻴﺮﻱ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﺪ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ.
ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ:
«ﺷﻌﺎﺋﺮ» ﺟﻤﻊ «ﺷﻌﻴﺮﺓ» ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﺎﺻّﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ، ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ «ﺷﻌﺎﺋﺮﺍﻟﻠَّﻪ» ﻋﻠﺎﻣﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺻﻔﺎ ﻭ ﻣﺮﻭﻩ ﻧﺎم ﺩﻭ ﻛﻮﻩ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺴﺠﺪﺍﻟﺤﺮﺍم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﻲ ٤٢٨ ﻣﺘﺮ، ﺭﻭﺑﺮﻭﻱ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ، ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻫﻔﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻛﻮﻩ ﺭﺍ ﻃﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻱ ﻫﺎﺟﺮ، ﻫﻤﺴﺮ ﻓﺪﺍﻛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﺟﺮﻋﻪ ﺁﺑﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻮﺩﻙ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ، ﻫﻔﺖ ﺑﺎﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻛﻮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻲ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻳﺎﻭﺭ ﻭ ﻫﻤﺪﻣﻲ ﻃﻲ ﻛﺮﺩ.
ﺍﻣﺎم ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﺭ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ، ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻛﻮﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ ﻣﺘﻜﺒّﺮﻱ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻭ ﭘﺎﺑﺮﻫﻨﻪ ﻭ ﻛﻔﻦ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﻛﻮﻩ ﺭﺍ ﻃﻲ ﻛﻨﺪ، ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺩﻭﻳﺪﻥ ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ. ﻛﻮﻩ ﺻﻔﺎ ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺩﻋﻮﺕ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﻔّﺎﺭ ﻣﻜّﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻓﺮﺍﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ.
ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺟﺎﻫﻠﻴّﺖ، ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﻟﺎﻱ ﻛﻮﻩ ﺻﻔﺎ، ﺑﺘﻲ ﺑﻨﺎم «ﺍُﺳﺎﻑ» ﻭ ﺑﺮ ﻛﻮﻩ ﻣﺮﻭﻩ، ﺑﺖ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺑﻨﺎم «ﻧﺎﺋﻠﻪ» ﻧﺼﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﻌﻲ، ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﺒﺮّﻙ، ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻣﺴﺢ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺍﺯ ﺳﻌﻲ ﻣﻴﺎﻥ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ ﻛﺮﺍﻫﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺖ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺎﻱ ﺩﻭ ﻛﻮﻩ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺻﻔﺎ ﻭ ﻣﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩم ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﻨﻨﺪ.
ﺣﺞ ﻭﻋﻤﺮﻩ، ﮔﺎﻫﻲ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﻢ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺫﺍﻥ ﻭﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ، ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻋﻤﺮﻩ، ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﻭﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
ﺩﺭ ﻋﻤﺮﻩ ﺗﻤﺘﻊ ﭘﻨﺞ ﻋﻤﻞ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ: ١- ﺍﺣﺮﺍم. ٢- ﻃﻮﺍﻑ. ٣- ﻧﻤﺎﺯ ﻃﻮﺍﻑ. ٤- ﺳﻌﻲ ﺑﻴﻦ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ. ٥ - ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻮ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻦ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﻋﻤﺮﻩ ﻣﻔﺮﺩﻩ، ﻃﻮﺍﻑ ﻧﺴﺎء ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻃﻮﺍﻑ ﻧﺴﺎء ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺞ ﻋﻤﻞ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
ﺣﺞ ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻬﺎ، ﭼﻨﺪ ﻋﻤﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺳﻌﻲ ﺑﻴﻦ ﺻﻔﺎ ﻭ ﻣﺮﻭﻩ، ﻫﻢ ﺩﺭ ﻋﻤﺮﻩ ﻣﻄﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﺞ.
