📋تحول «علی بن اوتاش» زندانبان توسط #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام @TarikhEslam

✅مرحوم شیخ مفید می نویسد : محمد بن اسماعیل علوی می گوید : وقتی امام حسن عسکری(ع) توسط حکومت بنی عباس در حبس بود، زندانبان حضرت(ع) علی بن اوتاش بود. 📋《وَ هُوَ كَانَ شَدِيدَ العَدَاوَةِ فِي لِآلِ مُحَمَّدِِ(ص) غَلِيظَاً عَلَى آلِ أَبِي طَالِبٍ(ع)》 ♦️او نسبت به اهل بیت حضرت رسول اکرم(ص) و فرزندان ابوطالب(ع) عداوت و دشمنی شدیدی داشت. همچنین او فردی بی رحم و مردی زشت خو و بد سیرت بود و از دشمنان سر سخت آل محمّد(ص) محسوب می شد و با خشونت بسیار نسبت به خاندان و فرزندان امام علی(ع) رفتار می کرد. از سوی دیگر خلفای عباسی نیز به او دستور داده بودند که تا هرچه می تواند به امام(ع) سخت گیری کرده و به ایشان آزار رساند. شیخ مفید در ادامه می نویسد : 📋《فَمَا أَقَامَ إِلاّ يَوْمَاً حَتَّى وَضَعَ خَدَّيهِ لَهُ وَ كَانَ لَا يَرْفَعُ بَصَرَهُ إِليَهِ إجْلَالاً لَهُ وَ إعْظَامَاً وَ خَرَجَ مِن عِندِهِ وَ هُوَ أَحسَنُ النَّاسِ بَصِيرَةً وَ أحْسَنَهُم قَولَاً فِيهِ》 ♦️اما بیش از یک روز نگذشت که آن مرد با مشاهده حالات معنوی امام(ع) در برابر عظمت حضرت امام حسن عسکری(ع) زانوی عجز و تواضع به زمین نهاد و در مقابل امام(ع) به خاک افتاد. علی بن اوتاش هنگامی که از حضور امام حسن عسکری(ع) بیرون آمد از بهترین یاران با اعتقاد امام(ع) شد و چنان متحول گشت که از راهش برگشت و دارای بصیرتی کامل نسبت به شناخت امام(ع) شد.(۱) 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۳۰ @TarikhEslam

👤لقب «عسکری» اوج مظلومیت وجود مبارک #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام 🎙در بیان #استاد_رجبی_دوانی :👇 @TarikhEslam

🎙👤🎙👤🎙👤🎙👤🎙 @TarikhEslam

📷عکس تاریخی و قدیمی از حرم #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام @TarikhEslam

📷عکس تاریخی و قدیمی از حرم #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام @TarikhEslam

📷عکسی از تخریب حرم مطهر #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام توسط تکفیری ها(القاعده عراق) در سامراء_عراق @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 2️⃣2️⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «خورشید سامراء» جلد سیزدهم از کتاب «پیشوایان هدایت» ترجمه کتاب «اَعْلَامُ الْهِدَایَةِ» در شرح تاریخ تحلیلی زندگانی حضرت #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام؛ اثر جمعی از مولفان و دانشمندان شیعه در مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام)✍📚👇 #پیشوایان_هدایت ۱۳ @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب «خورشید سامراء» @TarikhEslam

🔹🔷《السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكِ یَا بِنْتَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، ألسَّلاَمُ عَلَيکِ يَا فَاطِمَةَ المَعصُومِةِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ》🔷🔹 ⁉️پاسخ به چند سوال درباره #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها :👇 @TarikhEslam

