✅ #امام_علی_علیه_السلام در خطبه «قاصعه» می فرماید : 📋《وَلَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذٍ فِی الْاِسْلاَمِ غَیْرَ رَسُولِ اللّه(ص) وَخَدِیجَةَ(س) وَ اَنَا ثَالِثُهُمَا! اَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَالرِّسَالَةِ وَ اَشُمُّ رِیحَ النَّبُوَّةِ》 ♦️در آن روز در هیچ خانه ای، اسلام راه نیافت، جز خانه حضرت رسول اکرم(ص) و خدیجه کبری(س)! و من سوّمین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبّوت را استشمام می کردم.(۱) #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه #حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها 📚منبع : ۱)نهج البلاغه سید رضی، خطبه۱۹۲ @TarikhEslam

«کَرِیمُ السَّجَایَا، جَمِیلُ الشِّیَم نَبِیُّ البَرَایَا، شَفِیعُ الاُمَمِ» 💠وصف زیبای اخلاق حضرت رسول اکرم(ص) در بیان #امام_علی_علیه_السلام：👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✅مردی از اميرالمؤمنين امام علی(علیه السلام) درخواست كرد که اخلاق حضرت رسول اكرم(ص) را برايش وصف کند و بشمارد. حضرت(ع) فرمود : تو نعمتهای دنيا را بشمار تا من نيز اخلاق آن حضرت(ص) را برايت بشمارم. آن مرد گفت : چگونه ممكن است نعمتهای دنيا را إحصاء كرد و به شمارش آورد، در حالی که خداوند در قرآن کریم مي فرمايد： «وَ إِنْ تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لَاتُحْصُوهَا» ♦️اگر نعمت های خداوند را بشماريد، نمی توانيد آن را به پايان برسانيد.(نحل/۱۸) اميرالمؤمنين(ص) فرمود : خداوند تمام نعمت های دنيا را قليل و كم می داند، در اين آيه كه مي فرمايد : «قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ» ♦️بگو متاع دنيا اندك است.(نساء/۷۷) در حالی که خداوند متعال اخلاق رسول اكرم(ص) را در اين آيه عظيم شمرده و چنانچه مي فرمايد： «وَ إِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ» ♦️تو را خوئی بسيار بزرگ است.(قلم/۴) اينك تو چيزی كه قليل است نمی توانی بشماری، من چگونه چيزی كه عظيم و بزرگ است، شمارش كنم؟!! ولی همين قدر بدان، تمام پيامبران مظهر يكی از اخلاق پسنديده بودند، چون نوبت به آن حضرت(ص) رسيد، تمام اخلاق پسنديده را جمع كرد و از اين رو فرمود : «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ» ♦️من برانگيخته شدم تا اخلاق نيكو را تمام كنم و به کمال برسانم.(۱) 📚منبع : ۱)السُنن الکبری بیهقی، ج۱۰، ص۳۲۳ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال0️⃣4️⃣：حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از نبوت، چه دینی داشت؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ： بی شک حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از بعثت، یکتاپرست بود و از هر نوع شرک، پاک بود. او هرگز بر بت سجده نکرد و تاریخ زندگی او نیز این موضوع را نشان می دهد. هنگامی که در نوجوانی، «بحیرا» او را به لات و عزی قسم داد، پیامبر(ص) آن دو را مبغوض ترین چیز برای خود برشمرد. از امیرمؤمنان علی(ع) درباره رسول خدا(ص) سؤال شد؛ که آیا ایشان بتی را عبادت کرده است؟ حضرت(ص) فرمود : خیر! سؤال شد که آیا خمر نوشیده است؟ حضرت(ع) فرمود : خیر! مورخ نامی، ابن اسحاق می گوید : رسول خدا(ص) در حالی به جوانی رسید که خداوند او را مراقبت کرده، از پلیدی های جاهلی حفاظت می کرد؛ زیرا اراده آن داشت تا کرامت رسالت به او دهد. 🔷اما درباره آیین او پیش از نبوت، دیدگاه های زیر مطرح می باشند : 1⃣برخی او را پیرو آیین مسیح(ع) و برخی نیز ایشان را پیرو آیین حضرت موسی(ع) می دانند؛ زیرا قبل از بعثت پیامبر(ص)، آیین مسیح(ع) و قبل تر از آن، آیین یهود بوده است. 2⃣گروهی او را پیرو آیین حضرت ابراهیم(ع) می دانند؛ زیرا او «شیخ الانبیاء» و پدر پیامبران است و در بعضی از آیات قرآن، از آیین اسلام، به عنوان آیین ابراهیم(ع) یاد شده است. 3⃣گرایش حنیفی(یکتا پرستی) از گرایش های شناخته شده در مکه بود و در میان قریش و به ویژه بنی هاشم، پیروانی داشت و عده ای خود را ابراهیمی مذهب می دانستند. 4⃣بعضی نیز گفته اند که آیین او، بر ما روشن نیست! و پیامبر(ص) برنامه خاصی از سوی خداوند داشته که بر طبق آن عمل می کرده است و در حقیقت، آیین وی، مخصوص خودش بوده است و این آیین، تا زمانی که اسلام بر او نازل شد، ادامه داشت. 📚رد اقوال： در هیچ تاریخی نقل نشده است که پیغمبر اسلام(ص) در معابد یهود و مسیحیت و یا در معبد مذهب و مکتب دیگری مشغول عبادت شده باشد. و پیروی پیامبر(ص) از حضرت ابراهیم(ع)، به معنای التزام پیامبر(ص) به شریعت ابراهیم(ع) نیست؛ بلکه به معنای همسویی در عقاید، یعنی توحیدی بودن است و این مسئله، وصف دین حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نیز بوده است، که همه به ادیان ابراهیمی معروف بوده اند. 🔹اما قول چهارم： روایتی است از حضرت امام باقر(ع) که می فرماید : 《خداوند، بر همه پیامبران خود، فرشتگانی را گماشته است. مأموریت این فرشته ها، محافظت از اعمال آنها و تبلیغ رسالت می باشد. خداوند از آن زمان که حضرت محمد(ص) از شیر گرفته شد، فرشته بزرگی را بر آن حضرت(ص) گماشت. این فرشته، آن جناب را به سوی نیکی و اخلاق خوب، هدایت می کرد و از بدی ها و اخلاق بد، باز می داشت و همین فرشته بود که پیش از آن که آن حضرت(ص) به درجه رسالت برسد، او را با «السلام علیک یا رسول الله» صدا می کرد و پیامبر(ص) هنوز جوان بود که با این جمله صدا زده می شد.》 📚با توجه به برگزیدن پاسخ چهارم، این نکته را می توان یادآور شد که با یقین، نمی توان آیینی را برای پیش از دوران بعثت پیامبر(ص) برشمرد؛ امّا رسول اکرم(ص)، مؤمن موحدی بود که خدا را می پرستید و نسبت به آن چه که برایش شریعت الهی و دین حنیف ابراهیمی بود و همچنین نسبت به آن چه که خردش رهنمون می ساخت، پای بند بود. او، برترین و کامل ترین خلق در خلقت، رفتار و خرد بود و برترین فرشته نیز او را تعلیم می داد و به محاسن اخلاق، راهنمایی اش می کرد. 