ﺩﻳﺪﻥ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ، ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺗﺼﻮﺭ، ﻭ ﻋﻴﻨﻴّﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺫﻫﻨﻴّﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ. ﺩﺭ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ، ﻛﻠﺎﺱ ﺧﺪﺍﺷﻨﺎﺳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ، ﺩﺭ ﻳﻚ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﻳﻚ ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻛﻠﺎﺱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ، ﺁﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻟﻬﻲ، ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎم ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺯﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﻭ ﻫﻢ ﻛﻠﺎﺱ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺁﻣﻮﺯﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﺎﺗﻲ ﺍﻋﻤﺎﻟﻲ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﺳﻌﻲ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ، ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ، ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ. ﺳﻌﻲ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ، ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻜﺒّﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ. ﺳﻌﻲ ﺻﻔﺎ ﻭ ﻣﺮﻭﻩ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺁﻣﻮﺯﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺣﻴﺎﻱ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺯﻥ ﻭ ﻛﻮﺩﻙ ﻫﻢ ﺳﻬﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺒﻞ، ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺑﻠﺎ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻫﺎﺟﺮ، ﻛﻮﺩﻙ، ﭘﺪﺭ ﺍﻭ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﻄﺮﺡ ﺍﺳﺖ. ﺍﺛﺮ ﻛﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻭ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ، ﻣﻮﻇّﻒ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺍﺯ ﻫﺎﺟﺮ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻗﻴﺎﻓﻪ ﺍﻱ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻭ ﻫﺮﻭﻟﻪ ﻛﻨﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺍﻭ، ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺭﺍ ﻫﻔﺖ ﺑﺎﺭ ﻃﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ، ﺗﺸﻜﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺭﻧﺠﻬﺎﻱ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﺎﺟﺮ ﺍﺳﺖ. «ﻓﺎﻥّ ﺍﻟﻠّﻪ ﺷﺎﻛﺮ ﻋﻠﻴﻢ»
ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺳﻌﻲ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ، ﻟﻜﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: «ﻓﻠﺎﺟﻨﺎﺡ ﻋﻠﻴﻪ»، ﺍﻳﻦ ﻟﺤﻦ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﮕﺮﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺑﺖ ﻭﻣﺤﻞّ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺑﻮﺩ.
ﻃﻮﺍﻑ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﮔﺮﺩﺵ ﺩﺍﺋﺮﻩ ﺍﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺍﻭّﻟﻴّﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ، ﺧﻮﺍﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻭﺭﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻃﻮﻟﻲ، ﻃﻮﺍﻑ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﻟﺬﺍ ﻛﻠﻤﻪ ﻃﻮﺍﻑ، ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻃﻮﺍﻑِ ﺩﻭﺭ ﻛﻌﺒﻪ ﻛﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺍﻳﺮﻩ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ؛ «ﻭ ﻟﻴَﻄّﻮَّﻓﻮﺍ ﺑﺎﻟﺒﻴﺖ ﺍﻟﻌﺘﻴﻖ» ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺣﺮﻛﺖ ﻃﻮﻟﻲ ﺑﻴﻦ ﺻﻔﺎ ﻭﻣﺮﻭﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﭘﻴﺎم ﻫﺎ:
1️⃣ ﺗﻮﺟّﻪ ﺧﺎﺹّ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻜﺎﻥ ﻫﺎ ﻳﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﻳﺎ ﺍﺷﺨﺎﺹ، ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺍﻟﻬﻲ ﮔﺮﺩﻧﺪ. «ﺍﻥّ ﺍﻟﺼﻔﺎ ﻭ ﺍﻟﻤﺮﻭﺓ ﻣﻦ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺍﻟﻠَّﻪ»
2️⃣ ﻧﻴّﺖ، ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﻟﻤﺲ ﺑﺖ ﻫﺎ، ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﺍﺳﻠﺎم ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺑﺮﺍﻱ ﺭﺿﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ. «ﻓﻠﺎﺟﻨﺎﺡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻥ ﻳﻄّﻮﻑ ﺑﻬﻤﺎ»
3️⃣ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍﻛﺰ ﺣﻖّ، ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺑﺎ ﺧﺮﻓﺎﺕ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺷﺪ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﻛﺸﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺮﺍﻛﺰ، ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﺳﺎﺯﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻛﺮﺩ. «ﻓﻠﺎ ﺟﻨﺎﺡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻥ ﻳﻄّﻮﻑ ﺑﻬﻤﺎ»
4️⃣ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ. «ﻓﻤﻦ ﺗﻄﻮّﻉ»
5️⃣ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﺒﺎﺩﺍﺕ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ، ﺷﺎﻛﺮ ﺍﺳﺖ. «ﻓﺎﻥ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺷﺎﻛﺮ» ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻟﻄﻒ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
https://eitaa.com/TafsireGhoranTafsireZendegi
❓کدام گزینه اشتباه است؟
۱. علامت هایی را که خداوند برای عبادت قرار داده "شعائرالله" می گویند.
۲. به فرموده ی امام صادق(ع) در روی زمین مکانی بهتر از میان دو کوه صفا و مروه وجود ندارد.