1⃣تاریخ دقیق ولادت و وفات #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ؟! ✅در منابع تاریخی و منابع قدیمی شیعه، اطلاعات زیادی درباره تاریخ زندگی‌ حضرت معصومه(سلام الله علیها) از جمله تاریخ ولادت و تاریخ وفات ایشان بیان نشده است. به گفته «استاد رضا استادی» نخستین کتابی که در آن، تاریخی از ولادت و وفات حضرت معصومه(سلام الله علیها) ذکر شده است، کتاب «نور الآفاق» نوشته «شیخ جواد شاه‌ عبدالعظیمی»(متوفی قرن۱۴) می باشد که در این کتاب، تاریخ ولادت حضرت معصومه(سلام الله علیها) «یکم ذی‌ القعده سال ۱۷۳ قمری» و تاریخ وفات ایشان «دهم ربیع‌ الثانی سال ۲۰۱ قمری» ذکر شده است. و اين كتاب به زبان فارسى در سال ۱۳۴۳ قمری تأليف شده و در سال ۱۳۴۴ قمری در ۱۳۰ صفحه به صورت جيبى توسط فرزندش شيخ مهدى عبدالعظیمی[و به عبارت خود او : خادم شريعت مطهره حاج شيخ مهدى سلطان العلماء نجفى نظام التولية و خزانه دار حضرت عبدالعظيم(ع)] چاپ شده است و نسخه چاپى آن در كتابخانه مرحوم آيت الله مرعشى نجفى در قم موجود است.(۱) اين كتاب در کتاب «الذريعه» مرحوم «علامه آقا بزرگ تهرانى»(۱۳۸۹ق) در فهرست كتب فارسى به نام «نور الافاق» ضبط و ثبت شده است.(۲) این نقلِ بی سند درباره ولادت و وفات حضرت معصومه(س)، بعدها از آن کتاب، به دیگر کتاب‎ها راه‌ یافته است. برخی از علماء مانند مرحوم آیت‌ الله مرعشی نجفی، آیت‌ الله شبیری زنجانی، استاد رضا استادی و مرحوم ذبیح‌ الله محلاتی با این نظر شیخ جواد شاه‌ عبدالعظیمی مخالفت کرده و تاریخ‌ های ذکر شده در این کتاب را ساختگی دانسته‌ اند. 👤مرحوم «شیخ علی نمازی» در کتاب «مستدرک سفینه البحار» به پیروی از کتاب نور الافاق می نویسد : «فَاطِمَةُ المَعصُومَةُ(س) المَولَودَةُ فِي غُرَّةِ ذِي القَعدَةِ سَنَةَ ۱۷۳ ق» ♦️حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) در ابتدای ماه ذی القعده سال ۱۷۳ قمری به دنیا آمده است.(۳) 👤آیت الله شبیری زنجانی قائل است به اینکه به طور دقیق ولادت و وفات حضرت(س) مشخص نیست، ولی کتاب «مستدرک سفینه البحار» تاریخ تولد او را طبق اسناد به دست آمده، در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ در شهر مدینه نوشته‌ است که این تاریخ در کتاب «مستدرک سفینه البحار» ناشی از تصحیح تاریخ مجعولی توسط آقای شیخ علی نمازی(مولف) دانسته‌ است و زمان ولادت و رحلت ایشان را مجعول دانسته‌اند.(۴) 👤مرحوم «شیخ ذبیح الله محلاتی» می نویسد : اطلاعات چندانی درباره زندگی حضرت معصومه(س) در دست نیست؛ ازجمله تاریخ تولد و وفات و میزان عمر ایشان و اینکه چه زمانی از مدینه حرکت کرده و آیا پیش از شهادت امام رضا(علیه السلام) فوت کرده است یا پس از آن، در تاریخ ثبت نشده است.(۵) 👤 #استاد_عندلیب_همدانی در مورد ولادت ها و وفیَات جعلی و خود ساخته ی امروزی می نویسد : «دروغ در هرجا و توسط هر شخصی عقلا و شرعا مذموم و ناپسند است، ولی آنجا که به دروغ رنگ دین و لعاب آیین زده شود زشتی و حرمت آن قطعا بیشتر خواهد بود! جعل در مناسبت های آئینی نیز رو به گسترش است. حقیر تکلیف خودم را در این زمینه انجام داده و خواهم داد و همه هزینه آن را هم می پردازم، بنده که همواره مدافع سرسخت شعائر دینی بوده ام و به صراحت عرض می کنم [که] عنوان کردن روزهایی به عنوان؛ رحلت حضرت ام کلثوم(سلام الله علیها) رحلت بانو ام البنین(سلام الله علیها) [رحلت حضرت معصومه(سلام الله علیها)] [رحلت بانو رباب(سلام الله علیها)] تولد حضرت رقیه(سلام الله علیها) تولد حضرت علی اصغر(علیه السلام) و مواردی از این قبیل هیچگونه مدرک معتبری ندارد! باشد که مروج دروغ و مدافع دروغگویان نباشیم!»(۶) نام این کتاب یعنی «نور الآفاق» در فهرست معرفی کتب و مصادر آشنایی با حضرت عبدالعظیم حسنی اثر استاد رضا استادی آمده است. 🔍جهت نقد و بررسی مختصر بر این کتاب به لینک زیر مراجعه کنید :👇 «کتاب نور الافاق» 📚منابع : ۱)آشنایی با حضرت عبدالعظیم و مصادر شرح‌ حال او، رضا استادی، ص۲۹۷ ۲)الذريعة علامه آقابزرگ تهرانى، ج۱۶، ص۳۵۵ ۳)مستدرک سفینة البحار نمازی، ج۸، ص۲۶۱ ۴)جرعه‌ای از دریا شبیری زنجانی، ج۲، ص۵۱۹ ۵)ریاحین الشریعه محلاتی، ج۵، ص۳۱ ۶)کانال استاد عندلیب همدانی👇 @andalibhamedani @TarikhEslam