📚منابع： ۱)مفاهیم القرآن سبحانی، ج۳، ص۷۳ ۲)سیره رسول خدا(ص) جعفریان، ص۲۵۳ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال1️⃣4️⃣：اولین مسلمانان از زنان و مردان به حضرت رسول اکرم(ص)، چه کسانی بودند؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ： همه متفقاً گفته اند؛ که نخستين كسی كه از زنان مسلمان شد، «خديجه(س)» همسر وفادار و فداكار پيامبر(ص) بود، و امّا از مردان، همه دانشمندان و مفسران شيعه به اتفاق گروه عظيمی از دانشمندان اهل سنت «علی(ع)»، نخستين كسی از مردان می دانند، كه دعوت پيامبر(ص) را پاسخ گفت. شهرت اين موضوع در ميان دانشمندان اهل تسنن به حدی است كه جمعی از آنها، ادعای اجماع و اتفاق بر آن كرده اند. از جمله؛ 👤حاكم نيشابوری می نویسد： «هيچ مخالفتی در ميان تاريخ نويسان در اين مسأله وجود ندارد، كه علی بن ابيطالب(ع) نخستين كسی است كه اسلام آورده، تنها در بلوغ او به هنگام پذيرش اسلام اختلاف دارند».(۱) 👤ابن عبدالبر می نويسد : «در اين مسأله اتفاق است كه خديجه(س) نخستين كسی بود كه ايمان به خدا و پيامبر(ص)آورد، و او را در آنچه آورده بود، تصديق كرد، سپس علی(ع) بعد از او همين كار را انجام داد».(۲) 👤ابو جعفر اسكافي معتزلی می نويسد : «عموم مردم نقل كرده اند كه افتخار سبقت در اسلام مخصوص علی بن ابيطالب(ع) است».(۳) گذشته از اين، به گفته ی محدثان، پیامبر(ص) روز دوشنبه به نبوت مبعوث شد و علی(ع) فردای آن روز با پیامبر(ص) نماز خواند.(۴) روايات فراواني از پيامبر(ص) و نيز از خود علي(ع) و صحابه در اين باره نقل شده است كه به حد تواتر مي رسد و ذيلاً چند حديث را به عنوان نمونه مي آوريم. 👤حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : «نخستين كسي كه در كنار حوض كوثر بر من وارد می شود، نخستين كسي است كه اسلام آورده، و او علی بن ابيطالب(ع) است».(۵) گروهی از دانشمندان اهل سنت از پيامبر(ص) نقل كرده اند، كه پيامبر(ص) دست علی(ع) را گرفت و فرمود : «اين اولين كسی است كه به من ايمان آورده، و اولين كسی است كه در قيامت با من مصافحه می كند و اين صديق اكبر است».(۶) 👤ابو سعيد خدري از پيامبر(ص) چنين نقل مي كند كه دست به ميان شانه های علی(ع) زد و فرمود : «اي علي(ع) هفت صفت ممتاز داری، كه احدي در قيامت نمي تواند درباره آنها با تو گفتگو كند، تو نخستين كسي هستي كه به خدا ايمان آوردي، و از همه نسبت به پيمانهاي الهي باوفاتري، و در اطاعت فرمان خدا پابرجاتری» (۷) 👤امام علی(ع) در خطبه ی قاصعه می فرماید : 📋《وَلَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذٍ فِی الْاِسْلاَمِ غَیْرَ رَسُولِ اللّه(ص) وَخَدِیجَةَ(س) وَاَنَا ثَالِثُهُمَا! اَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَالرِّسَالَةِ وَ اَشُمُّ رِیحَ النَّبُوَّةِ》 ♦️در آن روز در هیچ خانه ای، اسلام راه نیافت، جز خانه رسول خدا(ص) و خدیجه(س)! و من سوّمین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبّوت را استشمام می کردم.(۸) همانگونه كه اشاره كرديم دهها روايت در كتب مختلف تاريخ و تفسير و حديث، در اين باره از رسول اکرم(ص) و ديگران نقل شده است. 