۳. طواف یعنی گردش دائره ای.✅
۴. بزرگترین لطف خداوند نسبت به بندگان ، شاکر بودن است.
ارسال پاسخ درست و شرکت در قرعه کشی تاساعت ۲۰ روز بعد (۱۸ آبان ماه)👇🏻
@Nn2106
ﺇِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﻜْﺘُﻤُﻮﻥَ ﻣَﺂ ﺃَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﺒَﻴِّﻨَﺎﺕِ ﻭَﺍﻟْﻬُﺪَﻱ ﻣِﻦ ﺑَﻌْﺪِ ﻣَﺎ ﺑَﻴَّﻨَّﺎﻩُ ﻟِﻠﻨَّﺎﺱِ ﻓِﻲ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏِ ﺃُﻭْﻟَﺌِﻚَ ﻳَﻠْﻌَﻨُﻬُﻢُ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻭَ ﻳَﻠْﻌَﻨُﻬُﻢُ ﺍﻟﻠَّﺎﻋِﻨُﻮﻥَ «١٥٩»
ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻟﺎﺋﻞ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ، ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺑﻴﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻳﻢ، ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻟﻌﻨﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻟﻌﻦ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ:
ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻳﻪ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﻱ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﺟﻤﻠﻪ ﻱ «ﻳﻜﺘﻤﻮﻥ» ﻛﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺑﺮ ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎم ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻟﻌﻨﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺣﻖّ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺳﻜﻮﺕ ﻭ ﻋﺪم ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺣﻖّ، ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺳﺮﮔﺮم ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺮﺩم ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺟﺰﺋﻲ ﻭ ﻏﺎﻓﻞ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﺻﻠﻲ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻳﺎ ﻋﻴﻮﺏ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﻳﻨﻲ، ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﻳﺎ ﻣﺴﺘﺤﺐّ ﺍﺳﺖ.
ﮔﻨﺎﻩ ﻛﺘﻤﺎﻥ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻠﻤﺎ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ١٨٧ ﺳﻮﺭﻩ ﻱ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻧﻜﻨﻨﺪ. «ﻭﺍﺫﺍ ﺍﺧﺬ ﺍﻟﻠّﻪ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺍﻭﺗﻮﺍ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﻟﺘﺒﻴّﻨﻨّﻪ ﻟﻠﻨّﺎﺱ ﻭﻟﺎﺗﻜﺘﻤﻮﻧﻪ» ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺣﻖّ، ﻟﺠﺎم ﺯﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
ﭘﻴﺎم ﻫﺎ:
1️⃣ ﻇﻠﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻇﻠﻢ ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺎﻟﻖ ﻭ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ. «ﻳﻜﺘﻤﻮﻥ... ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠّﻪ ﻭ ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠﺎﻋﻨﻮﻥ»
2️⃣ ﻛﺘﻤﺎﻥ، ﺣﻖّ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ، ﭼﻪ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﻭ ﺩﻟﺎﺋﻞ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺑﺎﺷﺪ؛ «ﺍﻟﺒﻴّﻨﺎﺕ» ﻭ ﭼﻪ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺭﻫﻨﻤﻮﺩﻫﺎ ﻭ ﺍﺭﺷﺎﺩﺍﺕ.«ﺍﻟﻬُﺪﻱ»
3️⃣ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺣﻖّ، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻧﻊ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﺮﺩم ﻭ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﺴﻞ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺍﺳﺖ. «ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ»
4️⃣ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺣﻖّ، ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺣﻖّ ﻣﺮﺩم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ. ﻟﺬﺍ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺣﻖّ ﺭﺍ، ﺧﺪﺍ ﻭ ﻣﺮﺩم ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. «ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻭﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠﺎّﻋﻨﻮﻥ»
5️⃣ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻭ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﺮﺩم، ﻣﺆﺛﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻫﺮم ﻧﻔﺮﺕ ﻣﺮﺩم ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻬﻲ ﺍﺯ ﻣﻨﻜﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩ. «ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠﺎّﻋﻨﻮﻥ»
https://eitaa.com/TafsireGhoranTafsireZendegi
❓کدام گزینه اشتباه است؟
۱. کتمان حقّ ظلم به خود و خداست.✅
۲. بدلیل مانع هدایت شدن ، کتمان حقّ بزرگترین گمراهیست.
۳. بدترین ظلم،ظلم فرهنگیست.
۴. در روز قیامت به دهن کتمان کنندگان حقّ ، لجام زده میشود.