2⃣علت ازدواج نکردن ایشان؟!👇 #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ✅مرحوم ذبیح الله محلاتی درباره ازدواج حضرت معصومه(س) می نویسد : دانسته نیست که حضرت معصومه(س) ازدواج کرده است یا خیر؟ و اینکه فرزند داشته است یا خیر؟ ولی با‌ این‌ همه، مشهور است که حضرت معصومه(س) تا آخر عمر، ازدواج نکرده است.(۱) ⁉️اما برای عدم ازدواج ایشان توجیحاتی از این قبیل گفته شده است. از جمله؛ ۱)نبودن هم کفو برای ازدواج : از آنجا که خاندان ائمه شیعه از لحاظ نَسَب در بین مسلمانان جایگاه ویژه‌ای داشته و مورد احترام عمومی بودند، و از آنجا که حضرت معصومه(س) فرزند بلافصل امام موسی کاظم(ع) و خواهر تنی امام رضا(ع) بود، برخی این احتمال را مطرح کرده‌اند که برای او هم کفو و هم شأنی برای ازدواج یافت نشد و به همین جهت ایشان ازدواج خود را تا پیدا شدن گزینه‌ای مناسب، به تعویق انداخته‌ است. ۲)ترس از حکومت و خفقان حاکم بر جامعه : در دوران حکومت هارون الرشید اختناق شدیدی حاکم بود، تا جایی که امام موسی کاظم(ع) دائما از مدینه به عراق و شام و بغداد تبعید می شد. حتی فضای اینچنینی باعث شد که امام موسی کاظم(ع) را مجبور کنند برای مدت ها در بیابان های شهر شام و در غار ها با لباس مبدل و چهره بدلی زندگی کنند تا کسی امام(ع) را نشناسد. ابن شهر آشوب می نویسد : 📋《لَا يَزَالُ يَنْتَقِلُ مِنْ سِجْنٍ إلي سِجْنٍ》 ♦️امام(ع) پیوسته از زندانی به زندان دیگر منتقل می شد.(۲) پس با فضای اختناقی که در دوران حکومت  هارون برقرار بود، استبداد و ستم به جایی رسیده بود که کسی جرأت نداشت به خانه امام موسی بن جعفر(ع) رفت و آمد داشته باشد، تا چه رسد به اینکه با دختر امام موسی کاظم(ع) ازدواج کند و عواقب خطرناک این انتخاب را بپذیرید. ۳)دستور امام موسی کاظم(ع) بر عدم ازدواج دخترانش : برخی منابع مانند یعقوبی در تاریخ خود می نویسد : 📋《أَوصَى مُوسَى بنُ جَعفَرَ(ع) أَلَّا تَتَزَوَّجَ بَنَاتَهُ فَلَم تَتَزَوَّج وَاحِدَةُ مِنهُنَّ إِلَّا أُمَّ سَلَمَةِ》 ♦️حضرت موسی بن جعفر(ع) وصیت کرده بود که دخترانش شوهر نکنند و برای همین، هیچ یک از دختران حضرت شوهر نکردند، جز یکی از دخترانش به نام ام سلمه!(۳) پس یعقوبی این دستور پدر را سبب ازدواج نکردن دختران امام موسی کاظم(س) از جمله حضرت معصومه(س) می‌داند. اما به این سخن اشکال می شود که؛ اولا؛ این وصیت با سنّت و روش رسول اکرم(ص) سازگاری نداشته و مخالف سنت اسلامی و ترویج ازدواج می‌باشد. ثانیا؛ چنین سفارشی در وصیت‌ نامه‌ ای که مرحوم کلینی از امام کاظم(ع) نقل کرده، نیامده است. اتفاقا در این وصیت امام موسی کاظم(س) امر ازدواج دخترانش را به فرزندش امام رضا(ع) سپرده است. مرحوم کلینی می نویسد : امام موسی کاظم(ع) فرمود : 📋《أَنِّي قَدْ أَوْصَيْتُ إِلَى عَلِيٍّ(ع).. وَ هُوَ أَنَا فِي وَصِيَّتِي فِي مَالِي وَ فِي أَهْلِي وَ وُلْدِي.. وَ إِنْ أَرَادَ رَجُلٌ مِنْهُمْ أَنْ يُزَوِّجَ أُخْتَهُ فَلَيْسَ لَهُ أَنْ يُزَوِّجَهَا إِلاَّ بِإِذْنِهِ وَ أَمْرِهِ فَإِنَّهُ أَعْرَفُ بِمَنَاكِحِ قَوْمِهِ..》 ♦️من وصیت خود را به فرزندم علی بن موسی(ع) می کنم و او در این امر، جایگاه من را در قبال مال و خانواده و فرزندانم دارد. و اگر مردی خواست با یکی از خواهرانش ازدواج کند، این امر با اذن و دستور علی بن موسی(ع) باشد، زیرا که او نسبت به این امر واقفتر و آگاه تر است.(۴) 📚منابع : ۱)ریاحین الشریعه محلاتی، ج۵، ص۳۱ ۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۴۳۲ ۳)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۱۵ ۴)الکافی مرحوم کلینی، ج۱، ص۳۱۷ @TarikhEslam