👤عفیف بن قیس کندی می گوید : من در زمان جاهلیت بازرگان عطر بودم. در یکی از سفرهای تجارتی وارد مکه شدم و مهمان عباس[عموی رسول اکرم(ص)] شدم، در یکی از روزها در مسجدالحرام در کنار عباس نشسته بودم، در این هنگام که خورشید به اوج رسیده بود، جوانی به مسجد در آمد که صورتش همچون قرص ماه نورانی بود، نگاهی به آسمان کرد و سپس رو به کعبه ایستاد و شروع به خواندن نماز کرد، چیزی نگذشت که نوجوانی خوش سیما به وی پیوست و در سمت راست او ایستاد. سپس زنی که خود را پوشانده بود، آمد و در پشت سر آن دو نفر قرار گرفت و هر سه با هم مشغول نماز و رکوع و سجود شدند. من از دیدن این منظره که در مرکز بت پرستان، سه نفر آیین دیگری غیر از مرام بت پرستی را برگزیده اند در شگفت ماندم، رو به عباس کرده و گفتم : حادثه بزرگی است! او نیز این جمله را تکرار کرد و افزود : آیا این سه نفر را می شناسی؟ گفتم : نه! گفت : نخستین کسی که وارد شد جلوتر از هر دو نفر ایستاد، برادر زاده من محمد بن عبدالله و دومین فرد، برادر زاده دیگر من علی بن ابی طالب و سومین شخص خدیجه همسر محمد(ص) است. و او مدعی است که آیین او از طرف خداوند نازل شده است. 📋《وَ اَيْمُ اَللَّهِ مَا أَعْلَمُ عَلَى ظَهْرِ اَلْأَرْضِ كُلِّهَا أَحَداً عَلَى هَذَا اَلدِّينِ غَيْرَ هَؤُلاَءِ》 ♦️به خدا قسم! اکنون در روی زمین، جز این سه نفر کسی از این دین پیروی نمی کند.(۹) این قضیه به خوبی نشان می دهد که در آغاز دعوت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) غیر از همسرش خدیجه(س) تنها امام علی(علیه السلام) آیین او را پذیرفته بوده است. 📚منابع： ۱)المستدرك حاکم نیشابوری، ج۱، ص۲۲ ۲)استيعاب ابن عبدالبر، ج۲، ص۴۵۷ ۳)الغدير علامه امینی، ج۳، ص۲۳۷ ۴)الکامل فی التاریخ ابن اثیر، ج۲، ص۵۷ ۵)المستدرک حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۷ ۶)السیره النبویه ابن هشام، ج۱، ص۲۶۲ ۷)حلية الاولياء اصفهانی، ج۱، ص۶۶ ۸)نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ ۹)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۱۲ @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚 4️⃣4️⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «خاتم انبیاء» جلد اول از کتاب «پیشوایان هدایت» ترجمه کتاب «اَعْلَامُ الْهِدَایَةِ» در شرح تاریخ تحلیلی زندگانی حضرت رسول اکرم(ص)؛ اثر جمعی از مولفان و دانشمندان شیعه در مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام)✍📚👇 #پیشوایان_هدایت ۱ @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «خاتم انبیاء» @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال2️⃣4️⃣ : منظور از «اُمِّی بودن» حضرت رسول اکرم(ص) چیست؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ : واژه «اُمیّ» از ماده اُمّ به معناي مادر يا از امت به معناي جمعيت گرفته شده است. دانشمندان درباره معناي امّي اختلاف دارند. جمعي آن را به معناي درس نخوانده مي‌دانند. يعني امي كسي است كه به همان حالتي كه از مادر متولد شده باقي مانده و مكتب و استادي را نديده است. بعضي آن را به معناي كسي دانسته است كه از ميان امت و توده برخاسته است نه از ميان اشراف، ثروتمندان! اما معناي مناسب براي امي همان معناي اول است كه با موارد استعمال اين كلمه نيز سازگارتر مي‌باشد.