ارسال پاسخ درست و شرکت در قرعه کشی تاساعت ۲۰ روز بعد (۱۹ آبان ماه)👇🏻
@Nn2106
ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺗَﺎﺑُﻮﺍْ ﻭَﺃَﺻْﻠَﺤُﻮﺍْ ﻭَﺑَﻴَّﻨُﻮﺍْ ﻓَﺄُﻭْﻟَﺌِﻚَ ﺃَﺗُﻮﺏُ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَﺃَﻧَﺎ ﺍﻟﺘَّﻮَّﺍﺏُ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢُ «١٦٠»
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ (ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻴﻚ) ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ (ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ) ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ، ﻛﻪ ﻣﻦ (ﻟﻄﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ) ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻦ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ.
ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ:
ﺑﺮﺍﻱ ﮔﻨﺎﻩ ﻛﺘﻤﺎﻥ، ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ، ﺭﺍﻩ ﺗﻮﺑﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣّﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻱ ﻭﺍﻗﻌﻲ، ﺑﺎ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲ ﻗﻠﺒﻲ ﻭ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻋﻤﻞ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ. ﺗﻮﺑﻪ ﻱ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻗﻀﺎ ﻛﻨﺪ. ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺗﻠﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺰ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺣﻘﺎﻳﻖ، ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﻋﻠﻢ، ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﻧﺴﻞ ﻫﺎ، ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮﺩﻩ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﻮﺋﻲ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﻥّ ﻋﻠﻴﻚ ﻟﻌﻨﺘﻲ» ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ. ﻭ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: «ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻟﻌﻨﺔ ﺍﻟﻠَّﻪ...» ﭘﺲ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺷﻴﻄﺎﻥ، ﺩﺭ ﻳﻚ ﺭﺩﻳﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﭘﻴﺎم ﻫﺎ:
1️⃣ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻄﺎﻛﺎﺭﺍﻥ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺮﺍﻳﻄﻲ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. «ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠّﻪ... ﺍﻟﺎّ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺗﺎﺑﻮﺍ»
2️⃣ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺩﻳﻨﻲ، ﻓﺴﺎﺩ ﺍﺳﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﻨﻨﺪﻩ، ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻭ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. «ﺗﺎﺑﻮﺍ ﻭﺍﺻﻠﺤﻮﺍ»
3️⃣ ﺗﻮﺑﻪ ﻱ ﻫﺮﮔﻨﺎﻩ، ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﺗﻮﺑﻪ ﻱ ﻛﺘﻤﺎﻥ، ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﺳﺖ. «ﺗﺎﺑﻮﺍ... ﻭﺑﻴّﻨﻮﺍ»
4️⃣ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻘﺎم ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭﺗﻮﺑﻴﺦ، ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺷﺪ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎم ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﻠﻤﺎﺕ «ﺍَﻧَﺎ» ﻭ «ﺗﻮّﺍﺏ» ﻭ «ﺭﺣﻴﻢ» ﺑﻜﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ: ﻣﻦ ﺧﻮﺩم ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﺨﺼﻮﺻﻢ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ ﮔﺮﺩم. «ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ... ﺍﻧَﺎ ﺍﻟﺘﻮّﺍﺏ ﺍﻟﺮّﺣﻴﻢ»
5️⃣ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ، ﺩﻭ ﺭﻛﻦ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﺖ. «ﻳﻠﻌﻨﻬﻢ ﺍﻟﻠّﻪ... ﺍﻧَﺎ ﺍﻟﺘﻮّﺍﺏ ﺍﻟﺮّﺣﻴﻢ»
6️⃣ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ، ﺩﺍﺋﻤﻲ، ﻗﻄﻌﻲ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻣﺤﺒّﺖ ﺍﺳﺖ. «ﺍﺗﻮﺏ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻭ ﺍﻧَﺎ ﺍﻟﺘﻮّﺍﺏ ﺍﻟﺮّﺣﻴﻢ»
https://eitaa.com/TafsireGhoranTafsireZendegi
❓کدام گزینه اشتباه است؟
۱. دو رکن اساسی برای تربیت فرد و جامعه ، تهدید گنه کار و بشارت نیکوکار است.
۲. توبه از هر گناه ، متناسب با آن است. توبه ی کتمان هم بیان همان حقایق است.
۳. خداوند امکان توبه را برای خطاکاران در شرایط خاص فراهم کرده است.✅
۴. بازگشت لطف خداوند به توبه کنندگان،دائمی و همراه با محبت است.
ارسال پاسخ درست و شرکت در قرعه کشی تاساعت ۲۰ روز بعد (۲۰ آبان ماه)👇🏻
@Nn2106