🔰🔺🔰🔺🔰🔺🔰🔺 #تفسیر: (آيه ١١١) : 🔹سرانجام به آخرين آيۀ اين سوره مى‌رسيم آيه‌اى كه با حمد خداوند سوره را پايان مى‌دهد همانگونه كه با تسبيح ذات پاك او سوره آغاز شده بود، و در حقيقت اين آيه نتيجه‌اى است بر كلّ بحثهاى توحيدى اين سوره و محتواى همۀ آن مفاهيم توحيدى. 🔹 روى سخن را به پيامبر كرده، چنين مى‌گويد: «بگو: حمد و سپاس مخصوص خداوندى است كه نه فرزندى براى خود انتخاب كرده و نه شريكى در حكومت و مالكيّت جهان دارد، و نه سرپرستى براى حمايت در برابر ذلت و ناتوانى» (وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ). 🔹 و چنين خدايى با چنان صفات از هر چه فكر كنى برتر و بالاتر است بنابراين «او را بزرگ‌دار و به عظمت بى‌انتهايش آشنا شو» (وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً). 🔹 آيۀ فوق هرگونه كمك كار و شبيه را از خداوند نفى مى‌كند، چه آن كس كه پايين‌تر باشد (همچون فرزند) و آن كس كه همسان باشد (همچون شريك) و آن كس كه برتر باشد (همچون ولىّ). 🔹 #مرحوم_طبرسى در #مجمع_البيان از بعضى مفسّران نقل مى‌كند كه اين آيه ناظر به نفى اعتقاد انحرافى سه گروه است: نخست #مسيحيان و #يهود كه براى خدا #فرزند قائل بودند، و ديگر #مشركان_عرب كه براى او شريكى مى‌پنداشتند، و لذا در مراسم #حجّ مى‌گفتند: لبّيك لا شريك لك، الاّ شريكا هو لك! و ديگر ستاره پرستان و مجوس، چرا كه آنها براى خدا ولىّ و حامى قائل بودند. 📚برگزیده تفسیر نمونه📚 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Tafsirenemooneh