(۱) زيرا يكي از نكات روشن زندگي رسول اكرم(ص) اين است كه آن حضرت(ص) به مكتب نرفته و درس نخوانده و نزد هيچ استاد و معلمي، تلمذ و شاگردي نكرده است و با هيچ نوشته و كتابي آشنا نبوده است و احدي از مورخان مسلمان و غيرمسلمان مدعي نشده است كه آن حضرت(ص) در دوران كودكي يا جواني، چه رسد به دوران كهولت و پيري كه دوره رسالت است، نزد كسي خواندن يا نوشتن آموخته است و همچنين احدي ادعا نكرده و موردي را نشان نداده است كه آن حضرت(ص) قبل از دوران رسالت يك سطر خوانده و يا يك كلمه نوشته باشد. مردم عرب و بالاخص عرب حجاز در آن عصر، به طور كلي بي‌سواد بودند و افرادي از آنها كه مي‌توانستند بخوانند و بنويسند انگشت شمار و انگشت‌نما بودند ممكن نيست كه شخصي در آن محيط اين فنّ را بياموزد و در ميان مردم به اين صفت معروف نشود.(۲) قرآن كريم نيز امي بودن پيامبر اكرم(ص) يعني درس نخواندن وي قبل از بعثت را تأييد مي‌كند. خداوند متعال در سوره عنكبوت مي‌فرمايد : 📖《وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ》 ♦️تو هرگز پيش از اين كتابي نمي‌خواندی، و با دست خود چيزی نمي‌نوشتی، مبادا كسانی كه در صدد تكذيب و ابطال سخنان تو هستند، شك و ترديد كنند.(۳) زمانی كه پيامبر اكرم(ص) در مكه مي‌زيست تعداد باسوادان آن سرزمين بسيار اندك و انگشت‌شمار بودند. بر اساس آنچه در تاريخ آمده است، تعداد مرداني كه خواندن و نوشتن را مي‌دانستند فقط هفده نفر و تعداد زناني كه با خواندن و نوشتن آشنا بودند فقط يك نفر بود و اسامي آنها در تاريخ آمده است، و پيامبر اكرم(ص) جزء آن عده نيست. مسلماً در چنين محيطي اگر پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن مي‌دانست كاملاً معروف و مشهور مي‌شد و سخن صريح قرآن كريم كه وي را «امي» خوانده است، مورد اعتراض مردم قرار مي گرفت، در حالي كه چنين حادثه ي رخ نداد. اين نيز خود تأييدي بر اين مطلب است كه پيامبر اكرم(ص) با خواندن و نوشتن آشنايي نداشته است. اين مطلبي بود كه نسبت به دوران قبل از بعثت پيامبر اكرم(ص) بيان شد. اما نسبت به دوران بعد از رسالت او (چه دوران سيزده ساله‌اي كه در مكه زندگي كرد و چه دوران ده ساله زندگي كه در مدينه بود) نيز هيچ‌يك از مورخان ننوشته‌اند كه پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن را از كسي فراگرفته باشد. بنابراين، پيامبر اکرم(ص) به همان حال امي بودن تا پايان عمر باقي مانده است. اما نكته ي قابل توجه اين است كه درس نخواندن غير از بي‌سواد بودن است رسول گرامي اسلام(ص) احتمالا توانايي بر خواندن و نوشتن از طريق تعليمات الهي داشت، بدون آنكه نزد انساني آن را فرا گرفته باشد. هر چند در هيچ تاريخي ديده نشده است كه او از اين علم و دانشش استفاده كرده باشد، چيزي را از رو بخواند و يا با دست خود نامه اي بنويسد، و شايد پرهيز پيامبر(ص) در تمام عمرش از اين كار باز براي اين بود كه دستاويزي به دست بهانه جويان ندهد.(۴) بنابراين پيامبر اكرم(ص) چه در مدينه و چه در مكه نزد هيچ انساني به فراگيري خواندن و نوشتن نپرداخته است. از مجموع قرائن به دست مي‌آيد كه آن حضرت(ص) در دوران رسالت نيز نه خواند و نه نوشت و اين مطلب مورد اتفاق تمام دانشمندان شيعه و سني مي‌باشد. و از نصوص تاريخي معتبر به دست مي‌آيد كه رسول خدا(ص) در مدينه گروهي به نام دبير داشته است. دبيران پيامبر وحي الهي، سخنان پيامبر اكرم(ص)، عقود و معاملات مردم، عهدها و پيمان نامه‌هاي رسول خدا(ص) با مشركين و اهل كتاب، دفاتر صدقات و ماليات و خمس، و نامه‌هاي فراوان آن حضرت به سران قبايل و كشور هاي هم جوار، را، مي‌نوشتند.