3⃣لقب کریمه اهل بیت(ع) برای ایشان؟!👇 #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ✅حضرت معصومه(س) در زبان علمای شيعه به «كريمه ‏اهل‏بيت‏» ياد مى‌‏شود و روایت یا سند تاریخی در منابع متاخرین بر این مطلب نداریم که این لقب را به ایشان داده باشند. ظاهرا ريشه آن، رویای صادقه مرحوم آيت ‏الله سید شهاب الدین مرعشى نجفى و در برخی اقوال پدر ایشان مرحوم سید محمود مرعشی نجفی است كه در آن رويا، امام ‏صادق(ع) به او که با دعا و راز و نياز تلاش می كرد تا قبر مطهر حضرت فاطمه(س) را بيابد، فرمود： 📋《عَلَیْکَ بِکَرِیمَةِ اَهْلِ الْبَیْتِ(ع)》 ♦️بر تو باد به كريمه اهل‏ بيت(ع)! و ایشان از این طریق او را به زیارت قبر حضرت فاطمه معصومه(س) راهنمایی می‌کنند.(۱) 📚منبع : ۱)کتاب کریمه اهل بیت(ع)، مهدی پور، ص۴۳ @TarikhEslam

4⃣ماجرای هجرت حضرت معصومه(س) به قم و شهادت ایشان؟!👇 #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ✅طبق نقلی در سال ۲۰۰ ه.قمری در پى اصرار مأمون به سفر تبعيد گونه حضرت رضا(ع) از مدینه به خراسان، يك سال بعد، حضرت معصومه(س) به دعوت امام رضا(ع) و به شوق ديدار برادر به همراه کاروانی که عده اى از برادران و برادرزادگان در بین آنها بودند، به طرف خراسان حركت كردند. وقتی كاروان حضرت به شهر ساوه رسيد، عده‌اى از مخالفان و دشمنان اهل بيت(ع) راه را سدّ كردند و با همراهان حضرت معصومه(س) وارد جنگ شدند. در نتيجه تقريبا اكثر مردان كاروان به شهادت رسيدند و عده‌ای مجروح شدند و خود حضرت(س) نیز بیمار و رنجور گشت. وقتی حضرت معصومه(س) دیدند، ادامه مسیر به سمت خراسان، برای کاروان میسر نیست، ایشان قصد شهر قم کردند و از همراهان پرسیدند : چقدر راه است بين ساوه و قم؟ گفتند : ده فرسخ! سپس فرمود : 📋《احْمِلُونِي إِلَيْهَا! فَحَمَلُوهَا إِلَى قُمَّ!》 ♦️ مرا به قم ببريد! پس او را به قم بردند! 📋《لَمَّا وَصَلَ خَبَرُهَا إِلَى قُمَّ اسْتَقْبَلَهَا أَشْرَافُ قُمَّ وَ تَقَدَّمَهُمْ مُوسَى بْنُ الْخَزْرَجِ! فَلَمَّا وَصَلَ إِلَيْهَا أَخَذَ بِزِمَامِ نَاقَتِهَا وَ جَرَّهَا إِلَى مَنْزِلِهِ وَ كَانَتْ فِي دَارِهِ سَبْعَةَ عَشَرَ يَوْماً ثُمَّ تُوُفِّيَتْ》 ♦️وقتی این خبر به اهالی قم رسید، اشراف و بزرگان قم به نمایندگی موسی بن خزرج به استقبال حضرت فاطمه معصومه(س) رفتند. موسی پس از دیدار حضرت(س)، افسار ناقه ایشان را گرفت و به سمت قم و به منزل خویش آورد.(۱) در مورد شهادت حضرت معصومه(س) همانند سایر مسائل مربوط به ایشان اختلاف هست و مشهور قائل به عدم شهادت ایشان هستند. شاید بیماری حضرت(س) در اثر غم و اندوه از دست دادن اهل بیت خود و دیدن بدن‌های پاره پاره برادران و برادرزادگان خویش را که ۲۳ نفر بودند باشد که به شدت غمگین شدند و در اثر آن بیمار گشتند. اما مرحوم سید جعفر مرتضی عاملی مورخ نامی شیعه درباره علت وفات حضرت(س) می نویسد : 📋《فَيُقَالُ إِنَّهَا قَد دَسَّ إِلَيهَا السَمُّ فِي سَاوَةَ وَلِهَذَا لَم تَلبَث إِلَّا أَيَّامَاً قَلِيلَةََ وَ استُشهِدَت [بِقُم]》 ♦️گفته شده است که در حق حضرت(س) دسیسه کردند و او را در ساوه سمّ خوراندند و به خاطر همین از آن پس مدت زیادی در قید حیات نبودند و سپس در قم به شهادت رسیدند.(۲) طبق نقلی حضرت معصومه(س) هفده روز در قم اقامت کردند و سپس از دنیا رفتند.(۳) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۵۷، ص۲۱۹ ۲)الحياة السياسية للامام الرضا(ع)، ص۴۲۸ ۳)تاریخ قم، حسن بن محمد قمی، ص۲۱۳ @TarikhEslam