(۵) نتيجه اين كه مراد از امي بودن پيامبر(ص) كه در قرآن كريم يا در احاديث آمده است همان درس نخوانده و مكتب نديده است و بين درس نخواندن با بي‌سوادي فرق وجود دارد. 📚منابع : ۱)تفسیر نمونه مكارم شیرازی، ج۶، ص۳۹۵ ۲)پيامبر امي شهید مطهری، صص۹-۱۸ ۳)سوره عنكبوت، آیه ۴۸ ۴)تفسير نمونه مکارم شیرازی، ج۱۶، ص۳۰۵ ۵)المیزان علامه طباطبائی، ج۱، ص۳۳۷ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال3️⃣4️⃣：منظور حضرت رسول اکرم(ص) از روایت «مَا أُوذِىَ نَبِىٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ» چه بود؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ： حضرت رسول اکرم(ص) در طی روایتی می فرماید： 📋《مَا أُوذِىَ نَبِىٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ》 ♦️هیچ پیامبری به اندازه ی من اذیت نشد!(۱) این در حالی است که آنچه در قرآن کریم و احادیث و تاریخ انبیاء آمده است، پیامبرانی بودند که به طُرق مختلف مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند؛ چه أذیت جسمی و چه روحی! پیامبرانی همچون حضرت زکریا(ع) و حضرت یحیی(ع) که فجیعانه به شهادت رسیدند و یا مثل موسی(ع) که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند. و سایر پیامبرانی که در این راه، رنج و عذابهای فراوانی دیده اند. حال جای سوال اینکه؛ منظور حضرت رسول(ص) از فرمایش فوق چیست؟ چه چیز ایشان را آنچنان آزرده خاطر کرده است، که چنین فرمودند؟ ⁉️ذکر چند نکته از روایت： 1⃣با توجه به تصریح لفظ [نبیّ]، این روایت فقط شامل دوران نبوت ایشان می شود! (یعنی فقط طول ۲۳ سال نبوت)! پس شامل قبل از بعثت نیست. 2⃣وقایع و مصائب وارده بر اهل بیت رسول اکرم(ص) از قبیل حمله به خانه حضرت فاطمه(س) و شهادت ایشان، غصب فدک و غصب خلافت توسط اصحاب سقیفه و خانه نشینی امام علی(ع) و.. نیز بعد از رحلت رسول اکرم(ص) بوده است. 3⃣از طرفی هر چند حضرت رسول اکرم(ص) در ابتدای رسالت خود متحمل رنج واذیت جسمی از قبیل ریخته شدن خار بر سر راه حضرت(ع) و خالی کردن شکمبه ی شتر بر سر مبارک و یا ریختن خاکستر از بالای پشت بام، یا اهانت کودکان طائفی به حضرت(ص) و در نهایت شکسته شدن دندان های مبارک در جنگ احد، وتحمل سه سال شعب ابی طالب(ع) بوده است، اما به نظر می رسد اذیتی که حضرت(ص) متذکر آن شده اند اینها نباشد. پس قضیه چیز دیگری است، اما اینکه رسول اکرم(ص) آخرین پیامبر و مقرب‌ترین انبیا و افراد نزد خداوند، حداقل از دیدگاه مسلمانان امری قطعی و مسلم است که جای هیچ شک و تردیدی در آن نیست و این قرب و برتری نیست مگر بواسطه‌ی برتری کمالات و صفات نفسانی که پیامبر اکرم(ص) نسبت به باقی پیامبران داشته‌اند. از جمله‌ی این صفات کمالی عشق و علاقه‌ای بود که پیامبر(ص) بر انسان‌ها، خصوصاً امت خود داشتند و تلاشی که در جهت هدایت آنان ایفاء نموده‌اند. مؤید این کلام، آیات قرآن است آنجا که خداوند می‌فرماید: 📋《وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين‏》 ♦️ما تو را جز براى رحمت جهانيان نفرستاديم.(۲) یا آنجا که می‌فرماید : 📋《لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ》 ♦️به يقين، پيامبرى از ميان شما به سويتان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدايت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.(۳) حتی در برهه ای می‌بینیم خداوند از سر دلسوزی و رأفت پیامبر اکرم(ص) خود را نصیحت می‌فرماید که؛ برای دیگران این مقدار به خود سخت نگیرد و به قول معروف این مقدار خود را اذیت نکند که گویی نزديك است خود را از غم و همّ ایمان و کفرشان هلاك كنى. از جمله این آیات اینکه خداوند می‌فرماید : 📋《لَعَلَّكَ بٰاخِعٌ نَفْسَكَ أَلاّٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ》 ♦️شاید تو از اینکه مشرکان ایمان نمى آورند، جان خود را تباه سازى.(۴) این میزان از شفقت و مهربانی همه نشان از مقام بلند و سعه‌ی صدر پیامبرِ رحمت(ص) دارد. با توجه به این مساله که پیامبر(ص) از سائر پیامبران دلسوزتر نسبت به امت و مردم بودند تبعاً گمراهی و به بیراهه رفتن آنان نیز برای پیامبر اکرم(ص) نسبت به باقی انبیا سخت‌تر خواهد بود. لذا بر رسول اکرم(ص)، توطئه منافقان، دوری از وطن، سختی و مشکلاتی که به اهل بیت(ع) او می رسید و یا خواهد رسید (طبق اخباری که به پیامبر نازل می‌شد) از قبیل ؛ بی وفائی یاران و تهمت ها، آزار و اذیت‌های آنان و...سختر بود و روح ایشان را بیشتر به درد می‌‌آورد. در نتیجه اگر بیان شود هیچ پیامبر مانند پیامبر اسلام اذیت و آزار نشدند سخنی گزاف نخواهد بود. @TarikhEslam ادامه مطالب :👇

اما در روایتی دیگر حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند： 📋《شَیَّبَتنِی سُورَةُ هُودِِ》 ♦️سوره ی هود مرا پیر کرد.(۵) مفسران منظور از این روایت را آیه زیر می دانند： 📋《فَاسْتَقِمْ كَمٰا أُمِرْتَ وَ مَنْ تٰابَ مَعَكَ》 ♦️پس به همان‌گونه که فرمان یافته‌ای‌، استقامت کن‌، و نیز کسانی که با تو به سوی خدا آمده‌اند(آنان نیز باید استقامت کنند!)(۶) در تفسیر مجمع البیان از ابن‌ عباس روایت شده‌ : هیچ آیه‌ای شدیدتر و مشکل‌تر از این آیه بر رسول اکرم(ص) نازل نشد؛ لذا هنگامی‌که اصحاب از آن حضرت(ص) پرسیدند : چرا به این زودی موهای شما سفید و آثار پیری نمایان شده است‌؟ فرمود : سوره هود مرا پیر کرد. یادآوری می‌شود که آیه یاد شده شامل چند دستور مهم است‌ : یعنی استقامت و پایداری برای خدا و رهبری و مبارزه در مسیر حق و عدالت‌! چنان‌که در برخی روایات نیز وارد شده است که پیامبر اکرم(ص) فرمود : سورة هود مرا پیر کرد، برای خاطر این آیه‌ و اشاره فرمود به آیه ۱۱۲ هود، با آن‌که شبیه این آیه بدون《و من تاب معک‌》در سوره شوری نیز وارد شده است‌، ولی حضرت(ص) فقط نام سوره هود را نام می‌برند، این برای آن است که خدای تعالی استقامت امت را نیز از ایشان خواسته است و حضرت(ص) بیم آن داشت که مأموریت انجام نگیرد و گرنه خود آن حضرت(ص) استقامت داشت‌. همراه کردن دیگران و بالا بردن دید آنها تا حدی که بتوانند در مقابل هجمه و توطئه ی منافقان، دوش به دوش پیامبر(ص) در راستای اهداف والای دین اسلام حرکت کنند، این مهم قدری زحمت اکرم(ص) را دو چندان می کرد.