5⃣تغسیل و تدفین ایشان؟! #حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ✅در مورد تغسیل و تدفین حضرت معصومه(س) نقل شده است که؛ 📋《لَمَّا تُوُفِّيَتْ فَاطِمَةُ(س) وَ غُسِّلَتْ وَ كُفِّنَتْ حَمَلُوهَا إِلَى مَقْبَرَةِ بابلان وَ وَضَعُوهَا عَلَى سِرْدَابٍ حُفِرَ لَهَا فَاخْتَلَفَ آلُ سَعْدٍ فِي مَنْ يُنْزِلُهَا إِلَى السِّرْدَابِ ثُمَّ اتَّفَقُوا عَلَى خَادِمٍ لَهُمْ صَالِحٍ كَبِيرِ السِّنِّ يُقَالُ لَهُ قَادِرٌ فَلَمَّا بَعَثُوا إِلَيْهِ رَأَوْا رَاكِبَيْنِ مُقْبِلَيْنِ مِنْ جَانِبِ الرَّمْلَةِ وَ عَلَيْهِمَا لِثَامٌ فَلَمَّا قَرُبَا مِنَ الْجِنَازَةِ نَزَلَا وَ صَلَّيَا عَلَيْهَا ثُمَّ نَزَلَا السِّرْدَابَ وَ أَنْزَلَا الْجِنَازَةَ وَ دَفَنَاهَا فِيهِ ثُمَّ خَرَجَا وَ لَمْ يُكَلِّمَا أَحَداً وَ رَكِبَا وَ ذَهَبَا وَ لَمْ يَدْرِ أَحَدٌ مَنْ هُمَا》 ♦️وقتی حضرت فاطمه(س) وفات یافت بعد از غسل و تکفین او را به مقبره بابلان بردند و در کنار سردابی گذاشتند. آل سعد (اشعری) با یکدیگر اختلاف کردند در این باب چه کسی سزاوار است در سرداب رود و فاطمه(س) را بر زمین بگذارد و به خاک سپارد؟ سرانجام اتفاق کردند که سیدی پرهیزکار و پیرمردی پارسا که به نام قادر معروف بود وارد سرداب شود و آن گوهر پاک را دفن کند. وقتی به سراغ آن پیرمرد رفتند، در این هنگام از جانب ریگستان دو سوار که جلو دهان خود را بسته بودند به آن جا آمدند، و وقتی به جنازه حضرت فاطمه(س) رسیدند، از اسب پیاده شدند و بر او نماز گزارده و در سرداب رفتند و جسد مطهر او را دفن کردند و از سرداب خارج شدند و با کسی هم سخنی نگفتند و بر هیچ کس معلوم نشد که آن دو سوار چه کسانی بودند.(۱) در منابع تاریخی و روایی نوشته نشده که این دو نفر چه کسانی بودند، اما طبق سیره ائمه اطهار(ع) شاید این دو نفر وجود مقدس امام رضا(ع) و امام جواد(ع) باشند كه برای شركت در مراسم كفن و دفن حضرت معصومه(س) به اعجاز امامت از خراسان و مدینه به سرزمین قم آمدند.الله عالم 📚منبع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۸، ص۲۹۰ @TarikhEslam