(۷) 📚منابع： ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۳۹، ص۵۶ ۲)سوره انبیاء، آیه ۱۰۷ ۳)سوره توبه، آیه ۱۸۳ ۴)سوره شعراء، آیه ۳ ۵)مجمع البیان‌ طبرسی‌، ج۳، ص۲۲۷ ۶)سوره هود، آیه ۱۱۲ ۷)تفسیر نمونه‌ آیت الله مکارم، ج۹، ص۲۵۹ @TarikhEslam

✍پنج داستان زیبا و شنیدنی از زندگانی #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه :👇 @TarikhEslam

#حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه 1⃣درخت خرما!👇 ✅سمرة بن جندب یك اصله درخت خرما در باغ یكی از انصار مدینه داشت. خانه مسكونی مرد انصاری كه زن و بچه او، در آنجا به سر می بردند همان دم در باغ بود. سمره گاهی می آمد و از نخله ی خود خبر می گرفت، یا از آن خرما می چید. سمره هر وقت كه می خواست از درخت خود خبر بگیرد، بی اعتنا و سرزده داخل خانه می شد و ضمنا چشم چرانی می كرد. صاحبخانه از او خواهش كرد كه هر وقت می خواهد داخل شود، سرزده وارد نشود، ولی او قبول نمی كرد. ناچار صاحب خانه به حضرت رسول اكرم(ص) شكایت كرد و گفت : این مرد سرزده داخل خانه ی من می شود! شما به او بگویید بدون اطلاع و سرزده وارد نشود، تا خانواده ی من قبلا مطلع باشند و خود را از چشم چرانی او حفظ كنند. رسول اكرم(ص) سمره را خواست و به او فرمود : 📋«إِنَّ فُلاَناً قَدْ شَكَاكَ وَ زَعَمَ أَنَّكَ تَمُرُّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِهِ بِغَيْرِ إِذْنِهِ فَاسْتَأْذِنْ عَلَيْهِ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَدْخُلَ» ♦️فلانی از تو شكایت دارد و می گوید : تو بدون اطلاع وارد خانه ی او می شوی، و قهرا خانواده ی او را در حالی می بینی كه او دوست ندارد. بعد از این اجازه بگیر و بدون اطلاع و اجازه داخل نشو. ولی سمره تمكین نكرد. حضرت(ص) فرمود : پس درخت را بفروش! سمره باز حاضر نشد. رسول اكرم(ص) قیمت را بالا برد، باز هم حاضر نشد. بالاتر برد، باز هم حاضر نشد. حضرت(ص) بار آخر فرمود : 📋«خَلِّ عَنْهُ وَ لَكَ مَكَانَهُ عَذْقٌ فِي اَلْجَنَّةِ» ♦️اگر این كار را بكنی و از درختت دست بکشی، در بهشت برای تو درختی خواهد بود. سمره باز هم تسلیم نشد. او از روی لجاجت اصرار می کرد كه نه از درخت خودم صرف نظر می كنم و نه حاضرم هنگام ورود به باغ از صاحب باغ اجازه بگیرم. در این وقت رسول اكرم(ص) فرمود : 📋«إِنَّكَ رَجُلٌ مُضَارٌّ وَ لاَ ضَرَرَ وَ لاَ ضِرَارَ عَلَى مُؤْمِنٍ» ♦️تو مردی زیان رسان و سختگیری، و در دین اسلام زیان رساندن و تنگ گرفتن وجود ندارد. 📋«ثُمَّ أَمَرَ بِهَا رَسُولُ اَللَّهِ(ص) فَقُلِعَتْ ثُمَّ رُمِيَ بِهَا إِلَيْهِ» ♦️سپس حضرت(ص) دستور داد که درخت از جا کنده شود و به مقابل سمره انداخته شود. این چنین شد و حضرت(ص) به سمره فرمود : 📋«اِنْطَلِقْ فَاغْرِسْهَا حَيْثُ شِئْتَ!» ♦️حالا برو درختت را هر جا كه دلت می خواهد، بكار!(۱) 📚منبع : ۱)الکافی شیخ کلینی، ج۵، ص۲۹۴ @TarikhEslam